But now the tables turn

Het leven op land leek haar geen koelte te kunnen brengen. Dus had ze besloten om met Kido te gaan zwemmen. De Pokémon kon surf, dus dat was geen enkel probleem. Ze had zelf een bikini aan en was heerlijk door het water baantjes ana het trekken. Ze wist niet goed waarheen ze ging, waarschijnlijk zou ze zwemmen naar het eiland waar Kido naartoe ging... En ja hoor, ze besloot er aan land te gaan. Het meisje versnelde wat in het zwemmen en besloot wat onder te duiken en kalm daar verder te zwemmen. Elke slag was moeilijk maar gebeurde wel. vooral de pijn aan haar rechterarm, die helemaal getekend was met littekens en brandwondes. Ze was echt lelijk op dat ding en ze haatte het ervoor, het moest dood, eraf. Maar... Tja, nee, oke, eraf en dood moest nu ook weer niet maar het punt was dat het lelijk was, vooral als je even naar haar keek en dan die arm zag. Wat een rotverleden had het ook. Met al die dramaboys. Ze gromde even boos, ze was echt gevuld met woede de laatste tijd en dat was gewoon omdat ze er even niet meer tegen kon. Toen ze dan ook al snel het eilandje had bereikt en er land onder haar voeten was, begon ze even boos rond te schoppen en kido te slaan. gelukkig voor haar Pokémon voelde deze er niks van.

-Open

Het leek erop dat er nog iemand op het eilandje was. Met een scherpe blik keek ze op toen ook haat Aggron even verbaasd en licht nieuwsgierig opkeek. Ze begon echter te grommen bij het zien van de persoon. Tawn sloeg even haar hand door de lucht heen, waardoor de gigantische Aggron al snel haar bek sloot en het gegrom stil viel. Kalm knipperde het meisje in haar bikini even terwijl ze de man bekeek. Ze was een observerend iemand, dus ze had hem al snel gezien. "Dus," had er even kalm geklonken, wel duidelijk naar de ander toe. "Aan het genieten van het weer?" ze snoof even lichtjes. Geweldig, een normale conversatie starten hier en nu. Niet echt helemaal een strak plan als je nog vol zat met woede. Maar ah.

Hoe geweldig was ze wel niet met dit soort gedrag? Allesinds niet al te geweldig. Ze keek de ander aan en bestudeerde hem gewoon even. Neh, gewoon een gast, niks speciaals aan zo te zien. De ander zuchtte even, iets waarop ze even duidelijk snoof. Dat was ook geen aardig antwoord of wat dan? Hij wist duidelijk hoe hij moest omgaan met een gefrustreerd wijf. Echt, heel goed. "Ja ik ben aan het genieten van het weer... In alle rust." Ze rolde even met haar ogen. "Yeah alsof dat nog kan hier en nu." zei ze even grommend. "Koop een eigen strand en dan kan je daar genoeg dat gedrag van je halen zonder teveel mensen te zien," zei ze scherp. "Hoe klinkt dat?" Hmpf. Ze had nog niet naar zijn kop gegooid om op te rotten dus... "Of anders moet je maar oprotten als je zo graag rust wilt," hmpf.

Gewelig. Nee, serieus. Ze vernauwde haar ogen en keek even naar Kido, die haar blauwe ogen even op de persoon richtte en toen op haar eigen trainster. Ze besloot maar een stukje het water terug in te gaan, een nijdige blik in haar ogen. Ze had geen zin om er nog woorden aan vuil te maken en dat zag je... Daarbij had ze ook niet echt iets anders mee. Ze was enkel in bikini. Haar spullen lagen nog aan de andere kant van het kleine stukje zee dat het eilandje en het vaste land van elkaar hield. Ze keek even schuin naar haar steel type... Maar verder zei ze dus niks meer. Buiten dat ze ging zitten en zuchtte. Saai dit.

Er gebeurde niet veel, echt niet veel. De roosharige was dan ook vrij verveeld... Tot er plots een plof hoorbaar was. Ze draaide vragend haar hoofd naar de andere persoon op het eilandje, die keek naar iets naast haar Aggron. Ze volgde meteen zijn blik en kwam een raar voorwerp tegen. Met een zucht wandelde het meisje ernaar waarna ze het opnam van de grond en het bekeek. "Is ie van jou?" klonk er even van de agent af terwijl ze de ball even bekeek. Het was maar een raar iets... Sinds wanneer hadden ze zulke ballen? Sigh...

Ze hield de onbekende gast goed in het oog. Ze vertrouwde hem niet. Iets in haar zei dat dit een TR lid was en dan wast al helemaal niet goed. Zijzelf was ook van TR, uiteraard. Maar ze zag er nog onschuldig genoeg uit als ze niet haar bek open trok. Ze klonk gemeen, was gemeen en reageerde gemeen. Maar wat wilde je als je al jaren op stang werd gejaagd door van alles en nog wat? Een goed voorbeeld was misschien hm... Idk. Je beste vriend die je opeens een paar keer neerknalde. Sure, iedereen zou daar zeker mentaal van ok worden~ "Nee, het viel uit de lucht." Oh ja juist, een gesprek met meneer. Ze zuchtte even en keek ernaar. "Uit de lucht?" zei ze terwijl ze een wenkbrauw optilde. Ze zuchtte even, plaatste een hand in haar gezicht en gooide de ball een eindje verderop in het zand. "Bedankt voor je 'eerlijkheid'," klonk er redelijk bot met een ondertoon van spot. "Maar toen ik laatste checkte regende het nog niet rare Pokéballs," ze zuchtte even luid waarbij de Aggron naast haar een felle blik had gericht op de ander, duidelijk de spanning aanvoelende van haar trainster.

Wat was er nu weer met die gast? Gvd. Ze haatte hem nu al en hoeveel woorden had ze al aan hem vuil gemaakt? Teveel, veel te veel. Gvd. Dit was niet goed. Niet voor haar tenminste. Ze carede nie echt om die bitch daar. Maar goed. Hij mocht de ball hebben. Ze wilde toch niet deel uitmaken van een of andere mislukte grap. "Luister eens even trut, geen noodzaak om me te gaan bespotten. Ik snap dat jij een beetje geërgerd bent..." Haar ogen flikkerden even boos op terwijl haar expressie ergens kalm bleef. Geen idee hoe, het bleef gewoon zo. "... Maar die mukking pokeball viel uit de lucht. Houd je eens in bedwang mens." Ugh. Ze snoof even luidkeels, vernauwde haar ogen en draaide haar kop koppig weg. "Misschien is het wel een geschenk der hemels voor je," klonk er bot van haar af. "Ik bedoel zie het eruit alsof ik zelfs care om die ball? Take it," zei ze even grommend. Ugh. Ze wilde hem slaan in zijn face en hard ook.