{ You can't just make me different and then leave

En wat gaan we doen als we ons absoluut verschrikkelijk vinden? Inderdaad, je zoekt je beste vriend alcohol op. Goed voor heel de familie. Oké, misschien niet héél de familie maar de meerderheid moest het vast geweldige steun vinden. Ragya in ieder geval wel. De meid was bezweet wakker geworden vanuit die verschrikkelijke dromen die ze niet leek te kunnen ontwijken. Opgefokt en klaarwakker had ze gekeken naar de klok naast haar bed. Wow, ze had wel een heel uur geslapen. Dat maakte in totaal 4 uur in de afgelopen 3 weken. Geweldig. In slaap vallen was geen probleem, in slaap blijven daarin tegen. Dat was onmogelijk. De roodharige had zichzelf uit het bed geduwd en zichzelf onder een ijskoude douche gezet, die zeker de illusie van wakker zijn naar haar bracht. Na een tijdje begon de kou op haar botten te slaan, waardoor ze het water uitdraaide en zich aan begon te kleden. Zin om uren in haar eentje te zitten wachten tot de morgen kwam had ze niet. Dus zo verbond ze haar armen weer, zo de wonden bedekkend, en bond haar haren naar achteren. Geen eten, geen slaap. Het beste middel om eruit te zien alsof je ziek was. Uiteindelijk besloot ze klaar te zijn, waardoor ze terug naar het bed liep, waar Aldrei wakker op haar had gewacht. “Kom, we gaan de stad in” sprak ze resoluut, om hierna haar woorden te volgen en de stad in te trekken. En zo was ondanks het protest van lichaam en Aldrei in een bar beland. Zonder ook maar van een slok te genieten had ze drankje na drankje genomen tot het onvermijdelijke was gekomen; ze was dronken. Heerlijk was dronken zijn toch. Je voelde niks meer. Niks negatiefs dan. Ze zat daar gewoon rustig aan de bar mee te bewegen op de muziek met haar kop bij betere oorden. Echt hier ging ze spijt van krijgen de volgende ochtend, drinken op een nuchtere maag. Maar hey, daar voelde ze nu nog niks van.

{ Eerste post Tawnlove

De roodharige keek niksziend voor zich uit. Naja, het interesseerde haar gewoon niet in alle eerlijkheid. Niks maakte haar nog uit behalve piece and love. Well, en alcohol. Vooral alcohol. Het was gewoon perfect of niet? Verwonderd keek ze naar haar drinken alsof ze niet kon begrijpen hoeveel mooiheid en liefde er in een drankje kon zitten. Je wou toch niks anders? Ze voelde zich heerlijk verdoofd en die waas rond haar kop mocht nooit meer weggaan. Naast haar kwam nu iemand opdagen, al merkte de meid het niet eens op. In tegendeel, ze bleef gewoon verder naar haar heldere drankje staren. Ineens kwam de realisatie dat ze moonshine wou. Hell yes. Waar haalde je dat? Hoe haalde je dat? Rag keek even op en ineens liep er iemand op haar af. Wacht. Kende ze die niet? Owhja. Tawnee toch? Ja. Ja dat was Tawn. Wat was er met dat mens? Was het een vriend of juist niet? Ze had er in ieder geval sterke gevoelens mee en ze snapte het allemaal niet zo goed. Maar dat bleek ook helemaal niet nodig te zijn, want Tawnee pakte haar bij de kraag en drukte haar lippen op die van haar. Oh well, why the hell not. Oké dan, zou wel goed zijn, Sure zoenen. Tong erin, hand in de haren, all the way. Alle love, ze voelde het gewoon. Wat was het leuk om eens liefde te maken in plaats van oorlog. Zo verassend. Ergens had ze nog steeds het gevoel dat ze iets van Tawn moest weten, maar wat maakte het ook uit.

Ragya was normaal zo recht als tak als het om zulke dingen ging. Ze had er dan niks tegen wat andere deden, maar zelf viel ze gewoon op meer broekinhoud. Tawnee viel dus niet onder die categorie. Wat zeker een nadeel was als je naging dat ze hier nu aan het lebberen was. Normale Ragya zou het erg vinden, dronken Ragya? Die maakte het allemaal weinig uit. Gelukkig Tawn hetzelfde. Dus voor nu was het allemaal fun and games. Aldrei daarintegen waardeerde het een stuk minder en keek van onder de barkruk zowel dodelijk als verward naar het tweetal. Paron? Burn things, don’t make love to it. Ze gromde gefrustreerd, en besloot uiteindelijk dat ze niet genoeg betaald kreeg hiermee om te gaan. En zo trok het tweetal zich los. Ragya leunde met haar elleboog op de bar, rood aangeslagen door hun actie. Ze accepteerde de knuffel dan ook volkomen en leek het helemaal niet erg te vinden. Neh, ze begon gewoon door de haren van Tawnee te aaien. “Þú ert ótrúlega gaman að Tawnee” Icelandic hippy doesn’t happen without the Icelandic. Ze begon rustig een plukje van de ander rond haar vinger te draaien.

De ander begon te lachen, al reageerde de roodharige hier maar weinig op. Lachen was goed, lachen was heel goed. Ze frummelde gewoon onverstoord verder in diens haren. Als de ander blij was, was alles goed right? Ze voelde de vriendschap ook gewoon het was absoluut geweldig. Waarom deed ze dit niet vaker? Na haar mooie woorden kwam er een reactie van Tawn terug, dat ze niet begreep wat ze had gezegd. Waarom niet? Had ze te zacht gepraat ofz- en ze zoende weer. Ragya was verassend passief in deze dronken bui, waardoor ze iedere situatie gewoon accepteerde. Zoenen was daarbij wel passend in haar huidige vredebeleid. Ze zoende dus volledig terug in een kus die smaakte naar alcohol en slechte levenskeuzes. Normaal zou ze zoiets nooit doen, vooral niet met Tawnee. Daarbij was ze helemaal niet geïnteresseerd in meiden. Nu? Nu zou ze nog liefde kunnen maken met een barkruk als die haar beleefd aan zou kijken. Plots voelde ze de hand onder haar shirt komen en haar rug aaien. Aangezien dit een van de weinige lichaamsdelen was waar alles nog kon voelen kwam er meteen een reactie in kippenvel. Maar het voelde wel lekker, dus deed geen Rag geen actie ertegen. In plaats daarvan zoende ze de ander terug en sloeg een arm rond diens middel.

De roodharige voelde hoe ze tegen de bar werd geduwd, al was de actie minder ruw dan je zou denken. Ze ging zonder veel tegensputteren mee in de beweging en hielt haar pigmentloze ogen op de meid. Ergens in haar achterhoofd zeurde nog steeds iets dat ze Tawnee ergens anders van kende behalve alleen maar liefde. Maar het maakte niet uit. De paarsharige kwam hierna steeds dichterbij, zelfs over haar heen in een lichtelijk dominante manier. Lichtelijk was nog positief genomen. Dit lag haar niet geweldig lekker, ze was immers dominant van zichzelf en zelfs dronken-Rag had hier nog wat van mee gekregen. Vandaar dat ze de ander tegen zich aantrok en haar zo op haar plek probeerde te houden. Want tja, aan de andere kant was het ook best hot. Ragya grinnikte even om het halve protest van de barman en zwiepte nu haar haren los uit hun gebonden cel van een stiekje. Haar aandacht verschoof weer naar de ander toen deze haar een kusje op haar voorhoofd gaf. Ze fronste even “Eg- Ik ben niet schattig” Het kostte hoorbare moeite in de juiste taal terug te praten, al hielp de combinatie van een dubbele tong en zwaar accent niet voor de verstaanbaarheid. Echter ging haar protest niet lang door toen ze weer de lippen van de ander voelde. Ragya stond wat rechter omhoog, de ander nog steeds dicht tegen zich aanhoudend, en draaide zich half om zodat de rollen waren omgedraaid en Tawnee tegen de bar aan zou komen. Tijdens de actie onderbrak ze het zoenen niet en liet haar hand door het haar van de ander gaan. Het leek er al bijna op dat ze langzamerhand wakker begon te worden en er ook wat pit in wou gooien. Ach, alleen maar beter of niet soms?

Ragya voelde hoe de gemakszucht van doen wat de ander van haar wou overging naar een vreemde mix van lust en de ander in het gezicht te willen staan. Ze had voornamelijk lust want de combinatie van de donkere ruimte, teveel alcohol en de aanrakingen samen leken dit effect uit te lokken. De plotselinge behoefte de ander in het gezicht te slaan? Geen idee waar dat vandaan kwam. Misschien dat haar normale haat weer onbewust naar boven probeerde te komen of dat haar manische kant meer reactie wou. Dit was immers de kant die nu de controle had in haar, eigenlijk altijd als ze drank achterover had geslagen. En nu leek deze niet een grens te hebben en dat was een slecht iets. Ze had het gevoel dat ze alles aan zou kunnen en dat normale dingen zoals zwaartekracht en logica maar een bijgedachte waren. Dat ze hier de enige op de wereld was en dat ze freaking awesome was in alles wat ze deed. Nogal een tegenpool van haar sinds kort normale zelfhaat. Je zou denken dat je er ondertussen al aan zou wennen, maar jammer genoeg niet. Het ergste was nog dat deze kant van risico’s en uitdaging hielt. In deze staat zou Ragya alles doen als je er maar een beetje een wedstrijd van zou maken. En dit leek ze ook te zien in de blik van de ander. Ze zou de ander eens laten zien hoe een one night hook-up eruit zag en haar iets geven wat zelfs alcohol niet zou kunnen vergeten. De roodharige lette niet zo goed meer op de acties van Tawnee, ze sloot het lachen van de ander al uit en richtte zich enkel op de actie. Uiteindelijk liet ze haar lippen afdwalen naar de nek van de meid en plaagde de huid hieronder lichtelijk, om daarna een zuigzoen te proberen. Proberen? Nee, ze ging dit gewoon acen. Ze zou zorgen dat de ander naar adem moest happen om bij te komen. Oké, chill down, ademhalen Rag, adem halen was belangrijk. Maar de waas in haar kop was gewoon zo veel beter dan haar alternatief. Ze stopte haar zoen toen ze de handen van de meid op haar achterwerk voelde. Een geamuseerde grinnik ontkwam haar terwijl ze de ander weer zoende. Ze konden er ieder moment uit gestuurd worden, dat was een ding wat zeker was. Ragya was zich er dan ook maar half van bewust dat er mensen naar hun toe kwamen, ze had immers belangrijke dingen aan haar kop.

Ze had gehoopt op een reactie en een reactie was wat ze kreeg, niet eens zo’n kleintje ook. Ragya vond het echter helemaal niet erg. In tegendeel, dit moedigde haar enkel aan om door te gaan. Als ze dan toch iets moest zeggen was het dat het wel heel erg luidruchtig was, terwijl ze zelfs in haar dronken vorm nog niet de behoefte voelde om lawaai te maken. Het leek er bij Rag gewoon niet in te zitten. Dat kon je niet over Tawnee zeggen. De ander hapte naar adem en de roodharige voelde zich hier lichtelijk opgefokt door worden. Op de goede manier natuurlijk. De manier die het leuk vond dit te doen en dit te kunnen. Uiteindelijk moest ze wel stoppen voor algemene veiligheid, waarna ze haar tong kort over diens verkleurende huid liet gaan. Echt nadenken was allang uitgeschakeld bij haar acties, ze deed gewoon wat goed voelde. Of waarop ze gewoon íets voelde. Ze bleef dus lekker meezoenen met de ander tot Tawnee vastgepakt leek worden. Rag leunde zwaar tegen de andere meid op, haar arm rond de nek van de ander terwijl ze haar hoofd lichtelijk draaide naar de mannen. Hmm? Ze werd tegen de ander aangedrukt, waardoor ze haar arm verschoof naar diens middel en rustig haar hand op de heup van Tawn liet hangen. Ze werd al ingeclaimd, dus een behoefte hetzelfde terug te doen had ze niet. Er kwamen nog wat woorden van de paarsharige maar toen werd deze ineens half weggetrokken. Ze voelde nu ook in hand op haar arm en vrij agressief probeerde ze haar arm terug te winnen. Jammer genoeg had de alcohol een tol hierop gehad, waardoor haar reactie enkel een 10 verdiende in motivatie in plaats van uitwerking.

En toen stonden ze ineens buiten. Verward keek de roodharige om zich heen, niet echt begrijpend waar ze nu precies stond. Het zag er bekend uit, misschien omdat ze hier een paar uur geleden ook al stond, maar met zo’n doffe kop wist je niks zeker. Aldrei was zelf naar buiten gelopen, en keek nu met een blik van zware teleurstelling en ‘hier ben ik niet verantwoordelijk voor’ vanaf de stoep naar het tweetal. Ragya had haar aandacht echter weer ergens op gericht, want Tawnee zoende haar al weer. Ze ging dus gezellig mee, waarom ook niet? Na een tijdje speeksel gedeeld te hebben trok ze weer terug en kantelde haar hoofd wat. “Blijven we hier op straat staan?” kwam er moeizaam uit, voornamelijk door haar altijd merkbare accent die ineens extra strek was geworden.