Fear the Doof (TR quest)

Waarom was dit een ding dat gebeurde? Van alle dingen die de basis zou kunnen binnen vallen en aanvallen, waren het Bidoofs. Meteen was hij naar de basis gegaan, om daar te zien hoe de Pokémon van grunts waren verslagen. Verdomme, die waren ook dus zowat nutteloos. Hij had meteen de welberuchte idioot een berichtje gestuurd, waarin stond dat deze zo snel mogelijk naar de basis moest komen. Nathan had Deimos naast zich lopen, samen met Chryses die ook ergens in de buurt was. Dit waren wel even snel de twee Pokémon die hij blijkbaar nodig had, als zelfs de grunts de beesten niet konden tegenhouden.. Echt... De groenharige had een uitdrukking op zijn gezicht staan die gewoon onweer was. Hij hoorde ook al Eric in zijn hoofd schelden, gezellig, waren ze met ze tweeën pissed. Hij wou meteen al eigenlijk de richting opgaan van waar de dikke bevers heen waren gegaan, maar het zou het beste zijn om nu nog maar even op Ciro te gaan wachten. Hij wist niet slles af van zijn vijand, maar om ze te onderschatten was nooit goed. Zachtjes scheldde hij, ondertussen ongeduldig zijn armen over elkaar geslagen. Hoe lang duurde dit wel nog niet?!

_{Dit had toch onmogelijk waar kunnen zijn maar helaas was het niet één april en zag hij het bovendien met zijn eigen ogen op zijn mobiel staan. Zo snel als hij kon was hij naar het hoofdkwartier vertrokken toen hij eenmaal had gehoord dat er sterke Pokemon waren die zelfs de beveiligers onder hen niet aan konden. Meer informatie werd hem niet gegund door Flippy maar dat bederfde ook wel het plezier met wat voor een krachtige Pokémon het moest zijn. Enthousiast liep hij dan ook het gebouw in waar hij vele deuken opmerkte en uitgetelde beveiligers wat de grijns op zijn gezicht deed verbreden. Gezien de ravage zou het een Salamence moeten zijn geweest of misschien zelfs een krachtiger wezen zoals een Metagross of Hydreigon. Hmm, wacht nee, dat kon niet. De jongen zuchtte en liep op zijn gemak verder en passeerde enkel gillende Grunts. Waar waren hun nou dan echt bang voor als de o zo intimiderende monster wegens de lage plafond kleiner was dan een pseudo-legendarische Pokémon? Er waren dan maar weinig Pokémon over en dit was uitermate teleurstellend maar… het bleef iets verwoestend en krachtig. Hmm, welke Pokémon zou hij eigenlijk zelf dan tegen dat wezen gebruiken met dat grootte probleem? Zijn eigen grote Pokémon vielen al af en dan bleven er maar een paar over en dat waren Rifle, Nambu, Cannon en Revolver. De laatste tijd had hij wel de Volcarona amper gebruikt en hetzelfde gold voor Cannon, dus... waarom niet? Met een zwaai haalde hij de twee tevoorschijn die na een brul hem afwachtend aankeken, al had Nambu gelijk geagiteerd met zijn vleugels gewapperd. “Pfft, rustig aan. We gaan zometeen vechten,” De Charizard knikte geduldig en wierp Nambu een waarschuwende blik waarna deze iets kalmeerde. Met de twee gehoorzaam achter hem aan zag hij al spoedig Flippy staan met de demonenhond en… Was dat nou Simba’s geëvolueerde vorm? Dan te bedenken dat het een rasechte Simba was in zijn Shinx stage toen hij hem had leren kennen. Opgewonden en voornamelijk enthousiast klapte hij zijn handen in elkaar en leunde richting Flippy, “Dus… Wat is er vandaag in de aanbieding om geroosterd te worden? Een.. ehm.. Goodra? Heb daarvoor geen zout mee, helaas,” Die waren kort voor die kracht klasse maar werden weinig gebruikt en werden niet snel aangebrand. Al kon hij anders altijd ergens in het gebouw zout halen of simpelweg de tegenstander dood laten bloeden.}

Hij had het pas gehoord was panikerende grunts wat de 'aanvallers' waren, iets dat gewoon een 'ugh' gezicht had opgewekt bij Nathan. De jongen had ondertussen, geïriteerd als de pest, maar een sigaret op gestoken. Sinds recent, was het vrij vaak dat hij een pakje sigaretten bij zich had, vooral omdat de ander rookte. Echter hield dat niet in dat Nathan er ook soms eentje wou, dit was een van die momenten. Net op het moment dat hij weer een trek wou nemen, was Ciro al te zien met twee van diens Pokémon. Mooi, in welk geval was het te zien dat de ander wel gewoon de boodschap had gekregen. Zelfs al stond de groenharige niet direct meer boven de ander, omdat de bruinharige nu uiteraard een Capo was, luisterde deze in welk geval wel nog steeds. Hij had gefronst op Ciro's woorden, hij had het dus nog steeds niet gehoord wat ze waren? Dan zou de ander snel een enorme teleurstelling tegenkomen. "Nee, was het maar zo. Het is gewoon stom dat het met deze Pokémon moet gebeuren... Je ziet het snel genoeg." waarom had de basis niet gewoon kon worden aangevallen door een Pokémon die wel sterk was? In plaats van dit? Ondertussen was Nathan al gaan lopen in de richten waarvan hem was verteld waar ze waren. De bruinharige idioot zou hem wel volgen. Het was eigenlijk wel vrij makkelijk om ze te vinden, gewoon de letterlijke ravage die de beesten hadden aangericht volgen. "Het is een heel team, maar wees maar alvast teleurgesteld." mopperde de groenharige.

<sub>Pas na het stellen van zijn vraag merkte hij de sigaret op die Flippy vast hield en snoof duidelijk afkeurend. “Ook jij, Brutus?” Hij kende één lid maar die rookte en die bleek uiteindelijk een redelijk figuur te zijn maar dat nam niet weg dat hij zijn longen aan het vernietigen was. En brein, wat er van over was natuurlijk. Dat Flippy de smerige gewoonte echter over nam was absurd en zeker wanneer ze in een gebouw waren waar ook borden hingen dat het niet toegestaan was. Wellicht de enige regel waar hij aan hield en iets van nut in zag dat het er was. “Op dit tempo stik je nog die Pokémon,” zei hij snauwend en stapte meer van hem weg. Hij was niet de enige die het niet geweldig vond, gezien ook Nambu de rook wegwapperde met zijn vleugels en Cannon haar kop simpelweg afkeurend wegdraaide. Die twee prefereerden de geur van aangebrand hout of vlees maar niet prut zoals zij het substantie zagen. Al snel volgde wel weer een antwoord op zijn vraag waardoor hij met een opgetrokken wenkbrauw de ander aankeek. Het was een vreemd antwoord maar het kwam erop neer dat ze het zo zouden zien én dat het zeker geen Goodra was. “Iets sterkers? Of is het een Pokémon die niet evolueert, zoals Zangoose of Druddigon? Wacht, nee… Zubats!” gokte Ciro, hopend in ieder geval een ‘ja’ of  ‘nee ‘respons te krijgen van Flippy op zijn keuzes.

Al had hij niet het gevoel er heel dichtbij te zitten en leken zijn Pokémon het zelf ook niet snel te weten. Of.. toch wel? Ze konden beter ruiken, horen en zien, dus het moest een Ghost type zijn wilde ze niet de identiteit weten. Met tot spleetjes getrokken ogen staarde hij de twee Pokémon aan en terwijl Nambu rustig achter de doorlopende Flippy vloog, trok Cannon schuldig haar mondhoeken omhoog. “Ik word flink verraden vandaag, zeg,” snoof hij en liep maar verder met de Charizard achter hem aan. En nog net ving hij Flippy’s woorden op, waardoor zijn vraagtekens enkel in aantallen toenam. “Een sterk en ravage aanrichtend team kan mij onmogelijk teleurstellen, dat weet je,” Flippy onderschatte de meeste Pokémon dus deze uitspraak deed hem minder dan het zou moeten. Met dus zijn armen achter zijn hoofd gekruisigd liep hij kalm langs de ravage. Hier en daar brandde nog iets aan en aan de andere zijde lagen enkele lijken en zelfs een kamer die compleet overhoop gehaald was. Zijn ogen vernauwde. Ze zochten hier dus iets, maar dat hadden ze veel soepeler kunnen doen. “De Pokémon zijn dus nog een ‘verassing’,” begon hij met een ‘in quotes’ gebaar, “.. Maar wanneer heb jij dan over deze chaos gehoord?”</sub>

Hij hief zijn wenkbrauw toen de ander afkeurend had gesnoven, wat nou? Enkel die bijnaam maakte het er niet veel beter op. "'Brutus'? Is dat het enige dat je kan verzinnen?" gaf hem dan wel een goede bijnaam, niet iets zoals dat. Hij nam weer een trekje van zijn sigaret, om enkel zijn ogen te rollen bij de volgende woorden van de jongere jongen. "Hun kunnen wel tegen wat rook." en uiteraard expres, blies hij de rook hun kant op. Maakte hem toch weinig uit of de ander er last van had. Bij de volgende vraag van Ciro schudde hij zijn hoofd. "Nee, wel erger dan Zubats." Het zou misschien moeilijk worden ingebeeld kunnen worden, dat het erger was dan Zubats, maar je had nog iets aan die beesten. Ze konden namelijk evolueren uiteindelijk in een Crobat. In andere woorden, nuttiger. Zodra de groenharige was gaan doorlopen, had hij eerlijkgezegd nog maar amper op de bruinharige gelet, het dus niet meteen doorhebbend dat deze nog wat had gemopperd. Zodra deze weer bij hun was gaan lopen, was hij even naar de ander gaan kijken. "Geloof me, het is echt teleurstellend." hij wist wel dat Ciro een persoon was om vrij simpel insruk op te maken, maar zelfs dit zou er dat niet eens kunnen lukken. Er waren zelfs lijken. Waarom lijken. Nee,cniet waarom. Hoe was een betere vraag. Want dit was gewoon triest zeg 'dood door Bidoof'. Al reageerde hij niet op het gedeelte over dat de Pokémon een verrassing waren, antwoordde hij wel vrij snel "Iets van vijf minuten." ze waren hier nog niet al te lang, dus de jongen betwijfelde het sterk dat dit persoon en diens Pokémon al ver waren in de basis. In welk geval zal dit moment van haar zeker niet lang duren.

_{Wacht, begreep Flippy nou de referentie in zijn woorden niet? Het stond in de Arceus bijbel en iedereen had er eens in zijn leven grappen over gemaakt en… nee, hij dacht dat het een bijnaam was. Echt, was dit puur sarcasme van hem of begreep hij het echt niet? “Kan moeilijk als je de referentie niet begrijpt,” Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij hem daarbij kort aan, voordat de ander hem ergerde met zijn smerige sigaretten. Wilde hij doodleuk zichzelf long kanker toedienen of iets dergelijks? Hij vond de stank en het feit dat het een smerige verslaving was helemaal niets. En zeker wanneer ze altijd het smerige rook in zijn gezicht uitademde. Zoals nú. Bah. Hij stapte gelijk uit de weg en wapperde het in een wanhopige poging van zich vandaan. Zelfs meeroken weigerde hij om te doen, want om nou leuke ziektes erbij te krijgen door een ander was het laatste wat hij wilde. “Ik denk niet tegen die rook…” antwoordde hij ook verafschuwd, waarna hij zich maar richtte op hun missie. Sterke Pokémon die niet behoorlijk groot waren en tevens ook erger waren dan Zubat. Dat is een hele prestatie. Nadenkend staarde Ciro at naar voren, proberend weer een gok te wagen. Zou het dan een Woobat zijn of… Wacht eens even, hij wist het al en het was zeker geen moeilijke. Er was maar één Pokémon erger dan dát. Maar toch teleurstellend? Zou ook wel goed bij passen. En het was een goede moordenaar. Geamuseerd met het idee welke Pokémon ze voorgeschoteld kregen leken Cannon en Nambu vele malen minder opgewonden te zijn. Elk keken ze teleurgesteld weg, duidelijk zonder de zin hieraan mee te doen. Maar goed, pas recent waren ze betreden, huh? Ciro grijnsde geamuseerd en keek kort weer Flippy’s kant op. “Ik heb trouwens een idee welke Pokémon het is.. het ergste van het ergste… een Wobbufet!” De monden van zijn Pokémon vielen uit verbazing open maar ze keken elkaar vervolgens aan en stemde in met die suggestie. De beschrijvingen kwamen wel overeen met dat afschuwelijke Pokémon maar helaas, hij had het mis. Op dat moment voelde hij namelijk iets vochtig en smerig tegen zijn been drukken, waardoor hij geschrokken naar voren sprong. Wat.. wat.. wat.. Was het?! IEUWL. H-Het was een Bidoof! W-Wacht… nee, dit was de geËvolueerde vorm; een Bibarel. “Wacht… is dit de Pokémon waar je het over-AAAAAUUU, ARCEUSDOMME, ROT BEVER AAAH!” De Bibarel had zijn snijtanden in zijn been gezet en liet niet los, terwijl Ciro alle kanten op schopte. Rot beesten waren het! ROT!}

Nou nee, niet iedereen begreep ook de refenties die door een ander werden gemaakt. Echter was dat iets dat wel heel erg vaak met Nathan gebeurde, dat de jongen zoiets niet begreep. Enkel reageerde de groenharige er niet meer op, beslotende om er geen verdere aandacht meer bij te gaan besteden. De reactie die kwam toen hij rook naar het gezicht van de ander had uitgeblazen, was wel wat licht amuserend, al was dit dan niet iets dat hij liet merken. Het was dan ook namelijk geweest dat deze uit de blauwige wolk wegstapte en een nutteloze poging deed om het weg te wapperen met diens handen. Er had nog als enigste geklonken dat hij dacht dat ze niet tegen die rook konden. "Een keer? Vast wel." als je maar een keer of twee ziou meeroken, was het niet meteen dat je er longkanker of andere dingen voor kreeg, daarvoor zou het echt wat frequenter moeten gaan gebeuren.. Zoals Nathan dus eigenlijk deed. Maar goed, de missie, daarom waren ze nu hier. De bruinharige leek nog steeds proberen te raden wat voor Pokémon het waren, waarop deze nu eingelijk ineens bij de conclusie was gekomen dat het een Wobbufet was. Kort fronste Nathan. En hoezo was dat dan nu weer? Weet je, hij was er eigenlijk klaar mee om dit constant te moeten gaan aanhoren. "Nee, het zijn Bidoofs." of in welk geval, dat was wat hij wou gaan zeggen. Ciro leek namelijk gebeten te zijn door diens evolutie, een Bibarel. Wacht, wat deze deze hier? Hij had daar helemaal niet over te horen gekregen.. Zucht. Voor een seconde of vijf keek hij droogjes toe hoe Ciro half begon te schelden, maar vooral pijnlijk te gaan schreeuwen. Zou hij gaan helpen? Moeilijke keuze. Maar ja, als hij wiu dat de missie verder ging, moest dit maar gaan gebeuren. "Chryses, Thunder Fang." tja, dat de ander hierbij wat schokken kreeg, was er een nadelig effect van. Maar het zou wel zeker helpen om in welk geval de mislukte bever te gaan loslaten, of dat was iets dat Nathan ervan zou gaan verwachten. De kat kwam dan ook met knetterende tanden door de elektriciteit op het beest af, om deze daarna flink te bijten.

_{Een kwestie van een beetje meeroken kon je al behoorlijk nare klachten geven, zeker bij astma patiënten en het scheelde dat hij dat niet had. Met vernauwde ogen staarden hij Flippy dan ook aan, hopend dat de sigaret uit het niets in het gezicht van hem zou ontploffen. Puur om hem daarmee te irriteren. Al leek dat al te gebeuren toen hij voorstelde dat de Pokémon die problemen veroorzaakten Wobbufet waren. Huh? Lag hij er dan er zover naast met het feit dat ze irritanter dan Zubat waren, vrij klein en gewoon vermoeiend waren om uit te schakelen? Het bleek dus een hele suffe Pokémon te zijn die absoluut geen vorm van uitdaging voor hen was of zelfs maar een beginnende Trainer. “Serieus…? Bidoof?” was het enige wat hij kon uitkramen, voordat hij teleurgesteld zijn schouders liet zakken en naar de grond staarde, “Ik ben hier naar toe gegaan om Bidoof neer te halen… Maar wacht, hoe kunnen ze dit alles veroorzaken? Zo sterk kunnen ze onmogelijk zijn,” bracht hij verbaasd uit, niet-begrijpend hoe het überhaupt mogelijk was. Er waren Grunts vermoord door die wezens en ze konden het hele hoofdkwartier vernietigen. Normale domme bevers konden dat niet! Maar deze dus wel en de evolutie van een exemplaar zette vrolijk zijn tanden in zijn been, waardoor hij stierf van de pijn en gelukkig het verdween na de Thunder Fang van Chryses. Nee, geen beetpijn meer maar hij werd wel geëlektrocuteerd, heerlijk!  Direct sprong zijn haren overeind en zakte hij uitgeput in elkaar, maar Cannon ving hem nog voordat hij als een zak aardappelen op de grond viel. De Bibarel daarentegen schudde zijn kop en liet de been los om vervolgens luid te grommen, waarmee er binnen een tel twee Bidoof verschenen met in de verte een schim wat hun Trainer leek te zijn. Automatisch haalde Nabu al uit met een Flamethrower, recht in het gezicht van de Bibarel om zijn gezicht te verschroeien maar zijn vlammen hadden amper effect. De bever bleef heelhuids staan met enkel één afgeschroeide snorhaar, voordat hij met een grijns een Surf op hen uitvoerde.}

Hij werd nog even strak aangestaard, iets waarop Nathan hem kil terug bleef staren. Uiteindelijk leken ze verder te gaan, waarop Ciro het doorhad tegen welke Pokémon ze moesten gaan 'vechten'. De jongen leek het maar amper te geloven, maar wie kon het hem niu kwalijk nemen? Niemand eigenlijk, want zelf Nathan zou het maar nu amper gaan weten. Een zuchtje kwam uit zijn mond, om vervolgens te knikken bij de verraste woorden van de bruinharige. "Bidoof inderdaad, en ik zou het daadwerkelijk niet kunnen weten." hij had wel een 'ik zei het' blik in zijn ogen, het waren gewoon stomme Pokémon, zoals hij eerder al had gezegd. En hij werd gebeten door de evolutie van de stomme beesten, maar gelukkig had Chryses dat 'probleem' al snel kunnen verhelpen, puur door het simpelweg te bijten met een Thunder Fang, waar elektriciteit wel niet goed voor was zeg. Ciro leek nog wat na te schokken van de aanval, waarbij Nambu een Flamethrower op de grotere bever leek te gebruiken. Dat had bijna geen effect, wat was er te verwachten eigenlijk? Dat het hielp? Nee. Stomme vlinder, het was een deels Water type, dat zette je niet in de fik. En natuurlijk, het beest gebruikte een Surf, hoe kon deze dat trouwens hier gebruiken, met geen water in de buurt? Arceus mocht weten hoe, maar het lukte het beest ook nog. Gelukkig sprong de Luxray ervoor, die was wel een beetje het enige van de vier Pokémon die meer tegen die klappen kon dan de rest. De Gleam Eyes Pokémon werd dan ook pijnlijk geraakt. "Chrys, Thunderbolt op de Bibarel. Deimos, Dark Pulse een van de Bidoof." gelukkig waren de mini bevers zelf geen water type, ander kon het nog wel eens wat in het nadeel komen voor hun. Vanaf de katachtige kwam er dan ook een flinke bliksemstraal, die de bever pijnlijk leek te raken ook, jammer genoeg voor dat beest, hield de gouden Pokémon de straal nog wel een tijdje vol ook. Ondertussen was de hellhond gespurt op een van de bevers, dan ook hierbij de Dark Pulse uitvoerend. Tadah, gewoon aanvallen en dan kwam het heus wel goed.. Hopelijk.

_{Zelf even niet in staat een bijdrage te leveren aan de strijd lag hij op de grond terwijl de Volcarona een poging waagde de Bibarel te beschadigen maar veel effect had het niet. Uit frustratie gromde de Pokémon die flink met zijn vleugels wapperde maar daarmee enkel een Surf uit lokte van de al geagiteerde Pokémon. Een hele boel water vormde zich onder de Pokémon die uiteindelijk een golf vormde die alle kanten op schoten om iedereen onder te dompelen. Cannon was de eerste die van de twee reageerde en greep Ciro vast en bracht hem hoger de lucht in, zodat het water hem zou passeren, terwijl Nambu furieus een Heat Wave als tegenaanval afvuurde. De golf aan pure hitte verdampte direct het deel van de golf die zijn kant op kwam maar enkele restanten knalden toch tegen zijn lichaam op. Weigerend te kreunen schudde Nambu met zijn kop en keek toe hoe de shiny Luxray de Bibarel elektrocuteerde en de Houndoom een duistere puls afvuurde op de Bidoof. Inmiddels kwam Ciro bij en was Cannon weer geland en snoof hij bij het zien van de tegenstanders. Ugh. “Nambu, Quiver Dance en Cannon, gebruik je Ancient Power!” Eerst zou hij hun eigenschappen laten toenemen want dan was hij misschien eerder klaar met deze lage groep tegenstanders. Hij sloeg zijn armen maar voor elkaar en keek toe hoe de Volcarona een gloed om zich liet verschijnen en de Charizard een hele reeks rotsen neer liet slaan op de bevers. Overeind bleven ze echter staan en tegelijkertijd sprongen ze op de Houndoom, en gebruikten Rock Smash. Ieuwl, een lage HM aanval. Ze balde al hun minuscule pootjes en hun snijtanden glinsterden in het neonlicht. Serieus? “Nambu, Hurricane en Cannon, gebruik je Focus Punch!” De Volcarona fladderden met zijn snikhete vleugels en elke Bidoof raakte er op tijd ingevangen, maar de Bibarel helaas niet. De hagedis vloog er vervolgens op af met een gebalde vuist en knalde die krachtig tegen de buiken van de bevers, enkel om te ontdenken dat de Bibarel een Water Pulse recht op haar gezicht geschoten had. Tsk. Niet in staat het nog te ontwijken knalde haar kop tegen het plafond en plofte ze neer op de grond, versuft door de aanval. “Gebeurde dit nou echt?”}

Het was te voelen geweest dat door zijn surf, hem de voeten nat was geworden, bijna helemaal letterlijk. Nu pas leek de bruinharige er weer helemaal te zijn. Hm, was de schok van de katachtige dan zo sterk geweest? Hij had het niet verwacht, maar dat zei toch ook wel weer tegelijk een heleboel over de Luxray. De mot moest gaan dansen, en als hij het nog goed wist, was deze aanval ervoor dat sommige stats omhoog gingen. Ook werd de Charizard bevolen om een Ancient Power te doen, waarbij op de bevers een hele lading aan stenen kwam. Hij haalde zijn aandacht terug naar zijn eigen Pokémon, wat nu vooral was omdat Deimos werd aangevallen door de bevers met een Rock Smash. Serieus, een lage HM-aanval? Ugh. "Sla de weg met Iron tail." de staart van de Houndoom kreeg een metalige glans, waarna deze wachtte tot de Bidoof zo dichtbij waren, dat deze ze zo weg kon slaan. Of nou ja, dat had hij in gedachten hoe het zou gaan lopen. Jammer genoeg was het in werkelijk een stuk anders, gezien een van de Bidoof niet werd geraakt en de hond.. sloeg met diens pootje. Zonder ook maar een bevel te hebben gekregen, begon de hond dan ook alles te vergassen hier met een Smog. Ja, dat was nou iets dat ze moesten hebben. Niet. Want dat wou je ook hebben he, de plek die je moest 'beschermen' tegen indringers gaan vergassen. Ach, zolang het niet naar meer kamers en verdiepingen ging dan dat deze nu was, dus enkel de eerste verdieping, zou het niets echt puur aan de hand zijn. Hij keek even geïrriteerd naar Ciro, welke het maar amper kon geloven dat dit echt realiteit was. "Ja, om een één of andere reden wel."

_{Nooit had hij dat verwacht maar de Bidoof maakte de situatie gek genoeg pittig voor hen en zelfs de Bibarel maakte het daar niet beter op. De stalen staart van de Houndoom kon zelfs niet de zee aan Bidoof wegknallen die een miezerige Rock Smash voor zich hielden ten aanval. En vlak nadat de aanval amper succesvol leek te zijn liet de Pokémon een Smog los die de al bijna afgesloten ruimte vulde met giftig gas. Ciro’s mond stond open van verbazing, waarna hij met een opgetrokken wenkbrauw van het gas en zijn zwaar Charizard keek naar Flippy die enkel meedeelde dat dit de realiteit. Ugh, dat wist hij ook wel maar toch had hij niet verwacht dat niet alleen die Pokémon het probleem vormde maar ook hun eigen. Oké, hoe kregen ze die smerige Smog nou weg? Snel keek hij naar Cannon die bezig was haar massieve lichaam overeind te krijgen, terwijl Nambu wachtte op een commando om toe te slaan. Natuurlijk! “Flippy, laat je Pokémon afstand nemen en Nambu, wapper de Smog naar ze toe met een Heat Wave!” De Volcarona wachtte amper een tel, voordat hij meedogenloos wapperde met zijn vleugels en daarmee een hittegolf afvuurde op de Bidoof en Bibarel. Ditmaal verbrandde er iets meer dan een snorhaar van de Pokémon maar het vergif begon effect op ze te krijgen. Een kreun weerklonk naast hem en hij grijnsde toen hij zag dat Cannon weer overeind stond maar… met brute kracht alleen kregen ze gek genoeg de Pokémon niet neer. Het feit dat ze samenwerkte was een flink probleem dus ze moesten worden gesplitst voordat de Trainer natuurlijk zou verschijnen. “Cannon, vuur je Dragon Pulse op ze en scheidt ze van elkaar!” Met enige nadruk op het woord ‘scheidt’ keek hij kort Flippy aan, waarna de hagedis haar kaken wijd opensperdde en een flinke straal uitschoot die drie Bidoof Ciro’s kant liet schieten en de overige drie , waaronder de Bibarel dieper het gebouw in voor Flippy. Dit zou beter werken.}

Het was moeilijk te geloven, maar toch gebeurde het. Het was zo zielig zefls. Een hele organisatie, die zo door freaking Bidoofs kon worden beschadigd. Hij wist wel zeker, na dit moesten ze echt iets aan die slappe grunts doen, voornamelijk hun iets met hun Pokémon doen. Maar.. Als eerste moesten ze wat doen aan die verdomde wezens, en aan Ciro's woorden te horen had deze al een plan. Hij wachtte dan ook geen moment en liet zijn Pokémon voor een moment bij hem komen "Chrys, Deimos, hierheen!" en gelukkig ook maar, want letterlijk nog diezelfde seconde werd door de vuurvlinder van de bruinharige de dikke smogwolk gewaaid naar de bevers, welke erdoor wat pijn door leken te leiden, samen ook nog door de Heat Wave van de Vulcarona die schade deed, al was dit nog steeds erg weinig bij de Bibarel. Met wat hij vanaf daar kon zien, was de grootste bever zelfs vergiftigd, mooi, dat zou dit wat makkelijker moeten maken. Niet veel, want het was geen Toxic vergifitiging, welke enkel erger en erger werd. Maar niet klagen was het, vooral niet toen er werd gesproken door Ciro om ze te scheiden. "Ga nu naar ze toe!" dit betekende dat hij zelf ook dieper het gebouw in moest gaan, de twee bevelen uit moest gaan delen. Ja, natuurlijk konden ze prima genoeg zonder bevelen vechten, maar met nog het denken van hem erbij kon ze een hele boek gaan schelen. Hij keek Ciro nog even recht aan "Sloop niet het hele gebouw graag." klonk er van hem, waarna hij snel zijn eigen Pokémon liep, welke al door moddel van vuur en Elektriciteit de drie anderen wat dieper het gebouw binnen hadden gedrongen. Mooi. "Deimos, Nasty Plot en dan Flamethrower! Chryses, Charge en Thunderbolt!" de twee Pokémon voederen de aanvallen uit, waardoor er al snel een spektakel te zien was tussen een mengeling van elektriciteit en van vuur. Maar maar was nou eigenlijk hun trainer? Het waren overduidelijk geen wilde Bidoof en Bibarel, dus er zat iemand achter, het leek hem sterk dat dit persoon ook niet hier was, dus hij of zij liep hier ergens op, meer redenen om zich zorgen te maken. Wie wist wat er allemaal in de handen van dit persoon mocht gekomen zeg.. De spullen die hier lagen waren allemaal niet al te belangrijk, maar er zat toch wel enige waarde aan.

_{De scheiding van de Bidoof van de Bibarel was op het moment het beste wat hij kon verzinnen nu ze samen een ‘gevaar’ voor hen vormde. Eenmaal opgedeeld hoefde hij ten minste geen rekening meer te houden met de Bibarel die duidelijk de sterkste van de zeven Pokémon was en prima in staat was Cannon’s aanvallen te weerstaan. De hagedis lag qua niveau dan wel flink wat lager dan die van Flippy, dus was het met deze scheiding enkel beter voor hen. Kort verscheen er een sadistische grijns op zijn gezicht door de opmerking van Flippy en keek hem kort daarbij aan. Het gebouw verwoesten? Pfft, dat zou niet gebeuren met die Bidoof en zijn Pokémon, hoogstens branden hier en daar. “Jammer, had er net zin in,” Terwijl Flippy dieper het gebouw in liep, hield hij zich maar bezig met de Bidoof die recht zijn kant op sprongen met hun fel oplichtende snijtanden. “Cannon, gebruik je Fire Spin!” De Charizard zat onder de schrammen en had schade opgelopen door de krachtige Water Pulse maar ze weigerde daardoor neer te gaan en nutteloos te zijn. Ze balde haar vuisten en sperde na een krachtige brul haar kaken open om een vurige wervelwind af te vuren die direct alles op zijn pad verschroeide. De Bidoof werden elk in de wervelwind ingezogen en gestaakt in hun aanval, terwijl de vlammen eindelijk hun lichaam wisten te beschadigen dan enkel hun snorharen. “Cannon, vuur je Hurricane erop af, en gebruik dan beide jullie Heat Wave!” De Volcarona wapperde weer met zijn krachtige vleugels en wist een krachtige tornado af te vuren die de Fire Spin versterkte en de lichte lijfjes van de Bidoof echt alle kanten op wist te slingeren. Zonder enige genade wapperde vervolgens de twee Fire type met hun vleugels en lanceerde een dubbel zo snikhete hittegolf op de wervelwind af, ditmaal zelfs meer verschroeiend van de Bidoof’s lichamen. Het leek bijna te makkelijk worden maar op dat moment verscheen een getinte dame met felrood haar en sproeten die ongeamuseerd naar de tornado keek. “Fire your lasers,” Wat? Lasers? Wat voor een onzin was dat nou weer? Maar voordat hij het wist liepen er schokken over de drie Bidoof die vervolgens elkaa’rs poten vasthielden en een gecombineerde Thunder afvuurde op Cannon en Nambu die letterlijk geschokt opkeken. O Muk.}

Het was jammer om te weten dat Ciro er nu niet handig in de buurt zou zijn, immers kon het vechten toch een sutk handiger zijn samen dan alleen. Maar nu scheelde wel een ding: hij had letterlijk alle ruimte, alle ruimte om tegen die bevers te vechten met ook nog een makkelijkere kans om ze te gaan verslaan.. Nu moest alles dan wel nog in zijn voordeel gaan uitkomen, maar dat zou wel te doen moeten zijn joh. Echter keek hij Ciro wel voor de laatste keer nog wat droog aan bij diens woorden, serieus? Verder reageerde de groenharige er toch niet meer op, nee, er was wel even wat belangrijkers dan nu te gaan zeuren hierover. Misschien later, wanneer deze idioterie over zou zijn. Ondertussen was door het mooie spektakel dat hij zijn Pokémon had laten uitvoeren maar weinig dingen te zien, de rook die door het vuur kwam werd dikker, soms kon hij nog zweren dat er hier en daar wat elektriciteit knapperde. Alsnog ging zijn aandacht puur naar de drie Pokémon, welke half aangetast leken te zijn door de aanvallen. Een zwaar gefrustreerde grom verliet Nathan's mond, moest dit nu ook nog echt zo gaan ook nog? Zeker weten dat de Bibarel een deel van de fire aanval had tegengehouden want daar deed het toch maar amper wat tegen. Oh hell, die bleef zeker weten niet veel langer meer staan, daarvoor zou hij niet eens genoeg geduld voor hebben eigenlijk. Jammer genoeg ging het niet super toen de Bidoof weer aanvielen, en al was het moeilijk te zien, het was óf een HypernFang waarmee ze aanvielen, iets dat hij liever had, óf een Super Fang. De laatste situatie was een stuk minder, want die moest er blijkbaar weer zo nodig voor gaan zorgen dat de geondheid van zijn Pokémon voor de helft wegging. Chryses was degeen die er ongelukkig door werd geraakt, maar het leek niet al té pijnlijk geweest te zijn voor de overmaatse kat, iets waardoor de jongen zoi denken dat het maar een simpele Hyper Fang was. De Bibarel was wat minder bezig, deze gebruikte namelijk een Scald op Deimos, iets dat de hond echt niet had kunnen gaan ontwijken. Godver, het ging niet echt bepaald lekker zo zeg, zacht uitgedrukt. Uit de pure frustratie die dit gevecht hem tot nu toe had geleverd, klemde hij zijn tanden op elkaar. "Iron Tail en Thunder Fang." hij zou al te graag sillen zeggen 'des te sneller dit over is, te beter', maar nu werd dat hem het jammer genoeg voorlopig niet. Het was zó frustrerend, wvooral de manier hoe dit gewoon was gebeurd in de eerste instantie.