Big city, lots of people, haza

Hij had een kaartje in zijn handen gedrukt gekregen op de basis. Waarom wist hij niet, maar het was een travel pass geweest tussen Kalos en Hoenn. Hij had nu dus vrije toegang om naar Hoenn te reizen, en aangezien hij toch niets meer te doen had in Kalos voor nu, buiten trainen, besloot hij maar een korte vakantie te gaan houden. Nu was hij net pas aangekomen in Mauville City, een van de grootste steden van Hoenn, als hij het boekje moest geloven tenminste. Zijn gifgroene ogen keken naar de dome die voor hem stond, hopelijk was het daarbinnen was koeler. Nu had Echo er pas echt problemen mee dat zijn wardrobe over het algemeen uit zwarte kleding bestond. Zelfs met de sleeveless hoodie, waarvan hij kap over zijn hoofd had getrokken, was het vervloekt warm hier. En echt veel zin om geld uit te gaan geven aan nieuwe kleding had hij niet echt. Rustig liep hij naar binnen toe en keek wat om zich heen, het was koel hier, daar was hij allang blij mee. Een zacht gegrinnik trok zijn aandacht en Echo zuchtte eventjes. "Moest dat, Jax?" zei hij rustig, waarna de Gengar zichtbaar werd. De pokémon vond het echt geweldig om hem te proberen te laten schrikken, iets wat niet echt werkte. Helaas voor hem dus.

[First post Kenneth Brine]

Rustig wandelde hij onder de dome door. Er waren zo te zien veel meer mensen die het idee hadden gehad dat het hier koeler was dan in de open lucht. Jax, daar in tegen, vond het al snel saai worden en verdween weer voordat Echo iets kon zeggen. Hij zuchtte eventjes en keek om zich heen, in de hoop een glimps van zijn pokémon te zien. Echo kreunde zachtjes toen hij merkte dat de Gengar boven een jongen hing, waarbij hij niet zeker was of de jongen daadwerkelijk wakker was of zodadelijk de schrik van zijn leven kreeg. Hij moest echt iets gaan doen om die Gengar onder controle te houden, want dit soort dingen begonnen outrageous te worden. En dan moest hij ook nog eens iets gaan doen aan zijn Zorua, die het leuk vond om met Jax me te gaan doen. Ondertussen was Echo in de richting van de jongen gelopen, in de hoop geen haat over zich heen te komen door de acties van zijn pokémon. And well, even if he got the flame, he would don't actually care.

In een wat snellere pas dan normaal, wandelde hij in de richting van de liggende jongen, waar zijn Gengar boven zweefde. Hij vloekte binnensmonds toen de onbekende de Gengar door had, maar ... er kwam geen gil? Niet eens een vloek. Een beetje verbaast bleef hij staan en zag hoe er een teleurgestelde blik in de ogen van zijn pokémon verscheen, voordat hij droevig weer weg zweefde en achter Echo ging staan. "Sorry buddy," zei hij zachtjes tegen zijn pokémon, voordat hij in de richting van de jongen wandelde. "Doorbraak?" vroeg hij, toch ergens wel nieuwsgierig. De jongen zag eruit als een of andere weirdo, moest hij toegeven, but then again, so was he. Soort zoekt soort, aye?

What the actual frick was het probleem van dit joch. Hij was een paar jaar jonger dan hij, maar praatte nog saaier dan de meeste wetenschappers op de Team Rocket basis. Hadden z'n ouders hem van de derde verdieping gegooid toen die een baby was ofzo? Hij mompelde door over de paradox van het kip en het ei en Echo kon niets anders dan een wenkbrauw optrekken. ... Oké, dit joch was officieel nog meer geschift dan dat hij was. "Oké, whatever. Is dat het enige wat je interesseert ofzo?" vroeg hij daarna, zijn nieuwsgierigheid voor de jongen in een rap tempo zien verdwijnen. Eigenlijk had hij geen zin om bij hem rond te blijven hangen, maar for some reason probeerde zijn Gengar alsnog om de jongen te laten schrikken. Alsof hij zichzelf een doel had gegeven. Zou voor 't eerst zijn tho.

Echo trok een wenkbrauw op op het moment dat de jongen in de richting van een mevrouw liep en haar wat vragen begon te stellen. Toch nog ergens nieuwsgierig wandelde hij erachteraan en luisterde naar wat er gezegt werd. Oké, dit jochie probeerde stoer te doen door bij andere mensen te raden wat ze allemaal gedaan hadden ofzo? Hij kon zich er niet echt druk om maken. Daarom sloeg hij zijn armen over elkaar en slaakte een zucht toen het jochie opeens achter een fietser aan begon te rennen. Echo wachtte een halve minuut, voordat hij de achtervolging in zetten en ondertussen een pokéball pakte. "Vayne, hou ze tegen," zei hij terwijl hij de pokéball op gooide. De Zorua landen op haar pootjes en rende er meteen als een gek achteraan, om daarna het jochie te proberen te laten struikelen, zodat Echo ze kon inhalen.

Vayne remde met alle vier haar pootjes, maar een takje kwam tussendoor en ze maakte een koprol om vervolgens tegen de schenen van de jongen tot stilstand te komen. Al snel kwam Echo ook in beeld, die licht hijgend opkeek naar wat er allemaal gaande was. Blijkbaar was de jongen die het jochie was gevolgd een lid van een of andere bike gang en zo te horen wilde ze nu een race houden. Rustig pakte hij zijn Zorua op en liep naar de jongens toe. "En wat als we dat niet willen?" zei hij tegen de jongens. Ze moesten net iets ouder zijn dan hem, misschien halverwege twintig ofzo. Niet iets wat hij niet aan zou kunnen. Vayne blafte eventjes naar de jongens, maar Echo legde rustig een hand op haar kopje neer.

Yep, precies de reactie die hij had kunnen verwachten. Al was het al weer een tijdje geleden dat hij daadwerkelijk werd uitgemaakt voor emo. Een van de laatste keren was waarschijnlijk toen hij net bij team rocket was gekomen en niemand hem echt geloofde. Maar to be fair dat deden ze nog steeds niet echt, dus daar maakte hij zich niet echt al te veel zorgen meer om. Hij moest wel gaan oppassen, hij wist dat hij deze jongens waarschijnlijk zou kunnen wegjagen als hij zou beginnen over Team Rocket, maar dan moest hij zijn identiteit ook meteen weggeven aan dat jochie dat bij hem stond. Vayne wist zichzelf ondertussen uit zijn armen te wurmen en sprong op een van de jongens af, om hun hard in de kuiten te bijten. "Auw, gemeen rot beest," werd geroepen en opeens vloog de Zorua door de lucht en kwam hard op de grond terecht. Echo haalde een pokéball erbij en liet de pokémon verdwijnen. "Wat wilde je eraan gaan doen?" antwoorden hij daarna rustig op wat de gang te zeggen had.