Mind Games

Vivienne keek eventjes om zich heen. Ze wist niet of ze wel zeker wist dat ze dit moest doen. Maar het zou in ieder geval helpen tegen de verveling waar ze nu al een tijdje mee rondliep. Echt veel had ze niet te doen. Heel Kalos had ze al gezien en eigenlijk had ze niet zo veel zin om hetzelfde te gaan doen in Hoenn. Hoenn bleef immers toch haar geboorte gebied, al was ze er technisch gezien niet geboren. Lang verhaal, geen zin om dat allemaal te gaan vertellen. Sinds ze haar coördinatieschap had neergelegd verveelde ze zich steeds vaker. Als trainer was er gewoon minder te doen en het trainen met haar pokémon werd op een gegeven moment ook saai. Natuurlijk schreef ze nog wel shows uit, maar de kans dat ze ze ook daadwerkelijk kon gaan gebruiken was helaas nogal klein. Er waren niet zo veel shows in Kalos, wat dan ook de reden was waarom ze haar werk had neergelegd en het trainerschap had opgepakt. Nou ja, niet helemaal. Want ze had het ook voor haar vriend gedaan, maar die had ze ook alweer in geen tijden gezien. Eigenlijk na haar verjaardag niet meer. Ze zuchtte zachtjes. Soms vond ze het jammer dat ze zo weinig tijd kon doorbrengen met Jace, maar ze wist ook dat ze de man niet lang op één plek zou kunnen houden, werd hij te rusteloos van. Haar vriend zou altijd een reiziger blijven, maar ze moest toegeven dat ze af en toe best een knuffel kon gebruiken. Nu ze zo nadacht, het was binnenkort ergens zijn verjaardag, toch? Misschien kon ze hem verrassen dan en eens voor hem koken, aangezien de jongeman altijd zo lief voor haar was en voor haar kookte. Niet dat ze echt geweldig kon koken, maar dat was iets wat ze zou kunnen oefenen nadat ze dit obstakel uit de weg had geruimd. Momenteel stond ze voor de Anistar Gym, de voorlaatste die ze nog moest in doen in Kalos. Dit zou haar lastigste opgave zijn in tijden en om eerlijk te zijn stond ze nogal met knikkende knieën hier. Ze had vertrouwen in haar pokémon, dat was zeerzeker het problemen niet, het was meer dat ze begon te twijfelen aan haar eigen kunnen. De verveling had haar lui en laks gemaakt en ze wist niet zeker meer of ze wel goed genoeg zou zijn voor deze gym, maar dit zou het enige zijn dat haar weer een beetje op de rails te krijgen. Dit waren ook de momenten dat ze het haatte dat ze zo weinig vrienden had waarmee ze zou kunnen praten. Jace was haar beste vriend, immers was het haar vriend, maar verder had ze vrij weinig mensen met wie ze zou kunnen spreken over haar problemen. Iemand die ze een echte vriend zou kunnen noemen. Ze zou kunnen kijken of ze Cecille te pakken kon krijgen, maar ze wist nog steeds niet zeker hoe het zat met haar vriendschap met de blondine. Immers had ze haar niet meer gesproken sinds ze haar geholpen had met de mega-evolution van haar Lucario, wat nogal mis was gelopen, zacht uitgedrukt. Dat was ook een van de problemen waar ze tegenaan was gelopen. Er gingen de laatste tijd nogal veel dingen rond haar mis, waardoor haar oude onzekerheid terug was gekomen. Ook dit was weer een punt dat ze met iemand zou willen bespreken, maar Arceus ze wilde ook weer niemand tot last zijn met haar problemen. En om Jace de hele tijd op te bellen over wat er aan de hand was, nee, daar kon ze ook niet tegen. Misschien moest ze gewoon weer wat socialer gaan worden en met mensen afspreken, maar van de mensen waarmee ze nog het beste contact had, waren er niet veel meer over. Vooral Aiden en Lilium miste ze op dit soort momenten. Het waren vreemde types, dat klopt, maar het waren wel de mensen met wie ze het beste kon praten. Vivienne’s blauwe ogen waren in het niets gericht, terwijl ze op het bankje zat. Ze was er eventjes bij gaan zitten, terwijl ze haar moed verzamelde om de gym binnen te stappen. Nog steeds was ze niet zeker genoeg van haar zaak. Maar als ze iets geleerd had bij haar vele trainingen, wist ze dat ze gewoon naar binnen moest lopen en haar schouders eronder moest gaan zetten. Maar misschien was ze daar wel bang voor. Of eigenlijk, misschien was ze wel bang voor zichzelf. Ze had zo’n grote verandering ondergaan sinds er zoveel dingen mis waren gelopen. Sinds ze was aangevallen door Team Rocket, haar beide adoptieouders was verloren en haar pokémon bijna gestolen was, was ze gaan proberen om aan zichzelf te werken. Om fysiek en mentaal sterker te worden, maar nu was ze bang dat het haar eigen karakter had onderdrukt. Ze was niet meer wie ze eerst was en dat maakte haar bang. Ze voelde zich niet meer zichzelf. Haar handen trilde, terwijl ze voor zich uit keek. Ze haatte het om zich zo te voelen, maar ze wist dat ze ermee door moest gaan. Ze kon haar trainingen niet laten vallen, ze kon niet meer terug naar haar oude leventje. Al zou ze dat nog zo graag willen. Tranen prikte in haar ogen, maar ze veegde ze weg. Misschien was het beter om gewoon haar aandacht er vanaf te halen en toch de gym maar te gaan doen. Ze stond op, wachtte eventjes totdat haar lichaam gestopt was met de ergste trilling en draaide zich om naar de deur van de gym. Het was een op hoop van zege, maar ze moest gewoon weer haar vertrouwen terug krijgen in zichzelf. Vivienne haalde diep adem, waarna ze door de schuifdeuren naar binnen liep.
Eenmaal binnen werd ze verrassend snel opgehaald door een jong uitziende jongen, die haar wist te vertellen dat ze heel eventjes moest wachten. Mevrouw Olympia, zoals hij de gymleadster noemde, was eventjes bezig. Wel werd er gevraagd of ze iets wilde drinken en met een glimlach vroeg ze om een glas water. De jongen verdween even snel als dat hij was verschenen en Vivienne maakte gebruik van dit moment om rond te kijken. Het was een mooi gebouw van buiten, maar zag er nogal standaard uit van binnen. Ze keek iets wat geschrokken op toen ze opeens merkte dat de jongen weer naast haar stond, ze had hem niet gehoord, en ze pakte het glas water van hem aan. “Mevrouw Olympia zal u zo ontvangen,” werd er tegen haar gezegd en ze knikte rustig. ”Je mag doorlopen hoor,” hoorde ze opeens een stem in haar hoofd. Vivienne keek een beetje vreemd op, maar deed uiteindelijk toch werd haar werd opgedragen. Toen ze eenmaal bij het strijdveld was aangekomen keek ze om zich heen. Oké ja, dit leek er wat meer op. Het leek wel op een contest zaal, prachtig gewoon. De lichtjes weerspiegelde in haar blauwe ogen, terwijl ze met een open mond rondkeek. “Wat vind je ervan?” werd er aan haar gevraagd en toen ze opkeek zag ze een wat oudere mevrouw in een robe naast haar staan. ”Gymleader Olympia?” vroeg Vivienne op een rustige toon. De oudere mevrouw knikte. ”Het is een prachtig gebouw, hier zou je een prachtige show kunnen opstellen.” Ze voelde hoe de blik van de oudere vrouw over haar heen gleed en ze begon zich toch wel lichtelijk ongemakkelijk te voelen. “Jij bent een coördinator, toch? Mejuffrouw Williams,” zei Olympia daarna. Vivienne voelde hoe haar gezicht licht rood kleurde terwijl ze naar de grond keek. ”Was, ik ben overgestapt naar het trainerschap,” legde ze zachtjes uit. “En daarom ben je hier? Om mijn gym uit te dagen?” vervolgde Olympia daarna. Ze knikte voorzichtig. ”Dat is waar,” zei ze voorzichtig. “Zullen we dan maar?” Hè, wat? Vivienne keek op. Echt, zomaar? Olympia was alweer weg  gelopen en snel volgde de brunette de gymleader. Ze ging op haar plek staan en keek in het rond. Dit was toch wel een van de vreemdste plekken om te staan. De hele ruimte leek om haar heen te draaien door de gouden buizen die door de zaal heen gebogen waren. Ze schudde haar hoofd en keek voor zich uit, waar Olympia haar plek had ingenomen. Tussen hen in was een scheidsrechter gaan staan, die twee vlaggen in de lucht hield. “Dit gevecht zal gaan tussen Vivienne Williams, de uitdager, en Olympia, de gymleader. Zijn beide partijen klaar?” werd er gevraagd en bijna tegelijk zeiden de twee dames “ja” op de vraag. Twee pokéball vlogen de lucht in en de twee pokémons die tegen elkaar zouden strijden verschenen op het veld. “Dit gevecht zal gaan tussen Olympia’s Inkay en Vivienne’s Absol. Alleen de uitdager mag tussentijds wisselen. Laat ‘t gevecht beginnen!” De twee vlaggen gingen tegelijkertijd omlaag en het gevecht was begonnen.

VS

Raksha used Quick Attack. It hits.

Inkay used Tackle. It hits.

Raksha used Bite. It missed.

Inkay used Psybeam. It has no effect.

Raksha used Ice Beam. It hits.

Inkay used Payback. It hits.

Raksha used Night Slash. It hits

Inkay used Hypnosis. Raksha fell asleep.

Raksha is fast asleep.

Inkay used Night Slash. It hits.

Raksha is fast asleep

Inkay used Peck. It hits.

Raksha woke up. It used Night Slash, it hits.

Inkay used Psywave. It has no effect.

Raksha used Blizzard. It hits. Inkay is frozen solid.

Inkay is frozen solid.

Raksha used Thunderbolt. It hits.

Inkay is frozen solid.

Raksha used Sucker Punch. It hits.

Inkay is no longer frozen solid. It used Night Slash. It hits.

Raksha used Bite. It hits.

Inkay fainted.

Raksha had het zwaar gehad met het gevecht en was zo te zien bijna op het randje van bewusteloosheid. Ze wankelde op haar poten en viel uiteindelijk toch op de grond neer, uitgeteld. Toch was het gevecht door haar gewonnen, deze ronde dan tenminste. Ze keek eventjes naar haar tegenstander, die haar Inkay al weer had teruggeroepen. Inkay was een vreemde pokémon, aangezien Vivienne wist dat ze alleen ondersteboven evolueerde of iets in die richting. Het was vreemd in ieder geval. Olympia leek niet kwaad te zijn over het feit dat ze verloren had, nee, ze glimlachte haar zelfs toe. “Je vecht goed, Vivienne, mijn complimenten,” het compliment kwam onverwachts en liet haar gezicht lichtelijk rood kleuren. ”Dank u,” zei ze zachtjes, waarbij ze niet eens zeker wist of haar tegenstander het zou kunnen horen. Ze vroeg zich af wat ze verder nog moest zeggen, maar omdat haar vocabulaire haar in de steek had gelaten momenteel, liet ze het er maar gewoon bij. Ze liet Raksha terugkeren naar haar pokéball en vertelde haar zachtjes dat ze goed gevochten had en dat Abyss trots op haar zou zijn geweest. Raksha was de dochter van Abyss, de Absol van Jace en haar eigen Houndoom, Kratos. Dit zorgde ervoor dat ze nogal een vurig en vechtlustig karakter had, wat haar perfect maakte voor dit soort gevechten. Olympia kuchte eventjes. Oh, damn. Ze was weer eens aan het dagdromen. “Zullen we doorgaan?” werd er aan haar gevraagd en met een lichte blos op haar wangen knikte ze van ja. Beide trainers pakte een nieuwe pokéball erbij en lieten hun pokémon tevoorschijn komen. Olympia’s ogen glinsterde toen ze de Volcarona zag. “Het blijft een prachtige pokémon,” zei ze met een glimlach en Vivienne voelde iets van trots door zich heen gaan. ”Dat klopt ja,” zei ze op een rustige toon. De scheidsrechter stond inmiddels al weer klaar om het startsein te geven en hief de twee vlaggen in de lucht. “Het gevecht tussen Olympia’s Meowstic en Vivienne’s Volcarona is begonnen!” De vlaggen gingen neer en Olympia deed de eerste zet.

VS

Meowstic used Future Sight.

Nuria used Quiver Dance. It’s Special Attack, Special Defense and Speed rose.

Meowstic used Confusion. It hits.

Nuria used Bug Buzz. It’s super effective.

Meowstic used Psybeam. It hits.

Nuria took the Future Sight. It used Gust. It hits.

Meowstic used Magical Leaf. It’s not very effective.

Nuria used Flame Wheel. It hits.

Meowstic used Sucker Punch. It hits.

Nuria used Silver Wind. It’s super effective.

Meowstic used Scratch. It missed.

Nuria used Flare Blitz. It hits. Nuria took damage from recoil. Meowstic is burned.

Meowstic used Shadow Ball. It hits. Meowstic took damage from burning.

Nuria used Bug Buzz. It’s super effective.

Meowstic used Light Screen. Meowstic took damage from burning.

Nuria used Silver Wind. It’s super effective. Meowstic Special Defense doubles due to Light Screen.

Meowstic fainted.

Ook het tweede gevecht won ze en nu was het goed zichtbaar dat ze meer de overhand had. Nuria fladderde nog rustig in het rond. Het waren pittige gevechten, dat had ze ook wel door. Deze gym was een stuk zwaarder dan de laatste die ze had gedaan, maar ze waren sterk en ze had vertrouwen in zichzelf not. Vivienne wist op een of andere manier haar knieën te laten stoppen met trillen, maar ze voelde zich niet echt op haar gemak. Haar pokémon voelde dit ook aan en deden een poging om een goed gevecht aan te leveren, zodat ze trots op hen zou zijn en ze zich beter zou gaan voelen. Vivienne vond het lief van ze en het hielp ook wel een beetje. Twee gevechten waren al gewonnen, wat betekende dat ze er nog drie te gaan had. Dan was ze klaar en kon ze weer naar huis toe en uitrusten en misschien wat oefenen ofzo. Olympia maakte niet veel woorden vuil aan dit gevecht, in plaats daarvan liet ze haar pokémon terugkeren en pakte een volgende pokémon. De brunette keek naar haar pokémon. Nuria was nog in een redelijk goede staat, maar ze wist niet zeker of het verstandig was om haar het gevecht door te laten zetten. Toch leek de pokémon zelf het idee te hebben dat ze het wel aan kon, aan haar manier van vliegen te zien. Ze fladderde met zelfvertrouwen, ondanks dat ze net een gevecht al gewonnen had. Over het algemeen zetten Vivienne niet snel een pokémon twee keer achter elkaar in, aangezien ze wist dat geen van haar pokémon sterk genoeg was daarvoor. Toch besloot ze daar vanaf te stappen vandaag en Nuria de kans te geven om het gevecht door te zetten. Olympia liet haar pokémon uit de pokéball en bij het zien van de Slowking zakte haar moed d’r in de schoenen. Dit ging geen prettig gevecht worden, dat was iets waar ze zeker over was. Maar nu kon ze niet meer terugkrabbelen en al snel gaf de scheidsrechter het startsein.

VS

Slowking used Power Gem. It’s super effective.

Nuria used Bug Buzz. It’s super effective.

Slowking used Water Gun. It’s super effective.

Nuria used Quiver Dance. It’s Special Attack, Special Defense and Speed rose.

Slowking used Confusion. It missed.

Nuria used Heat Wave. It’s not very effective.

Slowking used Zen Headbutt. It hits.

Nuria used Silver Wind. It’s super effective.

Slowking used Surf. It’s super effective.

Nuria fainted.

Ja, ze had op haar instinct moeten vertrouwen. Ze wist dat Nuria dit gevecht niet aan zou kunnen en toch probeerde ze het, toch deed ze een poging, alleen maar om nu te zien dat haar geliefde pokémon bewusteloos op de grond lag. Ze voelde hoe de moed verder in haar schoenen zakte en tranen prikte achter haar ogen, maar ze wist dat ze door moest gaan. Ze riep haar pokémon terug en keek naar de Slowking, die zijn armen op zijn rug had gelegd en haar doordringend aankeek, alsof hij wist wat ze aan het denken was en een poging deed om haar gedachten te lezen. Ze beet op d’r lip, terwijl ze de tranen terug liet komen en haalde een paar keer diep adem. Ze moest sterk zijn, ze moest vertrouwen hebben. Vivienne liet Nuria terugkeren en keek naar de pokéball. ”Je hebt goed gevochten, meisje,” zei ze zachtjes, terwijl ze de pokéball aan d’r riem hing en een volgende pakte. ”Nu is ‘t aan jou,” zei ze terwijl ze de shiny Gardevoir op het veld liet verschijnen. Met de vertrouwde aanwezigheid van haar sterkste pokémon voelde ze zich al iets meer op haar gemak en ze merkte dat Olympia ook met grote ogen keek naar haar shiny pokémon. Ze glimlachte echter alleen maar en knikte. Het was een vragende knik, ze wilde weten of het gevecht hervat kon worden. Vivienne knikte terug, ze konden doorgaan.

VS

Slowking used Headbutt. It hits.

Fiora used Draining Kiss. It hits. Slowking got it’s energy drained.

Slowking used Power Gem. It missed.

Fiora used Disarming Voice. It hits.

Slowking used Water Gun. It hits.

Fiora used Magical Leaf. It’s super effective.

Slowking used Disable. Fiora’s Magical Leaf has been disabled.

Fiora used Dazzling Gleam. It hits.

Slowking used Zen Headbutt. It’s not very effective.

Fiora used Moonblast. It hits.

Slowking used Growl. Fiora’s Attack fell.

Fiora’s Magical Leaf is no longer disabled. It used Magical Leaf. It’s super effective.

Slowking fainted.

Kijk, dat leek er meer op. Fiora snoof eventjes, terwijl de Slowking niet meer overeind kwam en bleef trots staan waar ze stond. Haar Gardevoir was altijd al een wat trotsere pokémon geweest, maar vooral een moeders type. Iemand die ze af en toe heel goed kon gebruiken aangezien ze geen ouders meer had, of tenminste, ze wist niet waar ze waren. Ze kon een groot deel van haar familie überhaupt nog niet. Olympia begon het donker in te zien, nu drie van haar pokémons al waren uitgeschakeld, maar Vivienne had genoeg ervaring met de gyms om te weten dat de strijd nog lang niet gestreden was en dat haar sterkste pokémon nog moesten komen. Ze mocht dan ook zeker niet achterover leunen momenteel. Maar het deed haar zelfvertrouwen wel goed om eindelijk een goed gevecht af te gaan leveren. Ze glimlachte eventjes naar Fiora, die haar een vriendelijke glimlach terug gaf. Ja, in haar shiny Gardevoir kon ze vertrouwen, maar ze zag aan het gezicht van Olympia dat er nog heel wat leuks voor haar klaar stond. En dat was zeer zeker ook wel, want toen ze een nieuwe pokéball opgooide en de Gallade eruit kwam, zag ze hoe Fiora eventjes bewoog. Dit was de Gallade waar ze van hielt, nee, dit was een geheel andere, eentje die haar wilde bevechten totdat hij niet meer op z’n benen kon staan. Fiora snoof eventjes, terwijl ze voor haar counterpart ging staan en eventjes wisselde de twee pokémon een paar woorden, voordat ze weer uit elkaar gingen en een scherpe blik naar elkaar geven. Dit zou zeer zeker een interessant gevecht worden en zowel Olympia als Vivienne wilde snel eraan gaan beginnen. Ze wachtte dan ook amper tot het startsein was gegeven, voordat de twee pokémons elkaar al in de haren vielen.

VS

Gallade used Leaf Blade. It hits.

Fiora used Draining Kiss. It’s super effective. Gallade got it’s energy drained.

Gallade used Confusion. It’s not very effective.

Fiora used Dazzling Gleam. It’s super effective

Gallade used Aerial Ace. It hits.

Fiora used Magical Leaf. It hits.

Gallade used Feint. It hits.

Fiora used Shadow Ball. It’s super effective.

Gallade used Shadow Ball. It’s super effective

Fiora used Moonblast. It’s super effective.

Gallade used Close Combat. It’s not very effective.

Fiora used Hyponsis. Gallade fell asleep.

Gallade is fast asleep.

Fiora used Dream Eater. Gallade has it’s dream eaten. Fiora restored its energy

Gallade is fast asleep.

Fiora used Dazzling Gleam. It’s super effective

Gallade wok up. It used Shadow Ball. It’s super effective.

Fiora used Magical Leaf. It hits.

Gallade used Poison Jab. It’s super effective.

Fiora used Shadow Ball. It’s super effective.

Gallade used Sword Dance. It’s attack rose sharply

Fiora used Moonblast. It’s super effective.

Gallade used Night Slash. It hits.

Fiora used Draining Kiss. It’s super effective. Gallade got it’s energy drained.

Gallade fainted.

Fiora sloeg haar handen op d’r knieën terwijl ze zwaar ademhaalde. Dit was een geweldig gevecht geweest en ook Olympia leek onder de indruk te zijn van wat er van geworden was. Toch was het haar pokémon die op de grond lag, uitgeteld door een laatste kus. Vivienne grinnikte zachtjes, toen Fiora haar mond afveegde, alsof ze de Gallade daadwerkelijk een kus had gegeven en het afschuwelijk vond. Dit was toch wel een gevecht dat ze later aan Jace wilde gaan vertellen en misschien zouden ze het ook wel kunnen namaken, al was Chevell wel een stuk sterker dan dat deze Gallade was. Ze vroeg zich af of Fiora het aan zou durven om de Gallade van haar vriend te bevechten, aangezien die twee echt een hele sterke band hadden en ook meerdere kinderen samen. Ze glimlachte eventjes, terwijl Olympia haar pokémon terug liet komen. “Dit is een interessant gevecht, Vivienne, dat moet ik eerlijk bekennen. Je verrast me keer op keer,” zei ze op een zachte toon, maar ze wist bijna zeker dat er iets achteraan kwam waar ze niet blij mee zou zijn. “Toch zal ik je mij niet laten verslaan. Mijn laatste pokémon is de sterkste in mijn team, diegene die het langste in mijn bezit is en waar de meeste tijd mee heb doorgemaakt. Ik zal je de ware kracht van de psychic types laten weten,” zei ze met een grijns op d’r gezicht. Vivienne glimlachte rustig terug. ”Dan wil ik je pokémon maar al te graag leren kennen, Olympia. Dit is een gevecht dat ik al in geen tijden heb gehad en eentje waarbij ik eindelijk heb kunnen zien dat ik dingen aan mezelf moet gaan veranderen en dat de veranderingen die ik heb gedaan niet altijd goed zijn uitgekomen. Ik heb nog twee pokémon op zak die ik kan inzetten tegenover jouw laatste pokémon, dus dit gevecht is nog lang niet besloten,” zei ze op een kalme toon terug. Ze had haar evenwicht weer gevonden, ze wist weer waar ze stond en wat haar te wachten stond. Ze voelde weer de kracht van haar pokémon door haar heen ging, ondanks de klappen die ze het in verleden had gehad. Ze voelde pijn in haar armen, de pijn die haar sterker had gemaakt. Over de pijn gesproken, ze haalde een klein doosje pillen te voorschijn en sloeg er een paar achterover. Olympia keek haar met een vreemde blik aan. ”Pijnstillers,” zei ze op een rustige toon, waarna ze haar mouwen opstroopte. ”Ik ben een lange tijd geleden aangevallen en verbrand door een Houndoom, waardoor ik pijnstillers slik tegen het gif dat in het vuur van de Houndoom zit,” legde ze daarna uit. De gymleader keek haar met grote ogen aan. “En je hebt hier alleen die wonden aan overgehouden?” werd er daarna aan haar gevraagd. Vivienne haalde haar schouders op en knikte. ”Een lichte angst voor Houndooms, maar dat is nu voorbij en een grondige haat aan Team Rocket,” zei ze kalmpjes. Samen met Kratos was ze van haar angst voor de Hellhound pokémon afgekomen, maar haar haat aan de pokémon stelende company was groter dan voorheen. Nadat Nathan een poging had gedaan om Raksha van haar te stelen wilde ze het bijna haar doel maken om de organisatie tegen te gaan houden. De beste kans die ze daarmee had was om bij de Rangers te gaan, maar dat zou ze niet aankunnen. Ondanks haar liefde voor mensen helpen, zou ze in het begin nooit voor één pokémon kunnen kiezen die ze het liefst bij zich wilde hebben als partner pokémon. Alle zou dan wijzen op Fiora, maar ze hielt van iedereen in haar team, dus een keuze maken zou haar verscheuren. “Die haat kan ik me voorstellen. Team Rocket wordt teveel een plaag en moeten nodig tegengehouden worden,” sprak Olympia, die het dus blijkbaar met haar eens was. Vivienne knikte. ”Dat klopt ja, maar alleen de rangers zouden dat kunnen doen en ik ben bang dat ik niet geschikt ben als ranger,” zei ze op een rustige gecontroleerde manier. De gymleader glimlachte naar haar. “Je weet ‘t nooit als je ‘t niet probeert,” zei ze tegen haar en Vivienne haalde haar schouders op. ”Wie weet, misschien als ik de Kalos league heb gehaald,” zei ze op een toon waarbij ze hoopte dat Olympia doorhad dat ze door wilde gaan met het gevecht. De gymleader glimlachte en pakte een pokéball. “Laten we dan maar verder gaan,” zei ze op een rustige toon en ook Vivienne greep een pokéball van haar riem. Wat ze niet doorhad, was dat er twee pokéballs verdraaid zaten. Beide pokéballs vlogen door de lucht heen en toen ze de grond onder zich voelde trillen, keek Vivienne geschrokken op. Voor haar stond haar Metagross, Azire, tegenover de Alakazam die Olympia had opgeroepen. De brunette trok wit weg. Dit was niet haar bedoeling geweest, ze had Kratos als laatste in willen zetten tegenover Olympia’s sterkste pokémon. Ze zuchtte zachtjes, oké. Het kon dan maar niet anders. Gelukkig was Azire een sterke pokémon en zouden ze dit gevecht misschien nog wel kunnen winnen. De scheidsrechter vroeg of ze er beide klaar voor waren en allebei de kandidaten knikte. De vlaggen gingen omlaag en het startsignaal was gegeven.

vs

Het was Olympia die de eerste zet maakte en het maakte voor Vivienne niet zo veel uit. Ze gaf haar Alakazam opdracht om een Kinesis uit te voeren, een aanval waarmee de accuracy van haar Metagross omlaag zou gaan. Geen geweldig begin van dit gevecht, maar ach ja. Ze kon er weinig aan doen. Thihi, Vivienne schoot in de lach bij haar eigen gedachten en Olympia keek haar eventjes vreemd aan. ”Metagross’ ability zorgt ervoor dat stat changes niet werken. Ik had verwacht dat een gymleader dat wel zou weten,” zei ze, terwijl ze haar lach weer onder controle kreeg. Ditmaal was het Olympia die het warm kreeg en met een rood gezicht haar blik afwenden. ”My turn,” zei de brunette daarna met een grijns. ”Metal Claw,” vervolgde ze daarna. De Metagross kruiste zijn twee armen voor zich en een lichtblauwe gloed verspreiden zich erover heen. Hij zetten zich af en ramde zijn volledige gewicht tegen de Alakazam aan, die nog steeds rustig boven het strijdveld aan het zweven was. Hij kreeg een flinke stoot van de Metagross en het zag er naar uit dat het hem uit balans bracht, maar de schade leek mee te vallen. Vivienne wist dat de aanvallen van haar pokémon niet al te veel schade zouden doen tegen de Alakazam, maar als ze hem voldoende zou kunnen uitputten, zou ze haar volgende pokémon kunnen inzetten en het gevecht af kunnen maken. Olympia was inmiddels weer bijgekomen van haar beginnersfout met de ability van Metagross en was zo te zien eindelijk klaar om zich goed te gaan richten op het gevecht. Ze keek eventjes over het strijdveld heen en grijnsde daarna op een manier die een huivering over de rug van de brunette liet glijden. “Alakazam, Shadow Ball.” Vivienne’s blauwe ogen werden kleiner. Ze was goed voorbereid op elke tegenstander die ze voor zich zou krijgen en Metagross had toch best wel een grote pot aan weaknesses, in dit soort situaties. De Alakazam kwam uit zijn kleermakerszit en richtte de lepels op de Metagross. Tussen de lepels in verscheen een zwart/paarse bal van negatieve energie, die hij in de richting van Azire schoot. ”Azire, Agility en probeer weg te komen,” zei Vivienne snel en ondanks dat de Metagross snel genoeg was met zijn Speed stat te verhogen met de Agility aanval, was hij niet snel genoeg om de aanval te ontwijken. De bal spatten uit elkaar tegen zijn lichaam en hij gromde eventjes, terwijl hij zijn klauwen in de grond zetten voor stevigheid. De Metagross schudde zijn massieve lichaam om de laatste resten er vanaf te krijgen en een woedende blik lag in diens ogen. Hij snoof eventjes en schraapte met zijn nagels over de grond heen. Vivienne kon de desire voelen om de Keystone om haar nek te gebruiken die van de Metagross af kwam, maar ze had een andere pokémon in gedachten die de mega-evolution zou krijgen. Azire zou het zo maar moeten afhandelen. ”Gebruik Bullet Punch,” zei de brunette op een kalme toon en de Metagross kwam weer in de buurt van de Alakazam. Ze wist dat het een slecht plan was om in de buurt te komen van deze psychic pokémon, aangezien hij meer range had met zijn aanvallen dan dat een Metagross ooit zou hebben, maar ze moest het er maar mee doen. De armen van de Metagross gloeide rood op en hij draaide zichzelf op zijn kant, waarna hij op een snelle manier telkens zijn armen in het gezicht van de Alakazam sloeg. “Hou ‘m tegen met Psychic!” zei Olympia en Azire keek een beetje vreemd op toen hij opeens gestopt werd in zijn aanval. Hij hing in de lucht, vast, door de psychische krachten van de Alakazam. Al snel had de Metagross door dat deze krachten sterker waren dan zijn eigen en hoe graag hij het ook wilde, hij kon zich er niet uit breken. De pijn begon inmiddels ook door te dringen en hij gromde diep, terwijl hij nog steeds een poging deed om de Psychic tegen te gaan. ”Azire. Psychic,” zei Vivienne. Ze zouden pijn met pijn bestrijden. De Metagross concentreerde zich en de Alakazam liet een geschrokken en verbaast geluidje horen toen hij opeens diegene was die in de lucht zweefde. Het zag er best wel komisch uit, twee pokémon die probeerde elkaar in een psychische greep te houden en daardoor beide in de lucht zweefde. Na enkele tellen braken ze er dan ook beide tegelijk uit. De twee psychic type hadden elkaar niet zo veel schade gedaan, aangezien de aanval op beide pokémon niet echt effectief was, maar ze hadden zich wel aan elkaar gemeten. Vivienne dacht zelfs een spark van respect te zien in de ogen van de Metagross en ze wist dat Azire datzelfde voelde. ”We gaan er wat tempo in gooien, Azire. Val aan met Meteor Mash!” De Metagross schoot naar voren toe, terwijl zijn arm opgloeide in het wit en een goudgekleurde meteor rond zijn arm verscheen. Hij sloeg op hoge snelheid en met verrassende kracht in op de Alakazam, die zich nog aan het hervatten was van de vorige aanval, en de meteor spatten uiteen in verschillende sterretjes. De Alakazam schoot achteruit en kwam tegen de muur terecht, maar had zichzelf al snel weer hervat. “Val aan met Shadow Ball,” riep Olympia en al snel schoot de zwart/paarse bal in de richting van de Metagross. ”Iron Defense!” De Metagross gloeide diep zilver op, maar Vivienne wist dat het eigenlijk niets zou uitmaken. Iron Defense was voor fysieke aanvallen, niet voor special attacks zoals de Alakazam gebruikte. “Gebruik Future Sight,” zei Olympia daarna. De Alakazam gloeide blauw op, hij concentreerde zich en Vivienne wist dat dit een zware tik zou gaan worden. Ondanks dat psychic aanvallen niet veel schade deden op haar Metagross. ”Azire, gebruik Gyro Ball,” zei ze daarom maar. Ze kon niets anders dan de steel aanvallen van haar pokémon gebruiken om ervoor te zorgen dat ze iets van schade kon doen op de pokémon. De Metagross trok zijn armen in en zweefde boven de grond. Hij begon snel in het rond te draaien, terwijl een ijzeren laag over hem heen gleed. Op het moment dat hij eruit zag als een ijzeren bal, schoot hij in de richting van de Alakazam en raakte de pokémon op volle snelheid. De Psi pokémon schoot achteruit en kwam tegen de muur tot stilstand, waar hij eventjes bleef liggen. “Alakazam, Thief Ball!” riep Olympia opeens. Vivienne keek op, dat was een contest term die ze daar gebruikte. Een combinatie van aanvallen, waarbij ze de jury voor zichzelf konden winnen. Was Olympia ooit een coördinator geweest? Het zou best kunnen, ze zag er wel uit als zo iemand. De Alakazam kwam weer overeind en stuurde een Shadow Ball aanval in de richting van de Metagross, maar voordat Azire een poging kon doen om deze te ontwijken, was de Psi pokémon achter hem verschenen en gebruikte een Thief aanval om hem tegen te houden van het ontsnappen. Azire werd tegelijkertijd van twee kanten aangevallen, door aanvallen die super effectief waren tegen zijn typing. Dat was iets wat hij wel merkte, aangezien de pokémon door zijn poten zakte en zijn zware lichaam op de grond. Hij was nog niet uitgeteld, maar wel zwaar gehavend door de combinaties van aanvallen die hij tegen zich had gekregen. Vivienne beet eventjes op haar lip, maar besloot toch de beste optie te maken en liet haar pokémon terugkeren. Olympia glimlachte lieflijk naar haar, waardoor een huivering over haar rug liep. Eng mens dat het af en toe was. Ze zuchtte zachtjes en pakte dit maal de goede pokéball. Met een doordringend gehuil verscheen de Hellhound pokémon op het veld en ze grinnikte zachtjes toen de Intimidation Ball zijn werk deed. De Houndoom stapte uit een dikke zwarte mist, waarbij zijn felle ogen als eerste te zien waren. Hij gromde diep en blafte eventjes naar de Alakazam.
Bijna op hetzelfde moment grepen de twee trainers naar de keystone die ergens in hun handbereik was, bij Viev aan de keychain rond d’r nek en bij Olympia een van haar oorbellen. Een roze gloed verscheen rond de twee pokémons en nog geen tel later stonden beide Mega-Evolutions van hun pokémon op het veld. Nu zou het gevecht spannend gaan worden.

vs

Vivienne had geen zin om er veel langer over te gaan doen en commandeerde haar pokémon direct om aan te vallen met een Flamethrower. De sterke vuur aanval schoot in de richting van de Alakazam, die met zijn ogen gesloten in de lucht zweefde. Met alleen zijn hand hield hij de aanval tegen en Vivienne voelde hoe een sterke psychische kracht over het veld heen gleed. Oké, damn, dit was een pokémon waar ze niet mee moest sollen. “Alakazam, Recover.” Olympia keek maar het een geniepige glimlach aan. Ze haatte die aanval, het betekende dat ze deze pokémon moest neer bursten, want zolang hij Recover zou blijven gebruiken kon ze niets doen. Een groene gloed liet de energie van de Alakazam terugkeren en hij keek direct een stuk fiercer uit zijn ogen. “Val aan met Focus Blast!” riep Olympia en de Alakazam begon met het verzamelen van al zijn energie in een kleine grijze bal voor zijn lichaam. Hij schoot de aanval in de richting van de Mega Houndoom, die de lucht in sprong om ‘m te ontwijken, maar werd alsnog tegen zijn zij geraakt. Hij werd uit de lucht geslagen en rolde over de grond heen, waarbij hij grommend overeind kwam. ”Kratos, Dark Pulse!” De Houndoom gromde en slaakte een huil, terwijl een pulserende zwarte forcefield in de richting van de Alakazam schoot. Deze deed een poging om zich te verdedigen ertegen, maar werd alsnog geraakt. De Mega pokémon vond het zo te zien niet echt geweldig om geraakt te worden door zo’n aanval, maar een grijns verscheen op zijn gezicht toen Kratos opeens piepte en in elkaar zakte. Vivienne sloeg zichzelf tegen d’r voorhoofd, ze was de Future Sight aanval vergeten die de Alakazam eerder in het gevecht al had gecast. ”Hou vol Kratos. Gebruik Howl, gevolgd door Feint Attack!” zei Vivienne. Ze had vertrouwen in haar pokémon en ze wist dat Kratos dit gevecht zou kunnen winnen. De match-up was een stuk beter, ondanks dat haar Houndoom niet zo sterk was als haar Metagross. De Hell Hound pokémon slaakte een angstaanjagende huil, waarbij zijn Attack stat verhoogd werd, waarna hij in thin air verdween. De Alakazam zweefde nog steeds in de lucht, wachtend totdat hij een tegenaanval kon gaan uitvoeren tegen deze pokémon. “Gebruik Double Team en daarna Charge Beam,” De Psi Pokémon vermenigvuldigde zich en begon met de elektrische aanval te gebruiken, toen hij opeens in de rug werd geraakt door de Houndoom. De Charge Beam raakte de Houndoom en liet hem piepen, maar hij hielt zich vast aan zijn aanval. ”Nu, Crunch!” riep Vivienne snel en de Houndoom greep een van de armen van de Alakazam. Deze slaakte een pijnlijke kreet en storten ter aarde. Hij haalde moeilijk adem, terwijl de lucht uit zijn longen werd geslagen en de andere mirror-images van de Alakazam verdwenen. ”Gebruik Smog,” zei Vivienne snel, maar Olympia liet het er niet bij. “Focus Blast,” riep ze er direct achteraan. Een Focus Blast op zo’n korte range zou een groot probleem kunnen worden voor haar pokémon, maar Vivienne moest vertrouwen hebben in Kratos. De Houndoom barfde het giftige gas uit en sprong daarna naar achter toe, waardoor de Focus Blast hem wel raakte, maar op een langere range. Hij piepte zwaar en rolde over de grond heen, maar zijn aanval had zijn werk gedaan. De Mega Alakazam was vergiftigd en dit gevecht was al iets meer in hun voordeel. ”Inferno!” riep Vivienne, verhit door de strijd die gaande was. De Houndoom kwam weer overeind, iets wat trillend op zijn poten. Hij opende zijn bek en een grote stroom aan vuur schoot naar de Mega Alakazam toe. Op het moment dat het vuur in contact kwam met het giftige gas, gleed het er snel overheen en een gigantische explosie was het resultaat. Beide pokémon schoten naar achter toe en Vivienne dacht Olympia nog een laatste commando roepen, maar ze kon er niet achterkomen wat het was.
Op het moment dat de rookwolk opgetrokken was, vloog de Alakazam nog steeds in de lucht, terwijl de laatste resten van een groene aura van zijn schouders gleed. Vivienne gromde, ondanks de piep in haar oren. Olympia keek haar aan met een grijns op d’r gezicht. Ze had haar pokémon een Recover laten uitvoeren op het moment van de impact, waardoor de aanval niet de hoeveel schade had aangericht waarop ze gehoopt had. Dit was nou precies het probleem waarmee ze altijd zat met zo’n soort pokémon, ze kon ze niet snel genoeg neer bursten. ”Kratos?” Ze keek naar haar Mega Houndoom, die hevig ademhaalde, maar nog wel op z’n poten stond. Dit zou een laatste kans worden, een laatst kans om dit gevecht te beïndigen. Ze hadden het geluk dat Alakazam nog altijd poisoned was en dus langzaam maar zeker steeds zwakker zou worden. ”Kratos, Sludge Bomb!” riep Vivienne en vanuit de gifzak in de maag van de Houndoom, schoot hij de blubber in de richting van de Alakazam. Deze keek verontwaardigd, toen de giftige blubber over zijn lichaam heen gleed en hem pijn deed, waardoor hij iets lager ging zweven. “Alakazam, val aan met Dazzling Gleam!” riep Olympia uit, in de hoop om nog iets goed te maken. De Mega Alakazam schoot het felle licht in de richting van de Houndoom af, die in elkaar dook om de aanval op een zo’n klein mogelijk oppervlakte op te vangen. Kratos gromde en piepte terwijl de aanval over hem heen kwam en hij had het er duidelijk zwaar mee. Dit gevecht moest snel afgelopen zijn, anders zou ze ‘t verliezen. De Recover had de Alakazam tot net boven zijn halve healthpool gehealed, dus dat was het enige wat ze hem hoefde te bursten. Daarnaast was hun tegenstander nog altijd vergiftigd, waardoor er telkens een beetje health vanaf ging. Dit was winable, daar was ze zeker van. ”Kratos, gaat ‘t?” vroeg ze aan haar pokémon, die overeind kwam en om keek. De Hell Hound pokémon knikte moeizaam, hij kon nog wel eventjes doorgaan, maar ze kon zijn pijn voelen door de connectie die ze had door de Keystone heen. ”Kratos, gebruik Feint Attack gevolgd door Crunch!” zei ze snel. De Houndoom verdween opeens en Olympia was zo te zien dit spelletje nogal moe. “Gebruik Dazzling Gleam om ‘m te vinden!” zei ze tegen haar pokémon, die voor de tweede keer het felle licht door de zaal heen liet gaan. Eventjes zagen beide trainers een glimps van de Houndoom, terwijl hij geraakt werd door de aanval, maar dat liet hem niet tegenhouden. Hij beukte de Alakazam tegen de grond en zetten zijn tanden in zijn nek, in de hoop een einde te kunnen maken aan dit gevecht. Toch liet Olympia het er niet zo snel bij zitten en commandeerde haar pokémon tot een derde Focus Blast aanval. Omdat de aanval onverwachts was, kon Kratos er niets aan doen en werd hij vol tegen zijn buik aan geraakt. De Houndoom vloog door de lucht heen en landen op zijn zij, waar hij nog een paar meter door schoof. ”Kratos!” riep Vivienne, terwijl ze voelde hoe zijn kracht af nam en zijn Mega-evolution verdween. Nu waren ze in het nadeel, maar ze hadden nog altijd het gif dat langzaam zijn werk deed bij de Alakazam. Nu was hun tegenstander ook niet meer in op en top conditie om dit gevecht nog heel veel langer uit te laten lopen. “Gebruik Charge Beam!” riep Olympia en al snel schoot er elektriciteit in de richting van de gewonde Houndoom. ”Kratos, hou vol en val aan met Beat Up!” riep Vivienne. De Houndoom brulde het uit toen de aanval hem raakte en hij sprinten op de Alakazam af, die verbaast was dat zijn tegenstander nog overeind kon staan. Met de kracht van de resterende leden van het team van Vivienne, sloeg hij op de Houndoom in en beukte de Alakazam voor de zoveelste keer tegen de grond aan. “Giga Impact!” riep Olympia opeens. Vivienne gromde zachtjes terwijl de Alakazam overeind kwam en de Houndoom vastgreep om de aanval in te laten staan. ”Foul Play!” beantwoorden de brunette de aanval. Kratos greep de Mega Pokémon bij zijn armen en samen rolde ze over de grond heen. De Giga Impact maakte meer schade bij de Houndoom dan dat Vivienne gehoopt had en ze hoopte dat Kratos weer overeind zou komen, maar voor nu lagen ze beide op de grond. Olympia en de brunette keken elkaar voor een paar seconden aan. Het was nu gewoon afwachten of dat er nog iemand overeind kwam. Een kleine beweging kwam in beide pokémon en hevig gehavend kwamen ze weer overeind. “Hyper Beam,” zei Olympia in een laatste poging om het gevecht te kunnen winnen. ”Dark Pulse,” ging Vivienne er tegen in en beide trainers doken weg op het moment dat de twee aanvallen tegen elkaar aan knalde en een explosie veroorzaakte.

Aanvallen: