New romantics

Ragya sloot haar ogen even toen ze de hand door haar haren voelde. Het was rustgevend en het was duidelijk te merken dat ze zich hierdoor ontspande. Bij de reactie op haar idee opende ze haar ogen weer en keek lichtelijk geamuseerd omhoog naar de ander. “Huginn heeft veel geduld, ik denk dat hij ons wel op zou halen” Dan had je natuurlijk de eventuele landing nog, maar ja, je kon niet alles hebben of wel soms? Het was waar, de vogel had het meeste geduld van iedereen uit haar team, daarbij ook de beste manieren. Als er iemand hun netjes thuis zou brengen was die vogel het. Dan had je Aldrei nog voor het landgedeelte. Daarover, die moest ook zo thuis komen, als ze nog niemand haf gemaakt in ieder geval.

De roodharige voelde zich op haar gemak, iets dat zelfs voor haar vreemd leek als je naging wat er toenet was gebeurd. Maar op de een of andere manier had Lucian dat effect op haar, het maakte haar rustig. Ze genoot dus van zijn hand door haar haren terwijl haar blik richting het plafon ging. Net toen ze de gedachte haar kruiste dat ze hier best zou kunnen blijven liggen was er een flinke ophef te horen. Al snel herkende ze de snauw van Aldrei tussen alle geluiden door en met een glimlach kwam ze omhoog. “Ik denk dat Aldrei de deur weg brand als we haar laten wachten” Ze legde haar hand even op de kaak van de ander en drukte haar lippen tegen de zijne aan, om hierna naar de deur te lopen en deze te openen. En zoals verwacht; Aldrei liep als eerstes binnen met Derniére in haar muil, even vrolijk als je haar zou kunnen verwachten

Ragya keek toe hoe Aldrei binnen kwam, Derniére op de grond wegzette en meteen gromde richting haar. Het duurde niet lang voor ook Fenrir zich bij het stel voegde, die een blik van puur leedvermaak in zijn ogen had. De Ninetales hapte naar de Houndoom, maar zonder veel succes. De roodharige liep naar haar riem toe, die ze af had gedaan voor logische redenen, en stuurde haar pokémon terug. Dit zorgde ervoor dat Aldrei overbleef en haar klaagrede begon over de verschrikking van kinderoppas zijn. Ragya stelde de teef even gerust in haar eigen taal dat ze dit niet nog eens hoefde te doen, om hierna naar Lucian toe te lopen toen hij iets gevonden leek te hebben. Aldrei mokte verder op de bank, terwijl de roodharige nu over Lucian’s arm meekeek. “Komt ze niet uit Kalos dan?” bedacht ze zich even, om nieuwsgierig naar de naam te kijken waar ze dan wel vandaan moest komen. Tot haar verbazing vond ze er een die ze herkende, waardoor ze grijnsde “Dit meen je niet”

De roodharige was duidelijk geamuseerd terwijl ze even achterom keek naar Khaleesi en haar eigen vos. Met een lachje op haar gelaat keek ze Lucian aan en wees naar de plaatsnaam van de vangplek “Nou, dit is een plek in de buurt van het dorp waar ik ben geboren. Daar heb ik Aldrei ook gevangen, het is dus goed mogelijk dat Aldrei en Khaleesi familie zijn van elkaar” Het was een plek waar Vulpix veel voor kwamen, en ze wist dat er verderop een den had gezeten. Toen ze jong was had ze daar Aldrei gevonden en was er zelf mee op de vuist gegaan, nog te jong om zelf een pokémon te kunnen commanderen. Sinds dien waren ze samen. Toch was de kans groot dat Khaleesi een nichtje was, misschien zelfs een zus. De Ninetales leek het nieuws ook op te vangen en keek ongelovig op, om hierna naar hun te lopen en een verontwaardigd geluid te maken.