{ Hot springs indeed ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Ragya had weer een tijdje door Hoenn zitten lopen zonder enig doel, iets wat blijkbaar normaal was geworden voor de roodharige. Ze wachtte op resultaat van de missie en besloot ondertussen maar te genieten van een vakantie. Echt een vakantie was het niet te noemen zonder een flyertje te stelen met de must see dingen van Hoenn. En hierop was duidelijk geworden dat ze ergens warm water hadden. Dit verbaasde haar niet helemaal, en ze vroeg zich ook af waarom ook maar iemand warmer wou worden in dit weer. Ze was zelf immers de kou gewent en dit was zeker niet wat ze graag had. Nog even en ze smolt letterlijk. Maar waar die warme dingen waren had je ook altijd een koude douche, en dat was al genoeg haar over te halen het te proberen. Ze vertelde het tegen Aldrei, die meteen al af sloeg bij het woord “water” Toch was het Ragya die de baas was en ze sleurde de Ninetales gewoon mee tot ze voor het gebouw stonden. Ze kleedde zich om, pakte een handdoek en liep naar binnen. Meteen werd ze begroet door stoom, en gelukkig zat er niemand anders in het water. Ze gooide haar rugzak en handdoek ergens aan de kant, terwijl Aldrei het hoogste en droogste plekje opzocht ging zij zitten op een van de stenen. De roodharige liet haar haren los en keek even rond, wat genietend van de stilte voor ze weer verder zou gaan met een zoektocht om af te koelen.

{ Eerste post Lucian

De roodharige had wat rondgekeken en besloten dat het niet heel spannend was. Ze zou zo maar eens dat water uit moeten proberen en dan die afkoeling zoeken. Normaal had ze haar Ninetales wel als een goed gezelschap, maar nu deze daar bovenin humeurig zat te wezen had ze er ook niks aan. Zelf had ze al haar bezittingen weer in haar rugzak zitten, waar ze dus ook haar bikini vandaan gehaald had. Ze vond het vreemd dat ze zo'n ding nog had. Aangezien een grote behoefte tot zwemmen niet bij haar paste. Ach, des te beter ook. Op dat moment kwam er iemand binnen lopen, waar vanzelfsprekend haar pigmentloze blik naar toe gleed. Hij was lang, helemaal vanuit haar zittende positie, had bruin met rood haar en gouden ogen. Leuk uitzicht, dat zeker. Aldrei was ondertussen diep en dreigend gaan grommen, zoals altijd wanneer er iemand in hun buurt kwam. Ragya zelf negeerde haar uit gewoonte en keek toe hoe de ander zijn shirt uit trok. Wow, Hotstuff kreeg nog concurrentie. Nu pas viel haar ook diens kip op, al was dat begrijpbaar niet haar prioriteit. Bij de begroeting van de ander reageerde ze vanzelfsprekend, een rustige maar toch geamuseerde blik in haar ogen. "Hea" ondertussen gromde Aldrei nog door, maar ze kwam niet naar beneden. Haha, water beats fox.

Aldrei was het er hier niet mee eens. Het was al erg genoeg dat haar trainer doelbewust naar een waterplek ging, iets wat haar dwong het hogerop te zoeken. De Ninetales was sinds ze eens door het ijs waren gezakt als Vulpix bang voor water geworden. En de bronnen waren geen uitzondering tot deze regel. Maar nu werd haar humeur nog erger verpest toen er nog een ander bijkwam. Leuk, geweldig, zou mevrouw ook nog sociaal gaan doen en nog langer blijven. Het hielp ook niet dat de ander precies zo’n type was als Kaito, waardoor de vos hem een dodelijke blik toewerp en diep gromde. Ragya zelf keek er niet eens meer naar op. Ze had ook wel betere zaken om naar te kijken. Op zich was het niet zo heel vreemd dat de ander gespierd was, iedereen was hier gespierd. Maar ze zou niet klagen om de rest van het plaatje. Toch hielt ze zich neutraal, niet wetend of meneer voor de rest wel de moeite waard was om te blijven. Toch begon hij wel met een gesprek, waarop ze reageerde met een kleine grijns. “Aldrei heeft een hekel aan iedereen, vreemde of bekende maakt niet uit. Neem het maar niet persoonlijk op” Ze zou niks doen, dat geluk had de ander nog wel. Bij haar zin was haar accent weer op te merken toen ze de naam van haar pokémon uitsprak, wat het voor de meeste onmogelijk maakte de naam goed uit te spreken. Haar aandacht ging toen weer naar de ingang, waar iemand binnen kwam lopen. Dit werd nog gezellig hier. Tot haar eigen verbazing herkende ze degene nog ook die binnen kwam lopen. De Ninetales echter ook, die met haar ogen rolde. Want tja, nu hij erbij was kon haar dag toch niet beter worden? –kuch- Aldrei begon weer harder te grommen richting Nathan, en legde hierna humeurig haar kop op haar poten. Ragya keek toe hoe de groenharige bij haar het water in kwam. En grijnsde even om zijn subtiele manier van begroeten. “Hey Hotstuff, en inderdaad niet. Ben hier vooral voor de koude douche en de koffie” Hij raakte de bijnaam natuurlijk niet kwijt, vooral niet nu hij hier ook weer shirtloos zat. “Maar het uitzicht blijkt ook niet slecht te zijn” Sprak ze lekker droogjes achterop.

De roodharige gokte dat de vreemde niet van Hoenn was, simpelweg omdat hij anders klonk. Het kon echter net zo goed wel zo zijn, zij had geen idee. Echt lang bleef ze er ook niet bij stil staan, want ze kregen gezelschap. Dit bleek Nathan te zijn, hoewel ze niet had verwacht dat ze hem hier zou tegenkomen was het niet zo ver gezocht. Het was een bekende plek met goede reputatie en als je er nu was was, waarom niet langsgaan? Haar begroeting werd opgemerkt door de ander, en ze haalde als de onschuld zelve haar schouders op. “Niet altijd, alleen als ze er eentje verdienen.” Wat tot nu toe verassend veel was, voornamelijk omdat ze vaak pas later in een gesprek de naam te horen kreeg. En tegen die tijd vond ze vaak een mooie opvulling. Bij Nathan’s reactie op haar woorden kwam eruit dat ze blijkbaar voorspelbaar werd. Naja, ze kon er ook weinig aan doen. Koffie was daarbij haar brandstof voor de dag, het was nog een wonder dat ze nog sliep en geen hartklachten had. Bij het tweede schudde ze haar hoofd, een klein grijnsje op haar gezicht. “Nee hoor, gewoon een kleine bonus” Hierna keek ze omhoog naar Aldrei, die nog altijd zat te mokken vanaf haar plekje, maar nu wel haar mond hielt. Dat duurde lang zeg, met die gedachte ging ze wat rechter zitten op haar plek.

Ragya gaf letterlijk stoom af en ze wist nog steeds niet zeker of ze dit aangenaam moest vinden of niet. Voornamelijk omdat ze het wel warm had, maar de warmte haar wel goed leek te doen. Wat haar echter minder goed deed was een vogel die richting haar gezicht kwam. Nog voor ze een poging kon het beest af te weren kwam diens trainer in actie. De jongen kwam om omhoog en deed een onhandige poging de vogel weg te krijgen. Het ding werd over haar heen gegooid, maar nog voor ze opgelucht kon zijn kwam er iets anders heel dichtbij. Degene waar ze niet eens de naam wist zat wel heel erg dichtbij. Maar een paar centimeter tussen gezichten en ze was vrij klem gezet. Ze was niet heel erg moeilijk in situaties zoals deze, maar dankzij haar bleke huidskleur was het goed te zien dat ze toch bloosde. Niet eens dat ze verlegen was, maar zo werkte het gewoon. Hopelijk kon je het afschrijven op de warmte, want dit ging haar trots weer te boven. Naast haar hoorde ze Nathan kort lachen. Om zichzelf nog een houding te geven trok ze haar wenkbrauw op, wat immers ook het enige was wat ze kon bewegen zonder Herra hier aan te raken. “De volgende keer eerst voorstellen voor je me vastzet?” Opperde ze maar. Ondertussen was Aldrei op gaan staan en kwam al naar beneden, echter was het water toch te eng om de hele afdaling voor de maken. Dus besloot ze even naar Nathan te blaffen en hem te commanderen die Don Juan van haar trainster af te halen, eventueel met geweld voor haar pacht. Daarbij vond de Ninetales dat Hotstuff haar nog wat te goed stond, dus moest hij haar maar eens helpen voor ze zelf een vuurbal af schoot.