{ Hot springs indeed ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Nu ze zo dichtbij zat merkte ze een ding wel op; zijn blik. Toen deze over haar heen gleed keek ze hem heel kalmpjes aan, op een manier die al zei dat hij betrapt was. Haar personal space indringen was al een ding, er nog gebruik van maken een ander. Niet dat ze boos was, gewoon dat ze ook niet gek was. Gelukkig kreeg ze al snel haar ruimte terug, wat ervoor zorgde dat ze weet wat beter kon gaan zitten. Goed, dat was zeker gebeurd. Bij de volgende woorden van de ander keek ze om naar Aldrei, die al luid grauwend naar beneden kwam. Ze zat te schelden tegen.. naja, eigenlijk iedereen hier. Tegen Nathan dat hij iets moet doen, wat bedreigingen naar de vreemde en tegen haar dat ze eens moet stoppen met zulke types om te gaan. Of ja, dat was wat ze ervan meekreeg. Eenmaal met vier poten op de grond keek ze wantrouwig naar het water en volgde hierna de kip met haar blik, die wegrende. De roodharige gaf ondertussen antwoord; “Maak je maar meer zorgen over een verbrandde kip” Toen stelde degene zich voor als Lucian, wat over hem klagen zeker makkelijker maakte nu ze een naam wist. Hotstuff stelde zich nu ook voor en zij volgde; “Ragya Airon, Komdu sæll” In tegenstelling tot de andere zei ze ook gewoon haar achternaam. Het was toch niet zo dat er meerdere Ragya’s rondliepen. Daarbij was haar naam toch maar een afkorting. Hierna keek ze weer naar Aldrei, die zich heel voorzichtig een weg langs het water waagde. Ging die nog echt achter die kip aan ook?

De roodharige keek naar haar pokémon, die eindelijk veilig aan de andere kant was gekomen. Net op dat moment hoorde de Ninetales een klik van een pokéball en verscheen er een Vulpix. Oh leuk, nog eentje. De gouden vos had het net zo min op haar soortgenoten dan iedere andere levensvorm. Ze keek dus ook wat minachtend uit haar amberen ogen naar haar mini-zelf, om daarna gewoon naar Lucian's tas te lopen. Eenmaal daar hapte ze naar de kip om deze weg te jagen en voelde zich vrij hierna zelf door de spullen van de ander te rommelen. Op dat moment kwam er een geschreeuw van het gangpad vandaan, iets wat er meteen voor zorgde dat Ragya wat verder naar beneden gleed. Urgh, laat het niet zo zijn. Ze had geen hekel aan kinderen, nee hoor, ze mocht ze alleen niet. Het kind, geen idee van welk geslacht het hoorde, liep meteen naar het water waar deze insprong, zo een grote kans makend de omstandigen nat te maken. In ieder geval zat Ragya in die positie, wat haar humeur niet beter maakte terwijl ze haar haren uit haar gezicht veegde. Ze nam haar woorden terug. De roodharige had wel degelijk een hekel aan kinderen.

Aldrei vond uiteindelijk in de tas een handdoek en greep die vast, het kuiken nog uitdagend aankijkend. What are you going to do about it? Leek haar blik te zeggen. Hierna dook ze echter opzij voor het kind dat aan kwam rennen, natuurlijk riep dit weer een gegrom op. Maar het kind was hierna ook nog niet klaar. Nee, deze zat nu in het water en keek met een grote grijns rond naar de andere, wat ervoor zorgde dat Ragya meteen koud terug keek. Dat ding mocht het niet wagen dichterbij te komen. En voor haar geluk zwom/spartelde hij eerst naar Lucian toe, die hij met mollige vingertjes begon te porren in het gezicht. Gewoon een paar keer richting de ogen, mond, neus, oren. Yup, gewoon alles. Om hierna eruit te klimmen en naar diens kip te lopen met uitgestoken armpjes. De roodharige trok haar wenkbrauwen op en probeerde zich tot nu toe vrij onzichtbaar te houden, voor ook zij zo’n kind in d’r nek kreeg.

De roodharige bleef heel rustig zitten, alsof het kind alleen beweging zou zien en dan haar kant op zou komen, als een ontsnapte dinosaurus. Het leek in ieder geval de moeite waard te zijn, aangezien het wezen nu Lucian begon lastig te vallen samen met diens pokémon. Uiteindelijk liet hij de vogel los, die naar Aldrei toe kwam rennen. De Ninetales gromde even en ontblootte haar tanden richting de Vullaby, om duidelijk te maken dat ze hier geen babysitter was. Ragya liet haar rode blik naar Hotstuff, die nu lastig gevallen werd tot ook het kind hier weggehaald werd. Toen het haar kant op kwam begon ze binnensmonds te schelden. Meteen ging het kind tegen haar hoofd aan porren, al kreeg hij niet lang de kans hiervoor. Haar geduld was na ongeveer drie aanrakingen al helemaal kapot en ze haalde uit, al was het joch te snel om het te raken. Ze keek even giftig om “Aldrei” Beval ze scherp richting haar Ninetales, in haar humeur niet echt geïnteresseerd zijnde in het feit dat dit illegaal was. Terwijl de vos haar kant op kwam botste deze bijna tegen iemand op, nog een bekende kwam binnen lopen. Riddle. “Hea, en geen idee” sprak ze maar, nog altijd hoorbaar geïrriteerd om het kind. Deze liep nu echter naar Riddle toe en leek een poging te willen toen haar het water in te duwen.

Nou, dit was zeker een mooi gezelschap. Alles zou ook helemaal geweldig zijn als dat jong er niet bij zou zijn. Deze was nu bezig met Riddle lastig te vallen, waardoor ze zelf even de tijd kreeg alles weer op orde te brengen. Ze gooide haar haren goed en keek schuin naar de ander. Deze was nog maar net binnen en werd nu al lastig gevallen door het terror wezen. Nog altijd gefrustreerd en met haar normale korte lontje staarde ze naar de nieuwe situatie. In ieder geval leek Riddle beter te kunnen mikken dan de rest want ze kwam er aardig dicht bij in de buurt het ding knock out te slaan. Dat had ze toch eens graag willen zien. Jammer genoeg miste het net en kwam het nu weer haar kant op. Leuk zeg. Toch leek de aandacht nog op Riddle te liggen, waardoor ze zich op het moment nog veilig voelde. Als het binnen bereik was geweest had ze het nog een mep kunnen geven, maar ondertussen had ze wel geleerd dat het zo makkelijk niet zou gaan. Nee, want nu rende de jongen al op de andere meid af en omhelsde haar. Of ja, op een andere soort manier. Nu kwam het echter achter de ander staan en trok zonder pardon aan diens touwtjes van het topje. Al aan voelen komen waar dit tot zou gaan leiden probeerde ze zich nog om te draaien, maar het jochie was te snel en ze voelde de grip van haar topje verslappen en een poging deed de inhoud vrij te gooien. Meteen probeerde ze alles nog fatsoenlijk te houden door haar handen erop te leggen en zo het topje er nog tegenaan te duwen, maar de touwtjes bungelde nu vrolijk in de wind. Ze begon in haar eigen taal te schelden naar het kind en wou hem slaan, maar realiseerde nog net op tijd dat dit geen succes zou worden. Uiteindelijk keek ze maar naar de Ninetales. "Stop met staren en steek het in brand" Sprak ze op bijna moordzuchtige toon. Aldrei kon echter maar bij bepaalde gedeeltes komen van de hot springs zonder het water in te gaan, en het kind leek dit al heel snel door te hebben en bleef mooi buiten vos afstand. Echter was dit kind nog niet klaar, want zonder enige waarschuwing rende hij weer naar Riddle toe en greep een van de nu losse touwtjes vast, om er een harde ruk aan te geven en hierna weer haar kant op te komen, om bij haar hetzelfde te doen. Ze had twee keuzes, uitrekken om het topje te redden en zo uitzicht verlenen, of gewoon de handen op de booby's laten en haar topje verliezen. Geen zin hebbend hier te lopen te strippen koos ze dus voor het tweede en was dus voor goed verlost van haar bovenkantje. Ze liep rood aan door een hoop verschillende dingen en keek uiteindelijk mokkend naar haar positie en die van de andere meid. Ondertussen ging het jochie er vandoor met de buit. Well shit.