Accidents happen

De ander had hem een soort slag gegeven in zijn buik. AUW. NIET DOEN. Hij duwde de ander gewoon steviger tegen zich aan als response... hey hey stoppen dat. Toen hij echter begon over dat laatste schoot de ander in de lach en schoot Matt ietwat rood aan... Wat was er grappig aan? Er kwam een uitleg en even knipperde de lange jongen verbaasd waarna hij beschaamd zijn hoofd in zijn haren legde. "Wist ik wel," zei hij droogjes. "Doe jij nu maar dan kunnen we gaan okay~" Lyndon stond zowat te beven van de stress, maar ah, het was niet dat Matt zou opkijken om het jong te helpen. Nee, Muk dat hoor. Het was al erg genoeg dat hij hem moest houden en dat ie in zijn huis woonde. Dat ding kwam uit een vuilbak en zijn vuilbakkenvent -aka Melvin- vond het leuk hem eruit te vissen en in zijn handen te pletten... Sigh.

Arceus... Hij knipperde even toen de ander hem steviger vast pakte. Gos. "Wist ik wel," Klonk er droogjes van de ander, waarop Mel even grinnikte. "Doe jij nu maar dan kunnen we gaan okay~" Wacht... wat? Hij knipperde even en slikte. "Moeten we eerst geen tijd geven om haar te laten herstellen..?" iep... Hij durfde niet Matt, niet pushen.. dus... dus... stil.

Hehehe. Haar laten herstellen? Hm... Hij knikte even instemmend en keeek naar de vrouw die hun hint had begrepen en wegliep om haar Pokémon te genezen. Ondertussen rees de hand van de lange jongen op. Hij had de ball van Lyndon al gepakt en liet de trillende, stressvolle Charmander terugkeren. mooi zo. Hij glimlachte even en klikte de ball aan zijn riem waarna hij even naar Mel keek en kort een zoen tegen zijn hoofd plaatste. daarna sleurde hij de jongen zowat over het veld heen, bukte hij -opnieuw met Mel in zijn armen- bij de pin neer en pakte hij deze op. Zop een badge man. Van hem. Hij blies even wat stof ervan en stak het met een hand in zijn broekzak. Daarna kwam hij terug overeind en sleurde hij Mel zo terug mee naar zijn plaats, waar hij claimend zijn armen om de ander heen legde. "Mine..." zei hij zachtjes... Terwijl hij zijn face in de lange, zachte haren van zijn vriend legde... Hm.

De jongen drukte een kus tegen zijn voorhoofd, waardoor hij vrijwel meteen begon te blozen... waaah. De jongen pakte de pin en sleurde hem de hele tijd mee... Save him. "Mine..." klonk er even, waaah. "Matthew... Niet doen..." iep. Gelukkig voor hem, kwam de gymleadster terug. Waah. Heh... Hij was nerveus... Bang... help... Matthew help, hij durfde echt niet. Hij klemde zich daarom ook iets meer rond de ander en trilde even. Iep... Hij durfde het echt niet, wat als hij verloor? Dan zou hij waarschijnlijk gaan janken. Of boos worden. Lag er een beetje aan op de manier waarop. Hij had sowieso nog nooit een echte.. echte battle gedaan met zijn pokémon... Dus zo raar was het toch niet dat hij bang was... toch? Yeah... yeah...

En nu was het dus blijkbaar zijn beurt... En gos... Waarom liet de jongen hem niet gewoon eindelijk los? Ugh... Hij moest er dan maar voorlopig aan wennen dat hij moest vechten met de jongen rond zich, al was hij juist zo beweeglijk onder het vechten... Gos... Hij keek naar de gymleader, die nu even de tijd had om haar pokémon weer op te lappen.. Want eh, dat gunde hij de vrouw wel. Hij glimlachte vriendelijk naar haar. "Mijn beurt, Viola!" sprak hij even met een charmante glimlach. Hihi. Hij pakte de pokéball van Rem, de Electrike, waarna hij de pokéball groter maakte en de Electrike tevoorschijn liet komen. Hihi..
"Oke Rem, klaar om te vechten?" De Electrike snoof even als antwoord, alsof hij wilde zeggen dat hij er altijd klaar voor was... aw... De Surskit van de gymleadster kwam tevoorschijn, waarna hij grijnsde en even glimlachte. "Op een goede battle, okay?" sprak hij even glimlachend, waardoor de vrouw even lichtjes leek te blozen en Mel knipoogde naar haar. hehe. Even Matthew een beetje terug pakken. Zo erg was dat ook weer niet, als het goed was... Wacht het was wel Matthew... die niet overal tegen kon. En vooral het concept van.. 'Grapje'... Leek de ander niet echt te snappen.

vs

"Begin maar met het gevecht, dames mogen beginnen." sprak hij met een charmante glimlach, waardoor de vrouw ietwat verbaasd hem aankeek en even op haar lip beet. "Uhm... Quick Attack!" klonk er, waarop Melvin grijnsde. Heh... Quick attack op een snelle pokémon, dat was best wel een mooie grap. "Ontwijk je aanval door zelf een Quick Attack te doen Rem!" sprak hij even, waarna hij grijnsde en de Electrike de aanval met gemak kon ontwijken door zijn snelheid, waarna hij de pokémon vol raakte met zijn Quick Attack. De electrike keek trots naar zijn werk, al wist Melvin zelf ook wel dat één klap de klus niet zou klaren. Vooral omdat er niet zo'n groot verschil in sterkte was tussen Rem en de Surskit van de gymleadster, Viola. "Bubble!" klonk er van de gymleader af, toen hij even niet oplette. "Rem, gebruik Spark zodat de bubbels je niet kunnen raken en gebruik Thunder Fang!" De Electrike keek hem niet begrijpend aan, waardoor hij door enkele bubbels geraakt werd en Mel even zuchtte. Wat praatte hij, chinees? Zo moeilijk zou het toch niet zijn om dit te doen, of wel dan? Ugh. "Rem, gebruik Thunder Fang op de Surskit en maakt het extra groot door Spark erbij te gebruiken!" De mond van de Electrike werd omgeven door electriciteit, waarna hij op de Surskit afschoot en deze beet, waarna het lichaam van de Electrike omgeven werd met electriciteit en dit ook weer doorsloeg op de Thunder Fang. De Electrike smeet de Surskit weg, waarna deze uit zichzelf Howl gebruikte om de tegenstander banger te maken. Hey... Rem... Niet zomaar iets doen... Hij was zijn trainer, je was geen wilde pokémon.. Arceus, kon die pokémon niet eens normaal luisteren of wat? Hij was bezig met het gevecht, niet alleen die pokémon, of wel dan? "Quick attack!" Oh muk, hij moest stoppen met afdwalen, maar dat was zo moeilijk als het zo warm en comfortabel was... Hey! Hij keek even naar de Electrike, die grommend voor hem stond als teken dat hij  niet zo moest slapen daar. Als hij alleen maar de armen van de jongen weg kon krijgen... "Quick attack!" Hij moest echt stoppen met slapen, of niet? "Thunder Fang!" riep hij even, waarop de Electrike weg schoot en de Surskit met zijn Thunder Fang beet. Yes. Hij kon het wel... maar geez... Het was zo comfortabel... Hij wilde echt gaan slapen nu... Hm... De Surskit gebruikte weer Quick Attack, whoah. Hij moest echt gaan opletten. "Discharge!" beval hij tegen de ander. "En doe er meteen Thunder Fang achteraan!" sprak hij weer, waarop de Electrike naar hen toe schoot en de Surskit beet. "Sweet Scent!" klonk er, waarop er een zoete geur in de gym kwam en Rem er blijkbaar heel erg van genoot en zijn ogen sloot... gvd... "Rem! Kom op!" riep hij even naar de pokémon toe, die even iets bromde. "Rem! Doe iets nuttigs en gebruik Spark!" sprak hij even, waarna de Electrike geraakt werd door een Quick attack van de andere pokémon.. ugh...

Quick Attack: x1
Thunder Fang: x5
Spark: x2
Howl: x1
Discharge: x1

vs

Dit had geen zin.. Hij haalde Rem terug uit het gevecht en liet zijn Gyarados los. Zo. Mooizo. "Oke Shiki, gebruik Bite!" sprak hij, waardoor de Gyarados op de zielige kleine Surskit af ging en deze vol beet... Arm ding. Zelfs Melvin had er medelijden mee. "Gebruik nu Thrash!" De Surskit maakte even een pijnlijk geluidje en belandde op de grond, waarna Mel even grijnsde. "Maak het nu af met Tackle!" Gewoon met zijn volle lichaam erop belandden, waardoor de Surskit niet meer verder kon vechten en Shiki trots naar Mel keek. yush. Nice.

Bite: x1
Tackle: x1
Thrash: x1

Ugh... Hij viel echt teveel in slaap. Hij wisselde Shiki even voor Rem, waarna hij zuchtte en zich even naar Matthew wendde en naar hem wees.

vs

Electrike used Quick Attack!
It was not so effective...
Matthew pulled out his gun!
Electrike froze in fear!
Melvin used snuggle!
Matthew is unable to move.

vs

Nu dat allemaal voorbij leek te zijn... Uhum... Kwam het er dus op neer dat er plots een roze vlinder aanwezig was op het veld. Een Vivillon. Hij wist zo wel wat deze Pokémon kon doen aangezien hij deze had gezien in het gevecht met Matthew. Maar nu hij well... Vast zat hier en zich met de seconde slaperiger voelde worden zuchtte hij toch even. Een flying type was het deels, geen probleem voor Rem alleen dus, althans, dat moest het toch zijn. "Open met een Spark," Klonk er van de jongen af. Rem blafte even instemmend en laadde zichzelf op waarna de vonken op de vlinder afschoten en deze werd geraakt. Ze schudde haar hoofdje even maar werd al snel opgedragen een Psybeam te doen. Melvin wilde net het commando geven om het te ontwijken, maar nog voor hij zijn mond kon openen was de straal al raak... Verdomme. Rem had ook al schade opgelopen in het eerste gevecht, maar ah, hij was sterk, hij kon het best. "Rem spring naar haar toe en grijp haar vleugel vast met een Thunder Fang!" Dezelfde strategie die Lyndon uit zichzelf had gebuikt toen Matthew het gevecht deed. Hij kon het perfect ook doen, daar zag hij geen probleem in. En nadat de Psybeam voorbij was schoot de snelle Pokémon op. Hij greep een van de tere vleugeltjes vast met zijn in vonken gehulde tanden en trok deze mee naar de grond, waar hij deze grommend tegen drukte. "Sleep Powder!" Oh nee. "Rem maak dat je weg komt en Thunder Fang!" Maar het was te laat... De groene Pokémon knipperde even slaperig waarna hij langzaam door zijn pootjes zakte en vredig lag te slapen op zijn tegenstander... Uh.... Zag er wel erg aantrekkelijk uit. Hij wilde best ook... Maar dat kon nu niet. En het hielp echt voor geen meter dat Matt hier hem helemaal stond warm te houden. Er was natuurlijk wel een pluspuntje aan dit alles. De Vivillon zat vast onder zijn Elektrike, HAHA TAKE THAT. "Gust!" Nooo... Hij keek even sipjes naar wat hij dacht toch iets goed te kunnen zijn... En Rem vloog door de lucht, niet langer liggende op de Pokémon. Door die vlucht en klap knipperde de groene Pokémon even. Mel nam meteen zijn kans door even wild te bewegen, voor zover dat kon in de armen van Matthew, om zelf wat wakkerder te worden en de aandacht van zijn Pokémon te trekken. "Blijf wakker Rem!" zei hij meteen op luide toon. Slaperig kwam de electric type overeind en schudde deze even met zijn kop. Het was beter als hij nu lange afstand aanvallen deed in de plaats van aanvallen die dichtbij de vlinder waren. Hij wilde niet dat zijn Pokémon weer in slaap zou vallen. "Discharge!" zei hij meteen. De hondachtige blafte even zwakjes maar stak toen zijn kop wat neer en schoot toen op om een hevige versie van de aanval op de paarse-roze Pokémon af te vuren. Het raakte, yes. Hij glimlachte even kort. Blijkbaar had meneer niet zoveel last van ochtendhumeur. Dat was geweldig! De Elektrike landde elegant en keek triomfantelijk en tevreden op naar de vlinder die al moeite kreeg met zich in de lucht te houden. Nog enkele aanvallen en ze zou vallen, althans dat hoopte hij. "Struggle Bug!" Klonk er van Viola. "Ren op der af met een Quick Attack samen met een Spark!" Het kon hem niet veel schelen als de Struggle Bug raakte. Zoveel schade zou het niet oplopen en als hij deze combinatie zou kunnen doen zou hij de POkémon misschien op de grond krijgen, het was enkel een schot naar zijn geluk. De electric type schoot weg om de snelle aanval in actie te krijgen. Hij kreeg meteen wat groene dingen van de bug type move tegen zich, maar twijfelde niet om meteen de Spark in te zetten, die meteen raakte aangezien ie zo dichtbij was. Nog geen seconde later sprong hij op en knalde hij de bug type Pokémon de lucht uit. Deze viel neer. Rem lande soepel en keek even licht hijgend naar de bug Pokémon.

Mel keek even hijgend naar Matt en keek gespannen naar het schouwspel voor zich.. Gos... Hij hoopte zo erg... Dat die Vivillon niet meer overeind zou komen... Dat zou zoveel schelen en jeetje.... Hij was echt gespannen... Hij wilde gewoon zo graag dat het goed was en dat hij had gewonnen... Hij zou dan zo blij zijn en holy damn... Hij hoopte het gewoon heel erg...

Zijn ogen werden groot toen de demonische vlinder terug op kwam vliegen... Wat? Was dat niet genoeg geweest? Dat was onmogelijk. Hij keek toe hoe ook zijn Electrike werd vergiftigd en gromde even luid. Nu. Was. Het. Genoeg. "Rem Thunder Wave," zei hij meteen waarbij de hond boos blafte en uit zichzelf weer een Howl uitvoerde. Maar deze keer kon het de zwartharige niet veel schelen dat de hond uit zichzelf aan het handelen was, in tegendeel. Het was goed. De electric Type wilde ineen kruipen van de pijn maar gromde luid en schoot een paar schokkende dingen op de vlinder af, die haar lieten trillen en haar versteend achterlieten. Het was nu wel een iets goed. Door het effect van de poison kon Rem niet meer in slaap vallen wat betekende dat de snelle Pokémon op volle krachten erop kon afgaan. Grommend stak ie een hand op, ookal zat hij zowat vast in de armen van Matthew. "Rem Quick Attack, Bite en daarna Discharge!" zei hij meteen. Er was nu wel geen seconde te verliezen. De Electrike voerde nogmaals een Howl uit voordat hij wegschoot aan een tempo waarvan hij de Pokémon nog nooit zo snel had zien bewegen. Mel trilde even van opwinding aangezien hij zich hier geweldig kon in opjagen. "Vivillon, Psybeam!" Maar voordat ze nog kon afvuren kromp ze in elkaar waardoor ze door een hevige Quick Attack weg werd geworpen. Rem schoot erachter aan en greep haar in volle vlucht vast in zijn bek om haar op de grond te pinnen en vervolgens de Discharge uit te voeren. "Neem terug en Thunder Fang! Samen met een Spark!" De hond gromde even en zette zijn vonkende tanden in de vleugel van het insect om daarna hevig te vonken en de vlinder op zijn volste kracht te raken. "Schakel over op een Discharge, tos der op en Quick Attack haar omhoog," De hond begon luider te grommen, te ragen, te blaffen en meer vonken schoten van hem af waardoor de vlinder pijnlijk piepte en begon tegen te stribbelen. Ze deed een Struggle Bug uit zichzelf, maar Rem gaf niet op, toste der op en schoot erachter met een Quick Attack. Ze verstijfde enkel midden in de lucht terwijl Rem zijn duik naar beneden maakte. "Thunder Fang haar en gooi der naar die muur er dan achter met een Quick Attack!" zei hij meteen. De hond kreunde even en begon te trillen maar gebruikte een Quick Attack om van zijn plaats te komen en zijn vonkende tanden in de half vallende Pokémon te zetten. Hij draaide rond zijn as en gooide de flying bug type weg. Hij schoot er daarna meteen achter, vlak nadat hij de grond had geraakt en werd opeens in vonken gehuld. Opnieuw gebruikte hij een Discharge tijdens de Quick Attack, mooi zo. Deze schoot al op de verlamde vlinder af, die piepte en weer een Struggle Bug aanval deed. Maar toen Rem haar raakte en haar stevig beet met zijn laatste krachten knalden ze beide tegen de muur aan, wat voor zoal Rem als de Vivillon schade kon bezorgen. "Rem!" riep hij toch ietwat bezorgd naar zijn Electrike. Hij zweerde het dat hij Shiki dat ding zou laten pletten als er iets aan zijn Rem was. gelukkig kwam de electric type trillend overeind in de stofwolk en keek hij woest naar de bug type. Hij blafte luid, haast woest en verwilderd en vuurde nog een laatste Discharge op volle kracht af om vervolgens in te zakken. "Rem!" Nu was het pas game on...

Howl: x2
Thunder Wave: x1
Quick Attack: x3
Bite: x2
Discharge: x4
Spark: x1
Thunder Fang: x2

Boos hief hij zijn hand op en liet hij de Electrike terugkeren om dan al snel de Gyarados tevoorschijn te laten komen. "Bite, bite, bite, bite, plet het Shiki plet het met je volle gewicht en laar er niks meer van over!" schreeuwde hij even, zijn volledige kalmte leek als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Yeah, hij was woest. De water type Pokémon voelde zijn woede aan en bulderde in een blinde woede, waarbij hij zelfs voelde dat Matt niet op zijn gemak was. Maar dan opnieuw, carede deze Melvin niet. Deze Melvin wilde enkel en alleen dat deze Vivillon zou lijden en veel... Heel veel pijn zou hebben. Het was geen aanval maar de reusachtige Pokémon gooide zich op de verlamde bug type en greep toen een vleugel vast in zijn mond waarna hij er stevig in beet en haar de lucht in gooide. Het werd al snel gevolgd door een Tackle die haar tegen het plafond liet knallen, aangezien die Tackle meer op een kopstoot leek dan wat anders. Grommend greep de water type haar vast en gooide hij haar naar de grond op haar weer met dezelfde soort Tackle de grond te boren. wederom een combinatie van bite en tackle, want veel moves had deze gast niet. Maar ah tja, het was het enigste waar hij nog op kon terugvallen. Hij voelde hoe zijn lijf trilde, maar ergens wel nog heel beheersd was. De Gyarados brulde weer en beet hevig in de kleine vlinder die steeds een Psybeam op hem wilde afvuren, maar nooit doorkwam door de bite aanvallen. na drie keer die aanval uit gevoerd te hebben zag hij dat ze gaten begon te krijgen in haar vleugels door Shiki's beten. Hij grijnsde toch wel even, dat zou dat bruusk vlindertje wel leren. De water type Pokémon toste haar de lucht in en begon plots in een blinde woede het ding rond te gooien, te pletten, kortom hij was onstopbaar. Ja, kill, kill it Shiki, kill it for papa. Met deze laatste aanval wilde hij voor altijd het zwijgen opleggen aan deze vlinder. Niemand deed zijn Rem pijn en al zeker niet na zo'n vernedering. Dat accepteerde hij niet en dat voelde Shiki maar al te goed aan.

Tackle: x2
Bite: x5
Thrash: x1

Oh lalala. Daar ging zijn Mel dus. Hij moest wel lachen om zijn reacties en was halverwege de battle weg dankzij Mellie... melliesenpai pls <3 Uhum... Hij knipperde echter een paar keer verward toen hij spanning aanvoelde en keek langzaam naar de persoon onder hem... Nja, in zijn armen... Oh naw, arme Mellieboy... Hij hugde hem stevig en legde zijn hoofd in het stuk tussen de nek en de schouder waar hij zijn geur goed kon ruiken. "Goed gedaan..." zei hij zachtjes waarna hij toch even half in slaap viel. Ah... Nja, nog steeds ontbloot bovenlijf want yk... Hoe zou hij het in hemelsnaam aangedaan hebben als hij de jongen nooit had losgelaten? Juist ja, niet mogelijk. En hugs waren leuk, echt altijd. Nja, was te zien met wie en waarom je het deed, maar het waren deze hugs die zeker en vast leuk waren hihi... Mel ♥

De jongen bleef hem ook echt maar stevig huggen en whefdjgdjfjf. Opeens bewoog de vlinder-pokémon niet, waardoor hij breed glimlachte en uit geluk de ander vol zoende. WHOOO. Viola maakte er dan ook een foto van, waarna Mel de ander losliet en naar Viola rende om haar te gaan huggen, waarna hij Shiki ging huggen en hij wilde iedereen huggen omg... Hij was zo happy. Echt heel happy. "Goed gedaan." sprak de leader, deels verbaasd. "Hier, deze heb je verdiend." YES. Hij pakte de pin en rende blij naar de ander waarna hij opsprong en de ander hugde. HIJ WAS ZO HAPPY.

Oh wacht.. Wat was dat nu weer... Uh? Hij moest er meteen van grinniken en keek naar de jongen die als een gek begon rond te springen en happy te doen... Hm mooi zo... anders was Matt ingesprongen met Nyara en dan zou hij de Muk geven aan die levelregels. Niemand zou zijn arme Mel vernederen. Hij werd al snel terug getacklehugd en grinnikte even zachtjes op wat er gebeurd. Hij aaide hem kalmpjes en sloeg zijn armen om hem heen. "Nu gaan we naar Kiloude, toch?" Klonk er meteen van de zwartharige af. yes, daar had hij zin. Even weg zijn van alles... Een tropisch resort eh... Dus misschien dachten ze wat aan thuis als ze daar waren. Zou wel mooi zijn. Hij loste de jongen na een tijdje en greep zijn shirt van de grond waarna hij deze wat uitklopte en toen aantrok. Hm... Hij wilde echt gaan. "Kom op Mel, keer je gigantische sushifilé terug want die past niet op de trein," yes.

De ander aaide hem even, waarna hij armen om zich heen voelde... hihi... "Nu gaan we naar Kiloude, toch?" Heh? Mel keek op naar de ander en haalde zijn schouders op... kan... Heh... Hij werd van de ander af gehaald... Nooo. Nu wilde hij dat de ander hem hugde en dan deed hij het niet, wat moest hij dan doen ughjfcg. "Kom op Mel, keer je gigantische sushifilé terug want die past niet op de trein," Wat... Niemand beledigde zijn pokémon! "Het is geen Susifilé!" beet hij de ander even boos toe. Waarom beledigde de ander zijn pokémon nou dhfgjg.

"Het is geen Susifilé!" Hehehe. Hij grinnikte en liep naar de ander toe waarna hij de ander even tegen zijn hoofd duwde waarna hij zijn tong uitstak. "Stiekem wel hoor," zei hij kalm waarna hij naar de uitgang stapte en even omkeek. "Kom dan... please..." Hij hield kalmpjes zijn hoofdje schuin en keek met zijn ene oog naar de persoon. "Zonder mij had je de gym niet uitgedaagd dus nu ben je me echt wel een tripje verschuldigd," yes yes dat was ie zeker en dat zou hij de ander maar al te goed laten merken. Hehehe. Hij wilde gewoon iets leuks doen met Melvin maar het leek erop dat de ander daar niet veel zin in had... dat was balen maar Arceus... Hij wilde het... anders zou hem wel meesleuren, hij zou geen keuze hebben zodra hij zijn zinnen op iets had gezet.

De jongen grinnikte en liep naar hem toe, waarna hij tegen zijn hoofd duwde en de jongen zijn tong uitstak. Ey... Dat was niet nice. "Stiekem wel hoor," Klonk er kalm, waarna de jongen naar de uitgang van de bug type gym liep... maar... maar.. "Kom dan... please..." De jongen hield zijn hoofd ietwat schuin en keek met zijn ene oog naar hem... Hoe kon hij dat nou afwijzen?? "Zonder mij had je de gym niet uitgedaagd dus nu ben je me echt wel een tripje verschuldigd," Maar... Maar... Kijk dat hoofdje... aah... Hij haalde Shiki terug met de pokéball, waarna hij zijn holocaster nummer aan de gymleader gaf... want hij wilde die mooie foto's wel zien, waarna hij naar de ander liep en zuchtte. "Goed dan." sprak hij even. "Maar we gaan eerst langs het pokécenter om Rem op te lappen."

WAT... Waarom waren ze nummers aan het uitwisselen. Wel meteen viste hij zijn gun boven en maakte hij licht grommende geluidjes. Wat dacht zij wel niet??? Ging ze zijn Mel afpakken? Dan wist ze nog niet waar Matt toe in staat was. Dear Lugia, dat kind ging eraan. Echt heel hard eraan. Dan zou hij de nieuwe gymleader worden en mensen claimen. beste plan ever, dat wist ie echt wel. Hij gromde even en keek naar de ander die zei dat het goed was en daarna zei hij dat ze naar een pokécenter gingen??? Waarom zuchtte hij zo??? WAT WAS ER MIS MEE??? WILDE HIJ BIJ DIE CHICK BLIJVEN. OH HELL TO THE NO. Hij stapte op haar af en duwde haar ruig op de grond waarna hij even gromde en wel meteen haar holo caster nam om deze kapot te schieten met zijn gun. "Als je nog aan Mel zit is het volgende wat ik schiet je kop!" gvd.

Arceus... Wat... Uhm.. Matthew... En toen was de holocaster kapot... "Als je nog aan Mel zit is het volgende wat ik schiet je kop!" Arceus... wat... Hij pakte de arm van de jongen vast en keek naar hem. "Ik wilde gewoon dat ze de foto's kon gaan doorsturen Matthew..." sprak hij zuchtend... Sigh... "En ik ben Gay, ik val niet op vrouwen, weet je nog?" Hij zou hem eerder moeten beschermen van mannen dan van vrouwen. Dat had de jongen wel moeten weten. "Laten we gewoon gaan." Natuurlijk moest hij weer zoiets flikken... Want dat deed hij altijd als ze in het openbaar waren. Iedere keer met die wapens en ugh... Hij liep al de gym uit en haalde een hand door zijn haren, hij maakte overal altijd zo'n groot probleem van eh...