Accidents happen

Geen idee waarom hij juist vandaag had gekozen om te komen. Hij was gewoon zeker dat Melvin thuis zat alleen en hij kon nu veilig en well naar hier gaan. Zuchtend sloeg hij een hand door zijn haren. De zwarte lokken vielen al snel terug neer half voor zijn oog die bedekt was met het ooglapje die hij altijd droeg. Een nieuwe zucht ontglipte de lippen van de man terwijl hij even zijn handen in zijn zij zette en rondkeek in de stad. Santalune, een plek waar hij al eerder was geweest, het was dan ook niet vreemde voor hem om gewoon door te stappen en niet op te kijken naar de dingen die de stad typeerden en verschoonden. Maar ah, ze konden ermee doen wat ze wilden. Wederom zuchtte hij even toen hij een paar mensen naar hem zag kijken. Tja, hij was groot en zag er niet normaal uit met zijn ooglapje. Het maakte wel vaak een positieve uitdrukking op de mensen die hij wilde. Ouders en die type mensen vonden het maar eng en hielden afstand van hem. Tja, het was maar wat ze zelf leuk vonden, niet? De man sloot even zijn oog en dacht kort na. Na dit moest hij eten halen en daarna kon hij eten maken voor Melvin. Hij had niks gezegd over zijn tripje naar Santalune, dus dat kind kon maar beter blijven waar hij was, anders zou hij weer in volle rage Lumiose doorlopen om hem te zoeken. Het was gewoon niet voordelig... Hij moest echt een of ander zendertje kopen zodat hij de zwartharige jongen makkelijker kon vinden. Het probleem was dan echter wel... Waar moest hij het inbrengen? In kleren en tassen kon het gewoon makkelijk verloren gaan aangezien hij gewoon van kleren kon wisselen... En als hij het voorstelde aan hem zou hij vast helemaal uitfreaken en weglopen van hem... Want hij had toestemming nodig de ander te verdoven en dat ding bij hem in te brengen voordat well yeah.. Geen idee... Had je daar echt wel toestemming voor nodig? Heh... Het kon wel zo zijn maar de man had echt geen idee... Misschien ging hij eens random proberen en kijken wat er zou gebeuren... Maar voor nu zou hij zich kalm houden. Misschien zou een plaatsen op een van zijn pokéballs nog de beste shots zijn... Of in zijn haar, dat kind deed toch amper iets met dat nest dat zich een kapsel noemde. Hoe dan ook, het zou hem een heel stuk geruster stellen aangezien hij dan ten alle tijden de ander in de gaten kon houden en weten waar hij was. Hey, het was handig als ze niet bij elkaar waren. Dan kon hij hem 'toevallig' tegenkomen, ookal leefden ze een soort van tesamen... Maar dat waren enkel een paar kleine details die Matthew achterwege hield. Dit joch was leuk en hij zou hem niet kwijtspelen... Dat was iets dat hij maar al te goed wist... Hij was het gewoon te zeker... Sigh... Als deze jongen door zijn vingers zou glippen zou hij janken en nog eens hard ook. En dan zou hij iedereen en alles ondervragen om hem terug te krijgen want Matt was nu eenmaal niet de persoon die dat zou accepteren en dan weg zou gaan. Met rustige passen wandelde hij naar de deur die de ingang van de gym vormde. Hij duwde ze open, keek even rond en staarde toen naar zijn horloge die nu ongeveer 9 aanwees... Het was ochtend dus het was vast ok. Even rekte hij zich uit waarna hij zijn nek kraakte en naar voren stapte. Er klonk meteen wat vragen van een persoon die achter een soort balie zat, het was vaag maar hij negeerde het gewoon en wandelde zo naar binnen in de zaal waar hij zo dacht dat de gevechten waren. Wel meteen hoorde hij dat irritant stemmetje dat zei dat hij eerst moest vragen en blabla, nog wat dingen die hem geen zak scheelden. "Ik hou het simpel en kort, ik kom dat kind uitdagen, waar is ze?" zei hij bot terwijl zijn ene oog naar de zagende persoon keek. "En laat me niet wachten, ik heb nog andere dingen te doen vandaag," zoals Melvin stalken en andere mensen stalken. Hij moest toch amper dingen doen voor werk, kon je evengoed een hobby hebben, non?
Het duurde niet lang voordat een blondje voor hem verscheen met een fototoestel. Ze glimlachte en begon foto's van hem te nemen... Okay hij poseerde even kort en glimlachte charmant waarbij dat wijf kort moest lachen en even wat meer foto's van hem nam. Het voelde goed om zo te poseren. Wie had er nu een gevecht nodig als je zo kon moddelen? Hm... Misschien ging hij eerst wat foto's laten nemen en dan zou hij vragen dat ze betaalde aangezien er belastingen waren op zijn face. Yeah, je moest betalen om een foto van hem te hebben, dat had hij hier en nu beslist. Zijn face was goud, betaal ervoor. Na een tijdje kon hij het niet laten om even zijn shirt uit te trekken en even kalmpjes te poseren met een ontbloot bovenlijf. Het plan voor een gymgevecht leek zo langzaam in het water te vallen. Tja, hoe kon je ook het beste hem afleiden? Haal gewoon een camera boven. Hij was een sucker voor die dingen en Melvin, daar stopte hij ook voor. Hij glimlachte even en begon allerlei poses aan te nemen die hij vaak alleen thuis deed. Ze vond het blijkbaar wel ok want ze stak een duim op en glimlachte breed. Het werkte aanstekelijk aangezien Matt ook begon te grijnzen en even een stap naar voren zette. Ze haalde de camera van voor haar neus en glimlachte breed. Matt hield zijn hoofd even schuin maar misplaatste op magische wijze zijn voet en tuimelde naar voren waardoor hij op de gymleader viel en zijn lippen de hare raakte. Hij lag zowat op haar met zijn ontbloot bovenlijf en ze waren aan het zoenen... Oh okay... dat gebeurde ook wel eens... Zolang er niemand op hen binnenliep kon Matt hier wel even van genieten. Want well yeah, claim alle bitches die je kon krijgen.

& Melvin
-1035 words

Toen hij wakker was geworden in het gigantische huis van de jongen... Wist hij niet echt hoe hij hierop moest gaan reageren. Meestal werd hij overal mee naartoe gesleurd door de jongen... En zelf mocht hij ook niet weg... Dus... Tja... Dit was dus eigenlijk de eerste keer dat zoiets gebeurde en ergens was dat ook best wel eng... Zou hij boos worden als hij even wat ging doen om de verveling te killen? Waarschijnlijk wel... Maar alsnog, hij wist niet wanneer de zwartharige terug zou komen. Hij had wel een briefje mogen achterlaten, met waar hij was en wanneer hij terug zou komen... maar nee. Natuurlijk niet... Sigh... Hij kleedde zich even aan, waarna hij even wat eten meenam voor onderweg en vervolgens naar de voordeur ging... Die op slot was. Great. Typisch Matthew om hem op te sluiten zodat hij niet weg kon. Soms voelde hij zich echt als een gegijzeld iemand. Als hij weg ging werd hij neergeschoten. Of iemand anders. Maar, hij hoopte dat de psycholoog er iets aan kon gaan doen... anders was het nog erger dan dat hij zich eerst had voorgesteld. Gelukkig voor hem, had hij een keer in de stad zijn sleutel gekopieerd en kon hij zo de voordeur openen.
Voordat hij het wist... Was hij ergens waarvan hij niet wist waar hij was... En Melvin met zijn geweldige richtingsgevoel wist dat hij nu waarschijnlijk het huis niet meer terug kon vinden... Uhm... Tja... Hoe moest hij nu thuis komen? Matthew zou waarschijnlijk flippen en met zijn wapens bezig zijn en... en... Arceus... Arceus sta hem bij, alsjeblieft. Want dit zou hell worden, zelfs voor hem... Hij besloot de zwartharige even te bellen, in de hoop dat de ander zou opnemen... maar helaas. Dat gebeurde niet. Mel zuchtte even en wreef over zijn achterhoofd. En nu? Nu moest hij maar iets anders gaan vinden om naar huis te komen... Of iets zoeken om te gaan bekijken... Verveling laten uitsterven eh... Hij liep even naar een meisje die er stond en al de hele tijd naar hem zat te glimlachen. Hij glimlachte vriendelijk terug en lachte even onhandig. "Kan je me vertellen waar ik ben? Het ziet ernaar uit dat ik verdwaald ben..." sprak hij onhandig, waarop het meisje even grinnikte met een blosje. Hij snapte niet waarom though, maar hij had meiden nooit echt begrepen. "Santalune City," sprak ze met een glimlachje. Aha... Santalune City... "Zit hier niet die ene Gym?" vroeg hij even nadenkend, waarop ze meteen glimlachend knikte. Oh... Nice... Hij ging daar wel zitten tot hij Matthew kon bereiken... "Bedankt!" sprak hij breed glimlachend, waarna hij best wel droogjes weg liep van de ander en meer dan een uur rond liep in Santalune City... Het was geen groot dorpje... maar... uhm... Hij kon de Gym alsnog niet vinden... Dus hij snapte het niet zo... Zo slecht was zijn richtingsgevoel dus ongeveer. Hij liep weer terug naar het meisje, die hem verbaasd aankeek. "Uhm... Waar is de gym?" sprak hij met een onhandige glimlach, waarop ze grinnikte en letterlijk het gebouw naast hen aanwees... Wauw... Zo dom was hij dus ook nog echt eh... "Oh.. Dankjewel." sprak hij terwijl een blos uit schaamte op zijn gezicht was verschenen. Uhm... Slik... Awkward... Hij liep het gebouw in en keek even rond... Heh... Het was wel stil e- ... Hij bevroor meteen even... Wacht... Wat... Matthew... Wat... Wat deed Matthew hier met een ontbloot bovenlijf.. Te zoenen met de gymleader? "M-Matthew?" sprak hij even verbaasd. "S-sorry! Ik geef jullie wel wat Privacy!" sprak hij terwijl hij het beeld met zijn hand afschermde en zich omdraaide om weer weg te lopen.

Toen hij een deur hoorde opengaan, keek hij niet op. Dat was Matthew. Hij carede niet of iemand zich hierin stoorde, dit was zijn domein tenminste. Het was toen een bekende stem zijn naam liet vallen met een duidelijk vraagteken bij dat hij opkeek en opvloog. WAAAH MELVIN???? Hij panikeerde meteen toen de ander zich excuseerde en zei dat hij hen wel wat privacy zou geven... Wat? Hij wilde geen privacy met dit kind, dat wilde hij enkel met Mellie. Daarom schoot hij naar de jongen toe en tacklehugde hij hem zowat om hem stevig vast te houden. "Nee! MELVIN!" Claim. "G... Goedemorgen! Waarom ben je hier? Wat doe je hier? Waarom ben je niet thuis? Het spijt me. Ik kill der wel. Okay. Okay. Ik hou nog steeds van je, ik ga er der wel dood doen, okay... Okay," hij schoot op en haalde zijn gun boven die hij richtte op het wijf, die meteen begon te panikeren. Nope, nope, paniek, PANIC.

Er klonken al snel voetstappen... Vast om hem eruit te gooien, of niet dan? Wah... En opeens de vloer... Arceus... "Nee! MELVIN!" Klonk er meteen ietwat paniekerig van de jongen af. "G... Goedemorgen! Waarom ben je hier? Wat doe je hier? Waarom ben je niet thuis? Het spijt me. Ik kill der wel. Okay. Okay. Ik hou nog steeds van je, ik ga er der wel dood doen, okay... Okay," Wacht wat... Mel keek even naar de jongen die van hem af ging, waarna hij opstond en de arm van de jongen met het wapen erin naar de grond richtte. "Je moet niemand dood doen... Dat heb ik je al vaker verteld." sprak hij zuchtend tegen de ander, waarna hij strak naar de ander keek. "En je was weg... Toen ging ik lopen en raakte ik verdwaald... Heb geprobeerd te bellen maar je nam niet op." Yeah...

En nog voor hij iets kon doen had Mel al zijn arm naar beneden getrokken en keek hij even kalmpjes naar de ander. Hij zei dat hij niemand moest dood doen. Hij had het dus al vaker verteld en dat wist de grote gast wel... yeah..... Waarom zag hij daar zo'n probleem in? Het was niet zo erg... Alhoewel een gymleader dood doen bij nader inzien misschien niet zo handig was... Oeps? Hij zei verveolgens dat hij weg was en dat hij toen wat ging lopen en toen verdwaald was... Hij had hem blijkbaar willen bellen... Hij slikte even en keek naar zijn holo caster, die duidelijk een gemiste oproep aangaf. Hij slikte even en stak zuchtend het wapen en de holo caster weg. "Ik wilde de gym uitdagen want ik wist niet wat te doen," zei hij kalmpjes. "Toen haalde ze een camera boven en ik moest wel gaan poseren, daarna struikelde ik en heb ik haar zo per ongeluk gezoend," zei hij waarna hij Mel hugde met zijn ontbloot bovenlijf. Yes. "Geloof me... Please!"

De jongen pakte zijn holocaster, waar inderdaad op stond dat hij had gebeld eh... "Ik wilde de gym uitdagen want ik wist niet wat te doen," klonk er kalmpjes van de jongen. "Toen haalde ze een camera boven en ik moest wel gaan poseren, daarna struikelde ik en heb ik haar zo per ongeluk gezoend," Wah wat... Hij knipperde even verbaasd en slikte even. waaah. "Geloof me... Please!" Hij zuchtte even en hugde de jongen ook even rustig... hm... "O-okay dan..." sprak hij zachtjes tegen de jongen, sigh... "Stop je wapen maar weg... okay?"

Hij accepteerde zijn hug... Thank Arceus. Hij zuchtte even opgelucht en aaide de jongen even waarna hij na een tijdje terugnam en knikte naar hem. "Ik zal nu het gevecht doen... Je kan anders kijken en dan kunnen we samen iets gaan doen... Om het goed met je te maken... Okay?" klonk er kalm van de lange jongen af terwijl zijn ene rode oog met een zachte blik op hem gericht was. "We kunnen misschien naar Kiloude gaan... Ik hoorde dat er daar wel wat dingen te doen zijn..." zei hij zachtjes. "Het is een tropisch resort dus misschien doet het ons wat aan Hoenn denken," klonk er zachtjes waarna hij glimlachte naar de ander... dat zou best fijn zijn nu hij er zo over nadacht. Hij stak ondertussen het wapen goed weg... maar nja, zijn shirt lag aan de ander kant van het veld en hij was net zo leuk Mellie aan het huggen, dus no way dat hij hem zo loslaten.

De jongen zuchtte opgelucht, waarna hij geaaid werd en terug nam... eh? "Ik zal nu het gevecht doen... Je kan anders kijken en dan kunnen we samen iets gaan doen... Om het goed met je te maken... Okay?" heh... Hij knipperde even en knikte langzaam... Een Gymgevecht? Wauw... Hij had het nog nooit gezien though... "We kunnen misschien naar Kiloude gaan... Ik hoorde dat er daar wel wat dingen te doen zijn..." Heh? Kiloude? Zou dat dichtbij zijn? "Het is een tropisch resort dus misschien doet het ons wat aan Hoenn denken," Oh.. Wauw... De jongen deed het wapen weg, waarna Mel even naar de ander keek. "Ik denk dat ik dan weer ga verdwalen though..." Yeah... uhm... derp...

Hij had geknikt, oh thanks Arceus.. Hij was zo blij nu. Een brede glimlach stond op zijn gezicht terwijl hij de jongen stevig bleef huggen. Zijn baby mellie boo ♥ Hij wilde hem gewoon heel de tijd zo houden en niemand zou hem tegenhouden want hij kreeg alles wat hij wilde mwahaha... Dus het was claim en niemand zou hem scheiden van deze man. Tiehie. "Ik denk dat ik dan weer ga verdwalen though..." heh. Hij grinnikte even zacht en streek met een hand langs de jongen zijn gezicht heen om wat haren naar achter te leggen. "Ik ben dan toch bij je...." zei hij zachtjes waarna hij met een hand een Pokéball pakte en kalmpjes zijn Froakie tevoorschijn haalde. Hij duwde Mel claimend tegen zich en glimlachtte breed terwijl hij de gymleader strak aankeek. "Ik daag je nu uit tot een gevecht!" yes. "Als jij het ok vind Mel..." yush.

Arceus... De jongen bleef hem stevig huggen. No air bro. No air. Aaaah. Wah... Hij bloosde iets toen de jongen zijn haren wat naar achteren deed met zijn hand en langs zijn gezicht ging. waaah. Close. Too close. Too close. "Ik ben dan toch bij je...." klonk er zachtjes waarna de jongen opeens een pokéball nam en er een Froakie tevoorschijn kwam. Gos... Wah. Hij werd weer tegen de ander aangeduwd... uhm... Help? "Ik daag je nu uit tot een gevecht!" Oh... Good for him yush. "Als jij het ok vind Mel..." hm? Hij keek op naar de ander en knipperde even. "Yeah... Maar kan je me dan wel los laten?" hm?

Heh... Hij grinnikte even en keek naar hem... Hij was zo cute eigenlijk. "Yeah... Maar kan je me dan wel los laten?" Wat? "Nope," zei hij met een glimlach waarna hij de ander stevig tegen zijn ontbloot bovenlijf drukte en naar Caesar keek die met een schuin oog de twee aankeek, alsof hij niet snapte waarom hij de ander zo vast had... ah tja, was niet zijn probleem waarom de froakie die niet snapte... Mel was van hem, einde verhaal. De gymleader keek even schuin naar hen maar zuchtte toen waarna ze toch een Pokéball opgooide en een Surskit tevoorschijn kwam. Yush! Dit zou dus een water type op water/bug type gevecht worden. Was niet geheel erg. het was een betere match up dan Lyndon tegen dit ding, want deze kon vast wat water attacks en dat was het laatste wat hij wilde laten raken bij de kleine Charmander. En nee, hij hield niet van dit beest. Dus nee, het carede hem eigenlijk niet wat er gebeurde met hem... Tsk...

Vs.

Hij haalde diep adem nadat ie kort had nagedacht. "Caesar, Lick!" zei hij meteen terwijl hij nog steeds zijn armen rond zijn prooi... Uhum... Lieve Mel... Had gewikkeld. De blauwe kikker schoot naar voren, maar voor hij iets kon doen schoot de Surskit weg en draaide deze even rond haar as om met een soort spot naar de water type te kijken. Deze landde soepel en snoof even op reactie van de ander. Hij vond het duidelijk ongepast dat de ander zo reageerde op een gemiste actie van hem en dat liet ie merken. De bug type rolde even kort met haar ogen, waarbij de blauwe starter nogmaals moest snuiven als teken van afkeer. "Stop met staren en doe iets idioot, doe Quick Attack!" de Froakie keek even scherp naar zijn trainer, maar draaide zich toen wel om om de aanval met de nodige snelheid uit te voeren. "Psybeam," droeg de vrouw op waardoor een paarsachtige straal op zijn Pokémon werd uitgevoerd. Simpel was dit.. jezus..? "Wijk uit en doe een Water Pulse," zei hij kalmpjes. Maar hij hugde de ander enkel steviger waardoor hij hem vast haast wurgde... maar ah, hij moest er maar aan wennen, niet? Caesar schoot weg en ontweek soepel de aanval waarna hij een stevige Water Pulse op de ander afvuurde. Opdat deze bezig was met haar aanval, kon ze deze niet ontwijken en werd ze wat naar achter geduwd. heh. Hij moest toch even grinniken toen dat was gebeurd. "Okay, Caesar doe Lick," de starter schoot naar voren en sprong met grote snelle sprongen het veld over. "Surskit, Quick Attack daarna Ice beam," Door de eerste aanval mistte zijn Pokémon met de Lick aanval. De bug type schoot over het veld heen en vuurde vanaf de punt op haar hoofd een ijsstraal af, die zijn water type hard raakte. Het deed echter niet zoveel schade, het irriteerde enkel hem een beetje. Met een luid gegrom en een slag van zijn poot schoot hij zo weg van de straal waarna hij op de ander afliep en een lik over diens lichaam bracht. Wel meteen schoot de Surskit bang en rillend naar achter om met toch wat grote ogen op te kijken naar de Pokémon die haar zojuist een lik had gegeven, het was geen vriendschappelijk iets geweest want nog voor de ander de kans zou krijgen om te reageren schoot de blauwe kikker naar voren en werd ze geraakt door een Quick Attack van hem.. Hij sprong op en draaide zich half in de lucht om soepel te landen en te kijken naar het blauwe insect dat overeind kwam. Haar blik was nog vurig, wat Matt even schuin liet kijken. Hij liet zijn hoofd rusten op dat van de ander... Zijn haren waren o zo zacht... Hij had er werkelijk geen woorden voor om eerlijk te zijn... Kort sloot de jongen zijn ogen om te genieten van de aanrakingen van het haar van de ander. Hij kon hier zo eeuwen staan... Voor altijd wel. Dat zou echt niet erg vinden. Rustig rechtte hij zich weer wat waarna hij met een oog het gevecht volgde, aangezien hij er maar een had die werkte. Vandaar dus. "Double Team," geez. "Kan je enkel Tm moves gebruiken?" klonk er even geïrriteerd van de zwartharige af. De Froakie gromde even instemmend, hij was het duidelijk eens met zijn trainer. Tuurlijk was hij het eens met hem. Hij had deze baby opgevoed dus hij zou zeker naar hem moeten luisteren, heh. "Smokescreen, daarna nogmaals Smokescreen en daarna doe je Quick Attack," Caesar knikte en schoot op waarbij een heleboel rook uit diens mond kwam en al snel de ruimte volledig was bedekt met rook, die met de seconde dikker werd. Hij glimlachte en keek even naar Mel... "We zijn nu een soort van alleen weet je... Dus... Heh.." hij moest blozen en legde zijn gezicht weer in de haren van de ander. "Weet je al wat je wilt eten vanavond? Of wil je in Kiloude overnachten? Misschien hebben ze daar welke leuke plaatsen om te eten... Ik heb ook gehoord dat de friend safari er zit," zei hij kalmpjes. Ondertussen hoorde hij van alles gebeuren op het veld. De water Type was ondertussen niet alleen Quick Attack, maar ook Bubble aan het gebruiken om de kopieën van zijn tegenstander weg te laten gaan. "En dan kunnen we morgen ook nog leuk dingen," zei hij glimlachend. Voor hem speelde er zich geen gevecht af. Voor hem was er enkel Mel en dat zag je aan de manier waarop hij sprak, op de dingen reageerde en met iedereen en alles omsprong.... maar voor diegene die hem kenden was dit niks nieuws en zelfs helemaal niet zo vreemd. Hij keek langzaam op van de ander toen hij een geluid hoorde en door de dikke mist een Surskit zag vliegen, duidelijk geraakt door een Quick Attack. "Okay Caesar, Round," zei Matt kalmpjes. "Surskit Bubble!" De Pokémon stond op en deed wat er van haar gevraagd was waardoor de Round aanval werd tegengehouden door de bubbels van de ander... "Nu Quick Attack," de Froakie schoot onder de twee andere aanvallen door en schoot op de Surskit af, die weer in de rookwolk verdween. "Okay dan Caesar doe nu Quick Attack en daarna weer Round," De blauwe kikker schoot achter zijn tegenstander de donkere wolk in waarna hij hoorde hoe de blauwe bug type werd geraakt. "Surskit doe Ice Beam," een straal schoot uit de dikke rookwolk heen wat aangaf dat Caesar niet werd geraakt. "Nogmaals Surskit!" Weer schoot een straal langs hen heen, echt heel dicht. Hij moest er toch even om lachen en keek naar Mel. "Wat stom dat ze ons bijna raakt," zei hij zachtjes terwijl hij even langs de ander aaide. Het was toen de straal absurd stopte dat hij wist dat een Round aanval de ander had geraakt. Heh. "Okay doe nogmaals Round en daarna Smack Down," zei hij kalmpjes. Hij hoorde weer wat geluiden waarna de POkémon door de rookwolk vloog en naast hen lande. Daarna werd een steen op de ander afgevuurd waardoor ze tegen de muur achter hen werd gegooid. "Quick Attack, Round en daarna Quick Attack," zei hij lachend. Hij zou gewoon doorgaan. Opnieuw schoot de Froakie op de vrouwelijke Pokémon af en ramde hij haar als het ware de muur in. "Surskit doe Double Team!" zei de gymleader meteen. "Doe Bubble en daarna gewoon verder met wat ik je heb opgedragen," klonk er van de zwartharige af. De blauwe kikker draaide rond zijn as en begon bellen af te vuren die alle klonen lieten verdwijnen en de vluchtende Surskit wat weg gooide. De Froakie twijfelde geen seconde en schoot op haar af terwijl een Round aanval haar raakte. Ze schoot weer wat weg en met al zijn snelheid schoot de water type op haar af om haar in de lucht te lanceren met een Quick Attack. "Maak het af met een Smack Down," En met die woorden sprong de Froakie soepel naar achteren om een steen af te vuren op de wat vliegende Pokémon. En zo werd ze stevig de grond in geboord.... heh...

6x Quick Attack
1x Lick
1x Water Pulse
2x Smokescreen
3x Round
1x Bubble
2x Smack Down

En dat was dat. De Pokémon lag verslagen op de grond en dat werd al snel zichtbaar toen de rook ietwat optrok. "Ik heb geen zin meer om het heel lang te rekken," zuchtte hij luid waarna hij de ball van Caesar nam. Met zijn ene arm had hij natuurlijk nog Mel vast want claim 4 life bitches. Hij liet de kikker terugkeren zonder hem zelfs maar te bedanken. "Dat was te easy, wat komt er nu?" klonk er wat bot van de zwartharige af. De vrouw zuchtte even en pakte haar fototoestel waarna ze even een foto nam van hen twee. Omg. Wel meteen poseerde ze even met Mel goed vasthoudend. Zijn zwakke punt was dit... De ander kon ook maar beter een mooi gezicht trekken anders zou hij niet zo happy zijn... Ze hadden gewoon een keer een mooie foto nodig van hen twee, kon hem niks schelen wie hem nam... Nou ze hadden inderdaad heel wat foto's samen... Maar het ging om het idee... Niet? Hij keek langzaam op en klikte de ball van de Froakie aan zijn riem waarna hij de ball nam van zijn Charmander. Hij gooide het op waarna Lyndon verscheen en deze even verward rondkeek. "Lyndon, brand het beest af anders schop ik je uit huis en mag je terug gaan leven in de vuilbak waar ik je heb gevonden!" gromde hij even boos naar de fire type, die meteen bang piepte en opsprong om klaar te staan. Het was duidelijk dat deze starter nu echt bloednerveus was... want als matt iets zei zou het niet veranderen... Tenzij Mel er iets op had te zeggen. De ander bewoog haar hand naar haar Pokéball en liet eerst de uitgetelde Surskit terugkeren waarna ze de ball terug aan haar riem klikte op vervolgens een andere ball te nemen. En in een flits stond er een vlinder, of vloog er eerder een vlinder in de lucht. Hij grijnsde en begon toen wel te lachen. "Let it burn Lyndon~"

Vs.

Nog voor hij iets kon zeggen was de Charmander in volle paniek naar voren geschoten met tanden die in vuur en vlam stonden. Mooi, hij nam zijn dreiging serieus. Hij grinnikte even en keek naar de vlinder die het niet had zien aankomen. Hij greep haar vleugel vast en sleurde haar meteen naar de grond toe. De Fire Fang had dus al meteen geraakt, dear lord Lyndon. Hij moest er wel om lachen, want die reactie was werkelijk goud waard. Hij had nog nooit een Pokémon zo opgejaagd gezien en dat was zijn schuld eh. het was haast schattig om hem te zien flippen om zoiets doms. Hij grinnikte zacht. Lyndon vuurde meteen een Ember af met de Vivillon in zijn bek waardoor ze de volle schade kreeg van de vuur aanval. Goed zo, let her burn, let HER BURN MWAHAHAHAHA. Hij lachte even luider en drukte de jongen in zijn armen meer tegen zich aan. Oh well... Well... Strakls was het verkoold en dan zou hij echt beginnen janken van het lachen man. Great lord dit was hilarisch kijk het gaan. Wieh~ het was toen de Vivillon plots een Struggle Bug uitvoerde dat de lach verdween en de jonge Charmander afstand moest nemen van zijn tegenstander. "Wat is er nou Lyndon...? Wil je niet blijven bij mij en je broer...? FLAME BURST. FLAME BURST. FLAME BURST!" en met die woorden schoot de Pokémon meteen drie maal een Flame Burst af. Twee van de drie raakten de al ietwat verkoolde vlinder die pijnlijk kreunde en even bezorgd keek naar de fire type, die trilde van de spanning. "Kom op moet ik alles zeggen Lyndon!" De Pokémon schudde zijn kop en gromde even luid waarna hij opkeek en wel meteen een stevige rookwolk uitblies. Hij schoot weg waardoor de jongen hem niet langer kon zien. "Mooi zo..." zei hij zachtjes terwijl hij zijn hoofd tegen de haren van zijn vriend legde... Hm... Mellie's haren waren zo zacht... Hihi ♥ Hij zag door de dikke rookwolk heen hoe de Vivillon een Psybeam afvuurde, aangezien dit de wolken wat liet oplichten. Het duurde echter niet lang voordat aan de andere kant van het veld een Flame Burst op de vlinder werd afgevuurd. Ze werd uit de lucht geschoten hierdoor waardoor Matt even grinnikte. Toen hij zag dat de Charmander een Ember wilde uitvoeren, explodeerde er iets waardoor hij kreunend omviel... Wat... "Spore....?" jezus nee... Hij gromde en keek even naar Lyndon. "Achterlijk beest gebruik dan Dragon Rage!" zei hij even boos. "Ik zweer het, je gaat eraan als je dit niet goed doet!" Hij slikte en kreunde even waarna de oranje Pokémon overeind kwam en wel meteen paarsachtige vlam op de roze vlinder afvuurde. deze werd geraakt en werd wat verder gegooid. De bug type hernam echter langzaam haar krachten en vloog op om een Gust uit te voeren, waardoor Lyndon naar achter werd gegooid en de rook wat verdween... Great man. Hij zuchtte even en keek naar de fire starter. "Wat ben je? Vuilnis? ik hoef geen vuilnis, dat weet je heel goed," Hij knikte wel meteen en schoot recht waarna hij op de vlinder afrende met een Dragon Rage, deze werd achter gestopt door een Psybeam. Met een soepele maar toch ietwat wankele beweging ontweek Lyndon de aanval waarna hij hijgde en even een blik op zijn trainer wierp. "Dragon rage het dan naar beneden man!" Maar in de plaats van een Dragon Rage werd een Flame Burst afgevuurd, die de bug type wel meteen raakte. DEze struggelde wat met in de lucht te blijven hangen waardoor de Charmander opsprong en nog een Flame Burst afvuurde, die geraakt werd en vervolgens schoot hij erop en zette hij zijn vlammende tanden in de vleugels van de Pokémon. deze probeerde hulpeloos Spore te gebruiken, waardoor Lyndon luid grommend terugnam van de kleine explosies. Hij gaf het echter niet de kans om terug omhoog te komen want hij haalde diep adem en knalde het nogmaals neer met een Dragon Rage. Vervolgens schoot het op zijn tegenstander en begon het zowat de vlinder af te matten met Scratches... Well... dat was een manier om te winnen. Althans, als de vlinder nu nog op kwam was het niet echt gewonnen, maar ah.

2x Fire Fang
1x Ember
5x Flame Burst
1x Smokescreen
2x Dragon Rage
2x Scratch

-2430 words

En de jongen was dus niet van plan om hem los te laten... Wat was dat nou weer voor onzin? Sigh... Hij bleef dan maar in de armen van de jongen zitten... Want een andere keuze had hij nou ook weer niet, of wel dan? Het gevecht begon al snel en Mel kon niet veel anders dan toekijken terwijl hij tegen het ontblootte bovenlijf van de ander was gedrukt. Door een aanval van de Froakie, die Caesar heette, werd het hele veld bedekt in een dikke rooklaag. "We zijn nu een soort van alleen weet je... Dus... Heh.." Wacht wat? Wat haalde de jongen nu weer in zijn hoofd? En al helemaal met die blos, vertrouwde hij de jongen niet zo. "Weet je al wat je wilt eten vanavond? Of wil je in Kiloude overnachten? Misschien hebben ze daar welke leuke plaatsen om te eten... Ik heb ook gehoord dat de friend safari er zit," Wauw... Hij zuchtte even en keek op naar de ander. "En dan kunnen we morgen ook nog leuk dingen doen," Hij sloot zijn ogen even, het was wel warm... "Let nou maar gewoon op de battle.." sprak hij even zuchtend tegen de ander.
      Zodra dat eerste gevecht over was pakte de vrouw haar fototoestel en richtte het op hen.. Matthew poseerde meteen met hem... Waardoor Mel grinnikte en glimlachte richting de fototoestel. Een foto vond hij niet erg, als de jongen hem daarna gewoon los zou laten zou dat alleen maar beter zijn though...
     Toen kwam Lyndon in actie.. Waar Matthew alles behalve aardig voor was. Het zorgde ervoor dat hij de ander keihard wilde slaan. Hoe durfde hij de arme pokémon zo bang te maken? Ugh. Niet alleen dat, de jongen bleef zijn gezicht maar in zijn haren leggen alsof het het normaalste was om te doen onder een wedstrijd. Maar dankzij Lyndon leek het er wel op dat de ander had gewonnen, waardoor Mel even glimlachte en de jongen hugde. "Gefeliciteerd Mattie!" sprak hij glimlachend. Hihi. Hij was zo happy voor de ander... omg... <3

Nadat Lyndon in volle paniek scratches begon uit te voeren lichtte dat wijf plots haar hand op... Wat nou. "Ze is uitgeschakeld stop dat!" Wel meteen grinnikte Matt en gebaarde hij naar zijn Charmander dat hij mocht stoppen met een knikje. "Kijk eens aan kleine vent het ziet ernaar uit dat je nog niet op straat beland," zo verschrikkelijk aardig. Toen werd ie plots gehugd door Mel. Omg. Hij hugde hem stevig terug met een glimlach op zijn face. yay! Hij feliciteerde hem en Matt knikte even. "Thanks Mellie!" zei hij meteen. Dat blonde kind verscheen plots en hield een pin voor zich, die Matt met een vlotte beweging uit haar hand sloeg. "Nee, nee, ik word nu de gymleader toch?" yes, Matt wist zoveel over gyms. Het was verschrikkelijk. "Dan noem ik deze gym de gym van uh... Uhm... Mijn types, de Matten gym," zei hij kalmpjes. "Zo werkt het toch?" De gymleader maakte even een facepalm... Wat nou kind???

"Kijk eens aan kleine vent het ziet ernaar uit dat je nog niet op straat beland," Ugh. Hij sloeg de ander even vol in zijn buik. Stout. De jongen hugde hem wel stevig terug met een glimlach op zijn gezicht. Heh.. "Thanks Mellie!" Toen ze met de badge aankwam knipperde Mel even en glimlachte hij... aw... Toen de jongen deze echter weg sloeg fronste Mel even, wat deed hij nu weer? "Nee, nee, ik word nu de gymleader toch?" Wacht wat... Matthew... Nee... "Dan noem ik deze gym de gym van uh... Uhm... Mijn types, de Matten gym," Mel schoot in de slappe lach en lachte ook echt gewoon... keihard... oh my Arceus... Zelfs hij wist er meer over. "Zo werkt het toch?" Mel schudde meteen zijn kop en legde een hand op de schouder van de ander. "Dat is alleen als... als je de Champion verslaat... Als je alle... Gym badges hebt." lachte hij even tegen de ander... Oh my Arceus. Hij ging helemaal stuk hier.