Let Bagons Be Bagons

Abigail knikte. Het zou wel zo eerlijk zijn, Reese tegen Nova en verder niets. De twee waren waarschijnlijk wel aan elkaar gewaagd dus het zou maar aankomen op de zetten van hun Trainers. Reese was weer bij haar teruggekrabbeld en keek strijdlustig naar de andere pokemon, maar niet zoals hij meestal keek naar een tegenstander.
"Wil jij beginnen?" Abigail knikte glimlachend en deed wat passen naar achteren zodat ze het gevechtsveld groter zou maken en geen ongelukken zou veroorzaken. "Focus Energy!" Reese nam een hap met lucht en blies het door zijn neusgaten uit, de omgeving volledig in zich opnemend en toen hij zijn ogen weer opende knipte Abigail met haar vingers. De Bagon opende zijn mond en schoot de ingestudeerde Ember aanval op zijn tegenstander af. De rode vuurbolletjes schoten met precisie op de andere Bagon af. Een afstandsaanval was altijd veilig om mee te beginnen.

Silvie nam het strijdveld in zich op, waarschijnlijk was Reese even sterk als Nova, maar toch... De laatste week had de Bagon een krachtige draaksoort aanval geleerd, en het zou waarschijnlijk beter zijn om die niet te gebruiken, want van wat ze had begrepen was het een erg krachtige aanval. Een vuuraanval schoot op Nova af, in een reflex riep Silvie haar pokémon al toe. "Ontwijk," de ember schroeide de Bagons flank en Silvie sprong ook opzij om niet geraakt te worden. Nova maakte zich klaar, waarschijnlijk omdat de breeder niks zei besloot de pokémon op zichzelf te handelen. Een witte gloed verscheen in haar mond. Silvie zag wat Nova van plan was. "Nova, stop!" De Bagon aarzelde even, maar schoot de witte gloed toch de lucht in. Het spatte uiteen. Geschrokken keek Silvie naar de meteoren die uit de lucht vielen. Er was niks aan te doen, maar ze kon het proberen. "Nova, vreselijke uitslover die je bent," de Bagon had het waarschijnlijk alleen gedaan om zichzelf sterk te bewijzen. "Maak ze kapot! Ember!" Nova wachtte heel geduldig tot de lichtbollen in een goede afstand waren, toen schoot ze een paar keer de vuuraanval op de stenen af. Het deel dat de kant van Silvie en Nova op kwam was zo goed als kapot, maar een paar stenen vielen nog richting Reese en Abigail. Dit liep uit de hand. "Nova," Silvie's stem klonk moe. "Je weet nog dat toen je die aanval leerde, je die alleen mocht gebruiken als ik het zei, toch?" De ogen van de Bagon kregen een wat schuldbewuste glans. "Gewoon niet meer doen, oké?" Het klonk allemaal wat vermoeid, Nova had de laatste tijd goed geluisterd, maar ze bleef altijd een soort pokémon die zich wilde bewijzen. Als ze niet kon vliegen vond de Bagon blijkbaar dat ze dit kon doen. Een van de stenen raakte de grond, niemand was geraakt, maar een grote stofwolk deed Silvie haar ogen sluiten. Toen het zand weer wat meer ging liggen kon de breeder weer wat beter zien. "Sorry," het was misschien een beetje raar je te verontschuldigen voor een aanval in een pokémon gevecht, maar Silvie had liever gelijk willen spelen, zonder aanvallen die je van nature niet kon leren. Nova leek klaar te staan om weer verder te gaan in het gevecht.

Het was Abigail al duidelijk dat een Ember aanval bij lange na niet zo krachtig was al een Flamethrower, ook minder flexibel. De vuurbolletjes hadden dan wel een grote snelheid en waren in een grotere hoeveelheid, maar de temperatuur lag waarschijnlijk lager en de kans dat het allemaal misliep, zelfs met het effect van Focus Energy, was toch wel erg groot. Ook schoten de rode bolletjes alle kanten op, zelfs vliegen een paar meters boven het doelwit, maar door de grote hoeveelheid, en nogmaals het effect van Abigail's vorige zet, schoot het grootste deel met een gigantische snelheid op de andere Bagon af. Reese sloot zijn mond toen hij zijn hele voorraad vuur had opgebruikt en ging op zijn tenen staan, zodat hij weg kon springen van een volgende aanval als die gelijk als reactie werd uitgevoerd. Maar de Bagon kreeg wel wat verwarring in zijn houding toen Nova een aanval gebruikte waar hij niet over beschikte. Abigail ook, had deze zet nog nooit gezien in een gevecht of bij een training. Kon het dan zijn dat Nova van een hoger level was en deze aanval allang geleerd had of ..?
Maar de witte gloed rond de bek van de Bagon was de aanval niet eens, nee het was slechts een voorbereiding. Abigail zag wat schrammen op de flank van de Bagon toen ze deze zet echt goed begon te bekijken. Dat bracht haar opluchting, dat Reese's aanval toch niet geheel mis was gegaan, maar die opluchting verdween twee keer zo snel als dat hij gekomen was. Silvie riep iets, maar het was te ver weg voor Abigail om echt goed te kunnen verstaan. Zonder waarschuwing schoot Nova de aanval af, in de .. lucht ?! Reese fronste toen de witte bol in de lucht uit een knalde en voor een moment dachten trainer en pokemon dat deze aanval door de afleiding van Silvie was mislukt. Maar het onheil moest nog beginnen. De eerste meteoren die uit de lucht begonnen te vallen deden Abigail de schrik aan van haar leven. Met een zachte gil dook ze op haar plaats ineen toen een van de meteoren vlak naast haar in de grond sloeg en de trillingen in de aarde haar bijna van haar voeten bliezen. Ze openden haar ogen, achter verborgen handen, voorzichtig en zag Reese moeizaam nog net op tijd wegduiken voor een meteoor. De verhalen over meteoren die ze had gehoord, daarmee kwamen deze niet overeen. Ze waren kleiner en gaven een rode gloed af. De kracht van deze aanval was al te zien door de schade die het deze omgeving aanrichtte. Abigail sprong opzij, weg van de meteoor die bij haar was ingeslagen en zag een redelijk uitgeputte Reese voor haar staan. Een volgende golf van stenen viel naar beneden. "Spring omhoog en gebruik Headbutt!" Een deel van de stenen sloeg vlak naast haar Bagon in en zorgde ervoor dat een wolk van stof tevoorschijn kwam, die haar pokemon en het uitzicht op Nova blokkeerde. Bezorgd beet ze op haar lip en zag de overige meteoren neerkomen naar de grond. Met trillingen in de aarde en een hoop geluid kwam de aanval uiteindelijk tot stilstand.
Abigail ging op haar tenen staan, in de hoop haar pokemon tussen het pijn ongedeerd en vrolijk te zien, maar toen de donkere wolk van stof, waarbij Abigail een paar keer moest kuchen en haar ogen moest beschermen, zag ze niets. De meteoren waren in de grond geboord en vormden een soort slordige cirkel rond de plek waar ze Reese voor het laatst had gezien. Hopeloosheid leek haar gelijk beet te nemen en angstige gedachten spookten rond in haar hoofd. Een excuus werd van de andere kant van het veld gemompeld, maar dat hoorde ze niet. Ze kon zich alleen maar concentreren op haar pokemon, die ze niet meer zag. Wat voor een aanval was dat wel niet geweest? Waarom had ze die gebruikt? De bezorgdheid wilde net overslaan, toen een van de meteoren met een klap werd verbrokkeld en ineen zakte. In een rollende beweging kwam er een pokemon tevoorschijn, alleen was dit niet de Reese die ze kende. Nee. Hij had zijn blauwe lijfje ingeruild voor een stevige ronde vorm. Het was een wonder dat hij hier nog normaal ademend uit was gekomen, maar nog een groter wonder dat hij hieruit was gekomen in zin geëvolueerde vorm. Blijdschap en opluchting clashte met elkaar in Abigail's hoofd en bijna wilde ze het strijdveld oprennen om haar pokemon met liefde te overvallen, maar werd toen herinnerd aan het feit dat ze nog bezig was met een gevecht. Een dat ze nu moest vervolgen.
Reese, nu een Shelgon, gebruikte Headbutt tegen de meteoren die hem het zicht op zijn tegenstander beroofden en maakte een laag brommend geluid. De vrolijkheid was eruit gespoeld, het was nu een strak en serieus gezicht. Misschien had Lilium toch gelijk gehad, dat draak pokemon, wanneer ze sterker werden, toch meer respect verdienden en dit ook gewend waren. Zou die vrolijke Reese nu verdwenen zijn? Of verborg hij zich achter dat dikke pantser? "Leer!" De Shelgon bracht weer een laag gegrom uit en wierp een felle blik op zijn tegenstander, misschien dat deze blik wel feller was dan normaal aangezien Nova hem zojuist had belaagd met stenen die omgeven waren met een oer oude drakenkracht. "Headbutt!" Abigail had verwacht dat haar pokemon nu langzamer zou zijn, aangezien zijn gewicht was vergroot en zijn poten niet bepaald lang waren, maar Reese maakte nu gebruik van deze 'handicap' en maakte een soort aanloop naar voren, waarna hij grotendeels over de grond begon te rollen. Vlak voor zijn tegenstander kwam hij weer op zijn vier poten terecht en beukte met zijn gehele lichaam en gewicht in op Nova, nog altijd dat lage gebrom voortbrengende.
Nog steeds kon Abigail niet geloven wat er zojuist was gebeurd. Was haar pokemon echt geëvolueerd in een regen van meteoren die ervoor bedoeld waren om hem in een klap uit te schakelen? Hoe had Reese dat in hemelsnaam gedaan? Het waren allemaal vragen die ze niet kon beantwoorden en waarschijnlijk zou ze er ook geen antwoord op krijgen ook.

Nova keek tussen de stof door, Reese was nergens te bekennen, een rare, ronde pokémon stond in de plaatst waar net nog de Bagon had gestaan. Een boze blik kwam haar kant op, verontwaardigd brulde ze terug, waar was Reese gebleven? Silvie zag Reese evolueren aan de gloed in de stof, nu zou ze een Shelgon te zien krijgen. De ronde pokémon die tevoorschijn kwam bracht haar even in verwarring, maar Reese was duidelijk bezig met een aanval. "Nova, ember, en dan omhoog," het zou slim zijn de grotere vorm van Reese tegen hem te gebruiken, in elk geval zou Nova nu waarschijnlijk geen dingen doen zonder zich uit te sloven. De Bagon blies het vuur recht richting de Shelgon, die met de snelheid van het rollen het niet zou kunnen ontwijken, Reese kwam echter natuurlijk wel nog met grote snelheid op Nova af. Te laat probeerde Nova te springen, haar achterpoten werden onder haar vandaan geslagen en ze viel op haar snuit, dit werd serieus. Boos draaide ze zich om en rende achter de Shelgon aan, in een poging in de staart te bijten van Reese sprong de Bagon naar voren. Met haar hoofd kwam ze tegen de Shelgon aan, het hoofd van de Bagon was hard, maar het schildachtige van Reese ook. Nova viel terug op de grond, een vreemde kracht vloeide door haar lichaam. Een witte gloed verscheen om haar heen, Nova veranderde, ze voelde het, misschien zou ze nu eindelijk kunnen vliegen. Toen ze uit het licht brak zag ze er het zelfde uit als Reese. Nova brulde uitdagend naar de andere Shelgon, tot haar teleurstelling merkte ze ook dat ze geen vleugels had, maar tegelijkertijd kon het haar ook niet meer schelen.

Silvie staarde naar Nova, het ronde lichaam van de pokémon zag er grappig en onhandig uit, al had Reese haar al voorbereid op het Shelgon uiterlijk. De breeder begon te lachen, meer een soort giechelen, maar nog steeds lachen. "Nova, nu heb je een staart," lachend keek Silvie naar de Shelgon, Nova leek nog in de gevechtsstemming te zitten en lette niet op haar trainer. De Shelgon brulde nog een keer uitdagend naar Reese. Snel viste Silvei haar pokédex uit haar zak. "Within its rugged shell, its cells have begun changing. The shell peels off the instant it evolves. Its armored body makes all attacks bounce off. The armor is too tough, however, making it heavy and somewhat sluggish." Nog steeds wat lachend keek de breeder naar haar pokémon.

Afgeremd werd Reese zeker door de verscheidene vuurbollen die tegen zijn pantser aan kwamen. Maar met zijn verhoogde verdediging, type voordeel en grote snelheid die hij had opgebouwd, leek zijn aanval toch nog te voltooien. Helaas was de Bagon nog snel en behendig, maar Nova was te laat opgesprongen om de aanval te ontwijken. Met een klap werd ze op haar poten geraakt en belandde ze op de grond. Reese rolde nog verder, maar begon langzaam af te remmen. Er werd nog een poging gedaan om in zijn kleine uitstekende staart te bijten en ze raakte hem ook, alleen met haar kop. Toch belandde ze nogmaals op de grond. Toen de Shelgon tot stilstand was gekomen zag hij plots een met licht omhulde Bagon. Even dacht hij dat er nog zo'n meteoor aanval op hem afkwam, maar nee, dat was het niet. Ook Nova begon met haar evolutieproces en Reese was met stomheid geslagen toen er nog een Shelgon voor hem stond. De Shelgon bromde laag richting zijn tegenstander.
Reese hopte wat onhandig naar achteren en maaide met zijn voorpoot over de grond, wat het zand deed opstijgen. Een strijdbrul verliet zijn ronde lijf en hij richtte een felle blik op de andere Shelgon. Het was geen Leer, maar meer een soort voorbereiding op het echte gevecht. Ze waren weer eens gelijkmatig, even sterk, alleen had Nova een aanval die Reese uit zijn balans kon brengen, maar verder lagen de niveaus gelijk. "Focus Energy en Ember!" Riep Abigail vanaf haar plaats. De concentratie kroop weer in Reese's blik, want ze had weer wat slordigheidsfoutjes gezien en nogmaals vuurde de Shelgon een muur van vurige kogeltjes op zijn tegenstander af, alleen werden de vuurkogeltjes gericht op de plek recht voor de andere Shelgon. De vuurbollen sloegen in op de aarde en zorgden voor een waar rookgordijn. "Headbutt!" Reese was onderhand naar zijn eigen aanval toegerend en rende door het rookscherm heen, klaar om zijn tegenstander een ram te geven. Gefocust natuurlijk.

Nova nam Reese in zich op, de blik op zijn snuit was serieus, speelkwartier was over. "Nova, gebruik ook focus energie," op het zelfde moment als haar tegenstander focuste Nova. Gealarmeerd keek ze op toen het vuur haar kant op kwam, het zand dat opvloog deed haar weineger kunnen zien, maar had weinig meer invloed door het dikke schild wat haar beschermde. Een beweging viel vaag te zien in het opgevlogen zand, in een reflex wilde de Shelgon opzij springen maar haar nieuwe lichaam verhinderde dat. Schrik kreeg Nova toen Reese recht op haar af kwam uit de rook, snel reageerde Nova. Een schild vormde om de pokémon. Verbaast keek Silvie naar Nova, het zand was bijna weer gaan liggen, maar een vreemde beschermingslaag beschermde de nieuw geëvolueerde Shelgon. De pokédex die ze nog steeds vast had werd op Nova gericht, of beter gezegd de aanval. "Protect, enables the user to evade all attacks. Its chance of failing rises if it is used in succession." Interessant, Silvie keek nieuwsgierig naar de pokémon. "Nova, rage," de Shelgon keek uitdagend naar Reese en rende toen op de andere Shelgon af.

Met een rammende beweging gooide de Shelgon zich in de zandwolk, gemengd met zwarte slierten rook, maar Abigail zag geen van de Shelgons uit de wolk rollen door de impact van de aanval. Toen het zand ging liggen en de rook opsteeg naar de lucht, zag ze dat de andere Shelgon een kleine strook lucht had opgelaten tussen haar en Reese. Protect. Meteen klikte Abigail's hoofd de puzzelstukjes in elkaar dat Nova nu beter niet nogmaals een Protect kon gebruiken, anders was de kans groter dat deze zou mislukken. Dat deed ze ook niet, want met een uitdagende blik rende de Shelgon op Reese af. "Leer en als ze dichtbij komt, Headbutt!" De Shelgon schoof zichzelf wat steviger op zijn vier korte zwarte pootjes en keek de tegenstander imponerend aan, in de hoop dat deze of wat zou afremmen of minder snel tot verdediging kon wenden. Nova kwam dichterbij en met een sterke afzetting van de grond wierp Reese zich op de andere Shelgon, waardoor een botsing ontstond.

Van de botsing kon ze niet veel meer zien, de twee pokemon gingen nogmaals op in een wolk gemengd met zand en rook. Abigail moest meerdere keren in haar ogen wrijven om geen zand erin te krijgen. "Blijf waar je bent Reese!" Riep ze. Het was misschien een lokkende zet geweest van Silvie, om haar Shelgon in nog een rookwolk te krijgen en vervolgens aan te vallen. De andere Shelgon verscheen plots voor haar, maar Reese bevond zich nog in de rookwolk. "Bite!" Door middel van waar haar stem zich bevond moest Reese zijn weg vinden en het verraste Abigail dat de Shelgon zich dichterbij Nova en zij bevond, dan ze had verwacht. Plots stortte de Shelgon zich op zijn tegenstander en hapte fel toe. Toch waren de tekenen van vermoeidheid duidelijk te zien.

Nova brulde toen ze werd gebeten in haar nieuwe staart, in het schild kon je natuurlijk niet bijten als je schade wilde aanrichten. Boos draaide de Shelgon zich om om haar tegenstander een harde kopstoot te geven, al stond ze op trillende poten. Silvie zag niks van het gevecht, al leek het zand eindelijk te zakken, het leek wel een zandstorm. Toen Nova brulde vroeg het meisje zich af of de pokémon was uitgeschakeld, het klonk niet zo overtuigend in haar oren. Aan de andere kant van het veld vuurde Nova een ember af, op goed geluk, de Shelgon keek met glinsterende ogen naar Reese en wachtte zijn aanval af.

Reese liet zijn tegenstander niet zomaar los en maakte een luide grom toen de andere Shelgon een poging deed een kopstoot te geven. Zelfs toen verslapte hij zijn greep op de staart van de ander niet. Nooit! Plots zag hij een rode vuurwolk op hem afkomen, maar de pokemon had Nova losgelaten toen deze haar mond had geopend. Zo'n vermoeden had hij al gehad. Met een licht blauw schild, geformeerd door Protect, hield hij het grotendeel van het vuur tegen, maar door zijn verzwakking brokkelde het schild langzamerhand af en werd hij naar achteren geduwd door vuurbolletjes. "Heabutt!" Riep Abigail nog snel en zag hoe Reese het schild ophief en zich door de Ember heen stortte, om Nova een klap te geven. Dit gevecht kon niet lang doorgaan, dat zag ze al aan haar pokemon.

Tot Silvie`s opluchting trok het zand weg en kon ze alles weer zien, ze stonden er niet al te best voor, Nova stond niet meer goed op haar stevige poten, al leek Reese ook wel uitgevochten. Als ze nog wilden winnen moesten ze een sterke aanval gebruiken. Maar ze had zich voorgenomen geen Draco meteor te gebruiken, al kon Nova wel van dat soort dingen doen... De Shelgon leek te ver weg om haar te kunnen horen, het was een redelijk groot veld, al zou de pokémon zich prima zelf kunnen redden. Reese had beschermd met protest, al leek de aanval geen stand te houden, daarna stormde de Shelgon op Nova af, van Silvie`s positie leek hij wat langzamer te zijn dan normaal. Nova had niet veel plek waar ze heen kon rennen en werd dan ook geraakt door de aanval, in een laatste poging zich te verdedigen gloeide er weer wat licht op in de buik van de Shelgon, Nova schoot het in de lucht, de bal was duidelijk kleiner dan de eerste, en leek ook echt gericht. De Draco meteor sloeg uiteen in de lucht en liet een paar licht speren vallen, natuurlijk deed deze aanval weer zand opvliegen en werd het zicht weer aan Silvie ontnomen, gelukkig leek Abigail niet geraakt, waarschijnlijk omdat de aanval te zwak was te veel ruimte in te nemen.

Reese kneep zijn ogen dicht en gromde luid toen hij Nova raakte met zijn kopstoot, of ja, meer met zijn hele lichaam, maar sperde zijn ogen wijd open toen de andere Shelgon weer die aanval gebruikte die hij nooit had geleerd. Eerlijk ..! De Shelgon wist wat er zou gebeuren en Abigail ook. Protect zou niet veel zin hebben, het had net al bijna niet geslaagd, dus dan zat er maar een ding op. Toch, voordat Abigail haar pokeball kon pakken, rende de Shelgon naar Nova toen en verborg zich achter de aanval aangever zelf. Was dat wel een slim plan?
Maar de meteoren begonnen al uit de lucht te dwarrelen, redelijk minder sterk dan de eerste keer, maar dat was ook een effect van de aanval. "Ember!" Terwijl Reese uit alle macht zich achter Nova of in de buurt van haar, probeerde te verschuilen, schoot hij verscheidene vuurbollen in de lucht, die bij een paar kleine stenen ze uit elkaar deden springen, maar al snel begonnen de meteoren in de grond in te slaan. Pijnlijk werd de Shelgon geraakt, maar meer kon Abigail niet zien, want het strijdveld werd voor een zoveelste keer bedekt met een wolk van zand. Oh nee ..

Silvie tandenknarste, ze was wat gefrustreerd omdat Nova niet had geluisterd naar het 'geen draco meteor gebruiken', ook al was dit waarschijnlijk een laatste poging geweest om het gevecht te winnen. Ze tuurde door haar bril in een poging te zien wat er allemaal aan de hand was, natuurlijk zag ze niks. De brunette besloot maar om het veld te lopen om te kunnen zien wat er precies aan de hand was. Nova was na haar aanval door haar poten gezakt, ze had de kracht niet meer om echt rechtop te blijven staan, maar klaar was de Shelgon nog niet, een vastberaden strijdlust glom in de ogen van de pokémon. Toen Reese zich achter haar verschool gromde ze protesterend, zo kon ze niet zien wat haar tegenstander van plan was, toen de meteoren insloegen in de grond hief Nova een zwakke protect op, al waren er geen stenen in haar richting gevallen. Toen haar tegenstanders kreet achter haar klonk schoot er iets van bezorgdheid door de Shelgon heen, Nova deed een poging op te staan, het lukte niet bijzonders goed, maar ze slaagde er in zich om te draaien. Nova brulde zwak in de hoop een reactie op te wekken, al voelde ze haar eigen kracht wegvloeien na elke inspanning. Silvie kwam aan bij de andere kant van het veld en liep naar haar tegenstander. "Sorry, van al die meteoren, Nova was zich geloof ik nogal aan het uitsloven, de laatste tijd probeert ze zich te bewijzen, vooral nadat er een Eevee bij ons thuis woont waar ze een soort vijandigheid mee heeft," Silvie zuchtte, het klonk als een zwak excuus, maar pokémon waren nog steeds machtiger dan de mensen, hopelijk zou Abigail Nova vergeven, en haar ook, in elk geval moest de Shelgon nog meer discipline leren, want blijkbaar was een maand te kort. Nova had de aanval niet geleerd om zichzelf te bewijzen, natuurlijk was het iets om te gebruiken in een gevecht, maar dit was niet helemaal eerlijk aangezien de kracht van de aanval. En Night was geen concurrentie, maar een teamgenoot. "Ik hoop dat ze niet al te veel schade heeft aangericht," mompelde de breeder er achter aan, kijkend in de stofwolk die weer zakte, de aanval was blijkbaar voorbij. En Nova moest genezen worden, want dit was haar eerste gevecht tegen een pokémon van een trainer en waarschijnlijk had ze heel wat schade opgelopen, maar nog belangrijker, hopelijk was Reese oke, Shelgons waren harde pokémon, maar toch.

Toen de stofwolk was gaan liggen kon Abigail een vage vorm zien, maar het was geen ronde, van een Shelgon, maar die van Silvie zelf. Ze was over het strijdveld gaan lopen toen de draco meteor was gaan liggen. Opgelucht, dat zij ook niets had, haalde Abigail adem en wuifde wat van het zand voor haar gezicht weg en zag de twee Shelgons, beide nog nauwelijks genoeg energie om echt overeind te staan en daarom liet ze Reese ook meteen terugkeren in zijn pokeball. Als hij door zijn poten zou zakken zou de schade nog wat meer oplopen en dit vermeed ze liever.
"Ik denk dat beide pokemon genoeg schade hebben gekregen, maar we moeten wel erkennen dat dat bij een gevecht hoort." Glimlachte ze wat waterig. Ja, tijdens haar eerste gymgevecht had ze haar pokemon ook schade moeten laten toebrengen, dat hoorde bij het trainer zijn. "Ik denk dat Reese binnen een dag wel weer in zijn vel komt en nu heeft hij weer wat geleerd."