Why did I wake up this early?[Ace]

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

Het was nog vroeg wanneer dat Ace al buiten zat. Hij had plaats genomen op één van de bankjes die er stonden en was erop gaan liggen. Eigenlijk nam hij zo heel het bankje in beslag. Zijn ogen had hij gesloten en zijn armen hield hij achter zijn hoofd. Het was dat er nog niet veel volk was anders had hij vast een ander plekje uit gekozen maar voor dan was het nog een goede optie. Ace was altijd wel een vroege vogel en had nooit veel slaap nodig. Iedere avond zou hij laat gaan slapen om er dan weer heel vroeg uit te komen. Het was iets dat hij altijd al had gehad en waar dat hij niet vanaf geraakte. Niet dat het iets was waar hij perse van af moest maar eens wat langer slapen kon vast geen kwaad.
Luxio lag zoals altijd in de buurt van zijn trainer, en op dat moment was dat naast Ace op de grond. Haar ogen waren wel open maar toch lag ze op de grond. Heel de tijd hield ze de omgeving in het oog. Soms hield ze alles net iets te goed in het oog maar langs de andere kant vond Ace dat niet erg. Als er iets was dan zou hij het wel weten, net zoals dan. Luxio maakte een kort geluidje en tilde haar kop op. De jongen opende ook één oog om te zien wat de pokémon had gezien. Een meisje liep daar samen met één of andere vogel. 'Pas maar op dat je niet om valt met zo'n vogel op je schouder.' zei Ace op een vrij droge toon. De pokémon was namelijk niet echt heel klein.

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

Ace kon een zachte lach echt niet onderdrukken wanneer dat hij merkte dat ze bijna haar balans leek te verliezen. Dat had hij niet meteen verwacht, maar de reactie vond hij wel geweldig. De pokémon verliet de schouder van het meisje en begon weer gewoon in de lucht te vliegen. Ace zetten zichzelf ondertussen recht zodat hij op de bank zat en niet meer op de lag. 'Je moet het nog een beetje afleren?' vroeg Ace, hij legde de nadruk vooral op de beetje. 'Je kan haar nog steeds op je arm houden.' het was moeilijk om een pokémon iets volledig af te leren, maar het was misschien wel beter. Ondertussen stond Ace maar recht en wandelde naar het meisje toe. 'Ace.' stelde hij zichzelf voor op zijn beurt. 'Is dat je enige pokémon?' vroeg hij met een gebaar naar de vogel pokémon. Luxio was ondertussen ook verplaatst en had plaats genomen naast zijn trainer.

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

Het meisje begon op te sommen welke pokémon dat ze nog in haar team had. Een water pokémon en dan nog twee starters erbij. Hij wist niet meteen wat hij van het team moest denken, maar misschien dat het uiteindelijk nog zou uitkeren tot een super team. 'Wel dat is een...team.' zelf al was Ace niet de meest vriendelijke persoon, hij moest die kant van zijn persoonlijkheid niet altijd laten zien. Het kon nooit kwaad om mensen te doen denken dat hij ook aardig kon zijn. Mensen konden hem dan als een vriend kunnen zien en het was altijd positief om wat mensen achter je te hebben. Je wist maar nooit wanneer dat het van pas kwam. Het meisje vroeg ook nog welke pokémon dat hij in zijn team had zitten. 'Ik heb nog een Gastly en een Magby.' Luxio zag er ergens beledigd uit, waarschijnlijk omdat ze niet werd aangesproken met een naam. 'Je zou zo heel toevallig geen zin hebben in een gevechtje?' vroeg hij terwijl dat er een kleine grijns op zijn gezicht verscheen. 'Gewoon zodat we beide wat kunnen oefenen en onze technieken kunnen verbetern.' Ace ging ervan uit dat het meisje dat voor hem stond een trainer was of iets in die richting. Waarom zou je anders met zoveel pokémon rond lopen? In ieder geval had de jongen zin om iets te doen. Het was misschien nog vroeg maar hij had al energie genoeg, daarbij ging er niks boven een gevecht. Het was wel zo dat hij niet meteen de zachtaardigste was tijdens een gevecht. Zelfs niet voor zijn eigen pokémon die hij met een harde hand opvoeden en trainden zodat ze wisten wat mocht en wat niet mocht, maar het belangrijkste was dat ze hem leerden gehoorzamen en dat deden ze alle drie.

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

Ace had eigenlijk echt zin om wat te doen en een gevecht leek hem prima om volledig mee wakker te worden. Hij wist niet precies hoe sterk dat de pokémon van zijn tegenstander zouden zijn maar hij nam het risico wel. Ace geloofde en vertrouwde zijn eigen pokémon dus hij ging de uitdaging aan. Hana leek het eerst niet verwacht te hebben, maar uiteindelijk ging ze er wel op in en vroeg welke regels ze zouden toepassen. 'Twee pokémon? Als de één verslagen is mag je een volgende inzetten en je bent verloren wanneer dat beide pokémon zijn verslagen.' stelde Ace dan maar rustig voor. Als ze liever een gevecht had dat misschien wat sneller voorbij was konden ze nog steeds gaan voor 1 tegen 1. Dat er maar één pokémon werd gebruikt en dan zou het natuurlijk net wat sneller gedaan zijn. Het was maar net wat het meisje zelf wou.

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

Het meisje begon met de vogel die ze naast haar had staan. Als hij het goed had was het een vuur type en de enige die er wat voordeel tegen had was zijn Magby maar hetzelfde gold waarschijnlijk voor de vogel. Ach wat maakten het ook uit. Zijn Magby mocht gerust nog wat meer training krijgen. Het was niet dat hij echt voordeel had, maar de vuur aanvallen die gebruikt konden worden hadden minder effect. Ace nam er dan ook de pokébal van de vuur pokémon bij en liet de bal groter worden. 'Ik reken op je Lieutenant.' en hij liet de pokébal uit zijn bal. De pokémon zag er misschien wat simpel uit, vooral door de blik die hij in zijn ogen had, maar dat zou allemaal veranderen wanneer dat die zou evolueren. De pokémon keek naar de vogel voor hem. 'Laten we maar niet te lang wachten, gebruik ember.' hij begon met een aanval die niet veel effect had, maar hij wou eerst even zien wat hem te wachten kon staan. De Magby haalde ondertussen even diep adem en nadien liet hij het vuur vanuit zijn mond op de vogel af gaan. Een grijns stond op zijn gezicht, een grijns die strijdlustig was maar tegelijk leek het op één die niet veel goeds betekende.

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

Ace zou zijn Magby niet de moeiten laten doen om de aanval van de vogel ook maar te laten ontwijken. De pokémon was al te dichtbij en ontwijken was geen optie meer geweest. De rode pokémon had dat ook door gehad. 'Zorg dat je blijft staan.' en dat was wat de pokémon deed. Zodra dat hij geraakt werd schoof hij wel naar achter maar het was niet zo dat hij weg vloog of viel. Doordat hij één hand op de grond plaatste kon hij zichzelf ook wat afremmen. 'Gebruik Smog.' nu dat de vogel nog dicht in de buurt was, was de kans groter dat die nog geraakt zou worden. Verschillende giftige gassen verlieten de mond van Magby en de lucht bij de pokémon werd paars van kleur. Hopelijk dat het lukte om de vogel zo te vergiftigen.

{ Ace Whannel }

이름만 대 누구든 내가 다 데려 올 거야
째깍 째깍 다 이뤄지리라

De gassen die eerder waren gebruikt verspreide zich snel, en de vogel was niet op tijd weg kunnen geraken om niet vergiftigd te worden. Het meisje gebruikte weer een aanval die dat de Magby zou aanraken als het een succes was. Als de vogel geen vuur type was had het beter in zijn voordeel kunnen werken omdat de vogel dat vuur kon vatten. Jammer genoeg waren het beide vuurtypes, dus dat zou niet gebeuren. 'Laat de pokémon dicht genoeg komen en dan Feint Attack.' zoals was te verwachten bleef de Magby heel rustig staan. Het zag eruit alsof de pokémon geen aanval zou uitvoeren of zou ontwijken, maar wanneer dat de pokémon dicht genoeg was haalde Magby onderwacht uit met een harde klap. Ondertussen had hij de Tackle ook weten te ontwijken.