Bad Intentions

Het was verrassend warm deze winter, niet echt een kou, die vorig jaar bijvoorbeeld was, eerder ´s ochtends gewoon wat frisjes en de rest van de dag werd het warmer. De steden zagen er ergens best wel leuk uit, helemaal bedenk in een witte deken van sneeuw, al was het niet veel, zorgde de sneeuw er toch wel zeker voor dat het landschap bijna helemaal wit werd. Ren liep er maar wat rond, het ook absoluut niet koud hebbend. Omdat hij zijn gedachten er even niet bij had tijden het lopen, was het te voelen hoe hij tegen een persoon aanbotste. Dit in de eerste instantie niet helemaal verwacht te hebben, lette hij weer op, om een vrij bekend bekend gezicht te zien. "Keira?" sprak hij dan ook, misschien wel wat lichtelijk verbaast. Als hij wel iemand niet verwacht had om te zien, was het haar eigenlijk. Eerlijk gezegd was eht misschien wel weer wat gezellig nu hij der zag..?

Hij werd terug begroet met zijn naam en een voorzichtige glimlach. Er klonk ook nog dat ze niet wist dat hij hier ook rondhing. Tja, het was immers ook wel ergens een beetje apart als ze dat ineens wel zou weten he. "Dus.. Jij laatste tijd nog wat gedaan..?" sprak hij maar, om in welk geval een misschien was ongemakkelijke stilte te voorkomen. Damn, van alle personen verwacht te hebben tegen te kunnen komen, was het de blondine in welk geval niet. Ondertussen had Keira al een stap of twee naar achteren gegaan, zodat er toen in welk geval een beetje ruimte tussen de twee was. Het zou niet altijd helemaal even handig zijn om zowat tegen elkaar te blijven staan. Eigenlijk had hij zelf nog niet zo heel veel gedaan.. Tja, zijn Salamence was er zo erg aan toe geworden dat hij het beest had moeten achterlaten, waarschijnlijk nooit meer terug ziende. Hij vond het weg zeker jammer, want de jongeman miste de draak ergens wel.

Het was in welk geval iets om een gesprek te houden, het kon zeker beter, maar het was iets. Ze had, net zoals hem eigenlijk, ook niet veel speciaal gedaan. "Ah, ik ook niet echt." wat een interessante levens.. niet echt. Toen hij merkte dat ze even naar de lucht keek, fronste hij even licht, tot hij haar vraag hoorde. Voor een tel of twee was er een soort van kleine verdriet in zijn ogen te zien, waarna hij strak antwoordde "Nee, dat is ie niet." moest het echt hierover gaan, van alle dingen die het konden zijn? Leuk. Ineens waren en allemaal Doduo en Dodrio te zien, welke als gekken richting de twee leken te stormen, what de. "Pas op!" sprak hij nog, geen idee hebben of hij nog optijd was gezien ze nog wel sneller waren geweest dan hij had verwacht. Wat was dit ineens, waarom kwamen hun..? Eh. Dit sloeg gewoon nergens op. Hij had nog zijn arm wat uitgestoken, die de blondine zo nodig had kunnen grijpen..

Ze leek hem wel nog te horen, gezien zijn hand kon vastpakken en hij trok haar dan ook echt net aan terug, niet eens een halve seconde later kwamen de Pokémon namelijk op hen afstormen. Oh dear, dit kon nog wel eens wat worden. Hij zou enkel wat aan Venenum hebben als het echt vechten werd, maar de slang was al niet zo heel erg sterk. Verdomme. De Doduo en Dodrio kwamen al van alle kanten afstormen, waar was dit nou vandaan gekomen..? The hell. In welk geval zaten ze niet in het midden van de baan Pokémon, maar het feit dat er op hol geslagen Pokémon zo in ze buurt waren was nou niet iets dat geheel geruststellend te noemen was.. Wat verstard keek hij naar de Pokémon die langs kwamen razen, gelukkig hen niet echt gericht aanvallend, anders kon het nog wel eens wat worden.. Kon het erger worden? Ja hoor, natuurlijk kon dat. Er kwam nog een enkel -eigenlijk enorm ook nog- gestalte kwam tevoorschijn stampen, wat er nogal uitzag als een kwade panda. Natuurlijk, hadden ze dat ook nog eens he. Hij hield zijn hand wel alvast bij de Pokéball van de Arbok, mocht het nodig zijn... Want in tegenstelling tot de vogels die voorbij waren gekomen, leek dit er wel uit te zien alsof het iets, of iemand in hun geval- wou aanvallen. "What the Muk.." hoorde je de witharige wel even mompelen, oke, wat was dit nou voor een onzin.

Op het moment kette hij er nog even niet op dat de blondine ook daadwerkelijk dichterbij kwam, maar eerder op de kwade panda. Oh dear, oh dear. Er klonk dat ze dacht dat het erg blij was, no shit sherlock. "Denk je?' kwam er ook wel wat droog uit, gezien het toch wel erg duidelijk was dat de panda niet blij was. Hij klikte maar de Pokéball van Venenum los, misschien niet wel de beste Pokémon voor dit gevecht, maar wel zeker de enigste. De slang kwam al sissend uit haar Pokéball, om daarna al meteen dreigend te staren naar de panda. Oh hell, ze waren misschien rond hetzelfde niveau, maar dat betekende niet dat hij het niet kon proberen nietwaar? Toen de over-sized panda de drie zag, besloot deze op hen af te stormen en waarschijnlijk zelfs aan te vallen, tuurlijk moest dat weer gebeuren. "Glare, dan Fire Fang Venenum." eerst keek de Cobra Pokémon de pande doordringend aan, het beest daarmee verlammen, om het vervolgens te bijten met tanden die omhuld waren in vuur. Het was namelijk niet bepaald dat hij aanvallen had die er erg sterk tegen waren.. Het was echt iets dat hij gewoon maar moest inproviseren.

Het was nou niet bepaald een geruststellend gevoel dat de panda nog vrij goed kon bewegen, ondanks dat het verlamd en al was. Niet eigenlijk dat het in het algemeen zo erg gewledig was als een kwade panda op je af kwam. Venenum leek hem bezig te kunnen houden, maar of dit voor eeuwig was..? Dat betwijfelde hij wel. "Mud Bomb." een bol modder werd gegooid naar de Pangoro, welke daar zeker last van leek te hebben. Echter, pakte het beest zonder pardon de slang op, om de Arbok te gooien tegen een van de bomen die er stondem. Ouch, dat moet flink pojn hebben gedaan. Iets wat hij absoluut zelf niet wou voelen. Was dat niet een Vital Throw? Leek er wel op. "Acid Spray." zuur werd letterlijk gesproeit naar de panda, wat het beest ergnes leek te branden. Het zuur leek namelijk eerst op sommige plekken door het haar te schroeien, daarna het vlees. Ouch.

Ineens riep Keira dat er gestopt moest worden, waarbij ze ook blijkbaar zijn hand losliet. Arceus, hij had niet eens gemerkt dat ze die nog vast had.. Ze had een van haar eigen Pokémon er bijgehaald, een Pancham. Er werd kort naar hem gekeken, vervolgd door dat er met doorvechten niets op werd gelost. "Geloof ik wel hoor, maar zeg dat tegen die panda daar." sprak hij, knikkend naar de Pangoro welke nig steeds wel vrij kwaad leek, maar toch ergens in de war met wat er aan de hand kon zijn. Toch hield hij zijn blik wel op de blondine, ze had een punt ja, maar als er ineens een Pangoro boos op hem kwam afstormen, zou hij er niet blijven staan en het beest de witharige laten aanvallen, hij had wel betere dingen te doen dan dat. Nee, eigenlijk niet. Maar hij hield liever alles gewoon heel en met dit zou dat niet geheel gaan lukken leek hem.