Crashizard

Stap stap stap... "Maybel!" De Charizard keek even schuin op toen ze haar naam hoorde. "Is het nog ver?" Het was een geweldige dag geweest om te vliegen, dus Tawn had besloten even een dagje vrij te nemen. Ze wilde de zwarte draak meer richten op het vliegen en dergelijke. Ze waren begonnen met een goede start, waarmee Tawn erg blij was. Maar karma moest toeslaan en na een hevige windstoot was de draak in een boom gevlogen. Nu zat het blonde haar van Tawn dus vol met klein takjes. ze had er wat uit kunnen halen, maar de kleine details zou ze er wel thuis uitwassen. De fire type schudde even haar lichaam uit en keek op. De uitdrukking op haar gezicht toonde aan dat de shiny geen flauw benul had van waar ze waren en waar ze heen moesten. "Met die wind daarboven kunnen we dus ook niet terugvliegen... Je kan zelfs niet boven gaan kijken..." zei ze zuchtend. Even plaatste ze een hand in haar gezicht. "Geez May, wanneer ga je nu eens nuttig zijn? Je bent volwassen nu, okay?" De woorden van de trainster lieten de zwarte Pokémon even opkijken. Haar blauwe ogen schoten echter al snel weg, om de andere richting op te kijken. "Het is niet gemeen bedoeld... Het is gewoon een feit, ok?" zei ze even, duidelijk geïrriteerd. Maybel knikte enkel een keer en zuchtte toen zachtjes. "Als je zo blijft doen ga ik gewoon terug Saiko gebruiken voor het vliegen," De Metagross zat een stuk minder gemakkelijk en ze had er minder grip op. Daarbij was reizen op een shiny Charizard veel stijlvoller dan op een ijzeren tafel.

-Open