Dusty old Honchkrow [open]

Flynn keek kill toe hoe de jonge dame de prijs uitlegde aan hem en hij voelde Cecille bijna verstijven naast hem. Met een zucht keek hij naar haar en glimlachte wat schaapachtig. Toen ze zei dat ze de helft wel kon betalen zuchtte hij diep. Hij schudde zijn hoofd en zei: "Nee dat kun je niet..." Hij sloeg energiek op de toonbank en zei opgelucht: "Als jij jou deel van de lunch betaald, dan zet ik die tafel op m'n rekening." Hij baalde als een stekker dat hij een zwak had voor jonge dames, vooral blonde... Dit was makkelijk geld verdienen.

"Liegen is inderdaad niet je sterkste punt." Zei Flynn plagerig met een grijns. Cecille keek schuldig naar hem en terug naar de caissière voordat ze instemde op zijn deal... Op een vreemde manier. Misschien kon de subtiele onder tekst wat minder, of was dat alleen in zijn hoofd? Hij schudde zijn hoofd en keek naar het menu. Met een glimlach vroeg hij: "Wat neem jij?"

Cecille's pruillip was schattig, maar ze had geen idee. Geen idee dat hij haar nu gespaard had van door hem bestolen te worden. Al hoewel was "haar gespaard hebben" niet de juiste manier om het te omschrijven. Ze leek een beetje van haar stuk geslagen toen hij vroeg wat ze wilde eten. Ze gaf aan dat ze wel zou nemen wat hij nam. "Ik neem een broodje met wat kaas..." Zei hij met een grijns. Het was niet veel, maar hij was aan het herstellen van het drinken van de vorige avond, en vanochtend, en zonet. Hij keek met een grijns naar het achterwerk van Cecille en zei: "Je hebt wat mosterd op je reet, kiddo."
Misschien als zij naar het toilet ging kon hij aan de jonge dame achter de kassa uitleggen wat een tab bij Team Rocket wel niet betekende.

Hij had het voor elkaar gekregen haar weg te werken. Goed. Hij had enorm veel moeite moeten doen om niet in lachen uit te barsten en veel moeite doen was al niet echt zijn ding.
Het meisje achter de toonbank reikte naar het geld, maar Flynn was haar voor. Met een bizar vlugge beweging voor zijn leeftijd had hij het geld weg gegritst. Met een betuttelend gezicht schudde hij afwijzend met zijn vinger terwijl hij zei: "Niet zo snel jonge dame, dat geld is eerlijk gestolen door je weet wel wie." Boos keek ze naar de oudere man en siste: "En die tafel en dit eten waarschijnlijk ook?" Hij klapte enorm overdreven enthousiast met zijn handen en zei met een tevreden grijns: "Jij begint het te snappen..." Dit was hun stad! Hij draaide zich om en leunde nonchalant op de toonbank. Hij keek gespannen naar de deur van het toilet, om te zorgen dat Cecille deze scene niet zag, en siste naar de jonge vrouw: "Geen woord tegen haar hier over hé. Het zou zeer onfortuinlijk zijn als er iets met je fiancee zou gebeuren..." Hij grijnsde naar haar en vroeg vervolgens: "Ga je die twee broodjes kaas maken of niet?"
Hij wende zijn blik naar de race op de televisie en stak tevreden een sigaret op.

Flynn glimlachte vriendelijk naar de blondine toen ze terug kwam van zichzelf op frissen. Hij had gelukkig dit allemaal kunnen afhandelen voordat ze terug was. Ze vroeg hem of het goed ging met de race. Met een grijns zei hij: "Kijk maar." De Rapidash van een andere jockey was net over de finish gerend met een triomfantelijke toeter als indicatie. Hij scheurde lachend zijn kaartje in twee en haalde zijn schouders op. "Zo gaan dingen wel eens, niet alles is uitgeschreven." Zei hij terwijl hij dacht dat voor hem niets uitgeschreven was. Niet de wet, niet lot en zelfs Team Rocket niet. Hij was wie hij was... Een overlever.

Gelukkig stemde met hem in. Zijn leven was vroeger niet zo... Hij had niet eens zo'n zware jeugd gehad als anderen die bij Team Rocket terecht kwamen, maar luisteren naar de anderen en richting vinden in zijn leven was lastig. Zelfs binnen Team Rocket waren er genoeg die aandachtig luisterde naar hun meerdere, maar hij was misschien iets te vrij en anarchistisch. Hij keek verrast op toen ze een grapje maakte over het lot van de mosterd die over haar broek was gesmeerd. Met een grijns antwoordde hij cynisch: "Net als het uitgeschreven lot van mijn arme broodje?"

Ja zijn broodje was gesneuveld, maar zoals ze zei was het niet anders. Dat wist hij. Toen ze een opmerking maakte van dat het haar of de bal was knikte Flynn instemmend en zei: "Inderdaad. Het was jij of de bal, gelukkig viel er een mooie meid tegen me aan in plaats van een bal." Zijn middag was anders verlopen dan hij verwacht had, maar het was niet echt zo slecht verlopen.
De vrouw achter de toonbank schraapte haar keel en reikte hen hun broodjes op twee borden toe. Met een grijns nam hij het aan en zei: "Doe mij ook maar een kopje koffie." Hij keek vragend naar Cecille om aan te geven of zij ook iets te drinken wilde.