Battle for the Den [Yuuki]

Damn, Jace bleek haar een stap voor te zijn met zijn keystone. Ooit wilde ze dat ding ook nog in bezit krijgen, maar daarvoor moest ze eerst bij Nathan terecht zijn gekomen en die bleek het ontzettend druk te hebben de laatste tijd. Lai-ying schoot door toen de Mega Gallade teleporten en daarna wilde aanvallen met Night Slash, maar Yuuki wist hoe ze dit moest keren. "Afzetten en incasseer met Thunder Fang!" Ze wist dat Lai-ying hierdoor schade moest nemen, maar het was dat of niets. De pokémon sprong tegen de muur op, zetten zich met zijn achterpoten en schoot op de Mega Gallade af om de Night Shade aanval te pakken te nemen met zijn onder stroom staande kaken.

Yuuki glimlachte, maar kon het niet laten om zachtjes, maar bijna als een maniak te lachen. "Domme, domme vent," sprak ze tegen de man, terwijl ze zich af zetten tegen de muur en wat vuil van haar jurk af veegde. "Slaap aanvallen hebben geen zin zolang de Electric Terrain aanval in werking is," grinnikte ze, voordat ze haar bordeaux rode ogen op de man richtte. "Lai-ying, Thunder," commandeerde ze daarna haar pokémon. De Luxray zetten zijn tanden nog iets dieper in de arm van de Gallade en gromde zachtjes, voordat hij een donderstraal door beide pokémon heen liet stromen.

Ze keek de man eventjes aan. Ze kon bijna zien hoe zijn haat jegens haar groter en groter werd. Heerlijk om te zien, eindelijk kon ze men laten zien hoe ze werkelijk in elkaar zat. Nu hoefde ze die vervloekte facade niet meer op te houden. Dan zou ze nooit meer voor het lieve, onschuldige, meisje hoeven spelen. Probleem was wel dat de aanval van Lai-ying mistte en dat de Gallade weg was. Maar ook daarvoor had ze een oplossing in gedachten. Het zou niet slim zijn om haar Luxray nu te laten zoeken voor de Gallade, voordat hij hem gevonden had, kon Jace al weer aanvallen. "Blijf staan. Lai-ying. Concentreer je en gebruik Discharge om de Gallade te vinden," zei ze tegen haar pokémon, die in het midden van de grot bleef staan en zijn ogen sloot. Stroom schoot door zijn vacht heen en schoot daarna door de hele grot heen. Yuuki moest nu wel oppassen, de Future Sight aanval zou snel kunnen inslaan helaas.

"Nooit gezegd dat ik onschuldig was, mensen denken dat gewoon te snel bij het zien van een klein meisje die zielig kan doen," zei ze terug tegen de oudere vent. Ze grinnikte eventjes en stak plagend haar tong uit. "En zoals je ziet, trapt iedereen erin," giechelde ze daarna. Ze wist dat dit gevecht een verloren zaak zou worden, Lai-ying was nooit opgewassen tegen een Mega pokémon. Ze moest echt Nathan eens aan zijn oor trekken voor een mega-stone, dan kon ze tenminste ook wat sprongen vooruit gaan maken. Niet dat ze qua rang veel hoger zou kunnen komen door d'r leeftijd, maar goed. Toch wist ze ook wel dat ze genoeg tijd kon rekken hier, zodat Jace tenminste niet tussenbeide kon komen met de rest van de plannen van Team Rocket. "Lai-ying, gebruik Roar om de echte te vinden en daarna nog een keer Thunder!" De Luxray strekte zich uit om een oorverdovende brul te laten horen, maar voordat het geluid er was, zakte de pokémon in elkaar en piepte zacht. De Future Sight aanval was ingeslagen en Lai-ying kon met geen enkele mogelijkheid weg komen van de aanvallende tegenstander.

Met pijn keek ze toe hoe haar pokémon tegen de grond aan werd geslagen en ze wist dat ze dit gevecht verloren had. Maar niet voordat ze aan Jace een ding duidelijk zou hebben gemaakt. Ze sprong van haar kant van het veld af, liep langs de pokémon die aan het vechten waren en ging voor de vent staan. "Zolang jullie blijven kijken naar de organisatie in het geheel, zullen jullie nooit weten wat voor mensen er binnen rondlopen. We zijn niet allemaal harteloze mensen die met geweld de wereld willen overnemen. Giovanni is zo, Allison was zo. Maar dat is niet iedereen. Er zijn genoeg mensen die er lopen omdat ze niets anders kunnen, die daar niet uit vrije wil willen zijn. Ik hou van mijn pokémon en dit gevecht, hoe dit gevecht geëindigd is, doet mij pijn. Maar als ik dit niet had gedaan, zou mijn straf op de basis voor mij veel pijnlijker zijn geweest." Ze draaide zich om en pakte haar pokéball. Voordat de aanval van de Gallade kon inslaan, had ze Lai-ying al teruggeroepen. "Geniet van je overwinning, Jace. En dat we elkaar nooit meer hoeven tegen te komen," sprak ze, met haar rug naar hem toe. Daarna stopte ze haar pokéball weg aan een riem rond haar jurk en stapte de den uit.