Take 2!~ (Nathan Malone)

Jep, hij was gewoon zonder pardon op haar gaan liggen en de roodharige als een kussen gaan gebruiken. In welk geval ging ze wel liggen, dat scheelde toch wel ergens voor hem. Hij had natuurlijk geen idee hoe het er voor haar nu uitzag, maar toen de jongen voelde hoe er een hand door zijn haren ging, glimlachte hij wat lichtjes. Het was nu echt heerlijk rustgevend als het hem werd gevraagd. Maar eigenlijk had de jongen het niet heel erg veel meer door, gezien zijn ogen wel toch al langzamerhand sloten. Hij was gewoon moe, daar kon hij toch echt niets aan doen hoor.. Oke, misschien wel. Maar nog steeds. Hij hoord het nog wel hoe er werd gesproken dat hij echt stom dronken was, heh, oeps. Naja, wie vind het ook eigenlijk verder een goed idee om 's ochtends te gaan drinken, dan was zoiets wel te verwachten eigenlijk hoor.

Geen idee hoe het met Riddle zat, maar hij was ondertussen in slaap gevallen en lag daar dus gewoon lekker. Het zou hem niets verbazen als hij weer wakker werd, dat het al de volgend dag was, of misschien wel zelfs niet, hij zou het in welk geval wel zo zien. Voor zijn gevoel zou het zo zijn. Blijkbaar was hij tijdens het slapen van de roodharige afgerold, of ze had hem zelf van haar afgehaald, want toen hij zijn ogen wat langzaam open deed was ze even niet zo snel te zien. Helemaal wakker zijn vas voor nu nog wel even een groot woord, gezien Nathan nog half sliep. Ineens klonk zijn naam, vervolgd met dat er in zijn wang werd geknepen en dat hij wakker moest worden. Hij opende dus weer zijn ogen, om inderdaad zoals hij had verwacht de roodharige te zien. Enkel zodra hij zag wat ze aanhad verscheen er een kleine blos op zijn gezicht, oh dear, niet dat hij het erg vond, maar eerder ook omdat hij het absoluut niet had verwacht. Absoluut niet nee, gezien het ook wel war liet zien. Oh dear.

Hij keek haar even aan, al klonk er iets van een "Ongeveer." toen het hem werd gevraagd of hij wakker was, het voelde in welk geval niet zo aan namelijk. Vervolgens werd er door de roodharige gegrinnikt dat hij niet moest doen alsof dit de eerste keer was alsof hij haar in een jurk zag. Ja, maar nog steeds. Ondertussen kwam hij wat overeind, maar besloot weer te liggen toen Riddle wat van hem was afgekomen, ook was die kleine blos wat verdwenen. Hij fronste lichtjes bij haar vraag. Ja, wist hij veel. "Zondag?" al was hij er wel vrij zeker van dat dit niet hetgeen was dat ze had bedoeld met die vraag, was het te proberen. Er kwam al snel een antwoord, ohja, valentijnsdag. Dat was er ook nog ja. Oh Arceus, en er werd gevraag dof ze wat ´konden doen´ of hier blijven. "We zouden wel wat kunnen doen?" stelde hij voor, hij zou het eigenlijk niet weten wat ze konden doen though.. Hm. Oke ja, het kon zijn dat zij wel al wat had verzonnen, maar tja. Ehm. Hij keek de roodharige aan, jeah, hij had wel door dat ze hem wou plagen, maar oke hij was net wakker, veel moest je niet verwachten nog.