Oke, Shanon was een vrij simpel persoon, na ja ze stond simpel in het leven en was eigenlijk overal voor in. Ze was eigenlijk net zo 'vrij' als katten waren en haar karakter neigde ook zeer naar deze dieren toe. Vooral lekker doen waar je zelf zin in had en je vooral niet druk maken over dingen die niet interessant genoeg waren. De rozeharige had zich echter ingeschreven voor een Blind Date, want ze had het nooit eerder geprobeerd en het leek haar wel een leuke manier om iemand te leren kennen. Shanon had dus geen idee met wie ze op date ging, ze had alleen de naam gezien, Yara heette ze? Ja, het moest wel een meid zijn. Maar je wist nooit. Shanon had echter nog nooit eerder met een meid gedate. Al had ze eigenlijk ook nog nooit eerder met een dude gedate, omdat ze tot nu toe nog nooit iemand interessant genoeg tegen was gekomen. Daarnaast zag ze de wereld als een grote speeltuin en was alles leuk en gezellig zolang ze het maar gezellig had. Niet altijd even handig en goed als je zo optimistisch was, maar dat was Shanon nou eenmaal. Ze hadden afgesproken bij een restaurant en ze had een net jurkje aangetrokken, niet te casual, maar ook weer niet te chique. Ze haar haar roze haren in een hoge staart gezet en zoals altijd had ze haar ene belletje in haar oor hangen. Daarnaast waren haar twee verschillende oogkleuren altijd een makkelijk kenmerk van haar, meestal kreeg ze daar ook een reactie op de eerste keer dat ze mensen ontmoette. Al trok ze zich er niks van aan en was het alleen maar een leuk gespreksonderwerp, aangezien de meeste mensen er positief op reageerde. En als het niet positief was, dan maakte Shanon het zelf wel positief. Maar goed, ze moest zich nu op de Blind Date gaan richten en ze was dus nu nog op tijd. Niet veel later kwam ze bij het restaurant aan en keek ze even snel op haar horloge. Oke, goed, ze was niet te laat. Toen ze dan ook weer op keek zag ze een meid van rond haar leeftijd voor het restaurant staan. Nieuwsgierig keek ze naar de meid, zou het Yara zijn? Met een glimlach op haar gezicht liep ze direct op haar af en zonder ook maar enige twijfel bleef ze stilstaan voor haar en opende ze haar mond "Ben jij toevallig Yara?" vroeg ze vervolgens dus enthousiast, haar antwoord afwachtend. Mocht het Yara niet zijn, dan zocht ze gewoon verder, maar het kon eigenlijk niet anders. Ze was de enige meid hier in de buurt bij het restaurant... of degene was toch heel erg te laat en ze was te vroeg of het was toch op een of andere manier een dude. Tegenwoordig hadden mensen soms hele rare, vreemde en aparte namen...
