Vincent snoof de zeelucht in en ademde rustig uit. Hij opende rustig zijn ogen en keek uit over Dewford Town. Hij was met de hulp van Neptune en een sloepje hier heen gekomen, maar was Dewford nu al zat. Het kwam niet vaak voor dat hij een dorpje niet zo leuk vond, maar de mensen daar beneden wilden maar niet ophouden over de nieuwste rages... Hij zat in kleermakers zit hoog op de bergen van het eiland en keek vanaf zijn richel neer op het dorpje. De wind die de geur van de zee mee nam was welkom. Met een glimlach sloot hij zijn ogen weer. Hij hield van de rust, het geluid van de zee, de wind die krachtig over de wereld heen vloog en de Wingulls hoog boven hem. Hij hield van deze momenten, hij hield van reizen.
Na ongeveer een kwartier stond Vincent weer op en draaide om naar een van de vele grot openingen van de Granite Cave. Hij had in Dewford apart van de nieuwste rages ook iets interessants gehoord. Blijkbaar kwamen heel veel trainers hier naartoe om te trainen in grotten, een perfecte gelegenheid voor hem om een tegenstander te vinden dus. Hij controleerde zijn riem met pokeballs en liep vastberaden om een tegenstander te vinden de grot in. Hij had een pauze genomen om te genieten van het weer en uitzicht, maar moest en zal een tegenstander vinden. De grot was duister en de wind van buiten echode door de tunnels. Toen hij echt weinig meer voor zich kon zien besloot hij een pokeball op te werpen. Uit het felle licht van zijn pokeball kwam zijn Luxray, Crow, om hem te helpen. Hij hurkte neer bij hem en gaf hem een van zijn glowsticks om in de mond vast te houden, maar Crow sloeg het af. “
Wat is er jongen?” Vroeg Vincent verwijtend. Crow gromde en een lichte glinster kwam voort van zijn manen. Vonken en statische elektriciteit omringden hem en verlichte het pad voor hen. Crow leek net te grijnzen in arrogantie. Vincent aaide hem niet in angst voor een schok en zei maar met een grijns: “
Niet te arrogant worden jij.” Crow gromde plagerig en liep vooruit. De grot zelf was prachtig,maar wel een beetje benauwd. Hij stopte toen hij Crow opeens zag snuffelen. “
Wat is er? Ruik je iets?” Vroeg Vincent met een glimlach. Crow was altijd nieuwsgierig en klaar voor een gevecht. Hij zag al wat hij rook aan de blik in zijn ogen, vast een ander persoon. Maar Vincent had er evenveel zin in. Crow zette het op een sprinten en Vincent holde er achter aan. Al snel kwamen ze een open plek in de tunnel tegen, waar meerdere van de tunnels uit leken te komen. In het centrum van de open plek stond een man klaar met een pikhouweel en klim spullen. Hij had een riem over zijn schouder hangen met pokeballs er op. Vincent had hem maar net gezien toen de man riep: “
Mijn naam is Reggy! En ik daag u uit tot een pokemon gevecht!” Niet de meest tactische aanpak moest Vincent toe geven, maar wel effectief. Vincent zette zijn handen zelfverzekerd op zijn zij en riep terug: “
Uitdaging aanvaard! Mijn naam is Vincent, de toekomstige champion!”
De man trok aan een touw dat Vincent niet eens had opgemerkt. Het touw trok blijkbaar een zeil omlaag dat de grot had verduisterd en nu zag hij boven hen een tunnel die naar buiten leidde. De warme zon verlichtte de ruimte. Garry wierp zijn pokeball op en uit het felle licht kwam een gigantische stenen pokemon tevoorschijn. Vincent haalde zijn pokedex er bij en scande de pokemon in. Als hij het goed had was dit een Onix, maar hij wist weinig over de pokemon. Zijn pokedex piepte en zei:
“
Onix resembles a giant chain of gray boulders that become smaller towards the tail. There is a rocky spine on its head and a pair of black eyes right beneath it. This Pokémon has a magnet in its brain that serves as an internal compass. Its body absorbs many hard objects, making its body very solid. As it grows older, it becomes more rounded and smoother, eventually becoming similar to black diamonds.
Onix tunnels under the ground at over fifty miles per hour, which causes tremors and a terrifying roar that echoes a long way. The massive, winding tunnels it leaves behind are used as homes by Digglet. Onix loves to eat the large boulders it encounters while burrowing underground. Onix is capable of rotating its head, or any part of their body, a full 360 degrees. It is a very aggressive Pokémon that will constantly attack humans and Pokémon when it is in pain. Onix can be found in mountains and caves, though it prefers underground tunnels with little light.”
Een Onix dus. Hij keek betutteld naar Crow die teleurgesteld zich door Vincent terug liet keren in zijn pokeball. Electric type pokemon zou niet het beste zijn tegen een Onix. Hij dacht even na en wierp een pokeball op. Uit het felle licht kwam Chompers tevoorschijn. Chompers waggelde blij, maar keek al snel bang omhoog naar zijn tegenstander die letterlijk ver boven hem uit torende. Zoals Vincent het kon zien in het echt en op zijn pokedex, was een Onix ongeveer negen meter lang... Chompers was maar een kleine Gible, amper zeventig centimeter hoog. “
Laten we dit maar beginnen.” Zei Reggy met een glimlach. Zijn Onix brulde luid, zelfs de echo was oorverdovend. Chompers keek bezorgd achterom naar Vincent. Vincent ging op zijn hurken zitten en aaide zijn kleine Gible terwijl hij vriendelijk zei: “
Geen zorgen, ik geloof in jou. Wat er ook gebeurt, je bent geweldig. Geloof in jezelf.”
V/S 
De twee trainers namen hun plaatsen iets verder van hun pokemon en begonnen. “
Val aan met Rock Throw!” Riep Reggy met uitgestrekte vuist. De Onix greep een steen en wierp deze naar Chompers terwijl Vincent riep: “
Gebruik Sandstorm om jezelf te verbergen!” Chompers stompte tegen de grond en een heuse zandstorm begon op te laaien om hen heen. Vincent kon weinig zien, maar hij wist dat Chompers het heerlijk vond. Chompers werd zelfs sneller en gevaarlijker in zandstormen. Een gigantische steen vloog door de zandstorm richting Chompers, maar zelfs de Onix kon niet goed mikken in dit weer. “
Nu, val aan met Sand Tomb!” Riep Vincent met een geniepige grijns. Hij genoot van het gevecht op z'n kop te zetten in zijn voordeel, maar aan de andere kant van de zandstorm hoorde hij: “
Laat je niet kennen. Grijp hem met Bind.” Oh Muk, dat kon gevaarlijk worden en blijkbaar liet zijn tegenstander zich door een wending ook niet kennen. Zand begon om de Onix te woelen en naar hem te grijpen met pijnlijke kracht terwijl hij door de razernij van de zandstorm op Chompers af stormde. Je kon zien dat de Onix door de pijn heen beet, vooral aangezien Chompers met deze aanval het type-voordeel had. Ondanks de pijn wist de Onix van de tegenstander Chompers vast te grijpen. Chompers schreeuwde verschrikt en begon tegen te spartelen toen de grip op hem steviger werd. De zandstorm om hen heen begon qua vaart af te nemen, maar dat was het laatste waar Vincent zich nu zorgen om moest maken. De Onix had Chompers stevig vast. Chompers kon nauwelijks bewegen en was pijnlijk aan het schreeuwen. Vincent knarste zijn tanden en zei: “
Chompers gebruik Dragon Rage!” Het was bijna de enige optie die hij had voor Chompers in zo'n positie. Chompers opende zijn mond en schoot geconcentreerde energie naar het hoofd van de Onix die over hem heen gebogen stond. Reggy zou zo'n barrage van aanvallen niet toestaan en riep: “
Smijt hem tegen de grond met Slam!” Chompers werd met enorme kracht tegen de grond van de grot gesmeten en schreeuwde in paniek. “
Hou vol jongen je kunt het, ik geloof in jou.” Zei Vincent terwijl een zweetdruppel over de zijkant van zijn hoofd rolde. Chompers schoot nog een
Dragon Rage af naar de Onix terwijl de zandstorm verdween. Vincent zag aan hem dat hij zich zorgen aan hem maken was en aan het panikeren was. “
Breek los met Dragon Claw!” Riep Vincent bezorgd. Chompers spartelde tegen in blinde paniek, maar wist niet los te komen. Wederom smeet de Onix hem tegen de grond met een
Slam aanval en wederom zag Vincent die hopeloos in paniek geraakte blik van zijn kleine Gible. “
Probeer het nog een, maar concentreer je. Maak je geen zorgen, je komt er wel doorheen. Ik geloof in jou!” Riep Vincent met gebalde vuisten. Hij geloofde echt in hem, maar de kleine pokemon kon weinig doen zo. Chompers knikte en begon steeds meer en meer tegen te stribbelen. Zijn blik veranderde van frustratie tot gedrevenheid. Diep in hem begon iets fel te glinsteren. Vincent's ogen openden weid terwijl een fel licht Chompers begon te omringen. Het licht spatte plotseling uit elkaar als glas en het gegrom van de Gible werd vervangen door een luide brul die door de tunnels van de grot echode. Daar in de grip van de Onix zat nu een woeste Gabite. Chompers haalde uit met zijn
Dragon Claw aanval en kraste tegen het hoofd van de Onix, die hem uit verbazing en schik los liet. Wederom liet Chompers een luide brul horen. Vincent keek verrast naar zijn kleine vechter, die niet meer zo klein was en haalde zijn pokedex er bij. Hij scande hem in en een seconde later hoorde hij zijn pokedex zeggen:
“
Gabite, the Cave Pokémon. Gabite goes wild for precious jewels, first digging them up and then stashing them in its nest. Gabite is a medium-sized, bipedal dragon-like Pokémon that is primarily blue. Its underside is light blue, with red covering it from the middle of its abdomens to the bottoms of its jaw. Gabite has two appendages that resemble jets or plane engines extending out the side of its skull. Each appendage has a blue stripe. It has four fins, one on each arm, one on its back and another on its tail. The back fin has a notch on it for the male. It has spikes on its hind limbs, and sharp claws on its feet. Its eyes have black sclaras and gold colored irises. Gabite is a fierce and predatory Pokémon, known for its scales, of which have medicinal properties and can heal most illneses. Gabite has short, extremely sharp teeth, like its pre-evolution, Gible. It has been known to move at extreme speeds. Gabite is also a very territorial creature, and will fight back against enemies to protect its home. Gabite has a habit of digging up gems and hoarding them in its nest.”
V/S “
Onix laat je niet kisten door dit. Val aan met Rock Tomb!” Riep Reggy opeens. De Onix brulde en begon een beetje koper te gloeien. Stenen schoten uit de grond richting Chompers, maar Vincent had al verwacht dat Reggy hem en Chompers niet zomaar zou laten gaan. Vincent keek toe hoe de stenen op Chompers af kwamen en riep: “
Breek er doorheen met Dual Chop.” Het was nu hun beurt om in de aanval over te gaan. Chompers' klauwen gloeiden fel en braken dwars door de aankomende steen massa heen. Met een nieuwe vloed aan zelfvertrouwen stormde Chompers op de Onix af. “
Gebruik Sandstorm!” Riep Vincent met een grijns. Zand woelde onder Chompers z'n voeten en volgde hem met enorme snelheid. Chompers verdween zodanig in het zand en de storm dat je alleen zijn vin nog boven het zand zag uitsteken. Geschrokken door het plotselinge zelfvertrouwen en genadeloosheid van Chompers zijn sprint naar zijn Onix riep Reggy: “
Snel gebruik Harden!” De Onix verstijfde en alle rotsen die zijn slang achtige lichaam vorm gaven kropen dichter bij elkaar. Chompers versnelde in het woeste zand. “
Val nu aan met Slash!” Riep Vincent met een brede grijns. Chompers sloeg in als bliksem. De Onix schreeuwde het uit van de pijn, maar hij en Reggy waren nog niet klaar. “
Gebruik Slam!” Riep Reggy opeens. Met het momentum van Chompers z'n klap griste de Onix hem en sloeg hem met al zijn kracht tegen de muur. Chompers brulde en storte ten aarde. Was hij uitgeschakeld? Nee, Vincent zag nog wat beweging. De Zandstorm om de twee woelde harder en harder. Chompers was enorm verzwakt en had heel veel schade opgelopen. “
Chompers als je het nog kunt gebruik Sand Tomb.” Zei Vincent bezorgd. Chompers knikte met een vermoeide blik in zijn ogen. “
Beëindig dit met een Tackle!” Riep Reggy als antwoord op Vincent's bevel. De Onix stormde op Chompers af door de storm van zand en wind. Chompers sloot zijn ogen en kalmeerde voor een enkel moment. Zijn ogen openden met een koperen gloed. Het zand om de Onix heen begon opeens te verstijven en vormde spikes van verhard zand. Chompers grijnsde naar de Onix die op hem af kwam. De spikes kwamen neer met geweldig geweld, maar tegelijkertijd viel Chompers bewusteloos neer. De Onix werd van alle kanten geraakt en stormde van de pijn langs Chompers, recht tegen de rotswand aan... Het gevecht tussen de twee pokemon was afgelopen met als resultaat dat beide pokemon waren uitgeschakeld.
Reggy en Vincent keerde hun pokemon terug en keken elkaar met een veel betekende blik aan, het gevecht was maar net begonnen. Vincent wierp zijn tweede pokeball op en uit het licht kwam Neptune, zijn Empoleon, tevoorschijn. Neptune was galant en maakte een nette buiging naar zijn tegenstander, de pokemon die Reggy had opgeroepen. Zijn tegenstander was Reggy's Marowak. Benieuwd haalde Vincent zijn pokedex er bij. Hij scande de pokemon en las wat zijn pokedex er over te zeggen had:
“
Marowak, a Bone Keeper Pokémon. Despite its small size, its offensive and defensive strength is impressive. Marowak is a bipedal Pokémon with a spike located on its tail. On its stomach, Marowak is very light brown in color, as opposed to most its body, which is a darker brown. Two small claws, one on each hand, serve as its thumbs, and two large nails make up its toes. Marowak’s head is composed of the skull it once wore as a mask. It can no longer remove the skull, as it is now a direct body part. Marowak’s jaw is composed of bone, and its nostrils are located on the nose of the skull. Its triangular eyes are brown and are also located on the skull. Marowak is well known for ferocity with its bone club, which it is said to collect from a hidden graveyard. It and its pre-evolution, Cubone, are the only known pokemon that can learn Bone Club and Bonemarang. Upon evolution, Marowak has overcome the grief of its mother's passing. Now ferocious and violent, Marowak is an adept combatant, and uses the bone it carries as a weapon and a boomerang. Marowak have also been recorded pounding on boulders with the bone club it carries in order to tap out messages to others. It lives in mountains to test its skills.”
Dit kon nog eens interessant worden. Verbaasd over de buiging antwoordde de Marowak met een agressief gebaar met zijn botten knuppel. Zo te zien ging het gevecht weer beginnen.
V/S 
“
Val aan met False Swipe!” Riep Reggy en meteen stormde de Marowak op Neptune af met zijn klauwen klaar. “
Gebruik Pound.” Zei Vincent met een voorzichtige toon in zijn stem. Deze Marowak leek nogal agressief ingesteld, maar volgens zijn pokedex waren ze dat allemaal. De Marowak was bij Neptune gekomen en haalde uit met zijn klauwen, maar de Marowak was veel kleiner en Neptune kon dus door zijn langere armen de Marowak eerder een klap voor zijn gezicht geven. De Marowak werd keihard tegen het gezicht geslagen door de stalen armen van de Empoleon, maar stapte in op Neptune en kraste hem over zijn buik. Hij was akelig dichtbij Neptune en Vincent begon zich af te vragen of hij hier gebruik van kon maken. “
Gebruik nu Aqua Jet!” Riep Vincent met een grijns, maar Reggy riep als antwoord: “
Nu is je kans, gebruik Bone Club!” De Marowak hief zijn knuppel met een woeste blik in zijn ogen. Met enorme kracht haalde hij het naar beneden, maar op het laatste moment schoot Neptune naar voren omringd met licht blauw gloeiend water en ramde met zijn snavel volop tegen de Marowak aan. De Marowak krengde van de pijn, maar het moet wel met het type voordeel. Jammer genoeg was het wederzijds. De Marowak werd mee gesleurd door Neptune in de
Aqua Jet aanval over de vloer van de grot, maar ondertussen worstelde hij enorm tegen. Hij wist zichzelf zo te wringen dat hij in kon hameren met zijn knuppel. De Slag was genadeloos en enorm effectief, vooral omdat het midden in de rug van Neptune was geweest. Neptune begon met het water mee te draaien en wist daarmee de Marowak van zich af te schudden. De Marowak en Neptune keken elkaar aan met woeste en vechtlustige blik. Reggy keek met een glimlach toe en riep naar Vincent: “
Dit gaat nog eens interessant worden.” Met een lach antwoordde Vincent: “
Ja daar ziet het er inderdaad naar uit.” Vincent grijnsde en riep vervolgens: “
Geef ze geen tijd het gat tussen jullie te dichten. Gebruik Bubble Beam!” Neptune ademde in en blies vervolgens een straal van magische bubbels die snel op de Marowak af kwam. De Marowak ontweek het met een duikende koprol waar zelfs Vincent en Neptune van onder de indruk waren. Reggy glimlachte en riep: “
Nu is je kans! Gebruik Bonemerang!” De Marowak wierp zijn botten knuppel nadat hij zijn koprol had afgemaakt in een weide bocht. De botten knuppel maakte een zoemend geluid terwijl het door de lucht op Neptune af vloog. “
Kets het af met Surf.” Neptune kruiste zijn armen en zijn ogen begonnen blauw te gloeien. Met het geluid van staal op staal opende hij zijn gekruiste armen terwijl een golf van opgeroepen water voort stroomde richting de Marowak. De botten knuppel verdween met een plons in de golf terwijl het op de Marowak af stormde. Nerveus dan zijn knuppel weg was en een gigantische golf op hem af aan het komen was keek de Marowak om zich heen. Hij kon nergens heen. “
Niet doen...” Zei Reggy bezorgd tegen zijn pokemon. De Marowak grijnsde naar zijn trainer en stormde op de golf af. Hij sprong de golf in terwijl hij zichzelf probeerde te beschermen. Vincent had dit... Niet verwacht, om eerlijk te zijn. De Marowak werd heen en weer geslingerd, maar na hevige klappen kwam hij plotseling tevoorschijn aan de andere kant met zijn knuppel in hand. Hij hief het hoog boven zijn hoofd en stormde op Neptune af. “
Goed zo! Volg het inderdaad op met een Bone Club!” Riep Reggy enthousiast. Zo te horen had hij ook niet verwacht dat zijn pokemon's plan zou lukken, maar dit zette Vincent en Neptune in een lastige situatie. Gespannen keek Vincent toe en riep vervolgens: “
Val aan met Metal Claw!” Neptune liet zijn gouden klauwen zien en stormde op de Marowak af. Ze kwamen elkaar tegen in een tornado van geweld. Neptune wist wat rake klappen te landen, maar de Marowak wist Neptune wederom in de maag te raken maar dit keer met zijn knuppel. Neptune hoestte pijnlijk terwijl de Marowak langzaam naar hem toe liep met zijn knuppel schrapend over de grond. Vincent moest iets doen, maar wat? Hij keek toe en had opeens een geweldig idee. Hij grijnsde en riep enthousiast: “
Zet jezelf af met Aqua Jet en rijd je momentum verder met Surf!” Neptune knikte en zette zich af. Water omringde hem terwijl hij als een raket rond vloog, alsof hij door een tunnel van water zwom. De Marowak haalde uit, maar Neptune was al te snel weg. Neptune maakte een brede bocht ver van zijn tegensander en keerde zijn aandacht weer op hem. Neptune's blik was rustig, maar zijn tegenstander daar in tegen had woede en wraak in zijn ogen. Het water om Neptune werd steeds meer en vormde een gigantische golf, waar hij op zwom alsof hij een surfer was. Reggy keek wanhopig naar zijn pokemon en zei: “
Gebruik Focus Energie.” Maar zijn pokemon schudde koppig zijn hoofd terwijl hij zijn knuppel afwachtend in zijn hand liet rusten. Reggy zuchtte en zei verslagen: “
Wat jij wilt.” De Marowak zette zich klaar om een grote klap met zijn knuppel uit te delen, maar Vincent was de pokemon jammer genoeg voor. Vincent keek zelfverzekerd naar Neptune en zei: “
Volg de golf en gebruik Tackle.” Neptune bleef op de golf naar de Marowak toe racen. De golf sloeg in en Neptune volgde het water op met een brute tackle, maar de Marowak sloeg goed raak. Een luide doffe klap was te horen gevolgd door het geruis van spoelend water. De golf sloeg tegen de rotswand waar Neptune en de Marowak over bleven toen het water alle kanten op ging. Neptune had de Marowak vast geduwd tegen de rotswant en de Marowak rustte intimiderend zijn knuppel op de schouder van Neptune. Ze zagen er beide uit alsof ze heel wat schade opgelopen hadden. Reggy en Vincent keken elkaar aan en hun ogen vernauwden. Ze wisten beide dat dit een standstill was. “
Headbutt!” Riep Reggy terwijl Vincent riep: “
Peck!” Zowel de Marowak als Neptune haalden hun hoofd naar achteren en sloegen in op elkaar, maar Neptune's snavel was net iets pijnlijker. De Marowak liet zijn knuppel vallen, worstelde zich los en liep even duizelig een paar stappen voordat hij bewusteloos op de grond viel.
Reggy keerde hem terug en zei: “
Goed gevochten hoor makker.” Hij keek naar Vincent terwijl Neptune naar hem toe liep en riep: “
Dit is mijn laatste pokemon... Jij?” Vincent glimlachte en stak vier vingers op en riep terug: “
Ik heb er nog vier, maar we houden het wel op een drie tegen drie gevecht.” Reggy stak zijn duim op en wierp daarna zijn laatste pokeball hoog op. Uit het licht kwam een Lairon. Hij herkend de pokemon van zijn tijd in het café van zijn ouders. Het was een Steel/Rock type pokemon. Zijn lichaam was van keihard materiaal gemaakt en zeer lastig om doorheen te komen. Het was een zeer defensieve pokemon, maar hij kon om aan te vallen ook gewoon zijn gewicht in de strijd gooien. Reggy aaide zij Lairon over het hoofd en knikte naar Vincent. Het gevecht kon beginnen.
V/S 
De Lairon brulde en Reggy zei met een grijns: “
Val aan met Metal Sound.” De Lairon brulde luider en luider met een zekere metallische toon. Een schelle piep schoot door Neptune's hoofd heen. Vincent maakte er minder zorgen over. Hij zou in plaats daarvan gebruik maken van de afstand die momenteel tussen Neptune en zijn tegenstander zat. “
Val aan met Bubble Beam!” Riep Vincent. Neptune spuwde een straal van magische bellen richting de schreeuwende Lairon. De Lairon werd volop geraakt door de aanval en stormde instinctief of Neptune af. Reggy riep: “
Gebruik Iron Head!” Neptune zette zich schrap, maar Vincent riep: “
Hij is langzamer. Gebruik Brine om hem tegen te houden.” Neptune knikte en blies een magisch gloeiende straal snel ruisend water. Het knalde tegen de Lairon aan en omringde hem terwijl hij met een koppig tempo vocht tegen de straal water. De Lairon rende door het water en stootte keihard tegen Neptune met zijn ijzeren hoofd. Neptune kreunde en viel achterover, maar hij en Vincent waren nog niet klaar. Vincent balde zijn vuisten en riep: “
Gebruik Aqua Jet!” Neptune stond op met een gedreven blik in zijn ogen en omringde zichzelf met gloeiend water. Met een luide brul schoot hij vooruit en ramde de Lairon omver met enorme snelheid. “
Gebruik Rock Slide!” Riep Reggy opeens. De Lairon, die door Neptune's aanval weg geduwd was sloeg met al zijn macht zijn staart tegen de rotswand. Boven Neptune vielen plotseling rotsblokken naar beneden. Geschrokken keken Neptune en Vincent op en waren net te laat. Grote rotsblokken raakte Neptune, maar toch wist hij er een paar te ontwijken of met zijn krachtige armen in twee te breken voordat ze op hem terecht kwamen. “
Val aan met Brine!” Riep Vincent maar Neptune kreunde pijnlijk. Hij had het te zwaar te verduren gehad. Met een wrede grijns riep Reggy: “
Eindig dit met een Rock Tomb!” Oh Muk... Vincent en Neptune keken geschrokken om toen de stenen die nu om Neptune heen lagen begonnen te bewegen. “
Ga daar weg! Gebruik Metal Claw om er doorheen te komen!” Riep Vincent in wanhoop. Maar het was te laat. De rotsen die Neptune omringde sloegen op elkaar in met Neptune er tussen. Toen de rotsen neer vielen stond Neptune nog steeds recht op, maar het was duidelijk dat hij buiten bewustzijn was.
Vincent keerde Neptune terug en bedankte hem voor het goede gevecht. Nu was het dus aan zijn laatste pokemon. Hij liet zijn vinger over zijn riem met pokeballs glijden terwijl hij na dacht over zijn laatste keuze. Na een tijdje er over na gedacht te hebben knikte hij alsof hij met zichzelf instemde. Hij wierp zijn pokeball op en uit het witte licht kwam Scarlet, zijn Scizor tevoorschijn. Reggy keek benieuwd naar de pokemon en grijnsde terwijl hij zei: “
Zo te zien wordt dit de laatste ronde.” Vincent knikte terwijl Scarlet een vecht stands aan nam en zei met een glimlach: “
De end-game. Moge de beste winnen.” Zowel Reggy als Vincent grijnsde en riep:
Let's go!
V/s Reggy en Vincent riepen tegelijkertijd hun bevelen. Reggy riep: “
Lairon gebruik Metal Claw!” Vincent riep: “
Scarlet val aan met Bullet Punch!” De Twee pokemon stormden op elkaar af, de Lairon klaar om met zijn metalen klauwen te krassen en Scarlet met haar schaar klaar om te meppen. Lairon's klauw en Scarlet's schaar begonnen metallisch te gloeien en beide pokemon schreeuwden intimiderend naar elkaar terwijl ze dichter en dichter bij kwamen. De Lairon haalde uit, maar Scarlet was veel sneller en sloeg hem volop in zijn smoel. De Lairon beet door de pijn heen en kraste de arm van Scarlet. Beide pokemon deinsden achteruit en zetten zich schrap voor nog een aanval. “
Volg het op met een Agility en Metal Claw!” Riep Vincent zelfverzekerd. Hij vertrouwde Scarlet, het was immers zijn eerste pokemon. Ze was al een tijdje bij hem en was altijd wel klaar voor een goed gevecht. Scarlet huppelde heen en weer als een boxer of danser terwijl haar scharen wederom een metallische gloed kregen. Vincent schaduwde Scarlet's bewegingen. Maar Reggy was niet van plan Scarlet haar gang te laten gaan en riep: “
Lairon val aan met Take Down!” De Lairon stormde op Scarlet af. De Lairon begon vaart te krijgen en brulde zo luid dat de gangen echoden, maar Scarlet was veel sneller. Scarlet's scharen gingen open en ze schoot naar voren met haar gloeiende scharen. Haar scharen groeven zich in de schouders van de Lairon. Scarlet bleef stil staand en schoof mee met de rennende Lairon. Ze kneep harder en harder terwijl de Lairon aanstalten deed om haar neer te krijgen. Zijn gewicht was immens en kreeg na een tijdje de overhand. Met een harde en doffe klap kwam de Lairon neer met al zijn gewicht bovenop Scarlet. Nu dat de Lairon Scarlet neer had gekregen kon Vincent een grijns op Reggy's gezicht zien. “
Val nu aan met Headbutt!” Riep Reggy met een brede grijns. Vincent wist dat dit niet de fijnste situatie was voor hem en Scarlet, maar hij moest Scarlet niet onderschatten. Vooral als ze zo dicht bij was als nu. Vincent grijnsde en zei: “
Scarlet gebruik Slash om hem van je af te krijgen.” Scarlet knikte en greep haar tegenstander stevig beet en met haar vrije schaar sloeg ze in op de zei van de Lairon. Met een doffel klap en zwaar gekreun vielen de twee pokemon om, maar niet voordat de Lairon Scarlet nog een krachtige kopstoot gaf. Nu Scarlet weg kon komen schoot Vincent in actie door te roepen: “
Val terug en gebruik Focus Energy!” Hij moest gebruik maken van het logge tempo van zijn tegenstander z'n pokemon. Scarlet sprong behendig naar achteren en maakte wat afstand tussen haar en de Lairon, maar Reggy riep al: “
Er achter aan met Harden en Tackle!” De Lairon zette er vaart in en stormde op Scarlet af. Scarlet daar in tegen sloot haar ogen terwijl haar aura wild om haar heen groeide in focus. De Lairon brulde en een gloed verscheen over zijn harnas. Het was een gewaagde actie van Reggy zijn kant, aangezien zijn Lairon er redelijk beschadigd uit zag. De Lairon rende steeds sneller en sneller tot hij een redelijke vaart had. Dit was het moment waar Vincent op gewacht had. Nu kon hij moeilijker zijn koers veranderen. “
Nu! Val aan met Bullet Punch!” Riep Vincent met een vuist in de lucht. Scarlet knikte en zette een stap naar voren richting de Lairon. De Lairon was maar tien meters verwijderd van haar. Acht, vijf, twee. Opeens schoot Scarlet naar voren en met enorme focus en snelheid sloeg ze in met haar schaar. De klap was midden op de neus van de Lairon, die verdoofd tot stilstand kwam. Scarlet stapte half onder hem en eindigde het gevecht met een keiharde kaakslag. De Lairon viel bewusteloos op zijn rug met een doffe klap en een vermoeide kreun. Reggy keerde zijn pokemon terug en knikte met een vermoeide glimlach.
Hij liep naar Vincent en hield zijn hand naar hem uit terwijl hij zei: “
Goed gevochten Vincent. Ik heb in lange tijden niet zo'n gevecht gehad.” Vincent schudde zijn hand met een glimlach en zei: “
Eens gelijk Reggy. Zorg dat je veilig bij het pokemon center komt.” Hij schudde zijn hoofd en met een brede lach zei hij: “
Ik kom al lange tijden in deze grotten en ken ze veel te goed. Ik ben al in het dorp voordat jij weet waar Noord is.” Vincent lachte en nam afscheid van de man. Het voelde goed om zo afscheid te nemen van een mede trainer, na een goed gevecht. Hij snoof content de grotlucht in en vroeg aan Scarlet: “
Jij zou niet weten hoe weer terug moeten komen in Dewford, toch?” Scarlet keek hem cynisch aan en met een brede grijns keerde Vincent haar terug in haar pokeball.
Vincent keek naar de tunnel voor hem. Hij keek van zijn kaart naar de tunnel en terug. Dit was de grot waar hij vandaan was gekomen toch? Hij was zo enthousiast geweest bij het pokemon gevecht en had dus niet echt goed opgelet waar hij was geweest. Hij keek nogmaals naar de kaart en zuchtte. Hij riep Crow uit zijn pokeball tevoorschijn en vroeg beschaamd: “
Jij weet toch waar we heen moeten om naar Dewford te komen?” Crow keek zijn trainer bezorgd aan, alsof Vincent zwakzinnig was en gromde instemmend. Crow wenkte hem te volgen en met een schaapachtig lachje zei Vincent: “
Ik wist dat ik op je kon rekenen."
