A not so important... Thing? (Open)

Zijn blik was gericht op de straten voor hem, zoals hij al had verwacht was het er vrij druk, niet dat de jongen daar over klaagde. Op momenten hield hij van drukte, er was vaak genoeg dat er iets dat wel interessant was. Soms een gevecht bijvoorbeeld, een andere keer zoetsappige roddels. Vooral dat laatste was iets dat hij wel zeker kon gebruiken. Niet dat Nathan nu echt iets nuttigs te doen had, het was eerder dat hij gewoon meer over sommige dingen te weten wou komen. Een ding dat het wel zeker opviel, was dat het onderwerp hier vaak genoeg terug ging naar ‘team rocket’. Maar als het daarover ging, gingen de luidruchtige, gezellige stemmen over naar fluisterende stemmen die dachten dat er wat met ze ging gebeuren. Interessant, er was dus wel degelijk angst bij sommige mensen. In welk geval leek het er niet op dat de mensen van plan waren om hier iets tegen te doen, voorlopig niet in welk geval of ze waren slim genoeg om het niet hier te vertellen. Het kon bijna verbazingwekkend te noemen zijn dat er hier niet werd gepraat, immers zou het hem voor geen meter verbazen dat er genoeg mensen waren die wat te luidruchtig waren. om de zoveel seconden legde hij zijn aandacht op iemand geheeld anders, dan kon inhouden dat het bijvoorbeeld over mensen in een groepje ging, iemand die alleen was en nog meer natuurlijk. Maar er was niets, ergens was dit teleurstellend, ergens was dit goed. Hij vond het vooral jammer omdat de jongen echt even iets te doen wou hebben niet de hele tijd in het hoofdkwartier zitten of doelloos rond dwalen in Kalos. Natuurlijk kon hij naar Hoenn gaan en dingen daar gaan onderzoeken, maar soms was het gewoon even wat prettiger om in een bekende regio te blijven waar hij al lang genoeg was om het goed te kennen. Natuurlijk kom hij wel iemand volgen, misschien om informatie te verkrijgen, misschien om te zien hoe snel een persoon het door zou hebben dat deze werd gevolgd. Wel wachtte hij nog even, tot er misschien iets interessant zijn oren bereikte en stond daarna pas op. Voor mensen mocht het lijken of hij muziek aan het luisteren was, vanwege de oordopjes die hij in zijn oren had, echter kwam er geen enkel geluid uit. Dit was bijna te makkelijk, om mensen op deze manier iets te misleiden. En weet je wat? Hij vond het half leuk ook. In zijn schouders voelde de jongen blikken prikken, maar besteedde er geen enkele aandacht aan. Hij had geen idee namelijk wie het ook was en natuurlijk was er ook nog altijd die ene optie dat het gewoon het gestaar van iemand was die gewoon door wou gaan, tja, want nou met je ogen dicht de hele dag rondlopen was ook wel vrij zielig om mee te maken. Ondertussen had hij al een persoon gevonden, heel druk aan de telefoon, was het een en ander aan het ratelen over verschillende onderwerpen, bijvoorbeeld over de politie en een nieuwe aflevering over een of andere anime- beetje rare onderwerpen werd het hem gevraagd, maar dit was voor nu wat hij nog had kunnen opvangen. Maar wat het nou was met dit soort mensen, was dat ze, per ongeluk of niet, informatie konden beschikken over mensen, hoe gek het kon klinken, het kon soms wel waar zijn. Hopen maar dat dit nu ook het geval zou zijn, anders had hij mooie tijd verspild, die hij toch moest maar doden gezien er even weinig te doen was. Hij concentreerde zich weel op de conversatie, wat jammer was het dat hij het maar van een kant kon horen, maar hij moest het er maar mee doen.
Toen was er echter iets dat wel echt interessant was om aan te horen. Dat was nou heerlijk hoor, om gewoon de dingen tegen te komen die een keertje meewerkten. ”Ja dude, had je het al gehoord?” ugh, het klonk echt in de eerste instantie als een alledaags tienergesprek, maar hij bleef luisteren. ”Nee?! Nou, dan moet je dit echt aanhoren. Er was laatst een …. gezien in een een of andere loods in Anistar City, blijkbaar zit er iets waardevols in.” godver, hij kon echt net dat ene woord niet horen, ach ja, hij wist in welk geval waar de jongen ongeveer moest zijn, dus dat was iets. ”NEE NEE, daar moet je niet heen gaan dude. Er word gezegd dat het hevig word bewaakt door de politie.” nou, in welk geval had hij dan wel een makkelijke herkenningspunt, werd niet zoveel zoeken als gedacht. Hij had genoeg gehoord van dit gesprek, sou er ook verder niet meer van horen ook. Tijd om dit te gaan onderzoeken. De jongen liep de menigte uit op een punt dat hij een poort zag, ging naar die poort en stapte de route in, blijkbaar ging het richting Anistar City, over toeval gesproken zeg. Heerlijk was dat, als het gewoon even meezat. Oke, hij kon gaan kiezen om erheen te gaan lopen, maar was daar voor het moment gewoon echt vreselijk te lui voor, en trouwens, het was ook toch wel een flink eindje hoor, van Lumiose naar Anistar. Dus nee, lopen werd het hem ook echt absoluut niet, hij had daar geen zin in en betere dingen te doen. op een manier dan, het kon natuurlijk zijn dat er hier iets was dat geen echte waarde had, was jammer genoeg een optie. Maar het was gewoon hopen van niet. Als dat wel het geval zou zijn, leuk, verspilde tijd waarin hij vast en zeker wel wat andere dingen had kunnen doen, zelf al was het zijn Pokémon trainen. Maar goed, Anistar City was dus de bestemming voor het moment. Hij graaide naar de Poké ball van Aella, vergrootte de capsule en zodra dat was gebeurd, liet de groenharige jongen de Flygon uit haar Poké ball. Het was een tijde geleden dat ze uit haar Poké ball was gekomen, dus eerst liet de jongen haar ook wel even rustig rondkijken. ”Kom, we gaan naar Anistar City.” sprak Nathan, waarna hij op haar rug klonk en de richting van de stad opvloog.