[TR Groep 3] Overname Mossdeep City

Niets? Niemand had iets tegen het plan of er niets van begrepen: ze knikten, zwegen of zeiden iets instemmends. Dat maakte het er eigenlijk makkelijker op, gezien ze sneller van start konden gaan. En om eerlijk te zijn, wilde hij persoonlijk zo snel mogelijk aan de bak om de burgers af te schrikken. Eerst greep hij echter zijn eigen microfoontje bij en zette deze vast bij zijn oor. Zo, dat was dan ook gereed. “Laten we beginnen!” sprak hij met een geamuseerde grijns uit, voordat de groep zich op zou splitsen. Hij draaide zich als laatst om van de rest en liep alvast op zijn partner in de eerste fase af. De vorige keer dat hij met haar gesproken was had hij echt moeite ingestoken om zo vriendelijk mogelijk tegen haar te blijven. Deze keer verwachtte hij dat het wel makkelijker zou gaan, zeker zonder de aanwezigheid van zware fitnessmateriaal. Eenmaal naast haar lopend, klapte hij direct al twee Pokéball’s open, waaronder die van Revolver, zijn Banette en Cannon, zijn Charizard. Ze waren zich al bewust van zijn tactiek en eigenlijk gold dat voor zijn hele team. Samen met hen had hij het tactiek besproken en om een soort van feedback gevraagd. Zwijgend zweefde en liepen de twee Pokémon aan zijn zij, terwijl ze samen de splitsing van de twee winkelstraten benaderde. “Al een keuze gemaakt welke Pokémon je exact gaat gebruiken, buiten je Sableye?” vroeg Ciro uit nieuwsgierigheid, al verwachtte hij dat ze er zeker over nagedacht had. Persoonlijk leek hem haar Golbat- hij wist niet dat deze al geëvolueerd was- een slimme keuze. In ieder geval zag hij dat ze de splitsing al bereikt hadden en gelijk nam hij maar plaats op de rug van de Charizard. “Ik neem de linker en jij de rechter. Succes!”

Na die woorden wapperde de hagedis flink met haar gespierde vleugels en vloog ze vervolgens hoog de lucht in, recht naar het begin van de straat. Vanaf dat punt zou hij pas beginnen met de eerste fase van de missie. De Banette zweefde in de tussentijd vlak naast hem en hield haar blik strak op de nietsvermoedende burgers gericht. Bijna... Het begin kwam al in zicht en met een valse grijns liet hij Cannon al haar eerste aanval uitvoeren. “Flamethrower! En gebruik je Will-o-Wisp erachter, Revolver!” Voor deze ene keer riep hij deze luid, gezien dat voor nu niets zou uitmaken; ze moesten juist opvallen. Gehoorzaam opende Cannon haar kaken en vuurde vervolgens een flinke vlammenzee richting het voetpad, nog net een onschuldige burger missend. De rode vlammen kregen echter een blauwe kleur en namen drastisch toe in hitte door de aanval van de Banette. En… Dáár was het. De eerste angstkreten waren luid en duidelijk te horen, gevolgd door al een vluchtende mensenmassa.

Zijn gok was juist geweest; haar keuze was op de Gol-Wacht, een Crobat gevallen? Ze had hem dus weten te evolueren? Niet dat het echt een verassing was, gezien hij haar al wekenlang niet meer gezien had. Het was wel een positieve verandering aan haar zijde.Maar goed, het was eens tijd voor hun eigen bijdrage aan de missie.
Na het afvuren van intimiderende blauwe vlammen richting de burgers, liet hij kort Cannon omhoog vliegen om ook de toestand in de andere winkelstraat te zien. Een demonisch achtige schaduw wist al een flinke hoeveelheid mensen af te schrikken. De twee winkelstraten liepen ook langzamerhand leeg al zag hij zeker een enkeling achterblijven met een Pokéball in de hand ter verdediging. Pff. In ieder geval was de grootste deel al onderweg en nam hij maar gelijk contact op met de rest. “De burgers komen jouw kant op, Ragya! En Nathan, sta gereed in de stand-by,” sprak hij kort, maar duidelijk, waarna hij de connectie met de rest beëindigde. Nou moest hij zich dus richten op de overgebleven burgers die simpele Trainers waren en dachten een held te kunnen spelen. Als ze de boze, duivelse Team Rocket leden versloegen zouden ze eer en rem krijgen. Van het gedachte alleen al moest Ciro grinniken. Wat een naïeve zooi. De eerste paar burgers klapten hun Pokéball al open en spoedig stonden er een Fearow, Blastoise en Seviper. Niet heel intimiderend, maar tijd zou het wel kosten om ze uit de weg te ruimen. “Er zitten wat opstandige Trainers hier, dus zal wat later pas kunnen arriveren,” zei hij snel in de microfoon, voordat de hel mocht losbarsten. Vastberaden liet hij zijn Fearow op Cannon af vliegen met de Blastoise’s kanonnen op haar gericht. Boehoe. “Smokescreen eerst, en gebruik dan je Sucker Punch, Revolver!” Een dichte rookgordijn vuurde de Charizard af met als gevolg dat de Fearow flink met zijn vleugels moest wapperen om weer iets te kunnen zien. Dat was hem dan ook gelukt, maar een tel later zweefde de Banette al voor de Pokémon om deze een rake klap tegen zijn kop uit te delen. Een verraste kreet verliet nog net uit de Fearow, voordat Revolver zonder op een commando te wachten, deze gebruikte als een schild tegen de inkomende Water Pulse. Dit amuseerde de Ghost type mateloos, maar ook Ciro die nog ongedeerd op de rug van de Charizard zat. Dit was dan zeker amuserend te noemen; je eigen Pokémon verwonden. Zeker de verontwaardigde blik van de Trainer was kosteloos. “Geef hem zijn Pokémon terug met Knock-Off!” Om het af te maken deelde de Banette een rake klap uit tegen de Fearow – die inmiddels verwarde wartaal uitsprak door de Water Pulse- en werd afgevuurd op de Trainer en zijn twee Pokémon. Vol voldoening grijnsde Ciro breed, nadat de Fearow tegen de Seviper opgeknald was. Kwam er nog wat van?

Na de huidige situatie doorgegeven te hebben aan zijn drie teamgenoten kreeg hij een duidelijke reactie toe van Ragya terug dat ze hem later wel zou zien verschijnen. Natuurlijk pas als hij de Trainers had verslagen die drie nutteloze Pokémon op zak had; een Blastoise, Seviper en een doorweekte Fearow. Veel zou er ook niet meer nodig zijn om een einde aan de drie te maken. “Revolver, Shadow Ball en Cannon, vuur je Dragon Pulse af!” zei hij, en nog voordat de Trainer een commando had kunnen uitspreken, vuurde de Banette al de duistere bol af. Volop knalde deze tegen zowel de slang als het schildpad aan en wist ze enkele meters naar achteren te duwen. De Fearow had er geen last van gehad door natuurlijk de gedeeltelijke Normal typing, maar was zeker nog versuft. En hij had nog zeker een leuk presentje voor de vogel klaar staan; Cannon opende al haar kaken en vuurde vervolgens een krachtige Dragon Pulse af welk het gevogelte een eind naar achteren afvuurde. Deze knalde direct tegen zijn twee vrienden op en… Was dat nou vuur? Een flinke vlammenzee raasde recht de straat in en zonder er lang bij stil te staan wist hij dat Ragya erachter zat. Haar actie kwam echter ongelegen, want het eindigen van de levens van de burgers viel niet onder het plan en ook niet hun Pokémon. Vol tegenzin leunde hij al iets naar voren, zodat de oranje hagedis recht op de Trainer en Pokémon afvloog. “Keer ze terug!” De Trainers keken hem angstig aan, maar na een kille blik deden ze wat er van hen gevraagd werd. De drie Pokémon keerden ze nog net op tijd terug, voordat de vlammen hen levend zouden braden. Hij mistte helaas een gratis barbecue, maar er zouden vast andere perfecte momenten voor komen. Nou moest hij even de twee figuren een trip geven en recht in de chaos van de burgers werpen, zodat ze zich ook uit de voeten konden maken. “Grijp de twee en sleur ze tot voorbij de vlammen,” zei Ciro eenvoudig tegen de Charizard, voordat ze luid brulde en de twee kerels bij hun kraag greep. Vlak voor de snikhete vlammen sloeg ze flink met haar vleugels om het luchtruim te betreden en hij moest moeite doen om op haar rug te blijven zi-het was eerder liggen. Zijn armen hield hij nog steeds om haar nek geklemd en hij keek ook zoveel mogelijk naar de vlammen dan de woningen. Zo zag het er helemaal niet uit alsof hij zich vele meters boven de grond bevond, echt niet… Muk, het werkte voor geen meter. Het geamuseerde gegiechel van Revolver naast zich hielp ook niet, maar toen Cannon eindelijk de grond benaderde en de twee mannen letterlijk in de mensenmassa wierp kon hij haar geagiteerd aankijken. Besefte ze wel dat zijn hoogtevrees na al die tijden toch eindelijk minder ernstig was geworden of had ze toch een kleinere brein dan hij dacht? Ach, hij moest maar de situatie door geven aan zijn kant en liet Cannon eerst wat hoger de lucht in gaan daarvoor. Eerst moest hij natuurlijk nagaan of daadwerkelijk elke burger nou opgejaagd werd en het leek erop dat er echt geen ziel meer te vinden was. De vraag was enkel of dat ook in de tweede winkelstraat zo was, maar hij had zich amper zorgen over hoeven te maken; het was leeg buiten Yuuki en haar Pokémon na. Dat was dus dat, geweldig!

“Probleem is verholpen aan mijn kant. Ik zal Nathan begeleiden en Yuuki, jij probeert de aandacht van de overige agenten aan te trekken en eveneens weg te leiden met Ragya’s hulp,” sprak hij in de microfoon met zijn blik op de tekenen van Pokémongevechten gericht, vlak voorbij het politie bureau. Hij kon de agenten er makkelijk uit pikken, maar dat kon ze onmogelijk allemaal zijn, zeker van een flinke stad als deze met een beroemde Space Center. Gelijk klapte Cannn na zijn woorden met haar vleugels en vloog al richting de meest verre bron van een Pokémongevecht toe waar hij al een glimp van een shiny Flygon opving. Dat was gegarandeerd die geëvolueerde shiny Vibrava van Nathan en vlak daarboven zag hij Flippy op de rug van zijn Charizard al zitten. Bijna had hij voor de pure ironie Calliber – zijn eigen Flygon – erbij willen halen, maar strategisch was dat een stom idee. Zelfs hij zag dat voor de verandering in, maar goed, Revolver eerde hij wel gelijk terug. Haar zou hij in deze fase amper nodig hebben, gezien het tijd werd voor pure kracht en hij daar zat geschikte Pokémon voor had. Al was eentje misschien wel meer dan genoeg, zeker als het een Pokémon was die gebaseerd op een stadverwoestend monster; een Tyranitar. Eenmaal bij Flippy knikte hij kort naar hem, maar vloog hem eerst voorbij tot de verbazing van enkele agenten beneden. Nou dachten ze zeker dat hij niets met deze kerel te maken had, huh? Dat hadden ze zwaar mis en nadat zelfs één van hem aan sprak, keerde de Charizard zich om en lanceerde ze een Dragon Pulse tegen de Pokémon van de agenten aan. “Grootste plottwist ooit, zeker,” mompelde Ciro met een grijns op zijn gezicht, waarna hij Musket uit zijn Pokéball liet en hij brullend tegenover een Arcanine plaatsnam. “Gebruik Sand Storm, en dan Heat Wave, Cannon!” De Tyranitar knikte kalm, terwijl de hondachtige Pokémon zijn tanden ontblootte en vervolgens op een razend tempo hem naderde. Met snelheid won je niet gelijk een strijd en zeker niet als je ook nog in het nadeel zat, zonder een strategie achter de hand te hebben. Al gebruikte hij wel zelf een combinatie die hij op veel manieren kon uitvoeren, maar altijd hetzelfde principe had; een flinke zee van glas scherven. Eerst ontstond er een razende zandtornado die na de niet veel voorstelde impact van de Tackle van de Arcanine om hem heen verscheen en op slurpte. De aanval werd echter gevolgd door een flinke hittegolf die Cannon afvuurde door eenmalig met haar vleugels te slaan, waarmee de zandkorrels flink werden verhit tot glasscherven en voor flinke schade bij de Arcanine zorgde. Niet dodelijk, maar pijnlijk? Natuurlijk, dit mocht toch wel tijdens deze missie?