Just perfect! Not! Waren die achterlijke Rangers er ook nog bijgekomen en stond ze hier nu in d’r uppie voor twee gymleaders! Oke, die Rangers moesten ook iemand tegenover hun hebben anders ging het er nog slecht uit zien voor Team Rocket. Maar waarom zij?! Oke, ze moest nu slim zijn en iets uit zien te vinden om van deze twee af te komen zonder te veel schade te krijgen zelf. Haar Charizard X stond weer klaar om een aanval uit te voeren en dus de bevelen van Riddle op te volgen. De twee tegenstanders leken er blij mee te zijn dat de rest van het ‘team’ verdwenen was om zich op de Rangers te richten. De Gallade en Gardevoir stonden dan ook weer klaar om aanvallen. Eerlijk was het alles behalve… maar Team Rocket was ook nooit eerlijk in dit soort situaties, dus Riddle had op dit moment even heel erg pech. Muk! Snel greep ze naar de pokéball van Hiro om hem uit zijn pokéball te laten. Oke, nu was het gelijk al een stuk eerlijker! Dit trainde ze echter niet vaak… dubbelgevechten dus ze moest met elke pokémon maar op een richten. Andraste’s blik ging naar Hiro die eerst even wat beduusd keek, maar daarna het koppel pokémon in beeld kreeg en in een aanvalshouding ging staan en flink begon te grommen. Meneer had er zin in zo te zien. Riddle haalde diep adem en opende haar mond “Andraste, Wing Attack op de Gallade, Hiro, Crunch op de Gardevoir!”. Andraste sloeg flink met haar vleugels waarna ze recht op de Gallade afschoot en ook Hiro zette zich af en rende recht op de Gardevoir af. Eenmaal dichtbij genoeg probeerde de hondachtige zijn tanden in de Embrace Pokémon te zetten, wat nog lukte ook, maar de Gardevoir gebruikte Confusion waardoor Hiro genoodzaakt was om snel los te laten en te zorgen dat de aanval mislukte. Riddle vloekte lichtelijk in haar zelf terwijl ze voor nu even haar aandacht op Hiro hield, aangezien ze niet wilde dat hij confused werd, verdomme! De Mightyena schudde flink met zijn hoofd en probeerde er tegen te vechten, maar zakte vervolgens door zijn poten. Duidelijk affected door de Confusion. Biddle’s rode ogen schoten naar Andraste die een paar pogingen had gedaan om de Wing Attack bij de Gallade te laten raken, maar de Gallade was haar elke keer te snel af en sloeg terug met een Psycho Cut die flink raak was.
Op deze manier zag het er niet goed uit voor haar, Andraste en Hiro. Waarom hadden die Rangers er dan ook nu bij moeten komen? Riddle probeerde zich te concentreren en te bedenken wat ze nu het beste kon doen op dit moment. Oke, vals spelen… ach het was maar hoe je het wilde noemen, toch? Was dat het enige wat ze nu kon doen though? Zonder erover na te denken greep ze naar Fluffy’s en Ezio’s pokéballs. Ze liet de twee pokémon dan ook gewoon tevoorschijn komen en de gezichten van de gymleaders spraken boekdelen en ze keken elkaar dan zelfs nog even verbaasd aan, maar ze waren duidelijk alles behalve geamuseerd, oeps. Riddle grinnikte lichtjes “Andraste, blijf het proberen!” haar blik schoot terug naar Hiro die duidelijk nog met zijn Confusion aan het vechten was. Waarom precies hij! Andraste leek de Gallade een paar keer flink te kunnen raken, maar de Gardevoir was nog ongedeerd en leek haar zinnen te hebben gezet op Hiro die nu niks kon flikken. Helaas kon ze Fluffy nu niet laten Mega Evolven, maar zo kon ze ook goed genoeg zijn. “Fluffy, Electro Ball op de Gardevoir! Ezio, help Andraste met een Acrobatics!” oke, geen idee of dit allemaal ging werken. Fluffy schoot een bal van elektriciteit op de Gardevoir af die eigenlijk te gefocust was op Hiro en dus wel geraakt werd door de Electro Ball. De Gardevoir was echter snel weer hersteld en gebruikte haar Draining Kiss. Biddle’s blik schoot terug naar haar Archeops die op de Gallade was afgevlogen en zijn aanval uitvoerde, tegelijkertijd met Andraste met een Wing Attack. De Gallade wist de Wing Attack van Andraste te ontwijken, maar de Acrobatics was flink raak. De Gallade was even van het padje af en Andraste wilde op dat moment weer een Wing Attack uitvoeren. Ze werd er echter wel moe van, elke keer hetzelfde ding doen. Hiro wist zich uit de Confusion te duwen door wilskracht, aangezien Fluffy de Gardevoir bezig had, kunnen houden voor even, had Hiro niet nog meer schade opgevangen. Riddle’s rode ogen schoten van de ene naar de andere pokemon ondertussen bedenkend wat ze het beste kon doen in deze situatie. Pff… dit ging nooit lukken in haar eentje! Haar blik schoot om haar heen, kon ze dan helemaal niks anders verzinnen om te ontkomen van dit gebeuren?! Geïrriteerd beet ze op haar onderlip en wilde ze het liefst zo snel mogelijk wegkomen hier, maar ze had nog andere dingen te regelen in de stad. De echte overname zelf! Iemand moest het doen en de rest was druk bezig met hun gevechten met de Rangers. Ze zuchtte diep, en nu? Op deze manier ging ze nooit aan die klus toekomen!
Een grote knal vond plaats en haar aandacht en ook de aandacht van de gymleaders en pokémon, zowel die van haar als de gymleaders, waren compleet afgeleid door het gebeuren dat er afspeelde. Was dat zonet een explosie?! Verrast bleef ze de richting op kijken waar het vandaag kwam, duidelijk van de gym kwam het af. Haar rode ogen schoten naar de twee gymleaders die duidelijk verrast waren en ondertussen een ongelovige blik op hun gezicht kregen. De twee keken elkaar aan en zonder nog aandacht aan Riddle te besteden haalde ze zonder enkele waarschuwing hun Gallade en Gardevoir terug om het vervolgens op een rennen te zetten. Richting hun geliefde gym. Riddle stond wat beduusd te kijken door de actie van net. Hadden TR leden dit gefixed? Dan was ze toch wel heel erg blij dat dit gebeurd was, alleen had ze dit waarschijnlijk niet kunnen fixen. Haar rode ogen keken naar haar pokémon die eigenlijk nog het meest verrast waren van allemaal. What just happened?! Riddle kwam wat in beweging om beter te kunnen zien wat er nou net in godsnaam gebeurd was bij de gym. De reden ook waarom de gymleaders er ineens vandoor gingen. Riddle kon niet veel zien, maar ze wist zeker dat de gym nu aangevallen werd en dat was toch ietsje belangrijker voor de gymleaders dan zij. Na ja mooi! Kon ze eindelijk haar ding doen. Op het moment, op de plek waar ze was, was er letterlijk niemand te bekennen. Veel mensen waren duidelijk al weggejaagd. Een grijns verscheen op Riddle’s gezicht. Ze liet snel haar pokémon terug keren in hun pokéballs “Goed gedaan, jongens” mompelde zachtjes waarna ze even naar haar zelf kijk. Ze trok haar kleding wat goed en probeerde haar haren wat te fatsoeneren. Oke, waar was dat gemeentehuis ook al weer. De roodharige begon te lopen, de omgeving van de gym te vermijden. Ze wilde niet weer op die gymleaders in lopen, haar missie was nu dat gemeentehuis vinden en die gezagvoerder een lesje leren. Even duidelijk maken wie hier nou de leiders zullen zijn. Kwam haar uiterlijk toch nog een keer van pas hier. Al klonk het niet bepaald rustig in Mossdeep, overal hoorde ze wel wat, zelfs al was het nu zowat uitgestorven overal. Riddle’s rode ogen gingen de straten door terwijl ze flink door bleef stappen. Ze kwam echter ineens tot stilstand toen er een groepje enthousiastelingen haar kant op kwamen. Het was een groepje dudes die erg zin leken te hebben om uh… wat mensen in elkaar te slaan? Geen idee. De roodharige bleef de jongens aanstaren terwijl ze dichterbij kwamen, duidelijk niet geïntimideerd door het groepje. Met een glimlach op haar gezicht bleef ze dan ook gewoon staan. Een van de jongens, met de grootste mond waarschijnlijk kwam naar voren. Ugh, te veel in haar personal space! De jongen opende zijn mond en begon te schreeuwen, iets over dat ze Team Rocket neer gingen halen… of iets dergelijks, dus als ze er bij hoorde, moest ze maar gauw gaan rennen. Riddle begon te lachen en de jongens leken eerst verrast en vervolgens kwam er een geïrriteerde blik op hun gelaat. Ze snoof geïrriteerd en haalde Hiro’s pokéball erbij en zonder waarschuwing haalde ze hem tevoorschijn. Met een kille blik keek ze naar het groepje die nu duidelijk even niet wist wat te zeggen.
“Hiro… Catch!” sprak ze simpel, een wat onheilspellende glimlach op haar gezicht toverend. De gezichten van de jongens werden bleek, vooral de ‘leider’ van het groepje was een angsthaas die gelijk omkeerde en het op een lopen zette en de rest volgde als bijen achter honing. Riddle keek wat verbaasd de dudes na, wauw. Ze knipperde en keek even naar Hiro die net zo verbaasd was en niet eens de kans had gehad om ze achterna te zitten, flauw hoor. Heel erg ongezellig en totaal niet grappig. Riddle tilde haar schouders op terwijl ze naar Hiro keek met een glimlach. “Laten we dat gemeentehuis maar vinden” sprak ze geamuseerd, waarna Hiro knikte en flink kwispelde. De jongens konden wel hard rennen, ze waren allang weer uit het zicht verdwenen. En voor even had ze gehoopt op wat lol, maar goed, dan niet he. Ze had toch business met die gemeente mensjes. “Hiro kan je een beetje helpen?” vroeg ze dan ook terwijl haar blik naar de Mightyena ging die haar even kort aan keek en vervolgens zijn neus uit stak en begon te lopen. “Er zijn op het moment maar weinig mensen te vinden, maar in het gemeentehuis zijn er vast genoeg te vinden, probeer die geur op te sporen” sprak ze simpel terwijl ze de Mightyena op de voet volgde. Ze wist in ieder geval dat het niet heel veel verder was van hier. Ze was er al eerder geweest toen ze hier op onderzoek waren uit gegaan om te kijken wat de beste plekken waren geweest om alles te fixen. Hmmm… hoe lang ging dit nog duren? Ze wilde nu wel wat actie… of in ieder geval gezelligheid. Of hoe je dat ook wilde noemen. Mensen vonden dit waarschijnlijk niet allemaal even gezellig, maar Riddle zou heel veel lol hebben, dat wist ze zeker. Er stond dan ook een brede glimlach op haar gelaat terwijl ze verder liep achter Hiro aan. Die flink als een of andere speurhond verder liep. De Mightyena kwam echter ineens tot stilstand waardoor Riddle bijna over haar eigen Pokémon heen flikkerde, want ze was niet helemaal aan het opletten. Riddle kon zichzelf echter nog net omhoog houden voordat ze met haar face op de grond belandde. Wat verward keek ze naar Hiro, die haar net zo verward terug aan keek en zich vervolgens even uit schudde en vervolgens zijn neus de richting van het gemeentehuis op stak. Of te wel, ze stonden er nog maar enkele meters vandaan. Riddle’s rode ogen staarde naar het grote gebouw en even knipperde ze terwijl ze snel om haar heen keek. Oke, hier was het ook zo goed als verlaten. Of dit werd een makkie en er was geen hond meer in het gemeentehuis of ze moest nog een feestje gaan bouwen daar binnen met alle mensen die daar schuil namen. Ze grinnikte lichtjes dit werd nog leuk. Nu nog een manier bedenken om die mensen uit hun schuilplaatsen te lokken. De roodharige had daar echter al wel een idee op. Ze klikte al haar pokéballs van haar riem af, oke behalve die van Kiro dan. Ondanks zijn level, bespaarde ze hem dit. Ze had nu dus haar Mightyena, Ampharos, Charizard, Krokorok en Archeops eruit. “Oke, even allemaal luisteren” sprak ze met een glimlach, terwijl alle pokémon haar nieuwsgierig aan staarden. “We gaan een feestje bouwen! Of te wel, ik ga als eerst naar binnen en jullie mogen daarna binnen vallen” sprak ze met een glimlach. Hiro kon alleen maar enthousiast kwispelen en Riddle draaide zich om. Ze keek even naar haar Pokémon die haar afwachtend aan keken en bleven wachten op de plek waar ze waren. Riddle was ondertussen naar de zijkant van het gebouw gegaan en probeerde naar binnen te kijken, zonder gezien te worden of course. Hmm… ze zag helemaal niemand… Ze kon er echter maar op een manier achter komen of er mensen waren en dat was naar binnen gaan. Ze dacht er niet veel verder over na en gooide haar haren wat door de war en zette haar kleding wat scheef, alsof ze net voor haar leven had moeten rennen.
Riddle stormde het gemeentehuis binnen met een hoop gehijg en geschreeuwd “Help! Kan iemand mij helpen?!” kwam er enorm dramatisch uit. Haar blik stond alsof ze haar grootste nachtmerrie was tegen gekomen. Haar rode ogen keken om haar heen, op zoek naar iemand. “Iemand?! Alsjeblieft?!” kwam er nog dramatischer uit. Op dat moment bleef het even stil, maar langzaam kwamen er wat mensen uit hun ‘schuilplaatsen’ ze zaten gewoon verstopt achter hun bureautjes… wauw. Riddle stapte naar de eerste beste man “Team Rocket heeft net een hoop pokémon los gelaten in de stad! Ze zijn naar ons op zoek!” schreeuwde ze dramatisch. De man duidelijk in paniek, maar hij wist geen woord te spreken, duidelijk doodsbang. Alle andere collega’s bleven bang hun kant op kijken en toen de man zijn mond open trok om iets te zeggen, kwamen Riddle’s pokémon binnen stormen. Riddle’s ogen werden groot terwijl ze zich langzaam om draaide richting haar eigen pokémon, maar wisten die arme mensjes veel, oeps. De burgers schoten nog meer in paniek en de meeste bleven eigenlijk doodstil staan en konden alleen maar verschrikkelijke blikken trekken. Hiro kwam in beweging en rende met zijn tanden gebloot op Riddle af, doen alsof hij haar ging aanvallen. De man die nu achter haar stond schoot voor Riddle en Hiro beet toe en zette zijn vlijmscherpe tanden in de arm van de man die het vervolgens van pijn uitschreeuwde en op de grond zakte. Hiro zette een paar passen terug en Riddle keek neer op de man en begon vervolgens te lachen. Haar gezichtsuitdrukking was ondertussen flink veranderd. Een grijns stond op haar gezicht, die alles behalve veel goeds betekende. De collega’s bleven haar ongelovig aan kijken en raakte eigenlijk nog meer in paniek. Sommige rende naar de man voor haar neus toe en sleurde hem van haar weg. Echter was er een dapper genoeg om zijn pokémon erbij te halen, een Swellow om precies te zijn. De trainer was echter wat té dapper en liet de Swellow recht op haar en Hiro afkomen, maar hij was volgens haar even vergeten dat ze bijna al haar pokémon tevoorschijn had. “Croc, Foul Play!” sprak ze waarna de pokémon op de Swellow af schoot en zijn aanval uitvoerde. De vogel pokémon had het niet aan zien komen en werd dus flink geraakt en tegen de grond gesmeten. Oeps. De burger waarvan de pokémon was, was nu nog meer overstuur en liet de pokémon weer terug keren. Croc begon echter een vreemd licht af te geven waardoor Riddle haar pokémon wat verward aan keek… oh? Dat werd tijd! Eindelijk evolueerde hij! Niet veel later stond er dan ook een Krookodile tussen het gezelschap. Riddle’s glimlach werd nog groter en Croc leek ook zeer tevreden met het resultaat.
De burgers daarentegen leken nu nog banger en de meeste deden een poging om uit het gebouw te ontkomen. De meeste lukte dat ook, het zou Riddle dan ook wat boeien waar ze heen gingen. Ze had toch niks aan die mensen hier. Ze moest en zou bij die gezagvoerder komen en dat was eigenlijk het belangrijkste. Ze had haar pokémon er alleen maar uit gelaten zodat ze wat angst konden zaaien en voor het geval er een paar dappere mensen waren die het een goed idee vonden om tegen haar op te gaan, slecht idee. Ze waren tenslotte geen gymleaders. Riddle grinnikte lichtjes en stond niet veel later voor de neus van een dame die haar met een bange blik aan staarde. “Waar is de man van dit hele gebeuren?” vroeg ze met een zoetelijke stem waarna de vrouw haar hand uit stak en stotterend sprak dat zijn kantoor die kant op was, of zoiets. “Dankjewel” sprak ze geamuseerd, gosh dit was te makkelijk. De bewaking in dit gebouw was bagger, dat was wel duidelijk. Ze liep langs de vrouw heen, gevolgd door Hiro, Ezio en Croc. Andraste en Fluffy bleven achter om de boel daar in de gaten te houden en te zorgen dat niemand wat geks van plan was. Ze moesten het gebouw daarnaast wel heel houden, voordat de overname gebeurd was. Niet veel later kwam ze bij het kantoor aan van de gezagvoerder. Even bleef ze staan en staarde ze naar de deur…. ze vertrouwde het duidelijk niet…. Ze stapte op zij en gooide de deur open, waarna er gelijk twee mannen naar buiten kwamen stormen met… oh wauw, geweren?! De mannen hadden echter niet verwacht dat ze niet voor de deur zou staan en vielen dus bijna over hun eigen voeten heen. Ze herstelden zichzelf snel om zich daarna op Riddle te richten en gelijk hun geweren op haar te richten. Hmm… ze hadden toch nog iets om hun gezagvoerder te ‘beschermen’. Riddle grinnikte lichtjes en keek even naar haar pokémon die nu wisten wat de bedoeling was. Riddle kwam nu zelf wel in actie. Ze wilde niet dat haar beestjes gewond zouden raken door iets als een geweer. En de meeste mensen verwachtte niet dat mevrouw hier ook zelf wat kon. ‘Geef je over!’ werd er naar haar geroepen al was de angst in hun stemmen te horen, zielig hoor. Riddle gooide haar handen in de lucht en stapte gewoon op de mannen af, alsof ze zich over gaf, maar er stond een brede glimlach op haar gezicht. De mannen lieten voor even gelijk hun guard down door haar verbaasd aan te kijken en hun geweren wat te laten zakken… slechte actie. Riddle haalde uit met haar ene been om hierbij beide geweren uit hun handen te trappen en de mannen deinsde terug, duidelijk verward door wat er net gebeurde. Riddle sprong naar voren en haalde beide neer. Toen ze op de grond belandde, ging ze gewoon op de twee mannen staan en keek ze letterlijk en figuurlijk neer op de twee mannen. Met een grijns en vervolgens begon ze even lichtelijk te lachen “Volgende keer wat meer actie hoor jongens” sprak ze met een glimlach terwijl de twee dudes uitgeteld bleven liggen.
De roodharige raapte de twee geweren van de grond, om te voorkomen dat die in verkeerde handen kwamen… oeps, ironisch, ze waren nu in verkeerde handen eigenlijk. Nee joh, Riddle was veel te lief hiervoor. Ze stapte het kantoor binnen, met nu alleen nog maar Hiro volgend. Ezio en Croc bleven achter bij de twee dudes die knock-out op de grond lagen, je wist maar nooit. Eenmaal in het kantoor smeet ze de twee geweren aan de kant, die had ze toch niet nodig. “Kan ik de ‘baas’ spreken?” sprak ze vervolgens met een glimlach en weer die zoete stem, alsof dit alles heel normaal was. Naja in Riddle’s ogen misschien. Niet veel later kwam er een erg bange dude omhoog vanachter het grote bureau. Met duidelijk paniek in zijn ogen staarde hij Riddle aan, die terug keek met een zoete glimlach. Er werd vervolgens wat dingen naar haar geroepen, voornamelijk met een paniekerig stem en wat gezeik over waarom dit gebeurd en al dat andere gezanik. Riddle gaapte een keer en hield haar hand daarbij voor haar mond en haalde haar andere hand door haar rode haren heen waarna ze even grinnikte en al de woorden die net gesproken werden, compleet negeerde. “We kunnen dit op een makkelijke manier doen…” begon ze, nog steeds een lieve glimlach “Maar ook op de harde manier” sprak ze verder, de toon in haar stem duidelijk veranderd en een gezichtsuitdrukking waar je bang van werd. De ‘gezagvoerder’ kon alleen maar piepen en kwam achter zijn bureau vandaan om haar kant op te komen en vervolgens vol op zijn knieën te gaan voor haar. Ze knipperde en keek neer op de man waarna ze lichtelijk zuchtte. Ze merkte vervolgens op dat hij een poging waagde om een van de geweren in handen te krijgen, he, dacht hij dat, dat ging lukken?! Ze grinnikte en ging volop met haar hak op zijn pols staan waarna de man het uitschreeuwde en gelijk zijn arm terug trok. Riddle had haar voet weer verplaatst en begon weer te grinniken. Hiro was ook dichterbij gekomen en stond ondertussen voor de neus van de man, zijn tanden ontbloot en flink grommend naar hem. Hij wenste dat hij nu waarschijnlijk een pokémon had of een heel leger. Helaas voor hem hadden alle Rangers het te druk met de andere Team Rocket leden, oeps. De man krabbelde omhoog en zat niet veel later tegen de muur aan met een grommende Hiro voor zijn neus. “Blijf daar maar braaf zitten” sprak ze geamuseerd “Dan kan ik ondertussen mijn werk doen” ging ze verder. Riddle liep naar het bureau en ging er gewoon boven op zitten, haar ene been over haar andere slaand. Ze keek even naar de spullen die op het bureau lagen en pakte wat bladeren op… hmmm… niet interessant. Ze gooide het vervolgens zonder enige emotie door de kamer… tot alle ergernis van de ‘gezagvoerder’, die niks kon doen.
Riddle’s aandacht ging echter naar een apparaat met een of ander microfoon ding? Hmm… zou dit zo’n apparaat zijn waar je in kon spreken en de hele stad het kon horen? Zou wel enorm geniaal zijn. Haar blik ging naar de ‘gezagvoerder’ die haar al fronsend aan staarde, maar nog geen poot durfde te bewegen met Hiro voor haar neus. “Well…” begon ze “Je kan me vast wel vertellen waar dit voor is” sprak ze met een glimlach terwijl ze de microfoon voor haar omhoog hield, aangezien ze het apparaat waar aan het bevestigd was niet kon optillen. De man snoof en dacht er vervolgens haar eerst aan om geen woord meer te spreken, maar… Hiro vond dat hij zijn mond maar moest openen en kwam nog dichterbij, bijna zijn snuit in zijn gezicht duwend, nog steeds flink grommend. De man begon gelijk te stamelen… er kwamen bijna tranen uit zijn ogen. “Praat dan” kwam er lachend uit, ondertussen nam Hiro wat afstand van de man, maar bleef zijn tanden showen. Mensen waren te makkelijk geïntimideerd, maar ja als je zo’n mietje en slap was als dit persoon… Ze grinnikte en de man opende gelijk zijn mond, vertellend dat dit inderdaad overal in de stad gehoord kon worden, als je de goede knop in drukte. Al werd er gelijk snel verteld welke knopjes ze in moest drukken. Met een glimlach drukte ze de juiste knopjes in en hield ze de microfoon bij haar mond. “Hiiiiii, lieve mensjes….” begon ze enthousiast in de microfoon te spreken. Was even een test of het buiten ook hoorbaar was… maar dat hoorde ze zelfs door het raam door, wauw. “Haha, oeps, dit ding is luider dan ik dacht!” ging ze verder, even grinnikend “Nou het is dus duidelijk dat jullie mij allemaal kunnen horen, want dat is natuurlijk helemaal mooi en de bedoeling”. Ze was even stil en keek naar de gezagvoerder die haar geïrriteerd aan keek. “Ik wilde in, naam van Team Rocket, even duidelijk maken dat Mossdeep City vanaf nu onder ons gezag staat” sprak ze geamuseerd. “Ja, dat de Rangertjes en Gymleaders dat maar even weten” sprak ze een tikkeltje denigrerend “Op het moment ben ik namelijk hier bij de gezagvoerder in zijn mooie, grote kantoor!” ging ze verder, weer hartstikke enthousiast “De beste man heeft ook iets te zeggen voor mij… toch?” duidelijk hierbij de meneer aankijkend die bang tegen de muur aan zat gedrukt. “Hij is het hier namelijk compleet mee eens” zei ze in de microfoon terwijl ze van het bureau af sprong en naar de man toe liep “Laat het nog maar even extra horen, meneer de gezagvoerder” grinnikte ze lichtjes waarna ze de microfoon bijna in zijn gezicht duwde. Hiro keek hem fel aan met zijn tanden ontbloot ‘U..uuh j..jj..ja!’ kwam er stotterend uit “Dat mag wel wat enthousiaster hoor meneer! Dit is een mooie dag!” sprak ze zelf waarna ze de man vervolgens met een kille blik aan keek. De man kreeg gelijk een soort van hartaanval en opende zijn mond weer “Hier…bij is Mossdeep City onder het gezag van Team Rocket en gaat alles via hun!” kwam er bij de man nogal snel uit van paniek, al was er duidelijk complete schuld te vinden in zijn ogen na zijn woorden. Riddle begon lichtelijk te lachen en liep weer naar het bureau en ging er weer zitten zoals ze net zei, met de microfoon bij haar mond. “Denk dat dat wel duidelijk was… niet?” sprak ze geamuseerd “En als het niet zo is….” de toon in haar stem veranderde vervolgens naar een kille stem “Dan kom we het je persoonlijk duidelijk maken”. Ze klikte het ding vervolgens uit en keek even naar Hiro met een brede glimlach en vervolgens naar de man. Ze grinnikte en rekte zichzelf even flink uit. Mission accomplished for now!
4242 woorden~
