|
| And the world refused to die +Tore | |
| |
Auteur | Bericht |
---|
Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: And the world refused to die +Tore do nov 12, 2015 10:14 pm | |
| Zijn schouder deed nog soms wat pijn van de vogel die hem een tijd geleden had aangevallen, maar dat was gelukkig dan nog enkel als hij echt te druk bezig was met die ene arm. Ook was er nog dat hij nu, of beter gezegd, sinds een week geleden elite was geworden. Dit was al de tweede keer dat hij nou zo een promotie had gehad zonder er echt hard voor te werken, en het voelde vrij.. raar. Hij schudde kort zijn hoofd en versnelde zijn pas wat door de straten, misschien dat er iets was waaraan hij even aan afgeleid kon zijn. Zou wel even wat goeds zijn, er was immers genoeg gebeurd, dingen die wel apart waren en nog zo verder. Lugus, welke het bedenkelijke gezicht van de groenharige opmerkte maakte een bezorgde grom, waarop Nathan kort zijn hoofd schudde, ten teken dat er niets aan de hand was. Gezien het nog middag was, al werd het langzaam wel avond, waren de straten nog vol met mensen. Niet aan de hand en op het eerst gezicht leek het gewoon rustig, niets aan de hand dan toch? De jongen had gewoon zijn 'standaard' kleding aan, of het was gewoon eerder wat daar wel vrij veel op leek, al was zijn broek dan gewoon een simpele spijkerbroek. Niet echt iets bijzonders dus. Zijn gouden ogen bekeken de omgeving kort, waarna hij uit de stroom van mensen liep en plaatsnam op een random bankje. Hij knikte kort naar Lugus, zachtjes uitsprekend dat de Lucario even mocht gaan, wat deze dan ook meteen deed. Al snel was de Aura Pokémon verdwenen in de mensenmassa, op een manier had hij wel wat rust nu.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore vr nov 13, 2015 9:24 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Met een zucht stapte hij weer door de drukke straten van Lumiose City. Hij was zeker geen liefhebber meer van de stad na er tweemaal in opgepakt te zijn. Al had hij natuurlijk wel Layla ontmoet en had hij door haar een 'thuis'. Zonder haar… Nee, dan had zijn moeder hem vast opgehaald en terug gebracht naar Johto. Dan had zijn avontuur in Kalos amper een week geduurd en dat was absoluut niet wat hij wilde. In die tijd had hij wel al meerdere Pokémon verkregen, mensen ontmoet en zelfs een gymbadge behaald. Helaas was een Trainer carriere net wat uitgebreider dan alleen dát. Snel stapte hij weg om een voetanger te ontwijken en liet zijn blik rusten op enkele winkels. Zelfs zonder het riico te lopen dat de politie hem op zou pakken voelde hij zich er niet bepaald veilig meer. Wellicht kwam het door Team Rocket die de stad over had genomen, maar daar had hij weinig verder van gemerkt. Natuurlijk vielen daar de twee Team Rocket leden niet onder die hij had leren kennen. Daarover gesproken… Zag hij niet iemand staan met felgroen haar én.. Wacht, dát moest hem zijn! Oké, rustig maar, Tore. Het was overduidelijk geen waanbeeld en de ander kwam recht zijn kant op. Z-Zou hij omlopen? Wegduiken in de mensenmassa was dan weer onmogelijk met zijn lengte en pijnlijk. Gefrustreerd beet hij op zijn lip, maar een man vond dat hij traag genoeg liep en duwde hem opzij. “Au! Let o-” snauwde Tore al, compleet verrast, maar toen voelde hij de blik van iemand al op hem branden. Nee, dit kon niet waar zijn… Met een ruk draaide hij zich om, enkel om recht in de kijkers van de moordenaar te kijken. Godverdomme, waarom overkwam hem dit nou? “J-Je bent dus niet meer opgepakt. Leuk,” Waarom moest hij bij zijn terugkeer naar de stad gelijk van iedereen hém nou weer tegenkomen?! |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore vr nov 13, 2015 9:45 pm | |
| Hij lette maar amper op de mensenmassa, hoogstens om niet zichzelf te laten struikelen maar dat was het dan wel een beetje. Bij het horen van een gescheld voor zich fronste hij even en wauw het in de eerste instantie gaan negeren, tot degene die had gescholde hem wel wat bekend vorkwam, oh, hij. Zijn blik bleef kort hangen op de blonde, tot deze zich omdraaide. Voor even keken de twee elkaar recht in de ogen aan, wat dramatisch was dit allemaal zeg. "Het maakt echt niemand uit of ze je wel of niet omver lopen, dus schelden heeft geen zin." klonk er wat droog, wat dit joch niet gewend aan de stad dat hij er zo wel over dacht? Hij zuchtte kort bij de woorden van de ander, dat hij niet meer was opgepakt. "Kan het ook nog gemeend of niet soms?" het maakte hem weinig uit, wat ook wel te merken was aan de toon in zijn stem. Kijk, de jongen was gewoon zijn eigen ding aan het doen en had maar ook vrij weinig zin in een gevecht of dergelijk. Wist hij het hoe Tore nu moest denken, maar het was wel duidelijk onderhand geworden dat Nathan -waarschijnlijk- niets zou doen, in een slechte trant dan.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore vr nov 13, 2015 10:14 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Hij ziet de moordenaar na een tijdje weer en direct leerde hij hem de les. Schijnbaar dacht hij dat het niets zou uitmaken of iemand hem omver zou lopen en dat schelden geen zin had. Helaas was dat de realiteit van de stad, net zo één waar hij in woonde. Deze stad was echter flink wat groter en veel asocialer naar zijn mening. Iedereen negeerde ook dan ook elkaar. Niet dat hij het een hinder vond, tot zonet dan. Nadat hij echter de ander op een geweldige wijze begroet was, zuchtte hij diep. Hij dacht écht een betere begroeting te verwachten dan de vraag of hij opgepakt was. Dat was heel naïef. Hij bleef een moordenaar, of was hij dat vergeten? Dat leek hem namelijk stug. Met vernauwde ogen keek hij hem dan ook aan, al oogde Nathan vrij onverschillig. “Helaas,” zei Tore er botweg op, “En… vast weer mensen vermoord of Pokémon?” Zijn beeld van de ander zou niet zomaar veranderen door zijn houding. Vergeet het maar. |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 10:47 am | |
| Waarom deed de jongen er eigenlijk nog überhaupt een pogin op om een 'gesprek' aan te knopen met de blonde? Ze hadden er beiden geen zin in wat duidelijk te merken was. Net zoals de vriendschap die er duidelijk bij de twee vanaf sprong, dus niet. Hij haalde kort zijn schouders onwillekeurig op bij de vraag. "Enkel mens-." tijd om te spreken kreeg hij niet eens, want volledig uit het niets kwam er een soort van explosie. Wat. Hij keek er kort naar, om er daarna meteen zonder enig pardon heen te lopen. En wat mocht dit dan wel niet zijn? Na even te hebben gelopen zag hij de oorzaak er al van, een Drapion en zijn Lucario die aan ht vechten waren. Waarom was er in godsnaam een Drapion hier, waarom waren die twee aan het vechten? Weer, voor de tweede keer wat in zeker vijf minuten was, zuchtte de jongen. Wat was dit weer geweldig zeg, dus niet. Had hij een keertje wat rust, werd het en weer verstoord door Tore, of deze hem was gevold of niet maakte hem weinig uit trouwens, en ook nog de twee vechtende Pokémon. "Lugus!" klonk zijn stem, zeker geïriteerd om even alles. Meteen was de aandacht van de Aura Pokémon naar zijn trainer, maar lette natuurlijk nog half op de Drapion. "Bone Rush." commandeerde hij de Pokémon, welke snel naar achteren sprong en een bot in diens handen creërde, om er daarna met he ding op de schorpien in te rammen tot zeker drie keer.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 3:20 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Ging Nathan nou daadwerkelijk zeggen dat hij enkel 'mensen' vermoordde? Met een frons had hij zijn mond er al over open willen trekken, maar een enorme knal weerklonk toen. H-heilige Arceus, wát was dat geweest? Verward keek hij over de mensenmassa heen waar hij twee vechtende Pokémon zag. De één was een soort hondachtige Pokémon met horens bij zijn poten en borst die hem natuurlijk onbekend was. Gelijk daar tegenover stond een paarsgekleurde schorpioen-achtige Pokémon. De twee vochten duidelijk en de mensen renden al angstig van ze weg. Waarom vochten ze in hemelsnaam, en daarbuiten moesten ze gestopt worden. In zijn ooghoek zag hij echter dat Nathan er simpelweg op af liep, waarop hij hem na enige aarzeling volgde. Ging hij er ook iets aan doen, of was hij iets anders van plan? Tot zijn verbazing sprak hij eenmaal op de locatie een naam uit, 'Lugus' en direct keerde de hondachtige Pokémon zich tot hem. Schijnbaar was die Pokémon dan van hem, maar dat beantwoorddde voor de rest geen enkele vraag, zoals… waarom hij de ander bevocht. Het leek er op dat hij er niet verder bij stil stond en riep een aanval uit, waarbij de hond een lichtgevende bot liet verschijnen en deze in sloeg op de schorpioen. Bij elke klap liet de schorpioen een kreun horen, maar hij bleef strijdlustig uit zijn ogen kijken. Net zoals bij de vorige keer kreeg hij de indruk dat de Pokémon van een flink hoog niveau moest zijn, al was het lager dan die van Lugus. Zomaar uit het niets een Pokémon bevechten zat hem niet lekker, maar het scheen een wilde Pokémon te zijn. Hij vocht namelijk volledig zonder instructies en had simpelweg de sfeer van wild over hem heen hangen. Bij de zoveelste klap van het bot worstelde de Pokémon zich los en liet zijn armen paars opgloeien om een kruis-met zijn armen te vormen. Hij dacht de aanval te herkennen als Cross-Poison, m-maar… De aanval zou Lugus gegarandeerd raken. Hoe erg hij Nathan's daden vond, hij kon niet een Pokémon zomaar laten lijden. “Voor deze ene keer...” Dat zei hij nu wel, maar de vorige keer hadden ze ook zij-aan zij gevochten. Weer bracht hij maar Newton tevoorschijn die vlak voor de armen van de Pokémon verscheen met zijn sadistische grijns op zijn gezicht. 'Electa?' bracht hij verward uit, bij het zien van de aanval. “Low Kick op de arm en Thunder Punch op zijn achterhoofd!” commandeerde Tore direct. Door het gymgevecht was hij het meer gewend geraakt om combinaties te cmmanderen, maar hij bleef er verrast over hoe makkelijk dat tegenwoordig ging. De Electric type Pokémon gehoorzaamde ook direct en trapte recht tegen de arm aan, waardoor de aanval tegen het gezicht van de Pokémon opknalde. Een gefrustreerde grom liet hij horen na tijdelijk verblind te zijn, waarna Newton zijn vuist weer naar achteren stak. Binnen enkele tellen verscheen er een flinke laag elektricteit erom heen, waarna hij deze met al zijn spierkracht keihard neersloeg tegen de achterhoofd van de Pokémon. Deze wist zich nog net van de vorige klap te herstellen, maar sloeg direct flink naar voren door de tweede klap. Trots dat zijn aanval raakte kraakte hij zijn knokkels toen hij weer weg gesprongen was en vlak achter de Drapion stond. “Goed gedaan Newton!” zei Tore oprecht, waarop de Electabuzz zijn duim trots opstak. Zijn band met hem was dan ook flink verbeterd. |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 4:20 pm | |
| Dit sloeg werkelijk nergens op, waarom was er in hemelsnaam een Drapion, waarom waren dat beest en Lugus aan het vechten. Er schoten vele vragen door zijn hoofd, maar echt iemand om ze te beantwoorden was er niet. De aanval die de Drapion wou gaan gebrouwen leek wat op een Cross Poison, wel mooi gezien Lugus daar imuun tegen was, dankzij de deels steel type die de hondachtige was. Toen er door Tore wat werd gemompeld dat het voor deze ene ker was, fronste hij lichtjes, waar had die het nou over? Oh, daarover. Er was namelijk al een Pokémon verschenen, was dat geen Electabuzz? Het leek er wel op namelijk. Wauw, dat Tore nog mee zou helpen, wie zou dat dan nou hebben verwacht zeg. Het was namelijk eerder te verwachten geweest dat de ander er niets meervan wou weten, in welk geval leek het wel te werken, gezien de aanval van de Drapion werd gestopt. "Calm Mind, Power-up Punch." commandeerde hij. De Lucario leek even zijn ogen te sluiten en volledig rustig te worden, om deze daarna open te doen, op de schorpioen af te sprinten en de aanval te gaan gebruiken. Met een klap kwam het tegen de schorpioen aan, waarna de Aura Pokémon naar achteren sprong, daarbij ook meteen de aanval ontwijkend van de Drapio,n welke blijkbaar een Nightslash had gebruikt. Echter, zonder het verder af te wachten gebruikte deze een andere aanal, een Venoshock, lekker dan. "Hou die aanval tegen." de Lucario sprintte naar de aanval toe, zodat de paarse aanval de Aura Pokémon had geraakt, enkel was er geen spoor van schade te zien, beter.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 4:58 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Er werden weer twee aanvallen genoemd, 'Calm Mind' en 'Power-Up Punch'. Weer twee aanvallen die hij enkel vaag dacht te herkennen. In ieder geval zag hij dat Nathan's Pokémon zijn ogen een tel lang sloot en zijn lichaam ontspande. Was dat wel een handige zet tegenover de schorpioenachtige Pokémon? Hij liet zijn blik erop vallen, maar het viel hem gelijk al op dat hij nog voorover gebogen hing. Die flinke klap tegen zijn achterhoofd had hem even versuft en zeker nét lang genoeg. Na zijn ogen weer geopend te hebben rende hij op de paarse Pokémon af en deelde een rake stoot uit. Tot nu toe leken de aanvallen daadwerkelijk hun namen na te gaan. Hij begreep echter niet wat de nut achter een 'Calm Mind' was. De Pokémon leek niet anders dan voorheen. Aandachtig analyseerde hij de twee vechtende Pokémon, hopend een glimp van een verandering op te vangen. Lichamelijk leek er écht bij nader in zien niets veranderd te zijn. Met een frons keek hij kort opzij, recht naar Nathan. Wat was echt zijn reden hierachter dan geweest? Het leek hem echter onhandig het hem tijdens deze situatie te vertragen, en richtte zijn aandacht weer op de strijd. Newton stond namelijk verveeld achter de Drapion die een flinke laag vergif op Lugus afgevuurd had. M-Muk! Hij had het kunnen stoppen met zijn Electabuzz! Tot zijn verbazing deed het de Pokémon helemaal niets wat nog meer vragen deed opwekken. Na elk gevecht had hij wel vragen klaar liggen voor de ander, maar dat terzijde… “Thunder Wave!” De Electabuzz snoof lichtelijk teleurgesteld, maar volgde het gehoorzaam op. Hij hield er meer van om daadwerklijk beschadigende aanvallen uit te voeren. Ondanks dat liet hij een elektrische bol boven zijn lif verschinen, waarop er stralen uit schoten en in de paarse Pokémon insloegen. Compleet verrast brulde hij woest en sloeg met zijn gesegmenteerde armen om zich heen. De verlamming sloeg echter in en door de wilde uithalen viel de Drapion op de grond neer. “Gebruik nu je Discharge en Thunder Punch tegen zijn armen!” En daar was de sadistische grijns weer van Newton die met een enthousiaste brul zijn hand balde en de lucht in stak. Een dikke laag elektriciteit omhulde zich om zijn lijf en concentreerde zich op zijn vuist, waarna hij op een rap tempo op de Pokémon afrende. Met een flinke sprong wist hij over zijn rug te springen en twee flinke stoten uit te delen aan beide armen. 'Electabuzz,' gniffelde hij trots, toen hij naast Lugus op de grond tot stilstand kwam. De Pokémon was zeker geamuseerd met de gepijnigde Drapion die niet al te blij was met zijn verlamming en pijnlijke armen. |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 5:35 pm | |
| Hij was zich er maar al te erg van bewust dat de Calm Mind nu nog geen verandering had laten zien, maar dat kwam dan ook doordat het enkel voor de special attack en special defense omhoog liet gaan en overduidelijk, de aanval die hij daarna had laten doen was duidelijk geen speciale. De Elecatbuzz van de ander werd eerst opgedragen een Thunder Wave te gebruiken en al leek deze daar niet blij mee te zijn, werd het toch gebruikt. Vervolgens werden twee andere elektrische aanvallen tegen de, ondertussen verlamde, schorpioen gebruikt. Dit ging wel even die goede kant op zo. "Extremespeed, daarna Aura Sphere." met een snelhied die het ook simpelweg amper kon volgen de Aura Pokémon op de Srapion uitm om deze hard te tackelen met de Extreme Speed, daarna terwijl de blauwe Pokémon nog in de buurt was werd er snel een blauwe bol met energie gecreërd en deze op de schoprioen afgevuurd, welke zoals hoorde werd geraakt. De Drapion's tanden leken omhuld te worden met vuur, waardoor hij al snel de aanval herkende als Fire Fang, een aanval waar de Lucario absoluut niet goed tegen kon. "Counter." zodra de aanval werd uitgevoerd, zorgde Lugus ervoor dat de aanval deze hem niet raakte, om daarna de aanval met dubbel zoveel kracht terug te keren naar de Drapion, welke een soort van gebrul uitte.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 7:24 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Weer volgde er twee aanvallen die hij juist weer kende. Bij Extremespeed nam de snelheid van een Pokémon toe en bij Aura Sphere werd er een krachtige energiebal afgevuurd. De enie reden waarom hij ze wel volledig herrinerde kwam door de lessen over Pokémon. Daarbij keken ze naar Mega geËvolueerde Pokémon die enkele aanvallen uitvoerde. Nu hij daarover nadacht… Daar had hij de hondachtige Pokémon ook in gezien die dus de Aura Sphere uitvoerde. Het had er indrukwekkend uit gezien, maar toen had hij zelf er weinig interesse in. Het waren geen Electric type, dus dan hield het op. Hij kon echter niet op de naam van de Pokémon komen, enkel dat het met een 'L' begon. Het maakte eigenlijk ook weinig uit; Lugus was razendsnel op de tegenstander afgeschoten en knalde stevig tegen hem op. De Pokémon was verrast naar achteren gschoten en kreeg een tel later een vreemde blauwkleurige bol tegen zijn lijf aan die Lugus had afgevuurd. Het richtte overduidelijk veel schade aan en de paarse Pokémon kreunde gefrustreerd en liet ditmaal wat vlammen rond zijn kaken verschijnen. Vlammen? Had het hetzelfde idee als een Fire Punch, maar dan met tanden? Hmm, dat zou niet eens zo heel vreemd wezen. De Pokémon dreigde zijn tanden al in de poten van de Lucario te zetten, maar weer was hij te laat. Kom op, zeg! De Pokémon had echter zichzelf al verdedigd door een zekere 'Counter' te gebruiken. Op basis van de luide brul was het zeer effectief geweest en was de Pokémon zelfs even buiten westen geraakt. Tijd voor hem en Newton. “Low Kic-” zei hij al, maar direct zweeg hij weer. De Drapion had zich woest omgedraaid naar de Electric type en had de afstand met veel moeite weten te verminderen. “Muk..” Z-Zo kon Newton niet zomaar zich bevrijden! Newton stond er echter ontspannen bij en liet de Pokémon met zijn door vlammen omringende tanden benaderen. “Thunder Punch, hup!” commandeerde hij onzeker, maar Newton schudde traag met zijn kop. Waarom niet?! Wilde hij dan geraakt worden door de aanval? De tanden naderden al snel, maar nog voordat deze hem bereikt hadden, as hij opzij gesprongen en keek Tore vastberaden aan. De kop van de paarse Pokémon was tegen een muur aan geknald en stelde een apparaat bloot. Wacht… Die blik. Wilde hij nou dat hij.. ? Een tel keek hij onzeker naar het metalen voorwerp in zijn zak, maar sloeg een zucht en wierp deze recht naar Newton toe. Het was eigenlijk misschien veel te vroeg, maar het zou hem wel de kracht geven om de Pokémon beter aan te kunnen. En hij leek de kracht van het nieuwe lichaam wel aan te moeten kunnen. Newton ving soepel het voorwerp op en knalde zijn hand tegen het apparaat aan. Natuurlijk vogde er een explosie en kwamen er een flinke dosis elektriciteit vrij die om het lichtgevende lichaam van Newton cirkelde. Zijn ledematen werden plotseling groter en hij vorde twee zeer lange staarten die over zijn rug heen krulde. Hij spande al zijn spieren al aan, voordat de evolutie voltooid was en deelde een Low Kick uit aan de Pokémon. 'Electivire!' brulde hij er luid bij, waarna hij de Pokémon bij zijn kop greep en recht een Thunder Punch tegen zijn gezcht aan dreigde uit te delen. “Stop! Het is voorbij!” riep Tore op de top van zijn longen, waarna hij verward van hem naar de Pokémon keek. Hij was al buiten bewustzijn.. O… Oké, dan. Onverschillig liet hij de kop los en liep met een enorme grijns naar Tore toe, met zijn vuist gebald voor zich. “Pfoe,” Tore was al blij dat de dreiging voorbij was en keek met een frons naar de vuist. Wilde hij serieus..? Met een zwakke grijns balde hij ook zijn vuist en knalde die er tegenaan, waarna hij Flippy kort aankeek. Zijn Pokémon had overduidelijk meer schade uitgehaald zonet dan zijn Electivire, maar… De rest van zijn Pokémon waren ook hoger geleveld en konden haast elke dreiging aan. Al werden ze puur voor dden gebruikt, kreeg hij de indruk. Wat als hij dan ook die kracht had, maar voor het goede kon gebruiken? Niet dat hij een held wilde worden. Met vernauwde ogen keek hij hem dus weer aan. Hij ging iets stoms doen.. “Lugus was best sterk, maar…” begon Tore, maar hij zuchtte geërgerd, “Oké, hoe wist je hem zo sterk te krijgen en zou je mij en Newton daarbij willen helpen?” Zo, gevraagd en hij verwachtte een flauw antwoord of een duidelijke 'nee'. Hij had het dan ten minste gevraagd en dan zou hij verder kunnen vragen naar niet-moordenaars die tips hadden. |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 8:44 pm | |
| Het was best grappig om te zien hoe de twee jongens om de beurt gingen aanvallen, de ene keer was het namelijk dat Nathan zijn Pokémon liet aanvallen, en de andere keer Tore diens Pokémon. Rustig bekeek hij hoe nu Tore aan het aanvallen was, een beetje apart maar het leek zeker te werken, echter bij de de Electabuzz was geëvolueerd door een een of ander apparaat en een explosie, wat was er dan nu toch met explosies aan de hand heilige Arceus. Een beetje apart was dit, maar goed, in welk geval was de Drapion verslagen. Alhoewel, het leek er nog op dat de gele Pokémon van Tore nog een genadeklap wou brengen, wie weet hoe letterlijk. Enkel bij het geschreeuw van de blonde leek de Pokémon te stoppen. Hij had al de Pokéball van de Lucario gepakt, van plan on deze terug te keren maar fronste toen de jongere jongen hem aansprak dat Lugus best sterk was, gevolgd met een maar. Of hij wat? Nou, als er wel iets niet was dat hij verwacht zou gaan hebben, dan zou het dat wel zijn geweest. Er was een wel duidelijke verbazing even bij de jongen gezien, maar al kort daarna had hij weer even een wat normalere houding kunnen aannemen. "Waarom ik? Waarom vraag je het mij van iedereen die je het kan vragen?" vroeg hij enkel, geen idee waarom de jongen het zou gaan doen, of de reden in welk geval, maar Nathan ging wel een poging waren. De ander... trainen om het dan maar even zo te noemen.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore za nov 14, 2015 9:11 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Hij vroeg een moordenaar om hulp voor training, en waarom specifiek hem? Dat was een goede vraag, maar hij kende amper sterke Trainer's. De ander was de enige uitschieter, al wist hij dat als hij verder zocht vast iemand anders kon vinden. Zo moeilijk moest het niet zijn. Met behulp van Goomygle kon hij makkelijk wel iemand opsporen, al waren ze meestal prijzig. Veel geld had hij dan ook niet meer op zak, niet genoeg voor een coach. Dat zou dan toch zijn reden zijn. Op meer kon hij gewoonweg niet komen. “Simpel: ik heb niet genoeg geld voor een coach en van iedereen die ik ken had jij de sterkste Pokémon,” Het was eigenlijk heel eenvoudig, maar het bleef hem niet lekker zitten wat hij aan het doen was. Als hij echter sterker wilde worden en ook zijn team een flinke groei wilde laten door maken zou hij dit moeten doen. |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore zo nov 15, 2015 12:38 pm | |
| Rustig, met toch wek een lichte verbazing luisterde hij naar Tore's reden waarom. Want ja, van alle mensen die er nou waren, was het niet per se een beste keuze om de groenharige te kiezen. Het klonk, op een manier, best wel redelijk. Een beetje typisch was de eerste wel, want wie had er wel eigenlijk niet geld tekort van die leeftijd voor dit soort dingen? Rijke verwende nesten waarschijnlijk. En de tweede, tja, dat was niet echt iets waar hij nou bepaald over in zeggen. Sure, hij had sterkte Pokémon ja maar wie weet of er nog andere mensen waren met sterkere Pokémon? Wie weet. Hij zuchtte kort binnensmonds, om daarna even een kort knikje te geven. "Prima." wie weet of Nathan eruit kon gaan profiteren, dat betwijfelde hij, maar het proberen ervoor kon wel handig zijn. "Laten we dan nu maar meteen beginnen." sprak hij rustig, om daarna de Lucario te wenken, om te draaien en naar een wat meer open plek te lopen, of beter, een pak. Daat zouden wel genoeg Pokémon zijn die konden worden gebruikt ervoor. Zijn eerdere woorden zouden waarschijnlijk wel genoeg moeten zijn voor de blonde jongen om Nathan te gazan volgen, immers was die degene die sterker wou worden of in ieder geval, diens Pokémon.
|
| | | Member Tore AdolfssonPunten : 391
Gender : Male ♂
Age : 17 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore zo nov 22, 2015 5:34 pm | |
| { | i'm fine i just need a moment | } |
Oprecht verbaasd staarde hij Nathan aan nadat die zomaar zijn verzoek geaccepteerd had. Dat.. had hij van mijlen ver niet aan zien kunnen komen. Terwijl hij het nog probeerde te verwerken opperde de ander al dat ze direct van start zouden gaan. Als in... nu? Het was vanaf nu echter zijn docent, dus hij maakte eenmaal de regels, hoe onredelijk ze konden zijn. Al keek hij even opzij, naar Newton die juist opgewonden door de situatie raakte en enthousiast zijn vuisten aan het knakken was. Die had er overduidelijk wel zin in. “Prima,” klonk er van hem, maar hij was nog tamelijk verrast. Het was veel te makkelijk gegaan en om gelijk er al aan te beginnen was wel heel discreet. Niet dat het een probleem was, voor vandaag had hij niets in zijn agenda staan. Buiten simpele training van zijn Pokémon wat eigenlijk ook elk moment zou beginnen. Hij besloot maar de twee te volgen, al had hij geen idee waar ze naar toe werden geleid. De stad kende hij daar niet genoeg voor. Na enige tijd kwamen de twee tot stil stand en kon hij de plaats tot zich op nemen. Het was duidelijk een park die niet heel druk bezocht werd en ze stonden in een open veld. Geen slechte locatie om te trainen, maar wat was nou de bedoeling? Pas toen de Electivire naast hem stilstond besloot hijpas zijn vraag te stellen. “En.. Wat moet i-Herstel, wij doen?” De Electivire reageerde verrast op de correctie en liet een instemmende grom horen. |
| | | Member Nathan MalonePunten : 202
Gender : Male ♂
Age : 21 years 23/12
Type : Team Rocket
Rang : Investigatore
Regions : Hoenn en Kalos
Icon : | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore zo nov 22, 2015 6:14 pm | |
| Blijkbaar was de ander geschokt, waarom zou deze dat niet zijn ja, immers niet dat elke dag zoiets gebeurde. Eenmaal bij het parkje aangekomen keek hij om zich heen, het zou heus wel zijn dat er ergens in de buurt een Pokémon was, eentje waartegen kon getraind worden. Natuurlijk was het te verwachten dat er niet eentje gewoon om de hoek zou gaan komen, maar goed, dat werd dan zoeken maar hij was zelf niet van plan om dat te doen. Bij de vraag van de blonde draaide hij zich om naar deze. "Een sterke Pokémon vinden, eentje waar jij enkel het tegen op gaan nemen en misschien te sterk is. Je zal tips van me krijgen maar geen verdere hulp." misschien als het te gevaarlijk werd, maar dat kon dan nog wel een intressante situatie gaan woorden en met die woorden knikte hij naar Lugus, welke er voor de tweede keer die dag vandoor sprintte, maar dan nu zocht voor zo een soort Pokémon. Dit zou waarschijnlijk niet al te lang gaan duren, dat leek de jongen in welk geval. Hij wist dat er bijvoorbeeld Nidoran rondliepen in Lumiose, vast wel dat er ook evoluties van rondliepen. Beter gezegd, perfect voor nu.
|
| | | Gesponsorde inhoud | Onderwerp: Re: And the world refused to die +Tore | |
| |
| | | |
Soortgelijke onderwerpen | |
|
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |