Coldness. [&TORE ADOLFSSON]

Het was een lange reis geweest en Gavin was er nog steeds niet zeker van of het het waard was, maar Electro leek het in elk geval leuk te vinden. Genietend stond Electro een eindje verderop te smullen van een ijsje die Gavin voor hem had gekocht terwijl de zwartharige jongen zelf over een kaart gebogen stond. Voor een beetje geld had hij een kaart van de volledige regio van Kalos kunnen kopen, maar hij begreep er geen snars van. Dus als hij het goed had, was hij nu op weg naar Dendemille Town. Wat voor naam was dat? En waarom leek het hier net alsof het de overgang van herfst naar winter was? Hij zuchtte terwijl hij een antwoord probeerde te verzinnen op zijn eigen vraag, maar dat ging niet echt en dat was iets wat hij niet leuk vond. Electro leek zich in elk geval nergens aan te ergeren. Nee, deze zat gewoon vrolijk van zijn ijsje te genieten alsof het niks was. Gavin zuchtte en dacht aan gisteren. Gisteren was zijn achttiende verjaardag geweest. En hij had het gevierd op een boot. Hij had op een bed gezeten, had naar buiten gekeken en had zich voor de rest niks aangetrokken van anderen die ook op de boot zaten. Hij had nog een kaarsje aan willen steken, maar had dat te veel moeite gevonden. Electro had hem nog gefeliciteerd en daar was het dan wel bij gebleven. Geen mens die wist dat Gavin jarig was geweest. Hij was van zeventien naar achttien gegaan. En geen mens die het wist. Misschien was het zo ook wel beter, maar aan de andere kant had hij graag Vivienne gecontacteerd om te zeggen dat hij een jaartje ouder was geworden. Ach. Misschien kon dat later nog wel. Bovendien wist hij niet eens of Vivienne hem dan nog wel herkende. Ze hadden elkaar wel hun nummer gegeven, maar dat was het voor de rest dan ook. Het was niet dat hij iemand was die anderen gauw ging lastig vallen om zoiets doms te melden. De donkere ogen van de jongen gleden weer terug naar Electro terwijl hij de gedachten uit zijn hoofd probeerde te wissen. Zo ging hij natuurlijk ook niet gauw vrolijk worden als hij zo bleef denken, maar hij was over het algemeen geen vrolijk persoon. Hij had nog steeds zijn norse trekjes, maar hij kon in ieder geval wel al zeggen dat hij vrienden had gemaakt.

Plotseling weerklonk er rumoer en Gavin draaide zijn hoofd. Electro’s ijsje was op de grond gevallen en een Pokémon stond vrolijk verderop te dansen. Gavin herkende hem als een water en een grass type. Zijn hart schoot in zijn keel. Dit zou wel eens een perfecte member kunnen zijn om de volgende gym uit te dagen. Met zijn grass types en tegelijkertijd zijn water types zou hij een perfecte match vormen voor de fighting types van de tweede gym. ‘Electro, Thunder Wave!’ riep hij. Electro balde zijn vuisten en een donderstraal volgde, maar Lombre had het zien aankomen en sprong opzij. Een paar bubbels volgden elkaar snel op. Dat moest Bubble of Bubble Beam zijn. Aan de kracht te zien zou hij denken dat het een Bubble Beam was. ‘Oké, Electro, ontwijk en gebruik daarna Thunder Punch!’ Op een soepele manier wist de Electabuzz de aanval van de Lombre te ontwijken, bewoog zich naar voren en knalde zijn met elektriciteit geladen vuist recht tegen Lombre aan. De Pokémon verloor zijn evenwicht en viel op de grond. ‘Thunder Wave, nu!’ riep Gavin. De donderstraal die volgde was onmogelijk te ontwijken en het raakte, maar plotseling gleed Electro uit en kwam hard op zijn zij terecht. De oorzaak werd duidelijk toen Gavin het water op de grond zag liggen. Lombre had nog snel Water Sport gebruikt nog voordat Electabuzz hem echt zeer kon doen. De Lombre kwam overeind en begon Electro met een paar snelle krabben achter elkaar te raken. Fury Swipes. Maar dat konden zij beter. ‘Gebruik Light Screen zodat je beter tegen zijn speciale aanvallen kunt!’ riep Gavin. Electro maakte zich haastig los van Lombre’s greep en zette zijn Light Screen op. De Lombre fronste en een glimlach verscheen op Gavin’s lippen. Hij dacht wel dat dit beter zou helpen om de Lombre wat op afstand te houden. En dan had je natuurlijk ook nog de Thunder Wave die de Lombre zo nu en dan gewoon hinderde om aan te vallen. Ja, ze hadden het goed voor elkaar. ‘Gebruik Swift en daarna Shock Wave!’ Het was een geweldige combinatie als je een tegenstander had die vrij snel was. De aanvallen misten beiden namelijk nooit. En ja hoor, de sterren raakten Lombre vol in zijn gezicht en de donderstraal liet hem even sidderen, maar de Lombre leek nog niet uitgevochten te zijn en kwam overeind.

De Bubble Beam die naderde deed vast veel minder pijn dan dat het zou moeten. Electro leek er in elk geval minder door geraakt te zijn dan eerst en snel naderde de electric type om een aanval uit te voeren. ‘Thunder Punch!’ riep Gavin. Hij zag dat Lombre wilde ontwijken, maar de Thunder Wave had zo zijn effect en de Lombre moest gedwongen blijven staan. De vuist van Electro kwam hierdoor ongenadig hard tegen de Pokémon. ‘Opnieuw Swift en Shock Wave!’ riep Gavin die er geen gras over wilde laten groeien. Zijn vechttechnieken waren sowieso heel erg offensief en dat had hij in de gymmatch met Roxanne ook wel laten doorschijnen. Hij was sowieso al een offensief persoontje, maar in gevechten werd dat nog duidelijker. De twee aanvallen raakten Lombre weer zonder al te veel moeite en deze keer viel de Pokémon wel verzwakt neer op de grond. Het feit dat hij een duel water type was zou ook niet al te veel in zijn voordeel werken, maar des te meer in het voordeel van Gavin. Electro stond met gebalde vuisten voor de Lombre. Hij was lichtelijk gewond, maar het was niet zo erg dat ze na het gevecht direct naar het Pokémon Center zouden moeten rennen. ‘Nog één Electro Ball om het af te maken,’ sprak Gavin terwijl hij een Poké Ball tevoorschijn haalde. Omdat Lombre verzwakt was door de aanvallen van Electro en ook nog eens onder invloed van de Thunder Wave verkeerde, was hij veel minder snel als eerst en deed de Electro Ball nog meer schade aan dan in het begin. Lombre rolde omver en bleef verzwakt liggen. Gavin haalde snel de Poké Ball tevoorschijn, vergrootte deze tot zijn originele staat en gooide hem daarna sierlijk de lucht in. De Poké Ball klapte tegen Lombre aan, ging open en zoog de Pokémon als het ware naar binnen. Daarna ging de bal dicht, viel op de grond en begon heen en weer te schudden terwijl Electro en Gavin gespannen toekeken of het zou lukken.

Met een frons keek Gavin naar de Poké Ball toen deze weer openklapte. De Lombre kwam weer tevoorschijn en de Poké Ball vloog door de lucht. Met een simpele graai plukte Gavin hem uit de lucht en wees met zijn wijsvinger naar voren. ‘Thunder Punch, Electro!’ Lombre was echter deze keer niet van plan om zich weer zo snel te laten raken en schoot opzij. Electro miste en Lombre gebruikte die afleiding om zijn Bubble Beam uit te voeren. De Bubble Beam raakte Electro in zijn rug, maar de kracht van de aanval was gelukkig afgenomen door de Light Screen van Electro waardoor de Pokémon nog net zijn evenwicht kon bewaren. Lombre rende op Electro af met de bedoeling om Fury Swipes te doen, maar Electro draaide zich om en haalde uit met zijn met elektriciteit geladen vuist. Deze vloog met volle kracht tegen Lombre waardoor de Pokémon naar achteren vloog. Met een misselijkmakende klap kwam de Pokémon neer. Electro draaide zich om en keek met gebalde vuisten toe, zijn borstkas op en neer gaande omdat hij waarschijnlijk lichtelijk vermoeid begon te worden van het gevecht. ‘Nog even volhouden!’ riep Gavin hem toe. Lombre schoot naar voren, opnieuw niet gehinderd door de Thunder Wave. Hij haalde uit met Fury Swipes en ondanks dat Electro sommige van ze wist te ontwijken, werd hij toch ook soms geraakt. Plotseling greep Electro echter de hand van Lombre vast waarmee de water en grass type hem probeerde te raken. ‘Goed, slinger hem nu weg en voer daarna een Swift uit!’ De hand werd nog steviger vastgegrepen en Electro tilde Lombre op waardoor deze zijn voeten de grond verlieten. Electro maakte drie rondjes alvorens zijn tegenstander op de grond te gooien. De Swift die volgde zorgde ervoor dat Lombre geheel zijn evenwicht verloor en op zijn rug viel. Hij sprong terug overeind om een aanval uit te voeren, maar werd gehinderd door zijn Thunder Wave. ‘Electro Ball!’ riep Gavin met zijn wijsvinger naar voren wijzend. De elektrische bal werd geladen en zonder al te veel twijfel op de Lombre afgevuurd. De Pokémon probeerde de aanval te weerstaan, maar na een korte huivering viel hij dan toch naar achteren en raakte de grond voor de tweede keer niet al te zacht. Gavin pakte de Poké Ball weer stevig vast, gooide deze weer de lucht in en zag hoe Lombre voor een tweede keer naar binnen werd gezogen. Zou het hun deze keer dan wel lukken?

Gavin sloeg zijn armen over elkaar heen terwijl hij fronsend keek naar de Poké Ball die heen en weer schudde. Hij had geen idee waarom het daarnet was misgegaan, maar hij had zo het gevoel dat hij in zijn enthousiasme bepaalde zaken verkeerd had ingeschat en dat de Pokémon daarom niet was blijven zitten. Wat de reden dan ook mocht zijn, schijnbaar bleek de uitspraak dat de tweede keer een goede keer moest zijn wel te kloppen, want de Poké Ball bleef stilliggen en Electro zwierde zijn armen in de lucht van blijdschap. Gelijk liet hij ze weer hangen, want hij besefte dat dit betekende voor hem dat hij Gavin moest delen met iemand anders. Gavin, die zich daar niet al te veel mee bezig hield, draaide zich naar de Poké Ball toe en liep er op af. Hij gooide de bal in de lucht zodat de Lombre tevoorschijn kwam. De Pokémon had net als hem zijn armen over elkaar heen geslagen en leek iets van Gavin te verwachten. Gavin had geen idee waar de Pokémon op doelde, maar nam aan dat het tijd werd om het een naam te geven. Na kort nadenken kwam er een naam in hem op die aan de ene kant wel toepasselijk klonk, maar aan de andere kant ook een tikkeltje belachelijk. ‘Desperados,’ zei hij hardop. Electro keek hem aan alsof hij gek was geworden, maar de Lombre zwierde vrolijk zijn armen in de lucht en begon gelijk een geluid te maken dat zingen moest voorstellen, maar dat in Gavin’s oren klonk alsof de Pokémon tijdelijk geen lucht kreeg. Hij herhaalde zijn naam heel erg vaak, maar dat was het dan ook. En dan niet de naam die Gavin had gegeven, maar zijn eigen naam natuurlijk. Lombre. Hij had echt nooit gedacht dat hij een Lombre in zijn team zou krijgen, maar het onmogelijke was gebeurd en Gavin wist niet zo goed of hij blij moest zijn of niet. Het betekende dat hij een nieuwe teamgenoot had om de tweede gym uit te dagen, maar of dat direct iets was waar hij blij mee moest zijn…? Gavin wilde net nog iets zeggen toen een stem zijn aandacht trok. Met een ruk draaide Gavin zijn hoofd zodat hij de persoon kon aankijken die het moment verstoorde. ‘Bedankt,’ zei hij, niet direct op de gebruikelijke botte manier die hij altijd had. Hij nam aan dat zijn ontmoetingen met diverse aardige personen hem een beetje begonnen te veranderen, maar natuurlijk zou die terughoudendheid altijd wel aanwezig blijven. ‘Oh,’ liet hij er dom om volgen toen de jongen de reden gaf waarom hij Gavin weer zo nodig moest storen. Electro daarentegen keek haast uitdagend naar de Electivire die voor zijn neus stond. Ondanks dat hij moe was leek hij overduidelijk te willen laten zien dat hij geen simpele was en dus rechte hij zijn rug wat meer zodat Gavin met zijn ogen rolde. En daar gingen ze weer met de onzin. Met een schuin hoofd keek hij naar de Lombre die hij de naam Desperados had gegeven, maar de Pokémon leek niet van plan te zijn om aan het kinderachtige gedrag mee te doen en was in plaats daar van geïnteresseerd naar een bloemetje verderop aan het staren. ‘Hij heet Electro,’ zei Gavin schouderophalend. ‘En dat daar is Desperados.’ Als hij de naam hardop zei klonk het nog dommer dan toen hij het in zijn hoofd had, maar hij vond het wel iets hebben en Desperados leek dat ook te vinden, want een tevreden glimlach kwam tevoorschijn op het gezicht van de Pokémon toen hij naar de jongen keek. ‘Maar we moeten maar eens gaan,’ zei Gavin snel. ‘Electro is uitgeput van het gevecht en ik moet zijn schrammetjes laten genezen.’