Get ready for action. [OPEN]

Met een kwaad gezicht stonden zowel Gavin als Electro boos naar elkaar te kijken. Gavin hield een object in zijn handen die Electro zou helpen evolueren. Momenteel stonden de twee voor het Pokémon Center waar ergens een machine zou staan zodat hij Electro kon ruilen. Hij had iemand aangesproken die dat wel even voor hem wilde klaren. Gavin had in eerste instantie niet het gevoel dat hij de man zou kunnen vertrouwen en was dus mee gegaan. De man had een jong kind geholpen om zijn Haunter te evolueren in een Gengar en dus was Gavin overstag gegaan. De enige die echter nog niet overstag was gegaan, was zijn Electabuzz. De Pokémon leek niet te willen appreciëren dat Gavin het moment daar vond om hem te evolueren en schudde zijn kop. De Pokémon sloeg zijn armen over elkaar heen en keek weg van Gavin. ‘Goed, maar als het nu niet is, komt het later,’ zei Gavin schouderophalend. ‘Bovendien zitten er veel voordelen aan verbonden. Je wordt sterker, je leert betere aanvallen en je ziet er bovendien dan nog eens beter uit dan Desperados.’ Op dat laatste keek Electro hem pas aandachtig aan en Gavin probeerde een grijns te verbergen. Omdat Electro een hekel had aan Desperados, vond Gavin het een goed idee als hij Desperados in het nadeel gebruikte. Zo lang de Pokémon het niet hoorde was het toch niet zo erg? Bovendien vond hij dat ze er allebei goed uitzagen, maar dat ging hij Electro natuurlijk niet aan zijn neus hangen. De Pokémon wierp nog één twijfelachtige blik op de schuifdeuren van het Pokémon Center, liet toen een zucht varen en knikte. Gavin hield een neutraal gezicht, maar vanbinnen juichte hij. Hij was blij dat de Pokémon eindelijk een keuze had kunnen maken die in zijn voordeel was. Hij wist dat Electro er niet van hield om van uiterlijk te veranderen, maar Gavin beloofde de Pokémon inwendig dat het een positieve verandering zou zijn. En dus stapten de twee gezamenlijk het Pokémon Center binnen waar het machine om te ruilen al stond. Gavin gaf het object dat hij in zijn handen hield – en waarvan hij eerlijk gezegd de naam al vergeten was – aan Electro en hield de Poké Ball naar voren. De Pokémon keek hem nog een laatste keer boos en onzeker aan en werd vervolgens teruggekeerd in zijn Poké Ball. ’Ah, daar ben je,’ zei de man vriendelijk terwijl Gavin naar voren stapte.

Het was redelijk grappig dat de man een simpele Surskit wilde ruilen voor zijn Electabuzz. Als Electro zou horen tegen welke Pokémon hij geruild werd, zou hij pas echt boos worden. En daarom was het een goed ding dat Gavin kon zwijgen en dat Desperados nog in zijn Poké Ball zat. Nieuwsgierig keek Gavin toe hoe de machine de Poké Ball van Electabuzz opslokte. Gavin zag op het schermpje de figuren van de twee Pokémon’s en zag hoe ze elkaar tegenkwamen. Hij was niet echt bezig met de vorm van Electro die veranderde en keek nieuwsgierig zijnde naar waar de Poké Ball van Electro weer uit zou komen. Het duurde niet echt lang voor de machine de Poké Ball weer terug uitspuwde. De Poké Ball kwam met een zacht tikje terecht en Gavin liep er opgewonden naar toe. Hij greep de Poké Ball, gooide deze in de lucht en grijnsde toen Electro tevoorschijn kwam. De Pokémon was een Electivire geworden. ‘Je ziet er echt sexy uit,’ zei Gavin grijnzend. De Pokémon rolde met zijn ogen, balde zijn vuisten en keek naar zichzelf. Electro leek redelijk tevreden te zijn met zijn uiterlijk, maar hield een nonchalante houding tegenover Gavin. Gavin rolde met zijn ogen, draaide zich naar de man en bedankte deze. De man knikte slechts enkel en liep vervolgens weg. Het moest vast saai zijn om trainers dag in dag uit te helpen met evolueren, maar in elk geval had het Gavin wel geholpen. ‘Dan gaan we nu iets belangrijks doen voor het team,’ zei Gavin. ‘Ik wil namelijk een nieuwe Pokémon in het team hebben en we kunnen die nu gaan vangen.’ Nu was Electro wel één en al oor en leek zijn chagrijnigheid als sneeuw voor de zon verschenen te zijn. Gavin wist dat de enige reden dat Electro nu zo happig was op de details niet was omdat hij het zo leuk vond dat hij een nieuw teamgenoot ging krijgen, maar eerder omdat hij inwendig hoopte dat het niet zo’n erge Pokémon als Lombre leek te zijn. ‘Wat dacht je van een Trapinch in het team?’ Electro haalde zijn schouders op alsof het soort Pokémon dat ze gingen verwelkomen hem niet echt iets kon schelen, als het maar een normale Pokémon was. Gavin haalde dus ook zijn schouders op. ‘Let’s go,’ mompelde hij. Hij haalde een map tevoorschijn en begon vervolgens te wandelen naar de kant waar hij dacht dat hij op moest gaan.

Een zucht verliet Gavin’s lippen terwijl hij een hand door zijn haar haalde. Hij wist dat hij niet goed was met kaart lezen, maar dit sloeg toch alles. Volgens zijn kaart zouden ze uit moeten komen bij een woestijnachtig gebied, maar het enige wat hij zag waren bomen, gras en rotsen. Er stonden twee mannen met rugzakken luidruchtig tegen elkaar te praten terwijl hun Geodude’s met elkaar aan het speelvechten waren, maar voor de rest zag hij ook niet veel. Ja, hij zag een cabine dat steeds naar boven en naar beneden kwam. Maar wacht eens… Hij was in de buurt van Lavarigde Town, want hij herkende die cabines. Volgens de kaart bevond het zanderig gebied zich nog voor Lavarigde Town. Net zoals de mannen met de rugzakken ging hij op een hoger deel van de rots staan zodat hij over het gebied uit kon kijken. ‘Aha,’ zei hij droog toen hij een eindje verderop een zanderig pad zag beginnen. Daar moest het zijn. Voordat hij de aandacht zou trekken van de mannen ging hij gauw van de rots af en baande zich een weg naar het zanderige gebied. Electro was al die tijd rustig naast hem aan het lopen en zichzelf aan het bewonderen. Zo te zien vond hij het dan toch niet zo erg en dat was iets dat Gavin plezierde. De zwartharige liet zijn hand langs de rotswand glijden die zich bevond boven het zanderige pad. De rots voelde ruw aan. Was dat een goed teken? Geen idee. Hij stapte verder en moest dat gelijk bekopen met zand dat recht in zijn ogen vloog. Electro ging gelijk beschermend voor zijn trainer staan zodat deze niet al te veel last had van het zand. Juist… een zandstorm. Hoe ging hij hier in godsnaam doorheen geraken? Hoe ging hij die Trapinch in godsnaam vinden? Op de eerste vraag werd geen antwoord gegeven, maar op de tweede wel. Wonderbaarlijk genoeg stond slechts een meter van Gavin verwijderd een oranjeachtig figuur dat naar hun aan het staren was. Het leek net alsof hij Gavin aan het uitdagen was om dieper in het zand te komen, maar Gavin herkende het figuur direct: een Trapinch! Hij had zichzelf hier al op voorbereid en wist ook hoe hij de Pokémon naar zich moest lokken. ‘Desperados, ga!’ riep hij, daarbij de verontwaardigde blik van Electro ontwijkend. ‘Bubble Beam!’ De Trapinch sprong direct weg, maar haar gezichtsuitdrukking was van uitdagend naar boos veranderd.



De eerste aanval die de Trapinch uitvoerde was een Mud-Slap. ‘Desperados, ontwijk en val aan met Bubble Beam!’ Aangezien Mud-Slap geen krachtige aanval was, brak de Bubble Beam er gemakkelijk doorheen waardoor de Trapinch haar ogen moest sluiten omdat de bubbels ongenadig hard tegen haar pantser botsten. ‘Gebruik nu Uproar!’ De luide brul zorgde ervoor dat Trapinch haar ogen dichtkneep, maar direct schudde ze haar hoofd en viel aan met een andere aanval. Gavin herkende de aanval als Sand Tomb en wilde Desperados waarschuwen, maar de aanval trof al doel voor hij ook maar iets kon zeggen. Aangezien het een zandstorm was waar Trapinch stond kwam het zand natuurlijk nog harder aan. Het zand wentelde om Desperados heen en sloot hem heel even op. ‘Bubble Beam!’ riep Gavin. Het zou bijna een mooie combinatie geweest zijn om te vertonen als coördinator. De Bubble Beam en de Sand Tomb losten in elkaar op waardoor er even een prachtige vertoning van bubbels en zand te zien was. Daarna loste het op in de lucht en stonden Trapinch en Desperados weer uitdagend tegenover elkaar. Desperados leek duidelijk niet veel schade te hebben geleden onder de aanval van Trapinch, maar het zand was in zijn ogen blijven steken waardoor hij het lastig had om direct te recupereren. De Trapinch maakte hier handig gebruik van door direct onder de grond te verdwijnen. Zowel Gavin als Desperados keken verbaasd om zich heen. Omdat het een zanderig gebied was, werd het gat dat Trapinch had gemaakt weer gedicht waardoor de Pokémon vrijwel onzichtbaar was. ‘Laad een Zen Headbutt op!’ riep Gavin. Gelukkig had hij dat net op tijd geroepen, want Trapinch kwam al achter Desperados tevoorschijn en was duidelijk van plan om aan te vallen. De Zen Headbutt was tegen die tijd echter al opgeladen en Desperados draaide zich razendsnel om waarna hij zijn lijf zonder al te veel gedoe tegen die van Trapinch stootte. De Pokémon viel op haar rug en bewoog met haar pootjes om overeind te komen, maar zowel Gavin als Desperados waren niet van plan om te wachten tot de Pokémon weer recht zou staan. ‘Help haar een handje door Bubble Beam te doen!’ Weer sloegen de bubbels ongenadig hard tegen het pantser van de Pokémon waardoor deze omrolde. Dankzij de aanval kwam ze echter wel weer op haar pootjes terecht en dat hadden ze geweten, want plotseling begon te grond te schudden.



Heel even dacht Gavin dat Trapinch een Earthquake aan het uitvoeren was, maar toen ging de grond omhoog specifiek op het plaatsje waar Desperados stond. Het was dus Earth Power, een minder sterke aanval dan Earthquake, maar daardoor zeker niet ongenadig. Gavin beet op zijn onderlip toen Desperados zijn evenwicht verloor en op de grond terechtkwam. Trapinch gebruikte deze onhandigheid handig door een Tackle uit te voeren. Desperados rolde op zijn zij, maar wist een aanstormende Trapinch nog snel te ontwijken door zich met zijn handen van de grond te duwen waardoor hij op zijn rug kwam te liggen. De Trapinch scheerde recht langs hem en wilde zich omdraaien in het zand, maar haar pootjes bleven steken in het natte zand waar de Bubble Beam de grond had geraakt en zakte even weg waardoor Desperados weer de kans had om overeind te komen. ‘Tijd om het eens af te gaan maken,’ zei Gavin met een lichte zucht. Hij hoorde Electro snuiven en rolde met zijn ogen wat hij moest bekopen met zand dat weer de kans kreeg om in zijn ogen te kruipen. ‘Oké, Desperados. Klaar om haar af te maken?’ vroeg hij. Desperados knikte geërgerd. ‘Gebruik Nature Power!’ De grond begon te schudden onder hun en Gavin had moeite met zijn evenwicht te bewaren, maar een grijns verspreidde zich om zijn lippen. De Trapinch verloor haar evenwicht, viel op de grond en slingerde vervolgens een eind de lucht in toen de grond onder haar ongenadig naar boven kwam. Ze landde niet al te zacht op haar rug en Gavin wees met zijn wijsvinger naar voren. ‘Eerst Zen Headbutt en daarna afmaken met Bubble Beam!’ Desperados rende naar voren terwijl paars licht van hem begon te schijnen. Hij botste hard tegen Trapinch die weer op haar zij terechtkwam, maar daar liet hij het niet bij. Een krachtige straal bubbels werd uit zijn bek gespuwd en ging naar Trapinch toe. Weer sloegen de bubbels tegen haar pantser en opnieuw viel de Pokémon op haar rug. Gavin had al haastig een Poké Ball tevoorschijn gehaald en hield deze in de lucht terwijl hij aandachtig naar de Trapinch keek. De Pokémon bewoog niet, maar haar ogen waren geopend en ze keek woedend naar Desperados. Dat zouden geen vrienden worden de eerste weken als hij haar zou vangen. Gavin vergrootte de Poké Ball, haalde diep adem en gooide hem toen sierlijk naar de Trapinch toe. Hij zag dat de Trapinch naar binnen werd gezogen, sloeg zijn armen over elkaar heen en keek toe hoe de Poké Ball schudde. Een, twee…

Na een korte aarzeling stopte de Poké Ball met schudden en Gavin haalde verwonderd zijn wenkbrauwen op. Hij had eerlijk gezegd niet verwacht dat de Poké Ball daadwerkelijk zou stoppen met schudden, had eerder verwacht dat de Trapinch toch nog een laatste uithaal ging doen naar Desperados. Hij wist in elk geval wel al zeker dat het niet de beste vrienden zouden zijn in het begin. Als hij bij een team werd gestopt waarbij hij door één van het team heel erg afgezeikt was, zou hij ook niet direct vriendelijk zijn. Maar ja, wanneer was hij eigenlijk wel vriendelijk? Niet vaak. Hij grinnikte om zijn eigen gedachten terwijl hij naar de Poké Ball liep. Electro, die zich een hele tijd afzijdig had gehouden, liet zijn armen van elkaar gaan en kwam ook dichterbij. Zijn blik keek even bewonderend naar Desperados, maar trok weer een neutraal gezicht zodra de blikken van de Pokémon elkaar ontmoetten. Het zou waarschijnlijk nog even duren voordat Electro zijn blijk van trots jegens de Pokémon ging tonen, maar dit was in ieder geval een klein begin. En ook Desperados vond dat, want de Pokémon gaf een tevreden knikje. Goed, nu kwam het lastige werk. Een naam verzinnen voor zijn nieuwe Pokémon. En hopen dat het ding hem niet aan zou vallen als hij het uit haar Poké Ball zou laten. Hij gooide de Poké Ball in de lucht en zag de vermoeide Trapinch tevoorschijn komen. ‘Fugite?’ was het eerste dat in hem op kwam. De Pokémon draaide haar lichaampje naar hem toe en maakte een boos geluid. ‘Fugite,’ stelde Gavin tevreden zijnde vast. ‘Welkom in het team.’ De Pokémon snoof arrogant. ‘Of niet,’ zei Gavin schouderophalend. ‘We zitten nu wel met elkaar opgescheept, dus laten we er het beste van maken.’ Maar dat leek niet aan de Pokémon besteed te zijn, want ze negeerde hem opnieuw. Gavin haalde zijn schouders op naar Electro welke met zijn ogen aan het rollen was. Desperados was inmiddels bezig met zichzelf meer in de woestijn te wanen en Gavin vroeg af of hij zijn Pokémon zou volgen of dat hij eerst Fugite ging laten verzorgen bij het Pokémon Center.