Xavier Yuraki

Xavier is een mooie jongen om te zien. Zijn licht bruine grote ogen zijn zeker opvallend als je naar deze jongen kijkt. Hij heeft prachtige bruine lokken die hij elke ochtend weer netjes in model gooit. Xavier geeft veel om zijn uiterlijk en bij hem zal je dan ook zeker nooit een min puntje vinden aan zijn huid, haren of kleding. Om deze jongen aan te kleden moet je wel wat verstand van mode hebben want door zijn lengte van 1,89m staat natuurlijk niet alles geweldig. Gelukkig weet Xavier precies welke kleding hij nodig heeft. Een lang shirt met overhemd en fijne spijkerbroek doet het dan ook altijd goed voor Xavier.

Xavier is zeker geen makkelijk persoon om mee om te gaan. Door zijn verleden heeft hij geen vertrouwen in mensen. Hij zal ook eerder de kat uit de boom kijken dan dat hij echt een vriendschap zal onderbouwen. Hij gebruikt mensen als hij ze nodig heeft maar zal ook nooit meer om ze geven. Hij is een gesloten persoon die graag op zichzelf is. Maar dat betekend niet dat Xavier alleen wilt zijn. Hij wilt graag samen met zijn Pokémon zijn die hij dan ook echt met liefde verzorgd.

Xavier wilt graag zijn Pokémons trainen om ze sterker te maken en voor al zodat de Pokémons voor zichzelf op kunnen komen. Maar dat is niet het enige waar Xavier zijn Pokémons voor gebruikt. Hij is namelijk ook fanatiek bezig met hun uiterlijk. Niet alleen zijn eigen uiterlijk verdient perfect te zijn. Ook het uiterlijk van zijn Pokémons mogen niet vergeten worden. Word hij misschien verslagen tijdens een strijd, zal hij zeker niet als verliezer ten onder gaan. Want iedereen zal wel onthouden hoe prachtig zijn Pokémons er uit zagen.

We hebben nu alleen maar de aardige kant van Xavier nog gezien. De kant waar hij door het vuur gaat voor zijn Pokémons en de mensen een beetje op afstand houd. Maar er is nog een kant in Xavier die iets wat gevaarlijker is voor de mensen. Xavier is nog al erg gesteld op Pokémons (die van zichzelf maar ook andere). Hij moet zeker niet zien dat iemand maar ook iets van kwade bedoelingen heeft met zijn Pokémon of hij gaat door het lint. En dan niet een kleine scheldpartij, nee hij gaat zo ver dat de andere persoon het waarschijnlijk niet overleefd.  

Het is nog al onbekend waar Xavier vandaan komt. Hij was ooit te vondeling gelegd bij een echtpaar, maar nooit heeft hij dat echtpaar gezien door een Cubone. Xavier werd door de verdwaalde Cubone het bos meegesleept en kwam daar ook niet meer vandaan. De Cubone nam de jongen over mee naar toe en elke keer als hij weer een nieuwe leef omgeving ging zoeken ging Xavier met de Cubone mee. Xavier wist niet beter dan op jonge leeftijd dat hij en de Cubone samen hoorde. Ondanks dat zij niet met elkaar konden praten zoals mensen met elkaar spraken begrepen die twee elkaar heel goed. Xavier volgde de Cubone en werd langzamer steeds ouder. Hij begreep niet veel van pokémons die hij om zich heen zag en waar hij kennis mee leerde maken, maar elke Pokémon die geen bedreiging was werd zijn vriend.

De jaren verstreken en toen Xavier de leeftijd van veertien bereikte vond hij de mensen wereld. Natuurlijk had hij de mensen van ver af wel eens bewonderd maar nooit had hij dichterbij gekomen. En ondanks dat hij geen andere woorden kende dan Cubone en andere Pokémon geluiden kwam hij natuurlijk niet ver in de mensen wereld. Hij werd op een school gezet door een weeshuis en snel leerde Xavier hoe hij zich moest gedragen tussen de mensen. Xavier vond het helemaal niets, de jongens van zijn leeftijd waren wel lief voor de Pokémons maar niemand begrepen de Pokémons. Xavier was dan ook weer snel terug gegaan met Cubone naar de bossen.

Xavier heeft zich nooit ver in de bossen gehouden als eerst. Hij heeft altijd langs steden gereisd gezocht naar mensen die hem konden begrijpen. Wel leerde hij hoe hij zijn Cubone moest trainen van mensen die hij onderweg tegen kwam. Als ze even op een plaats bleven hangen leerde Xavier zijn Cubone nieuwe technieken. Maar een middag trainen werd al een serieuze battle. Cubone werd aangevallen door een Acranine. Waarschijnlijk was de Acranine geschrokken door de training en dacht hij dat hij aangevallen werd door de Cubone. De Cubone was maar een lvl 8 en kon moeilijk tegen een Arcanine van lvl 14 vechten. Toch was Xavier zo eigenwijs en dacht hij de Arcanine wel aan te kunnen. Maar zoals gezegd was Cubone veelste zwak en raakte na een aantal aanvallen bewusteloos. De Arcanine had Cubone gedood als Xavier niet over zijn Cubone was gesprongen en hem had beschermd tegen de laatste aanval van de Arcanine.

Er gebeurde iets op dat moment tussen Xavier en de Arcanine. Hij keek het dier met tranen in zijn ogen van de pijn aan en smeekte hem om Cubone geen pijn meer te doen. Hij jammerde tegen zijn Cubone dat het hem speet en dat hij nooit meer zo iets stoms zou doen. Uit alle macht die hij had probeerde Xavier de Arcanine weg te jagen, maar die werd steeds nieuwsgieriger naar de jongen die lag te huilen op de grond. Xavier heeft de hele middag en avond naast zijn Cubone liggen huilen. In de hoop dat de Cubone weer wakker zou worden. Tegen de nacht aan werd de Cubone weer wakker.
De Arcanine had al die tijd bij Xavier en de Cubone gelegen. Zelfs nadat Xavier had gevraagd aan de Pokémon of hij weg wilde gaan bleef de Arcanine liggen.

Een aantal dagen lang had Xavier geprobeerd de Arcanine weg te jagen, maar elke keer bleef de Pokémon terug komen. Uiteindelijk accepteerde Xavier dat de Arcanine bij hen hoorde. Daarmee leerde Xavier dat Pokémons geen huisdieren waren of hulpjes. Ze waren levende wezens met een eigen brein zoals mensen. Pokémons hoorde niet gevangen te worden en toegeëigend te worden. Je hoort een Pokémon te verdienen en niet te krijgen.

Xavier reisde rond langs steden om steeds een betere trainer te worden. Om zijn pokémons zo te trainen dat ze zich uit zichzelf konden verdedigen zonder opdrachten te krijgen van Xavier.