Jerk Chicken[+Nathan Malone]

_{Ciro speelden of het spelletje mee, of hij geloofde het. Hoe dan ook besloot Floyd er even verder over te gaan, ondanks dat hij nadien wel duidelijk maakten dat de papieren over wat anders gingen. ‘Je wilt niet weten hoe vaak dat ik dat al heb aangevraagd,’ zei hij en vanuit zijn ooghoeken keek hij Ciro aan. Natuurlijk mocht hij niet vergeten dat Team Rocket vol zat met mensen als de jongen. Soms vroeg hij zich precies daarom af hoe dat het Team het zo ver had weten te brengen.
Ondertussen terwijl dat Nathan was begonnen met het nakijken van de papieren was hij zelf gaan zitten op een andere stoel. ‘Geen druk, maar ik blijf ondertussen ook hier wachten tot alles is getekend,’ zei de zwart harige. Als hij weer zou moeten wachten tot dat de documenten weer zijn bureau zouden bereiken kon hij nog lang zitten wachten. Hij wilde ook niet over en weer blijven wachten dus was wachten de beste oplossing geweest. Half toch.
Ciro vroeg naar de Scizor van de vorige keer en of Floyd die had gevangen. ‘Nee,’ was het korte antwoord. Wat zat die jongen eigenlijk in dat bureau te doen? Had die niks beters te doen? Hm, waarschijnlijk niet.}

Oh, die twee waren overduidelijk hele goede rienden, dat was gewoon van verre te zien, dus niet natuurlijk. Het was hem dan nog meegevallen eigenlijk, misschien had de groenharige meer verwacht dat Ciro de ander de nek aan zou vliegen? Misschien wel, misschien niet. Het lag er in ieder geval wel wat in de buurt om het zo maar te noemen. Zelf had Nathan ondertussen maar de papieren in hand genomen, samen met een pen die hij maar even snel had gepakt en begon de bladeren door te zeten, al luisterde hij wel nog naar de twee die voor hem zaten, nog een vierde persoon erbij en het kon net als een soort mini feestje worden beschouwd, alsjeblieft niet zeg. "Dan zit je hier dan nog wel even." Reageerde Nathan op de eerdere woorden van Floyd. Zo nu en dan, beter gezegd als hij een pagina had gelezen en er dus een handtekening moest gezet worden deed de jongen dat, al fronste hij lichtjes bij het zien van de groepen. "Weet je het zeker dat hij dat aankan?" vroeg hij, natuurlijk niet zeggend over wie het ging, maar hij had wel zo een gevoel dat de zwartharige het zou gaan weten waarover de jongen het had. Over de Scizor waar de twee het over hadden, geen idee, immers was hij er niet bij geweest dus ja, dan kon de jongen er niet echt over meepraten. Het was nou ook niet echt dat het hem zoveel uitmaakte, dus tja.