Missing You

Manolo fronste bij het horen van haar woorden. Ze liet het niet klinken alsof de dame waar ze het over had alleen maar een zakenpartner was. Hij had al geconstateerd dat ze lesbisch was, dus dat betekende dat ze een slechte break-up achter de rug had. Wel, dat kreeg je ervan als je je bezighield met liefde en dat soort zaken. Manny had er zelf geen last van. Hij was zo vrij als een vogel. Medelijden had hij dan ook niet echt, maar hij toonde wel een gezichtsuitdrukking die vertelde dat hij met Sweets mee leefde. “Een onbetrouwbare bewaker. Ironisch,” merkte hij op, om het onderwerp maar een beetje te mijden verder. Niet alleen omdat ze zelf moeite had met het onderwerp, maar ook omdat gevoelens en dergelijke hem minder interesseerden dan de feitjes. Toen de jongedame hem liet weten zo terug te zijn, knikte hij enkel begrijpend en was eigenlijk van plan om zijn blik naar de barman te laten gaan – totdat Sweets de inhoud van haar tas over de vloer liet gaan. Manolo hielp normaal gesproken in dit soort situaties niet, maar hij had zichzelf tot de vriendelijke vreemde in dit topic omgedoopt en hij zag iets liggen dat hij eigenlijk wel wilde hebben.

Het koste hem een kleine seconde om van zijn barkruk op te staan, te bukken en te doen alsof hij de jongedame wilde helpen. “Kom maar, ik help je wel,” sprak hij, waarna hij spullen bij elkaar begon te rapen en vliegensvlug de HM van het meisje voor zichzelf hield. Het eindigde in zijn achterzak, ervoor zorgend dat ze dat niet kon opmerken toen hij de rest van haar spullen aan haar gaf en weer rechtkwam. “Hierzo,” meldde hij haar met een vriendelijke glimlach, de voorwerpen die hij had opgeraapt naar haar reikend.

Het was niet moeilijk voor hem om de verandering in sfeer op te merken. Sure, Piña Colada maakte het hem niet makkelijk, maar hij kon wel raden dat ze overstuur was. Als hij een geweten had gehad, dan had hij de HM teruggegeven. Dat was echter iets dat Manny jaren geleden al was verloren en daarom hield hij het item mooi voor zichzelf. Wie het vindt, mag het houden, was het toch? Hij liet de jongedame langs en keek haar nog even na, voor hij besloot dat het misschien beter was om de benen nu te nemen. Hij had immers net iets van haar gejat en hij wilde niet weten hoe ze erop reageerde als ze erachter kwam. Manolo draaide zich om naar de bar en legde het geld van zijn eigen drankjes plus die van de witharige neer. Hiermee wist hij nog wel een beetje goede karma te krijgen, toch? Bovendien kon die meid nog wel een extra drankje gebruiken, had hij zo het idee. “Zeg maar dat ik het heb betaald als ze ernaar vraagt,” meldde Manny aan de barman. Vervolgens checkte hij of hij alles had en verliet hij de bar zonder om te kijken. Wie kon hij blij maken met die HM?