We could be Immortals +Riddle

Met een kleine glimlach op zijn lippen, welke vooral aanwezig was met wat hij van plan was om te doen, stond hij rustig te wachten bij het Pokémon Center op Riddle. Het was bijna twee uur geleden dat hij haar een berichtje had verstuurd om naar Ambrette Town te gaan komen, het had speciaal deze stad moeten zijn ja, omdat een andere plek ervoor niet echt te vinden was zo snel. Dat het was ver van Anistar City lag was een nadeel, maar het reizen zelf zou niet al te lang moeten duren, of dat was bij hem in ieder geval niet. Echt voorbereidingen treffen had de jongen niet hoeven doen, misschien dat hij er wat netter uitzag dan normaal, dus dat was in ieder geval al gewoon iets. Een klein ding was het maar om te doen, dus de groenharige had het natuurlijk gewoon kunnen doen. Hij was ergens wel zenuwachtig of ze het leuk zou vinden, maar vast wel. Hij kon nu gewoon enkel gaan afwachten.

Hij keek even in het rond, maar zag nog geen teken van de roodharige, hij kon ook niet verwachten dat ze precies op tijd zou komen, maar dat lag ook aan zichzelf, immers was twee uur niet heel veel tijd als je vrouwen kon en wist hoe lang het hun kon duren om hunzelf klaar te maken. Hij hoorde voor even het getik van hakken, maar lette daar niet bepaald op omdat het er heus niet de eerste keer zou zijn dat er wel iemand met hakken langsliep, tot hij echter voelde hoe iemand op zijn rug sprong glimlachte hij kort, wetende dat het niet iemand anders kon zijn behalve Riddle. Zodra ze had losgelaten draaide hij zich met die glimlach op zijn gezicht om, zodat hij de roodharige nu gewoon kon aankijken. "Dat zal je zo zien." sprak hij, op een ietwat plagerige toon, maar wat hij eerder had verzonnen was geen grapje nee.

Hij moest even grinniken toen de roodharige haar bangen even leek op te blazen en ging fronsen, hij zou er nog steeds niets over zeggen hoor. "Wat denk je wat we gaan doen?" liet hij haar even raden, maar lachtte even kort toen de groenharige letterlijk vooruit werd geduwd, waardoor hij alvast begon te lopen. Hij wist wel welke kant het op was, dus dat scheelde wel weer wat. Rustig liep hij de goede richting op, even een blik op Riddle werpend welke ondertussen naast de groenharige was komen lopen. Gelukkig maar was het niet zo heel ver van het Pokémon Center, hooguit dat hun er vijf minuutjes heen moesten lopen, maar dat was niets. Ambrette Town was wel een rustig stadje, en voor het moment was dat eigenlijk best wel leuk.

Er leek even te duren voordat er een antwoord klonk op zijn vraag, maar blijkbaar had ze dus echt geen idee wat het nou zou zijn. Dat was goed, dan zat er nog wat verrassing in. Ondertussen meende hij al de zee te zien, maar daar was niet waar ze heen gingen, al lag het nog verbazingwekkend dicht bij elkaar. Hij keek even tijdens het lopen om zich heen, maar kon niet echt het gaan vinden, dat zou dan binnen de kortste tijd te zien zijn. Voor nu kon de roodharige er nog even over gana nadenken wat ze waarschijnlijk gingen doen, voor zover hij wist was het wel het een en het ander te doen, vooral dingen die met ze dee te maken hadden maar persoonlijk vond hij dat wel wat te koud hoor, het was immers oktober en om dan nou echt op het strand en bij de zee bezig te zijn was niet geweldig, maar gewoon koud.

Als het goed was, zouden ze het al moeten zien als hun weer een straat moesten inslaan. Kijk, dat duurde helemaal niet lang dan toch. Met een zachte blik in zijn ogen keek hij naar de roodharige toen deze vroeg of ze er al bijna waren, om vervolgens even te knikken. "Bijna zijn we er." beloofde hij Riddle, waarna hij de goede straat insloeg. Kijk eens aan, het was wel bijna niet te missen zeg, het aquarium. Hij hield zijn blik op de roodharige, misschien dat ze het nu wel doorhad wat ze zouden gaan doen. En als dat niet het geval was, dan was dat zo wel heel duidelijk. Er stond gelukkig geen rij of dergelijk voor het aquarium, wat waarschijnlijk betekende dat hun gewoon met gemak naar binnen konden lopen en niet hoefde te wachten in de kou.

Hij glimlachte lichtjes toen de roodharige hem blij aankeek en daarna zijn arm vastpakte, waarna hij zijn vrije hand in zijn zak stopte. Van haar gezichtafdrukking te lezen leek er ergens een belletje bij Riddle te rinkelen bij het zien van het aquarium. Bij het horen van haar vraag, al klonk het eerder alsof ze het bevestigde, knikte hij kort. "Ja, ik dacht wel dat je het leuk zou vinden." het was immers een tijdje geleden dat hun twee echt iets hadden gedaan, dus dit mocht ook wel weer een keertje hoor. Ondertussen waren ze bij de ingang gekomen, waar hij de deur voor Riddle openhield en pas nadat zij naar binnen was gestapt, ging Nathan ook naar binnen. Oke, nu enkel nog even entreekaartjes kopen en dan konden ze gewoon van hun dag samen genieten.

Oke, ze mochten misschien wel even op zo een alledaags stelletje gaan lijken, maar dat was op veel momenten wel beter natuurlijk. Hij werd zowaar meegesleurd naar de balie, maar natuurlijk liep hij ook gewoon rustig mee terwijl de roodharige hem erheen sleurde. Terwijl Riddle maar war anders leek te doen, bestelde hij alvast de kaartjes voor de twee, om vervolgens te horen te krijgen dat er een soort korting voor koppels was. Licht fronste hij bij die woorden, ehm, juist ja, dat zag je nou dus ook niet elke dag. Maar het was wel goedkoper, wat weer beter was, niet dat het trouwens uitmaakte, zelfs al was het gewoon duurder geweest zou hij natuurlijk hebben betaald. Niet veel later had hij al de twee kaartjes, en richtte zich daarna even tot Riddle "We hebben de kaartjes en kunnen nu gewoon gaan~" Na even gewacht te hebben op een reactie liep de groenharige alvast richting een van de tanken, het was ergens best wel gaaf gemaakt zeg. Rustig hield hij zijn blik op de vele sorten vissen die erin rondzwemden, het was toch nog best wel eens leuk om dit te bezoeken zeg. Er was echt veel te zien zeg, jeetje. Was de jongen niet had verwacht, was dat er ook even een piranha in leek in te zwemmen, of zelfs een haai. "Wat is het tpch mooi." mompelde hij even.

Het had ook niet heel lang geduurd om kaartjes te kopen, waarom zou het ook? Dat sommige mensen er bijvoorbeeld een hele scene van maakten sloeg nergens op, maar goed hij moest niet nu aan dit soort dingen gaan denken, immers was hij nu gewoon met Riddle. Het was het ondertussen wel wat opgevallen dat het een beetje druk was, maar dat was niet erg, het was namelijk niet dat hij nou veel veel nu moest gaan letten op andere mensen. Zonder het echt heel erg door te hebben dat Riddle nu naar hem keek, bleef hij maar wat kijken naar de vissen, oeps. Toen ze echter wat sprak dat hij dat inderdaad kon zeggen, glimlachte de groenharige breed. Normaal had hij niet echt iets met Water Pokémon, maar vandaag was het gewoon anders waarschijnlijk. Blijkbaar was de roodharige daarna even ergens anders heengelopen, want hij merkte het hoe ze wat naar hem toe kwam lopen. "Geweldig dat we weer eens wat samen doen." het was vooral om het idee, gewoon dat Riddle en hij weer eens wat samen deden, want dat hadden ze gewoon al veel te lang niet meer gedaan vond hij en ergens had Nathan wel een gevoel dat de roodharige er ook zo over dacht. En ja, het was nu inderdaad een prachtige dag, beter kon het even niet worden vond hij.