Date [Vivienne]

Ze was er niet geheel over uit, het was een date, dus eigenlijk hoorde ze cique te gaan, maar daar in tegen was het maar naar het aquarium en wist ze niet hoe serieus dit als date werd bestempeld. Ze zuchtte zachtjes en gleurde naar de klok, oh Arceus, nu was ze nog te laat ook. Uiteindelijk besloot ze maar gewoon een lekker zittende spijkerbroek aan te doen, met een lange t-shirt met ene lage hals aan te trekken. Een beetje van beide dan maar. Snel schoot ze in haar laarsjes, die ze bijna toch altijd droeg zodat ze wat langer was en racete naar buiten. Thank Areus dat ze nu tenminste een pokémon had waarmee ze op tijd kon komen. De pokéball van Amalthea vloog door de lucht en snel sprong de coördinator op haar Rapidash. "Naar het aquarium, Amalthea," zei ze tegen de pokémon, die meteen in volle galop in de richting van het aquarium ging.

Niet veel later sprong ze van de vurige merrie af, bedankte haar voor het snelle brengen en stuurde d'r terug in haar pokéball. Ze klopte haar kleding af en wandelde het aquarium in, waar ze haar vriend al zag zitten en glimlachte. Stiekem sloop ze naar hem toe, sloeg d'r armen om zijn nek heen en gaf 'm een knuffel "Haay," zei ze vrolijk.

"Die een die de andere jongens toch wel achterna jaagt, heb er op weg hier heen al weer vijf moeten afwijzen. Best jammer, één zag er best wel schattig uit," reageerde ze op eenzelfde plagende wijze terug. Tja, wie kaatst kan de bal verwachten. Ze grinnikte zachtjes, maar al snel werd d'r de mond gesnoerd door een lange, intieme zoen. Ze sloeg d'r armen om hem heen en hielt hem dicht tegen zich aan. Toen ze hem los liet, kreeg ze een zoen op d'r hand en de vraag of ze maar eens zouden gaan. "Is goed, lijkt me gezellig," zei ze vrolijk. Ze moest even terugdenken aan de laatste keer dat ze hier was, toen ze Andy had leren kennen en hem had laten schrikken. Ze glimlachte eventjes bij die gedachten. Daarna was de vriendschappelijke strijd begonnen dat hij haar zou verslaan in een contest, maar jammer genoeg was daar nooit wat van gekomen.

Ze stak plagend haar tong uit naar haar vriend, voordat ze een zoen op haar hand kreeg. Met haar vrije arm pakte ze hem bij de kraag en trok ‘m dicht tegen d’r aan, voordat ze hem een zoen op z’n lippen plantte. Daarna grinnikte ze zachtjes naar hem en pakte hem bij de hand, voordat ze hem volgde naar kassa en door het aquarium in.
Het zag er allemaal prachtig uit, de vissen die rond zwommen, de koele omgeving. Ze zou zo makkelijk op een bankje kunnen gaan zitten en gewoon naar de vissen [en mensen] blijven kijken. Ze zuchtte zachtjes van geluk en legde haar hoofd tegen de bovenarm/schouder van Jace aan. Toen ze door de tunnel heen liepen wees ze opeens naar boven toe. ”Kijk, een Mantyke,” wees ze vrolijk naar de kleine manta ray pokémon die over hen heen leek te vliegen door het water heen.

Vivienne kneep zachtjes in de hand van haar vriend en knikte toen ze een vraag kreeg. "Yep, daar was ik ook bij. Was helaas niet zo heel erg ver gekomen, had nogal ruzie met mijn tegenstander en mijn Horsea kon het toen niet aan," grinnikte ze zachtjes. Ze moest toen tegenover Lynn, een meisje die ze daarna eigenlijk nooit meer had gezien, misschien moest ze eens kijken of ze weer in contact kon komen met haar. "Jij was er toen toch ook? Ik dacht je ergens te hebben gezien en een barbeque te hebben geroken," grinnikte ze zachtjes.

Ze glimlachte eventjes en geheel onverwachts slingerde ze haar armen om zijn middel en drukte zichzelf dicht tegen hem aan. "Ik hou ook van jou," zei ze, terwijl ze haar gezicht tegen zijn borst aan drukte en zijn geur inademde. "Ik ben blij hier met jou te zijn," zei ze daarna, iets zachter. Ze haalde haar gezicht uit zijn borst en keek hem met een grote grijns aan. Ze vond het reuze gezellig om met Jace naar het aquarium te gaan, visjes kijken werkte rustgevend en ze kon nu best wel wat rust gebruiken. De laatste tijd had ze immers veel te veel moeten werken en trainen, ze was druk bezig met haar pokémon in top conditie te krijgen.
Ze maakte zichzelf los van Jace, toen haar nekharen overeind gingen staan van een donderende stem achter zich. "Jij, kleine irritante heks!" Ze draaide zich om, om te zien dat een klerenkast van een vent achter haar stand. Vivienne slikte eventjes en keek omhoog. "Pard-" probeerde ze te zeggen, maar ze zag vanuit haar ooghoek een vuist in haar richting komen. Snel dook ze weg en met een lowkick, haalde ze Jace onderuit, zodat hij niet geraakt zou worden. "Waar was dat voor nodig!?" riep ze daarna uit, maar ze zag al aan de ogen van de vent dat er geen praten mogelijk was. Hoezee.

Hoe moest ze in Arceus' naam deze klerenkast van een vent duidelijk maken dat ze geen kwaad in de zin had? Dat was iets waar ze niet echt in de hand kon hebben, ze kon niet tot hem doordringen met woorden en wist niet of ze sterk genoeg was om 'm op fysiek vlak om 'm aan te kunnen. Ze zuchtte zachtjes en keek eventjes achterover toen ze Jace hoorde schreeuwen. Was ze te ruw geweest door 'm zo onderuit te schoppen? Ze beet eventjes op d'r lip en voelde toen een pijn scheut door haar hoofd heen gaan. Nog geen tel later lag ze op de grond en werd het eventjes zwart voor d'r ogen.
Toen haar zicht terug kwam en ze omhoog keek, zag ze hoe de vent over haar vriend heen boog. "Wat moet je van ons? Ik ken je niet eens!?" riep ze naar hem, met de hoop zijn aandacht te kunnen trekken.

Veel kon ze helaas niet doen, haar hoofd bonkte te hard en als ze overeind probeerde te komen, werd ze weer terug op de grond gedwongen door de steken die erdoor heen schoten. Ze gromde zachtjes en bleef vanaf de grond toekijken hoe Jace de man toetakelde en uiteindelijk tegen de grond aansloeg. Ze keek op toen er een hand naar haar werd uitgestoken en ze nam deze maar al te graag aan. Ze trok zichzelf van de grond en viel tegen Jace's borst aan, waarbij ze zichzelf met enige moeite overeind wist te houden. "Graag," mompelde ze zachtjes, toen Jace voorstelde snel door te lopen. Ze keek eventjes naar de vent die bewusteloos op de grond lag en vroeg zich af waarom hij haar out of the blue aanviel. Ze zuchtte zachtjes en viel weer terug tegen Jace aan, toen de wereld om haar heen begon te draaien.