{ Highly explosive

Eenmaal het vuur helemaal gedoofd werd, keek Ygor naar het meisje, die zonet nog zijn naam had gevraagd en zij had haar naam daarna ook gewoon uitgesproken. Simple formalities. Natuurlijk was het hoogteverschil aardig duidelijk geweest sinds Ygor zelf abnormaal groot was, maar dat was niet iets waar hij zelf veel aan kon doen eerlijk gezegd. Het was aangenaam geweest, het vuur, het had zelf ook een lichtelijke warmte gegeven aan het aardig koude lichaam van de man. Hij mocht haar wel, Ragya, het was een privilege als Ygor iemand mocht die letterlijk bijna dertig jaar jonger was dan hemzelf. Want hij en kinderen ging alles behalve samen. Het liefste stampte hij ze in de grond en draaide hij de bal van zijn voet nog wat vrolijk op het hoofd van de andere voor hij wegwandelde, met een tevreden grijns op zijn lippen. “Inderdaad, een kampvuurtje laat het gebied gewoon opleven” hij knikte tevreden bij die woorden. “Gebieden hebben soms zo net nog dat extra beetje opleving nodig soms en dit deed hem het,” sprak hij met een grijns terwijl hij zijn blik weer richtte naar Ragya, die vroeg of ze hier ergens een kop koffie konden halen. “Wel in Dendemille town, dan gaan we toch lekker daar heen.” Hij stak nonchalant zijn handen in zijn zakken en wachtte tot zij enige aanstalten ging maken om te vertrekken.