I would never surrender +Marcus

Met de Dark Ball in zijn hand stond de groenharige tegen een muurtje aan. Het was vrij laat, maar nog niet zo laat dat de avondklok was ingegaan. Als het goed was zou hij die Marcus snel weer zien, of dat was nu maar te hopen. Het was toen nogal anders verlopen dat de jongen had verwacht, toen hij de Rapidash had gestolen. Maar het was nu eenmaal gebeurd en hij kon niet meer terug gaan. Met elke stap die Nathan verder zou gaan nemen zou hij er alleen maar dieper in komen. Of hij het erg vond? Hell no, waarom deed hij het anders? Als de jongen dat zo vond kon hij namelijk niet komen, waar hij nu was. Maar hij was er toch. Naast hem zat Deimos, welke voor de verandering niet leek te grommen naar mensen die voorbij kwamen. Kon een keertje tijd worden. Een klein zuchtje klonk van Nathan toen de oudere man nergens bleek, zou niet heel erg veel langer meer duren. De Dark Ball werd voor even in de zak van zijn vest gestoken, waar hij voor het geval dat ook maar zijn hand hield. Nu afwachten.

[cen[/center]

_{Zomertijd. Niet langer was het donker tegen de tijd dat de avondklok bijna in zou gaan. De zon was al ver onder gegaan maar nog niet genoeg om Lumiose City in algehele duisternis te hullen. Zonder pokemon aan zijn zijde liep hij de hoek om en vervolgde het steegje die zou lijden naar zijn afspraak. Zoals altijd rustte er een sigaret tussen zijn lippen die kringeltjes rook loslieten. Hij kwam tot stilstand op de hoek en keek opzij. Zo te zien was de Team Rocket wannabe zijn afspraak nagekomen, en stond hij er te wachten met de dark ball in zijn hand. Hij leunde tegen de muur en keek de jongen afwachtend aan. "En?". Zei hij enkel, met een neutrale blik.}

Bij het horen van een stem keek de jongen op, om niet veel verder Marcus te zien. "Met gemak." beantwoorde de jongen diens vraag. Hij kwam volledig overeind, zodat hij niet meer tegen de muur aanleunde en liep richting de man toe. Dark Ball in zijn hand werd deze naar de ander toegehouden, gewoon zodat deze het ding kon pakken. Immers was dat de deal, hij ging wat stelen en als het dan goed was zat hij erbij. Simpel als wat, het waren gewoon simpele instructie die wel bijna iedereen kon gaan uitvoeren.

_{Langzaam keek de roodharige man op toen zijn Nathan antwoord gaf. Hij knikte enkel en pakte de sigaret die hij tussen zijn lippen had tussen zijn duim en wijsvinger met zijn linkerhand. Toen Nathan op hem afkwam en de dark bal naar hem uitstak, was Marcus gedwongen de sigaret weer terug te stoppen en hem aan te pakken. Hij streek er over met zijn duim. Het koele, mat zwarte oppervlak glom terug. "Van wie heb je deze pokémon gestolen? En wat tref ik aan als ik het straks loslaat?". Wilde hij dan toch wel weten. Als de naam van de eigenaar bekend bij hem of Team Rocket was kon hij zich alvast klaar maken voor een confrontatie vroeg of laat.}  

Ergens was het wel te verwachten dat dze vragen zouden worden gesteld, maar dat betekend niet dat hij zich er echt op hat voorbereid ofzo. Van wie en welke Pokémon, simpele vragen die eigenlijk niet eens denkwerk verschaften. "Van een of andere August, er zit een Rapidash in." eerlijk gezegd was het paard best wel sterk geweest toen, maar lang niet sterk genoeg om tegen Agrona op te kunnen. Ach, al had hij wel een lichte hekel aan August, niet echt bepaald om een reden, was hij misschien wel een klein beetje te ver gegaan toen. Of? Neh, hij was niet te ver gegaan, immers kon het nog heel veel erger.

_{August? Het ging eerlijk gezegd geen belletje rinkelen. Voor de zekerheid ging hij het even uitzoeken als hij eenmaal terug op de basis was. Hij was verrast om te horen dat er een Rapidash inzat. Hij wist niet wat hij verwacht had, zoiets niet blijkbaar. "Beetje jammer dat het niet kan mega evolueren". Zei hij niet bepaald vriendelijk. Als hij een pokemon bezat die kon mega evolueren was het een enorme aan winst voor Team Rocket en zou hij de pokémon ook hoogstwaarschijnlijk nooit terugkeren naar de vorige eigenaar. Misschien hield hij de Rapidash zelf wel als het een sterk beest bleek te zijn. Hij zuchtte diep toen er een stilte viel. "Kom op, geef me wat details, ik kan niet veel met enkel een "Rapidash"" Wellicht zou hij hem nu loslaten, het zou wel grappig zijn om te zien hoe de rookie een losgeslagen pokémon zou vangen. Misschien deed hij dat ook wel. "Het is je levenslange verplichting, toon wat interesse". Zei hij enorm kalm.}

Tja, daar was nou weinig aan te doen he, dat het paard niet zou kunnen mega evolueren. Wat meer informatie? Het was niet echt dat de jongen bepaald veel wist over de Pokémon, de groenharige had het ding er nig niet eens uitgelaten, Arceus wist hoe het was. "Vrij sterk, rond level vijftig met een gokje." wat er nog meer over te zeggen? Geen idee, over het karakter van de Pokémon zou het waarschijnlijk vrij weinig uitmaken. Het was vrij moeilijk om een Pokémon te beschrijven, of informatie over te geven als er bijna niets van bekend was. "Ze lijkt een soort drang te hebben om sommigen mensen te beschremen." oh, waarom net ook niet vertellen. Het was in welk geval iets.

_{Marcus fronste en stopte de bal in zijn achterzak. Ondertussen keek hij Nathan recht aan en hoorde hij hem aan. Vrij sterk? Level 50? Dat beviel hem wel wat hij hoorde. Het was ook een pluspunt dat het beest blijkbaar bepaalde mensen wilde beschermen. Wie weet kon hij het beest nog wel een echte Team Rocket pokémon maken. "Waarom vertel je niet hoe het gevecht gegaan is? Dan kan ik een beetje beoordelen hoe sterk jij en je pokémon samen zijn". Tenslotte had hij anders nog niet veel aan hem als hij niet erg indrukwekkend pokémon had. Tot nu toe had hij nog geen huivering getoond dat hij zijn leven vastmaakte aan een criminele organisatie.}

Hoe het gevecht verlopen was? Tja, ander sdan verwacht was het wel te noemen. Maar dat waren wel de details. "Met mijn Charizard was het wel erg makkelijk, een paar rake -en effectieve- klappen waren nodig. Ik had 'der niet eens te hoeven mega evolueren." Ja, het was eigenlijk niet heel veel nieuw meer voor hem, om over dat onderwerp te gaan praten. Hij had het nu al een tijdje, maand of twee misschien. Drie Pokémon die konden mega evolueren omdat hij de juiste stenen had, enkel voor Deimos nog niet, maar dat zou snel genoeg komen. Zou het nodig zijn om te includeren dat hij twee Caharizards had? Nah, vast niet.

_{Ergens in de verte krijste een Murkrow. Marcus ging wat rechter staan en liet de peuk uit zijn mond vallen die nu wel een beetje te ver opgebrand was. Hij rookte alleen maar as. Zo te horen had de wannabe een Charizard, niet slecht. Zeker niet slecht. En het kon ook nog eens mega evolueren. Dat was zeker een pluspunt. "Juist". Zei hij terloops toen hij erbij zei dat hij zijn Charizard blijkbaar niet had hoeven mega evolueren. "Dan kan diegene waarvan we die Rapidash hebben niet veel bedreigend zijn", zei hij hardop. "Goed dan, ik ga dit beest zo meteen ergens op een wat stiller plekje evalueren". Hij duwde zich van de muur af en zocht met zijn linker hand naar de opening van zijn sigaretten pakje in zijn zak. "Ik zie geen reden waarom je niet bij Team Rocket zou kunnen, tenslotte begin je als het laagste van het laagste als je hier komt". Gevonden. Hij stak de nieuwe sigaret tussen zijn lippen en lichtte hem aan. Hij duwde zijn aansteker weer in zijn zak en blies de rook uit. "Bedenk wel dat je nu nooit meer terug kunt keren, laat je oude identiteit achter en snij alle banden door met eventueel 'goed' volk, je zult het nodig hebben". Mompelde hij geamuseerd en hij draaide zich om.}

Dat lag er wel weer aan hoe het werd bekeken, voor een beginnende trainer misschien wel. Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht toen er werd gesproken dat hij bij Team Rocket hoorde. Niet geheel met die precieze woorden, maar het werd eigenlijk wel gewoon bedoeld. Oh Arceus, alsof hij dat al niet snapte dat hij niet meer terug kon. Dat was hem al een hele lange tijd duidelijk ja. "Ik heb al langer een punt gepasseerd dat ik niet meer terug kon." al zeker vanaf het moment dat hij August had aangevallen, daarna deze van zijn Pokémon had berooft. Ach, het was niet dat hij er nou spijt van had. Totaal niet eigenlijk. Banden doorsnijden met goed volk, kende hij mensen die dat waren? Tja, er zaten er wel wat tussen maar daar had hij niet echt contact mee. Of hij er mee zat, nee.

<sub>Marcus streek met zijn enigste hand door zijn haar en zette de fedora rechter op zijn hoofd. Hij streek onbewust met zijn vinger over de keystone die er in verwerkt zat. Hij begon te lopen en liet Nathan achter zich. Stiekem stond hij te popullen om de Rapidash, er van uit gaand dat het ook een Rapidash was, uit te proberen. Hij zou dolgraag zo'n beest bij zijn team toevoegen. Misschien kwam de eigenaar hem nooit meer opeisen, het gebeurde vaak genoeg. Of ze waren te zwak. Dat gebeurde nog vaker. "Dan wens ik je succes". Zei Marcus helder, en hij liep het steegje af.

Topic Uit</sub>