Planning isn't my thing

Zowel trainster als pokémon zuchtte bij het zien van de grote pokémon. Leuk. Hier had ze zin in, ze hadden nog niet eens die Blastoise neer gekregen. Ze keek schuin naar de Ninetales en met het kruisen van hun blik maakte ze duidelijk dat het gevecht zo goed als over was. Maar zonder een laatste finale stopte ze natuurlijk niet. "Eens gelijk met je schildpad" mompelde ze terug, al lag haar aandacht bij de enorme aanval die richting Aldrei kwam. Fronsend zag ze aan dat de teef niet wegsprong maar reageerde met een Flamethrower. Dit kwam niet door de straal van de ander heen, maar verzwakte het in ieder geval goed genoeg dat Aldrei niet knock ging. Wankeld grauwde de Ninetales wat en liep met nog altijd haar kop trots de lucht in naar haar trainster. "Gefeliciteerd, je hebt gewonnen, en we hebben wederom de straat een make-over gegeven" Doelend op de vorige keer met diens Metang en Aldrei, en nu met zowel vuur, Dragon Rage en een Blastoise. De straat was er niet op z'n best aan toe. En het zou haar verbazen als geen van de omstandigen de politie had gebeld.

Ze moest meteen door naar een center hierna. Aldrei moest behandeld worden, al zouden ze nog ver komen met een Rest zodra ze de tijd hadden. Het was dat Fenrir niet zulke kwaliteiten bezat. Haar blik lag rustig op Floyd, een ander uitweg was er niet geweest van dit gevecht en het was nog verbazend dat ze zo lang staan hadden kunnen blijven. Op z'n minst was het een goede training geweest. Bij diens woorden knikte ze ook toegevend. Naast haar begon Aldrei te grommen, een zacht maar indringend geluid terwijl ze met een ijzeren blik vooruit keek. Ragya gaf echter geen kik, zo zat ze niet in elkaar, al moest ze toegeven dat het haar helemaal niet beviel. Ze legde haar hand zacht op de schoft van de gouden vos, mocht er iets gebeuren had deze nu toestemming gewoon weg te rennen. Bij de opmerking hielt ze haar pigmentloze blik in die van Floyd. "Zeker, echter moet ik toegeven dat Aldrei je niet echt zou staan" Ze keek naar Aldrei, die al opstond en wat vooruit liep, om hierna om te kijken alsof ze wachtte tot ook Ragya haar vertrek zou maken. "Daarbij zijn manieren overschat" Ook de roodharige maakte aanstalte zich om te draaien, een stuk kalmer dan ze zich voelde.

Waarom begrepen mensen niet dat ze Aldrei zo liet? Alsof die vos nog leuk was als die alles deed wat ze wou. Ze zag graag was pit in haar pokémon, en het was niet alsof dat beest niet naar haar luisterde. De Ninetales hielt gewoon niet van mensen, net zoals zijzelf nu ze het zo bekeek. Bij de mooie uitleg van Floyd vernauwde ze enkel haar ogen. Het was wel waar, Aldrei was op haar na niet makkelijk in de omgang. Succes met die klein krijgen, al wist ze zelf dat een pokémon redelijk wat druk kreeg onder diens bal. Bij de woorden van de trainer voor haar kwam haar korte lontje weer naar boven. Haar blik was dodelijk "Ze heeft manieren genoeg, luisterd naar wat ik zeg, wat wil je nog meer?" Toen de aanval echter kwam trok ze haar shirt weer op, al was het niet genoeg de schade van de Toxic te overzien. Ze keek om naar Aldrei, die na een knikje een steeg in rende en zo uit het zicht verdween. Mevrouw kwam terug, ze kon zichzelf wel veilig houden. Zelf had ze echter meer moeite, ze gleed met haar hand naar de bal van Sleipnir. Ze kon wel een lift gebruiken.

Ragya schold wat onvrouwelijke termen in haar taal terwijl ze met haar ogen knipperde. De Toxic had ervoor gezorgd dat haar toch al falende ogen wazig waren. Leuk, daar ging kijken in HD. Bij de woorden van de ander richtte ze haar blik weer op. "Dat is het slimste wat je op de hele dag gezegd hebt" Merkte ze maar op. Ze trok haar rugzak verder op haar rug en probeerde te plannen wat ze nu ging doen. Gezellig verder kletsen met de grote vriendelijke Sólskin of gewoon weg lopen en Aldrei zoeken? Dat beest zou uiteindelijk terug komen als ze te lang hier bleef. Al was het maar uit haar brute eergevoel. Even gleed haar blik naar achteren, al bleven haar pigmentloos rode ogen nog steeds moeilijk doen.

{ Flutpost, xD

Nou, dat was ook een onnodig drama geweest. Vreemde dag, dat was zeker. "Zeker" sprak ze koeltjes terug en draaide zich om, nu de bal van Sleipnir pakkend. Meteen schoot het geval open en stond de blauwgevlamde hengst voor haar, die meteen opgewekt hinnikte. Ze klopte het beestje op de nek en hief zichzelf op zijn rug. De Ponyta keek even met zijn storm grijze ogen naar Floyd, alsof hij probeerde te schatten wat er zou gebeuren als hij deze om zou duwen. Ragya drukte echter haar been aan en liet de hengst wegdraaien. Nu Aldrei zoeken en naar een Center gaan.