Planning isn't my thing

De Protect wat zeker goeds maar hun doel was simpel; niet geraakt worden. En tja, het was jammer dat de Smog niet werkte maar misschien kregen ze straks nog een kans. Toen de ander echter over ging tot de fysieke aanval fronste ze kort, al gaf ze geen verdere orders. Dit was voor Fenrir teken gewoon te gaan ontwijken. En dat deed hij. De reu had geluk dat hij zo mager was anders was hij al geraakt. Zo sprong hij opzij en hielt zijn blik gefixeerd op de tegenstander. Ze konden geen Bite doen wanneer dat ding zo ronddraaide, en Fenrir was vooral aangelegd op vechten met korte afstand. Maar ja, hoewel de Blastoise zich ingedoken had waren de gaten nog open. "Nasty Plot, Inferno" Fenrir flakkerde even met zijn oor op een indringende manier, alsof hij met deze strategie spotte. Toch bleef hij staan en dacht zijn mare gedachtes tot hij in volle kracht een Inferno losliet. Ze deed het niet om de aanval zelf. Maar de hitte en het vuur rond het schild kon misschien een status effect loskrijgen, en anders maar niet. Dan waren ze de ander op zijn minst aan het pesten. In ieder geval was Fenrir nu wel heel dicht bij de enorme pokémon, waardoor beiden partijen hieruit hun voordeel konden krijgen.

Er was maar weinig wat Fenrir in deze situatie kon doen. Hij was minder behendig dan een Ninetales en kon daarom ook maar een van de stralen ontwijken. De andere liet een natte en gevoelige plek achter op zijn flank. Niet dat hij iets van liet merken. Alsof er niks gebeurd was hief hij zijn kop en spitste zijn oren. Echter wist Ragya wel beter dan zijn leugen te geloven, hij was flink geraakt. Toen de ander hierna zo leuk was zijn defence nog hoger te maken keek ze droogjes naar haar Houndoom. "Leer, daarna Thunder Fang" Hopelijk zou de Leer het effect van Iron Defence opheffen. En zou hij de kans krijgen van een type voordeel nu hij zo dichtbij stond en zijn aanval goed uit kon voeren. Dan hadden ze beiden al een gevoelig stootje gehad.

En ze hadden beet, maar ja, vast blijven houden was teveel van het goede. De elektrische schok die rond zijn tanden had gespeeld was al weggetrokken. Echter waren zijn kaken nog genadeloos op elkaar geklemd, al leek de schildpad hier al wat op gevonden te hebben. Nogmaals een Rapid Spin, en hoewel meneer zich goed vasthield kreeg hij meer pijn met vast houden dan met een vliegles. Haar woorden waren dus ook simpel; "Loslaten en dan Foul Play" Met tegenzin en enige moeite op die snelheid liet de reu los. Sneller dan gewild belandde hij met een smak tegen de grond. Humeurig brommende stond hij weer op, en ging meteen over tot de aanval. En hiermee hadden ze geluk dat de Blastoise zowel sterk als overleveld was, want hoe sterker de tegenstander hoe beter de Foul play. Na zijn vacht uitgeschud te hebben stormde Fenrir op de ander af.

Ragya keek naar boven toen de Rain Dance aansloeg. Wat hadden ze hier nu aan? Met haar kaken op elkaar geklemd keek ze naar Fenrir, die zijn blik koel op de tegenstander hielt. Het was pas bij de nieuwe aanval dat ze zich zorgen maakte. "Leer" Dit was geen moeite, met een Clare bekeek de reu de ander en maakte zich zo klaar de aanval te ontwijken. Echter kon hij niet voorkomen wederom geraakt te worden, al was het nu tegen zijn kwetsbare nek. Omdat het litteken geen gevoel meer gaf reageerde Fenrir er niet op, de spierwitte kleur van de geraakte plek zei echter wat anders. "Nogmaals Thunder Fang, wijk om hem heen" In de hoop dat de Blastoise nog aan het herladen was schoot de Houndoom vooruit, al was hij minder snel als eerst. Net voor het leek dat hij voor diens linkerpoot ging sprong hij opzij en hapte naar een enkel, zijn best doend achter de grote starter te blijven. Ze hoopte immers dat die kanonnen geen 360 konden.

Wacht, hadden Blastoise een staart? Het was niet dat ze echt achter zo'n ding was gaan kijken. Dit was zelfs een van de eerste keren dat ze uberhoud voor zo'n schildpad stond. Maar Fenrir kwam er dus wel achter, hij kreeg een slap van de staart en droop af terwijl hij ongevraagd een Smog uitvoerde. Diens effect was minder sterk door de regen maar het had zou hem op een veilige afstand moeten krijgen. Ragya trok zelf haar shirt op over haar neus en keek naar Fenrir die weer voor haar kwam. Deden ze aan uitwisselen? Het leek er niet op dat ze aan regels deden. Ze stonden immers midden op straat. Dus knikte Ragya naar Aldrei die vooruit sprong en uitdagend gromde. "Wissel~" merkte ze kort op, terwijl ze Fenrir terug liet keren. Het was goed zo, ze moest toch laten zien hoe goed ze zichzelf redde? Dat ging ze dus doen ook. " Confuse Ray, Hex" Begon ze ook meteen. De gouden vos ontplooide haar staarten en liet er enkele helder blauwe lichtjes ontstaan, die naar de ander zweefde. Meteen daarna lichtte haar ogen rood op voor de volgende aanval.

Een Turbo Turtle, leuk, hoe langer ze in dit gevecht kwamen hoe slechter haar humor werd. In ieder geval leek Aldrei niet onder de indruk door de Mega Blastoise. Ze moest ook zo'n steen krijgen voor Fenrir, die verdiende ook wel een upgrade. Maar eerst dit gevecht overleven. Drie kanonnen werden op Aldrei gericht, maar in tegenstelling tot Fenrir was Aldrei wat losser en kon zichzelf redden. De glimmende teef bleef zo lang mogelijk staan om uiteindelijk aan de kant te springen. Omdat ze geen rekening had gehouden met de pletters en kleine bijstraaltjes kwam ze eruit met enkele druk wonden. Grommend drukte ze haar oren naar achteren. "Solar Beam" Meteen opende de teef haar muil en vormde een lichtgroene bol energie die ze naar de nek van de ander afvuurde.

Voor een gevecht dat ze onmogelijk konden winnen hielden ze het nog lang vol. Het nadeel was dat ze Aldrei nog mobiel moest houden en niet tot het eind toe kon laten vechten. Ze moest in ieder geval zelf naar een center moeten lopen. "Imprison" sprak ze haar Ninetales toe terwijl deze de aanval half tegen zich aan kreeg. Deze grauwde trillerig en liet het water op en om haar pels verdampen, waardoor een vlakke schuurplek overbleef. Hierna liet ze echter haar ogen oplichten en zorgde er zo voor dat de Blastoise zijn vorige aanval niet meer kon gebruiken. "Solarbeam op zijn poten" Ragya ging er immers vanuit dat dat ding geen schokdempers in dat schild had en omvallen alles behalve prettig was. Al met al speelde ze het nogal vals door op een flinke afstand te blijven en geen moment stil te blijven staan.

Aldrei had het niet op water sinds ze door het ijs was gezakt. Vechten met een pokémon van het water type was dus een opgave. Maar kijk nou, ze was doorweekt en leefde nog. Wie zei dat dwangterapie niet werkte? Beiden stralen kwamen op het zelfde moment. Omdat Aldrei met wegspringen haar aanval zou verpesten bleef ze met moeite staan en werd zowat tegen een muur aan geworpen. Grommen kneep ze haar ogen dicht. Even zat de roodharige vast. Wat konden ze nog meer doen? Ze had niet het gevoel dat ze erop vooruit zouden gaan met een Rest. Omdat de Blastoise simpelweg te sterk was om gewoon z'n gang te laten gaan. Dus werd aanval de beste verdediging "Dark Pulse" En Aldrei opende haar muil.