{Open} Wine

_{Hé verdorie, waar zat dat beest nu? Taiga liet met grote passen in de richting waar ze haar Glameow voor het laatst gezien had. Ze had met haar stomme kop het beestje overgekocht en nu zat ze met de gebakken peren. Ze vond haar er zo schattig uitzien dat ze het wel had moeten doen! Maar het ding was tot nu toe erg waardeloos en bovenal ongehoorzaam. Glameow was uit haar armen gesprongen toen ze iets gezien had en sinds dien zocht Taiga haar. Ergens hoopte ze dat ze haar nu gewoon niet meer terug vond zodat ze er vanaf was. Die verlangen kwam niet uit toen ze haar staart een terrasje op zag verdwijnen. Een niet zo druk terrasje, mocht ze erbij zeggen. Taiga bleef bij de ingang staan en keek in het rond. Waar was dat ding nou? En toen zag ze haar. Glameow sprong op de tafel van een meisje. Taiga kon haar wel wurgen. Terwijl ze naar de tafel schreed was ze zich ervan bewust dat ze het gezicht van de persoon aan het tafeltje heel vaag kende. Misschien had ze diegene wel eens op de base zien langskomen of zo. Hoe dan ook, ze herkende haar. "Daar ben je!". Riep ze uit en ze griste de Glameow aan haar nekvel van tafel. Haar oranje ogen keken vuurspuwend in die van haar pokémon die schuldbewust omhoog keek. "Nog eens van me weglopen hé, daar weet ik wel wat op. Jou laat ik niet meer los op straat". Met haar pokémon nog in haar hand keek ze naar het meisje. "Wat een opluchting dat die wijn niet over je heen gekomen is, dat zijn gruwelijke vlekken". Merkte ze op toen haar blik op de rode substantie viel in het mooie, ronde wijnglas.}