Pushing the limits | &Seven

Onderwerp: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 11:48 am

"Hey?! Wat is hier aan de hand?" Grant stapte gehaast naar voren, om te zien hoe één van zijn medewerkers hardhandig tegen de muur werd gedrukt door een lange jongen in het zwart. Naast hem stonden nog twee mannen die ondanks de ander duidelijk het uniform droegen met het opvallende, rode R logo. De gymleider hield verbaasd halt en keek hen geschrokken aan, niet blij met het feit dat mensen van Team Rocket in zìjn gym waren. "Wat moet dat in mijn gym?" bracht hij op bevelende toon uit. Hij had het gevoel dat hij die lange gast moest herkennen, maar er kwamen op een dag zoveel trainers in zijn gym dat dat onmogelijk was. Raven negeerde de gymleider en hield zijn grijze ogen strak gericht op de man voor hem. "Deze hier is Team Rocket nog geld verschuldigd," gromde hij dreigend naar de trillende man in zijn handen. De vent was kostbare items van de gym gaan verkopen op de black market en had de opbrengst hiervan merendeel in zijn eigen zak gestopt. Hij had gedacht op die manier een makkelijk slaatje te slaan, maar Raven was hier om duidelijk te maken dat Team Rocket geen organisatie was bij wie je dat zomaar kon flikken. De nerveuze man leek zich dit nu ook te beseffen, maar in plaats van op te biechten verzon hij de ene smoes na de ander om er onderuit te komen. "L-l-luister, dit is a-allemaal één groot misverstand," stotterde hij zo nerveus dat Raven zijn hartslag kon horen versnellen. Grant's achterdocht leek te groeien, maar hij kon onmogelijk toestaan dat iemand zijn personeel zo in zijn eigen gym behandelde. Hij stapte met een ernstige uitdrukking naar voren. "Ik kan je verzekeren dat mijn personeel nie-" "Misschien moet je beter in de gaten houden wat je personeel achter je rug om doorverkoopt," onderbrak Raven hem nors, die geen zin meer had in excuusjes. Hij liet de kraag van de man los, waardoor die trillend als een puddinkje in elkaar zakte, en draaide zich met een woeste uitdrukking om naar Grant om hem uit te dagen tegen hem in te gaan. De twee andere Team Rocket leden bij zijn flanken pakte de man bij zijn schouders en begonnen hem mee te nemen. Grant deed geïntimideerd een stap naar achter. Hij zag er niet blij uit dat de medewerker zo werd meegevoerd, maar wist ook dat er op dit moment niets in zijn macht was om het tegen te houden. De TR grunts leken vastberaden hun geld te innen en het kon ze niet veel schelen wat ze moesten doen om het te ontvangen. "Wees een wijze gymleider en houd je hier buiten," waarschuwde Raven de gast nog, voor hij zich omdraaide om achter zijn collega's aan te lopen. Hij stopte echter verbaasd toen hij bij de deuropening op een bekende gedaante stuitte. Raven was zo bezig met de onderhandeling, dat hij niet eens door had dat iemand de gym naar binnen was gestapt. Hij verstijfde ter plekke en zijn hart leek even te stoppen. Seven.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 12:29 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Seven liet haar blik kort over de set pokéballs aan haar riem glijden. Zij was er klaar voor, Snow was er klaar voor. Ze keek op naar het gebouw aan het einde van de straat. Hoe lang ze dit wel niet uitgesteld had, omdat er altijd wel wat tussen was gekomen. Gym nummer 2, ze moest het dan eindelijk eens gaan proberen. Al had ze niet de intentie dit gevecht te gaan verliezen. Het was nooit haar grootste ambitie geweest om al die badges te halen, maar het was wel een goede test om te kijken hoe sterk haar pokémon waren. Zeker nu had ze die wel nodig, wilde ze het kunnen opnemen tegen TR leden mochten die haar lastig vallen. Ze stapte met een snelle pas naar de deur en duwde die open om binnen te gaan.

Als ze hierop voorbereid was geweest, op de mogelijkheid, dan had ze binnen een seconde weer buiten gestaan. In plaats daarvan hielt ze stil in de deuropening, terwijl ze diep fronsend naar de TR grunts keek die een medewerker van de Gym aan het wegslepen waren? Zo ver van Lumiose verwijdert en toch gebeurde dit soort dingen nog.. Dat liet maar zien dat het nergens echt veilig was. De eerste golf van verbazing was al snel weg, want ergens had ze het wel verwacht dat die vuile organisatie zijn klauwen snel genoeg om zich heen zou slaan. Lumiose alleen was niet genoeg. Nog voor ze iets kon doen, viel haar blik automatisch op de andere mensen in de ruimte. Iemand die ze herkende als de gymleider en een ander persoon die ze kende. Ze hoorde nauwelijks wat er gezegd werd, vanwege de tweede shock van vandaag. Er stond nog net geen rode letter R op zijn jas gekalkt. Het was beter geweest om direct weg te gaan, maar in plaats daarvan bleef ze doelloos staan in die deuropening. Waarom? Ze had hem nooit gemogen, hij was geen vriend. Maar ze had hem wel vertrouwt tot in zekere zin. Ze had hem haar laten helpen. Het gevoel dat ze vetrouwen had geplaatst in iemand die het nu zo schaadde maakte haar misselijk. En bovenal kwaad. Niet te vergeten, verward. Liever was ze hem nooit meer tegen gekomen, als hij samenwerkte met Team Rocket had ze een solide reden om nooit meer in zijn buurt te komen. Dat zou goed moeten voelen, maar toch deed het dat niet. Ze had gewoon niet verwacht dat de persoon die haar eerder nog uit de stad had geholpen en een TR grunt had neergeslagen, nu met hen samenwerkte. Ze had ook nooit iemand moeten vertrouwen waarvan ze eigenlijk zo weinig wist. Haar handen waren ondertussen gebald tot vuisten, terwijl ze overwoog om of de confrontatie aan te gaan of die juist te vermijden.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 1:45 pm

Voor een paar seconden stond hij aan de grond genageld. Van alle mensen had Raven juist haar van de waarheid willen besparen. Hij had gehoopt dat ze er nooit achter hoefde te komen, maar het was onvermijdelijk en haar geschokte reactie maakte het niet makkelijker. Ondanks de snelle hartslag in zijn borstkas, dwong hij zichzelf om zijn uitdrukking strak te houden en overbrugde hij toen snel de afstand die nog tussen hen in was. Raven pakte haar ruw bij haar arm beet, alsof hij haar zo snel mogelijk naar buiten wilde duwen. Weg van hier, van de plek waar ze alles had kunnen aanschouwen. "Wat doe je hier?" siste hij gespannen. Zijn stem klonk verwijtend, ook al wist hij dat het niet haar schuld was. Ze had niet mogen komen. Dit had niet mogen gebeuren.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 2:03 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Seven vernauwde haar ogen iets toen Raven op haar af gestapt kwam. Zijn uitdrukking stond strak, maar de stilte en het op de plaats blijven staan van net verraadde dat hij was geschrokken van haar aanwezigheid. Al dat geheimzinnige gedrag was dus hierom geweest en nu was zijn kleine geheimpje uitgekomen. Ze was echter nog niet in staat weg te lopen. De schok dat dit soort dingen haar nog altijd konden overkomen nagelde haar vast aan de grond. Tenminste, tot op het moment waarbij haar arm ruw beet werd gepakt en ze een stap naar achter zette, half de deuropening terug door. Dat in combinatie met zijn verwijtende vraag, deden haar volledig uit haar trans knappen. Haar vrije arm kwam omhoog en ze pakte zijn pols vast van de hand die hij om haar arm geklemd had. Ze verstevigde haar grip en boorde hierbij haar nagels in zijn huid. De intentie hiervan was overduidelijk: hij moest loslaten. "Wat ik hier doe?!" spuwde ze kwaad in zijn richting, terwijl ze hem strak aankeek ondanks het feit dat hij haar blik toch niet kon zien. "Ik ben een trainer, weet je nog? Wat jij hier doet is een veel betere vraag," vervolgde ze, haar stem trillend van woedde. "Erachter gekomen dat het voordeliger is om je aan te sluiten bij het winnende team?" Na die laatste woorden klemde ze haar kaken opeen om te voorkomen dat ze zich nog meer liet gaan.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 2:33 pm

Ze pakte stevig zijn hand vast en boorde haar nagels in zijn huid, maar Raven kon het in de hitte van het moment niet eens voelen. Haar antwoord was enigszins logisch. Ze was een trainer, natuurlijk kwam ze hier naartoe om de gym uit te dagen. Ze had niet verwacht hem hier tegen het lijf te lopen en nu ze hem tussen de Team Rocket leden had zien staan kwam ze meteen tot de verkeerde conclusie. Raven gromde gefrustreerd omdat ze het maar niet leek te begrijpen. "Snap je het nog steeds niet? Dat was om die verdomde Sewaddle van jou terug te krijgen!" snauwde hij kil terug. Hij kon niet geloven dat ze werkelijk leek te denken dat hij hier voor teams aan het kiezen was. Hij had nooit een keuze gehad. En er was nu ook geen reden meer om dat stil te houden.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 2:49 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Ergens had ze dat argument al aan zien komen. Ze had het immers al vanaf het begin vreemd gevonden hoe moeilijk hij deed over hoe hij haar Sewaddle terug had gekregen. Hoe graag hij haar weg wilde hebben uit de stad en dat ze zich buiten zijn zaken zou houden. Wanneer ze toch iets zei dat erover ging had hij haar snel afgekapt, dus was ze maar gestopt met proberen. Dat nam echter niet weg, dat ze nog wel geschokt was over het feit dat hij dat had gedaan voor haar Sewaddle. Dat was niet zijn pokémon, hij was ook niet gehecht aan die pokémon. "Oh je bent zeker de grote held die zich heeft opgeofferd voor een Sewaddle," beet ze hem toe. "Je had het net zo goed kunnen laten gaan. Je hebt er zelf geen enkel voordeel uit gehaald. Vind je het gek dat ik het niet snap!" Men deed alleen dingen als ze daardoor zelf beter uit kwamen. Eerst jezelf, dan een ander, zo ging dat en niet anders.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven wo apr 29, 2015 4:49 pm

Raven klemde woest zijn kaken op elkaar toen hij hoorde hoe kortzichtig ze was. Hij voelde zijn grip nog meer verstevigen en omdat hij wist dat hij haar in zijn woede nog pijn kon gaan doen, trok hij met een ruwe beweging zijn hand los. Boos stapte hij naar achter en gooide hij ongelovig zijn armen in de lucht. Hij had het net zo goed kunnen laten gaan, zei ze. "Oh ik had dat beest gewoon aan zijn lot over moeten laten, is dat het?" antwoordde hij sceptisch, alsof het allemaal zo makkelijk was geweest. De blinde jongen stopte met zijn gefrustreerde bewegingen en draaide zijn grijze ogen weer haar kant op. "Wat, nu geef ik er ineens weer teveel om?" Eerst was hij te onverschillig, en nu speelde hij opeens zogenaamd de held omdat hij het niet had kunnen toestaan dat ze de Sewaddle wat aan deden. Of haar, for that matter.

Onderwerp: , wo apr 29, 2015 5:40 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Haar arm begon nu wel lichtelijk pijn te doen door de druk die hij erop zette met zijn hand. Toen hij haar los liet deed ze dan ook een extra stap naar achter om buiten zijn bereik te staan. "Sinds wanneer kan dat jou wat schelen? Sind wanneer geef je zoveel om andermans pokémon?" snauwde ze. Hij was haar nooit voorgekomen als zo'n standaard 'goed' persoon die er niet tegen kon als anderen in de moeilijkheden zaten. Ja, hij had haar wel vaker geholpen, maar meestal kwam dat gewoon door de situatie. "Mensen zijn egoïstisch, Raven. Niemand heeft me ooit het tegendeel bewezen, dus waarom?" Als hij TR echt haatte zoals ze al die tijd had geloofd, waarom zou hij dan zo'n drastisch besluit hebben genomen. De andere mogelijkheid was dat ze gewoon echt niks van hem wist. Dat laatste leek op het moment beangstigend veel op iets dat waar zou kunnen zijn.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 4:29 pm

Verdomme. Ze stelde vragen waar hij zelf het antwoord niet eens op wist. Raven probeerde haar te negeren en ijsbeerde in plaats daarvan onrustig heen en weer in een poging te kalmeren, maar het leek niet echt te helpen. Haar confronterende vragen bleven zich maar herhalen in zijn hoofd. Sinds wanneer kon het hem wat schelen? Waarom? Uiteindelijk was Raven het zat en draaide hij zich kwaad om. "Weet ik veel!" snauwde hij terug. Waarom moest ze overal een antwoord op hebben?! "Omdat ze dreigde jou ook af te maken! Eerst je Sewaddle, en daarna was jij aan de beurt!" Zijn boze stem weergalmde door de lege gang. De woorden vlogen uit zijn mond zonder dat hij het echt door had. Als ze zo graag de waarheid wilde weten, kreeg ze het te horen ook. Misschien hield ze dan eindelijk eens op.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 4:48 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Hij had duidelijk niet zo snel een antwoord klaar op haar vragen en leek er enkel geïrriteerder door te worden. Toch vond ze dat ze het recht had om het te weten ook. Al kon ze natuurlijk niet weten of hij nog steeds dingen achterhield of loog. Seven keek hem nog altijd strak aan toen hij zich weer naar haar keerde en duidelijk maakte dat haar leven, niet enkel dat van haar sewaddle, in gevaar was geweest. Een mensenleven was iets waar de meeste niet zo licht mee omgingen, maar dan nog was het een redelijk groot offer om jezelf in een criminele organisatie te werken om iemand te redden die je nauwelijks kende. Dat argument was echter genoeg om haar voor een moment stil te houden, al was de woedde nog niets gezakt. De hele situatie was zo plots dat het langer duurde om een goed antwoord te formuleren dan normaal.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 9:26 pm

Ze viel stil. Het effect dat hij ook had willen creëren, maar nu ontdekte Raven dat het misschien beter was geweest als ze gewoon terug was gaan schreeuwen. Door de stilte drong het pas echt tot hem door wat hij gezegd had en hij zette weer een stap naar achter. Godver. Hij had net zo goed kunnen opbiechten dat hij om haar was gaan geven. En dat kon niet. Hij kon geen gevoelens voor haar hebben. Raven draaide boos zijn gezicht van haar weg. "Tch," bracht hij uit, terwijl hij meteen van haar wegliep, de deur uit. Hij wist dat er geen weg meer terug was, maar hij kon daar niet langer blijven. Ze rotzooide met zijn hoofd en hoe langer hij bij haar bleef, des te impulsiever hij zich ging gedragen. En om één of andere idiote reden beangstigde hem dat vreselijk.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 9:28 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Het leek er niet op dat hij nog wat te zeggen had, want het bleef stil. Seven vervloekte zichzelf stilletjes voor het feit dat ze even niet meer wist hoe ze nu moest reageren. Toen meneer echter wegliep, de deur uit, leek ze haar tong weer gevonden te hebben. Ook de woedde laaide weer op. Weglopen, ja dat was volwassen om te doen.. Seven stapte zonder aarzeling achter hem aan terwijl ze haar mond open trok. "Weglopen? Echt waar, Raven?" siste ze. "Denk je echt dat je gewoon weg kan lopen na alles wat ik net heb gehoord en gezien?" Ze versnelde haar pas zodat ze vlakbij bleef lopen. "Was je überhaupt nog van plan om me ooit te vertellen hoe het nu echt zat? En bovendien, waarom zou Team Rocket lopen dreigen met het vermoorden van iemand die je toch niet echt kent?!" beet ze hem toe. Ze wilde antwoorden ook nu.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 9:29 pm

Raven bleef stug doorlopen, ook toen hij haar al snel achter zich aan hoorde komen. Hij wist wat hij aan het doen was. Zijn hart raaste als een gek door zijn borstkas en hij was ervoor aan het wegrennen. Raven balde gefrustreerd zijn vuisten samen Hoe had hij het zo ver kunnen laten komen? Hij had zichzelf voorgenomen nooit meer een persoon op die manier binnen te laten. Het kon niet dat.. Raven hield met een ruk stil toen hij haar woorden hoorde en voelde nieuwe woede oplaaien. Oh, dus ze wou weten hoe het echt zat?! Zonder verder nog iets te zeggen, draaide de jongen zich om, pakte hij haar arm beet en trok hij haar naar zich toe om zijn lippen op de hare te zetten.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 9:45 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Seven was niet van plan om hem zomaar weg te laten lopen zonder nog antwoord te krijgen op de laatste vragen die ze hem had gesteld. Toen hij zich dan ook omdraaide had ze zich er al op voorbereid dat hij opnieuw kwaad naar haar zou schreeuwen. Ook het feit dat haar arm beetgegrepen werd schokte haar niet meer. Seven zette zich schrap, maar wat er volgde was niet waar ze op gerekend had. Toen ze zijn lippen tegen die van haar voelde verstijfde ze compleet. Haar adem stokte en haar ogen vlogen wijd open. Ze had beter geweten wat te moeten doen wanneer hij haar in haar gezicht had geslagen en had gezegd dat ze zich er verder niet mee moest bemoeien. Maar dit.. En het beviel haar al helemaal niet dat haar hart in de versnelling schoot.

Onderwerp: Re: Pushing the limits | &Seven do apr 30, 2015 11:58 pm

Dit was waarschijnlijk het meest krankzinnige dat hij ooit in zijn leven gedaan had. Het was niet de bedoeling geweest, maar ook zijn hart leek nog even dertigduizend slagen sneller te gaan kloppen toen hij door had dat ze hem geen klap in zijn gezicht ging geven. Het voelde als een soort overwinning, tegelijkertijd was zijn hoofd er helemaal niet bij om over dat soort dingen na te denken. Raven verloor zich in het moment en drukte zich dichter tegen haar aan, terwijl hij zijn vingers voorzichtig van haar arm naar haar nek liet glijden. Het waren waarschijnlijk de langste seconden die hij had meegemaakt en het duizelde hem toen hij zich weer terug trok en hen beide even de tijd gaf om te beseffen wat er zojuist gebeurd was. Eenmaal hij zijn mond weer open trok, klonk zijn stem zwaar. "Begrijp je het nu, stupid," bracht hij tussen lichte adem teugen uit, terwijl zijn lege ogen zich in de hare haakte.

Gesponsorde inhoud

» When aura reaches its limits | &Aiden