Let it derp

Een gesprek starten? Oh, hij was gewoon niet het meest sociale persoon, dus veel kon hij er niet aan doen. Eigenlijk wel, socialer worden, maar dat was te vermoeiend. "Je weet toch dat onze gesprekken altijd zo mooi zijn," kort grinnikte de jongen op haar woorden, waarna er met een glimlachje klonk "Ja, ook zo vreselijk diepgaand, zo interessant." in andere woorden, het kon soms erg stil worden.

De jongen grinnikte ze en ze knipperde even met haar ogen. Zo, dat was een stuk beter, niet? "Ja, ook zo vreselijk diepgaand, zo interessant." Ze grinnikte ook even kort. "Dat is ook waarom we zo'n lange topics gesprekken hebben," grijnsde ze even ze zuchtte even zachtjes. Dit was een stuk leuker da staren naar het ei.

"Dat is ook waarom we zo'n lange topics gesprekken hebben," de jongen moest het even laten om te gaan glimlachen, daar had ze een punt. "Daar heb je gelijk in ja." zulke lange gesprekken topics hadden hun namelijk. Eerst had de jongen het als sarcasme bedoeld, maar Tawnee had daar wel weer gelijk in.

"Daar heb je gelijk in ja." zei hij en ze knikte even. Naja hun topics gesprekken konden wel eens uitlopen met momenten, maar goed. Opeens verschenen er twee pizza's voor hun neus en verrast keek Tawn op van Nathan, naar de pizza. "Woop, daar zijn ze," zei ze met een grijns op haar lippen. Zo, dat was nog redelijk goed verlopen he.

ineens waren de pizza's voor hun neus verschenen, okay, dit was prima. "Woop, daar zijn ze," kort greens de jongen, hopen maar dat het het wachten waard zou zijn. "Nou, eetsmakelijk dan maar." al brandde de jongen zijn mond, hij begon alvast met een hap te nemen van zijn pizza. Auw, heet.

"Nou, eetsmakelijk dan maar." zei meneer en hij nam een stuk en begon al te eten. tawn keek even naar de dampende pizza en besloot dat ze gerust nog even kon wachten voordat ze zou toetasten. Ja, wachten tot het wat kouder was. Even maar hoor. "En is het lekker?" zei ze met een grijns op haar lippen. Straks verbrande hij zich nog.

"En is het lekker?" ja, vooral heet. Auw, jezus. "Ja hoor." hij brandde letterlijk zowaar zijn mond, maar dan nam het niet weg dat de pizza lekker smaakte. Misschien zou hij de volgende keer iets langer moeten wachten, dan zou de groenharige jongen zijn mond maar eens niet gaan verbranden.

Ze grinnikte even. Ah, het was maar zijn mond, hij moest het maar weten he. Moest maar niet zo gulzig zijn, dan kreeg je een verbrande mond. "Ja hoor." zei hij en ze zuchtte even zachtjes. "Denk je niet dat je iets te snel eet?" zei ze met een lachje op haar lippen. Was ze bezorgd? Nee, ze was nooit echt bezorgd geweest over mensen.

"Denk je niet dat je iets te snel eet?"Kort rolde de jongen met zijn ogen met zijn ogen. "Nee." totaal niet eigenwijs, hij wist het gewoon beter en had een sterke mening. Verder was het niet bijzonders of zo. Hij brandde zijn mond, nou en.

"Nee." Was zijn krachtige antwoord, koppigaard. Nuja, moest hij weten dat hij zich zo gedroeg. Ze zuchtte even en na enkele tellen nam ze ook een klein sneetje en begon ze daar maar op nommen. Even haalde ze het stuk terug uit haar mond en slikte ze het beetje dat ze in haar mond had door. Warm! Kijk daarom wilde ze dus drank. FRISdrank.

Ah, kijk eens aan. Het was al een beetje afgekoeld, dat was goed. Kon hij niet snel zijn mond gaan verbranden, klonk hij (voor de verandering) niet eigenwijs. Ondertussen was hij begonnen aan zijn tweede stuk, lekkere pizza was het wel zeg. Het tentje begon langzamerhand vol te stromen, bekend boeltje was het dus.

Rustig liet ze het stuk in haar bord vallen. Warm. Warm! WARM! WARM!!!!! Kort sloeg ze haar handen. Iep, hier kon ze niet tegen. Na enkele tellen zuchtte ze even opgelucht en stak ze haar hand op, waardoor de bediende naar hun tafeltje kwam. "Kan ik nog een watertje bestellen?" zei, de bediende knikte en toen keek ze naar Nathan. "Wil jij ook iets drinken?"

Kort grinnikte de jongen toen de blondine ineens haar handen voor haar mond sloeg, heel heet was het blijkbaar nog voor haar. Snel kwam er een bediende aanlopen, waarbij Tawn wat bestelde, vervolgens werd er aan hem gevraagd of hij iets wou "Een cola graag." gewoon, snel maar lekker.

"Een cola graag." zei hij en ze keek even naar de vrouw, die snel wegwandelde, ja bedien me kind. Ze zuchtte even zachtjes en staarde naar het stuk die op zijn bovenkant was gevallen... Hm... Ze pakte het stuk op en draaide het om... meh nu lag alles eraf... naja, niet alles want het was kaas en kaas plakte vast aan de boem dus naja... Ze tuurde er even naar en keek toen naar de persoon tegenover haar. Hij kon er zo te zien niet genoeg van krijgen.

Of de jongen had gewoon veel honger, of die pizza was te klein. Waarschijnlijk de eerste, gezien de jongen ondertusen al op de helft was, hoezo veel eten? Al snel kwam hun drinken er aan, ah, iets dat wel snel gebracht kon worden. Niet dat de jongen bepaald kon gaan klagen nu, hij had zijn eten. Eten was goed, meestal. Vergiftigd eten niet, maar niet echt iemand die dat zou willen eten.