{Open} Scans

Met een harde blik staarde Raven door het glas. Zijn ogen zagen niets, maar ondertussen nam hij scherp waar wat er allemaal in de kleine ruimte voor hem gebeurde. Luca zat vastgebonden op een stoel. Hij was geblinddoekt, en had allerlei plakkertjes op zijn hoofd die vastzaten aan kabeltjes voor zogenaamde tests. De piepende computer naast hem vertelde hem dat ze op dit moment alles aan het registreren waren wat er in het hoofd van zijn Lucario afspeelde. Het was zijn taak om hem rustig te houden. Raven had al gezegd dat het onnodig was hem op die manier vast te ketenen, maar ze namen geen risico's. Misschien als ze dit allemaal zonder protesteren ondergingen, werd het de volgende keer makkelijker.. Het ging vreselijk tegen zijn gevoel in, maar Raven wist dat hij geen keus had. Als één van de grunts het echter in zijn hoofd haalde om hem pijn te doen, kon hij de consequenties daarvan nog niet voorspellen. Ook al was het allemaal in de naam van de wetenschap... Gefrustreerd balde Raven zijn handen samen tot vuisten en had hij in de eerste plaats niet eens door dat iemand de kamer in liep. Tot hij een lichte duw tegen zijn rug voelde. Het meisje begon zich meteen te verontschuldigen, maar Raven hield zijn gezicht strak naar voren gericht. "Kan gebeuren," mompelde hij kortaf. Het was wel duidelijk dat hij op dit moment geen interesse had om er verder nog een probleem van te maken.

Ze zette zich tussen hem en het glas. Daarmee werd zijn zicht niet onderbroken, maar het haalde hem wel uit zijn concentratie. Raven tilde fronsend zijn kin op en luisterde toen naar de waterval aan vragen die plotseling haar mond uit kwam stromen. Zoals ze klonk leek ze net op een leergierig studentje, haar opgewekte humeur was totaal misplaatst in deze donkere computerruimte van een illegale organisatie. Raven stopte zijn handen in zijn zakken en chekte nog één keer hoe het met Luca ging, waarna hij zijn lege ogen weer op haar richtte. "Ja, ik was altijd al blind," reageerde hij rustig. "Maar navigeren is geen probleem, dat heb ik geleerd van mijn Lucario." Hij gaf een kort knikje richting het glas om haar zo ook meteen duidelijk te maken dat hij even hele andere dingen aan zijn hoofd had dan vragen beantwoorden van een grietje.

Ze vroeg of hij dan nog wel licht en donker kon onderscheiden, waarop hij even kort knikte. "Dat nog wel ja," reageerde hij. Dat was iets wat hij altijd al gekund had. Hij wist precies wanneer het dag of nacht was, of wanneer er nog een lamp aanstond in de kamer. Zelfs de kloktijden waren geen probleem als hij de stand van de zon kon bepalen. Maar, Raven had op dit moment geen zin om haar dat allemaal uit te leggen. Hij zuchtte luidop en wilde haar wegsturen, toen hij haar opeens over aura hoorde beginnen. Met nieuwe interesse tilde Raven zijn gezicht op en volgde hij haar pas richting de computers. Ze leek er oprecht verstand van te hebben, wat de situatie voor hem veranderde. "Weet jij er iets van?" vroeg hij, zijn stem zowaar iets minder nors, terwijl hij naast haar bij de schermen ging staan. Raven kon zelf niks aflezen, en hij zou ook nooit wat van die technologie begrijpen. Maar misschien dat dit grietje vandaag toch nog haar nut ging bewijzen en hem daar mee kon helpen..

Ze leek eerst niet te begrijpen wat hij bedoelde, maar begon toen weer wat over de aura te brabbelen. Raven knikte wat ongeduldig met zijn hoofd. "Ja, aura. En dit allemaal." Hij bewoog met zijn hoofd richting de computerschermen, om haar duidelijk te maken dat dit voor hem allemaal hocus pocus was. Er was hem niks verteld. Alleen dat ze met behulp van de tests Luca's hersengolven konden onderzoeken op abnormale afwijkingen. Raven wilde weten wat het was dat ze allemaal uit zijn hoofd konden aflezen. Zijn gezicht draaide zich weer naar het meisje. "Ben jij hier om de data te analyseren?" Hij was er nog steeds niet over uit wat ze hier kwam en doen en wat voor positie ze had binnen de organisatie. Ze was in ieder geval geen alledaagse grunt. Dat was wel duidelijk.

Ze vroeg zich af wat hij hier dan te zoeken had. Raven fronste even. "Omdat ik de enige ben naar wie hij luistert. Ze hebben me nodig om de tests uit te voeren," merkte hij op. Tuurlijk waren er altijd andere middelen om een Pokémon te laten gehoorzamen, maar dit was de meest veilige manier. Voor nu dan. Raven vreesde de tests met zijn mega-evolutie. Ze waren nog niet zo ver, maar als dat eenmaal aan de orde kwam, wist zelfs hij niet zeker of hij kon voorkomen dat de Lucario de boel opblies. Zijn hand gleed over zorgelijk over één van de schermen, waarna hij zijn gezicht weer richting het meisje draaide. "Wat voor onderzoek dan?" vroeg hij koeltjes, terwijl zijn aandacht even naar het piepende ding ging dat nou al een tijdje naast haar hoofd zweefde. Hij had zo'n vaag vermoeden dat het daarmee te maken had.

Raven trok even onopvallend met zijn wenkbrauw toen ze iets zei wat klonk als een ongelovige opmerking. Het irriteerde hem dat het meisje scheen te denken dat hij hier niet mocht komen, terwijl hij hier juist het liefst zo snel mogelijk weer weg ging. "Jij lijkt anders ook niet op een top agent die overal mag komen," kaatste hij kalmpjes terug. Hij had nog nooit over haar gehoord, en ook al was hij hier niet lang, was hij verstandig genoeg geweest om uit te zoeken wie hier aan de top stonden.
Toen ze begon over het zwevende ding naast haar hoofd, werden zijn vermoedens al bevestigd. Raven fronste. "Dus het is geen Pokémon?" merkte hij op. Het ding had een aura, maar het was anders dan hij normaliter gewend was.

Een Pokémon die door een computer gemaakt was. Raven had niet gedacht dat dat ooit zou kunnen. Hij fronste even, licht onder de indruk. "Misschien ben je hier toch wel op je plaats," mompelde hij. Zij meer dan hij in ieder geval, dat was wel duidelijk. Hij liet zijn rug een beetje tegen de bureautafel aan leunen, er op lettende dat hij niet één of andere rare knop indrukte. Zijn aandacht ging weer naar het computerbeestje. "Zijn aura lijkt in ieder geval heel erg op dat van een Pokémon, dat kan ik je wel vertellen," sprak hij toen. Dat had ze nog best knap gedaan dan. Voor een rookie.