Een tikkeltje nerveus keek Austin naar de balie van het Pokémon Center. Hij had zijn Pokémon zojuist afgegeven om ze voor één laatste keer te herstellen voor hij de gym zou gaan uitdagen. Hij was daarnet nog niet nerveus als nu. Hij wist dat hij goed getraind had en dat hij goed voorbereid was, maar toch was het een akelig idee om dadelijk ook echt voor die gymleider te staan en haar uit te dagen. Hij wist dankzij een klein gidsje al wel ongeveer wie het was, maar uiteraard werd er nooit informatie vrijgegeven over de Pokémon van de gymleider. Dat zou anders ook wel veel te simpel zijn. Austin wist dat hij in het voordeel was omdat hij een water type had en hij wist dat de gym uit rock types bestond. Het duurde niet lang voordat de zuster terugkwam met zijn Poké Ball. ‘Succes,’ zei de dame tegen hem en Austin bloosde. Hij was het niet gewend om succes gewenst te worden door iemand buiten zijn gezin en met een kort knikje liet hij weten dat hij haar opmerking apprecieerde. Hij vestigde de Poké Ball’s gauw aan zijn riem en liep met een rood hoofd naar buiten. De reden dat hij rood werd was omdat de zuster er echt niet lelijk had uitgezien en dat hij dat dacht vlak voor haar gezicht. Gelukkig kon ze niet in zijn hoofd kruipen en zou ze de opmerking dan ook zeker niet gehoord hebben, maar toch schaamde hij zich ervoor dat hij zulke gedachten in zijn hoofd had. Hij schudde het weg en begon naar de gym te lopen. Van de roddels die hij hier opving in Rustboro City was het interieur van de gym heel erg indrukwekkend. Toch merkte Austin daar maar weinig van omdat hij, toen hij eenmaal in de gym was, recht naar voren liep. Zijn blik was gefixeerd op de gymleider en niet op zijn omgeving. Misschien zou hij zich daar dadelijk wel op concentreren, maar nu zeker niet. ‘Ik ben Austin en ik k-kom je uitdagen v-voor een g-gevecht,’ stotterde hij. ‘Dag Austin, mijn naam is Roxanne. Ik ben gespecialiseerd in rock types. Ik neem je uitdaging aan,’ zei de bruinharige vrouw vriendelijk tegen de zenuwachtige jongen. Het kwam vaker voor dat trainers hier zenuwachtig aankwamen en dus werd ze er niet meer door verrast. Ze wees naar het uiteinde van het veld waar Austin plaats mocht nemen en Austin draaide zich om, nu klaar zijnde voor het gevecht.
‘Ik begin met Geodude!’ riep Roxanne waarna ze de Poké Ball van haar Geodude in de lucht gooide. ‘Ga, Blade!’ riep Austin. Hij stotterde niet meer, maar dat kwam omdat de adrenaline vat op hem begon te hebben, net als tijdens zijn gevechten met Annie, Ayako en Caroline. ‘Geodude, val aan met Rollout!’ ‘Blade, gebruik Teleport en val vervolgens aan met Magical Leaf!’ Roxanne grijnsde. ‘Geodude, blokkeer met Defense Curl en gebruik daarna Magnitude!’ Austin beet op zijn lip. Hij kon Magnitude onmogelijk ontwijken met Double Team en Teleport, want de aanval kwam van onder de grond. Machteloos moest hij toezien hoe Blade op zijn rug geworpen werd, maar de Pokémon kwam algauw weer overeind. ‘Gebruik Teleport om achter hem te komen en gebruik vervolgens Psychic, Blade!’ ‘Probeer het te blokkeren met Defense Curl!’ riep Roxanne, maar het was al te laat. Blade was vliegensvlug achter Geodude tevoorschijn gekomen en gebruikte nu Psychic. Hij hield zijn hand naar voren gestoken waardoor Geodude gekke bewegingen maakte. Hij hield zijn hand ietsje naar rechts waardoor Geodude tegen een steen vloog. De rock type Pokémon leek echter nog niet uitgeschakeld te zijn. ‘Rollout!’ riep Roxanne. ‘Blade, ontwijk en gebruik daarna Draining Kiss!’ riep Austin. De Pokémon wist de Rollout sierlijk te ontwijken door een salto te maken en gebruikte vervolgens Draining Kiss waardoor hij zichzelf deels herstelde van zijn verwondingen. ‘Tackle!’ riep Roxanne. Omdat Blade nog bezig was met Draining Kiss uit te voeren, kon hij niet onmiddellijk uitwijken en de Pokémon viel tegen een rots aan. ‘Gebruik Double Team, snel!’ riep Austin. ‘Gebruik Rollout op ze allemaal, Geodude!’ Austin schrok. Hij herkende deze tactiek, want Caroline had hem eerder ook gebruikt. ‘Spring opzij en gebruik vervolgens Psychic!’ riep Austin. Blade wist zich uit de rij van Kirlia’s los te maken waardoor Geodude gedesoriënteerd raakte. En niet alleen dat. Austin had opgemerkt dat er een loszittende steen lag vlakbij één van de klonen van Blade. Geodude ging hierdoor een beetje de lucht in en dat was het moment waarop Blade Psychic gebruikte. Geodude bleef, dankzij de Psychic, gewoon verder rollen omdat Blade dat zo wilde. Hij had echter geen vaste grond meer onder zich en raakte daardoor verward. ‘Laat hem nu maar gaan,’ zei Austin. Blade voegde de daad bij het woord en de Pokémon rolde door, recht tegen een steen. Daar bleef hij verzwakt liggen.
‘Geodude is uitgeschakeld, Kirlia wint!’ hoorde Austin de scheidsrechter roepen. Oh ja, die was er ook nog, bedacht hij zich. ‘Goed gedaan,’ zei Roxanne complimenterend. ‘Keer terug, Geodude.’ Austin deed hetzelfde met Blade nadat hij hem geprijsd had voor zijn geweldige inzet. ‘Ga, Nosepass!’ riep Roxanne. ‘Jij ook, Waterfall!’ Austin grijnsde. Hij was flink in het voordeel tegen de rock type. ‘Waterfall, val aan met Water Gun!’ ‘Gebruik eerst je Harden en val daarna aan met Rock Throw, Nosepass!’ riep Roxanne. De Water Gun werd deels geblokkeerd door Nosepass’ Harden en de Rock Throw was raak. De steen vloog recht in Waterfall’s maag, maar de water type leek er niet echt iets aan over te houden en kwam algauw weer overeind. ‘Gebruik Rock Slide!’ riep Austin. Hij wist dat het niet super effectief was, maar het zou wel eens goed kunnen dat Nosepass gedesoriënteerd zou raken door die aanval. ‘Nosepass, ontwijk en val aan met Tackle!’ riep Roxanne. Austin was er vrij zeker van dat Nosepass meerdere aanvallen kende dan dit, maar dat die gewoon niet effectief gingen zijn. Hij had gehoord dat een Nosepass ook elektrische aanvallen kende, maar natuurlijk was Roxanne slim genoeg om te weten dat Marshtomp meer was dan een water type alleen. ‘Gebruik Mud Bomb!’ riep hij dan ook. Waterfall, welke geraakt was door de Tackle, kwam overeind en gebruikte Mud Bomb. ‘En nu aanvallen met Water Gun!’ riep hij. Nosepass werd naar achteren geblazen door de combinatie van aanvallen en Roxanne leek in paniek te raken. Ze had duidelijk niet verwacht dat Austin zo’n voorsprong zou krijgen. ‘Rest!’ riep ze. Verbaasd zijnde keken zowel Waterfall als Austn toe hoe de Pokémon in slaap viel. ‘En probeer nu wakker te worden!’ Austin grijnsde. Dit zou het alleen maar erger maken voor haar Nosepass in zijn opinie. ‘Waterfall, tijd om verschillende aanvallen tegelijkertijd te gebruiken!’ riep hij. ‘Gebruik eerst je Mud-Slap, gevolgd door je Water Gun en eindig het met een Mud Bomb!’ Pas na de tweede aanval werd Nosepass wakker, maar Austin zag dat hij flink wat schade had opgelopen en dat hij mogelijk weer terug was bij het begin voordat hij Rest gebruikte. Mud Bomb kwam aanstormen. Omdat Mud-Slap een gordijntje van zand had opgericht, kon Austin niet zien in hoeverre de Pokémon getroffen werd. Het zand zorgde ervoor dat hij zijn zicht verloor en met kloppend hart keek hij naar de wolk van zand. ‘Gebruik nog een Water Gun!’ riep hij, maar hij betwijfelde of Waterfall het hoorde. Hij keek naar de zandwolk die langzaam begon op te klaren. Had hij gewonnen?
