Troublemaker

Met een kleine zucht gleed Aiden met zijn hand door zijn rode haren, voor hij zijn hoed weer op zijn hoofd zette. De Pikachu op zijn schouder slaakte een enthousiast kreetje, terwijl hij haar even over haar hoofd aaide. “Dat klopt,” zei hij. “Ik ben ook benieuwd wie het laatste nieuwe teamlid wordt,” zei hij met een kleine grijns. Ja, hij was er zeker benieuwd naar. Natuurlijk was er geen zekerheid over of hij de Pokémon zou houden of op zou geven voor de verkoop, maar in de Safari vond hij tot nu toe elke keer toch wel iets wat hem interesseerde. Van Altaïr tot de Gliscor die hij buiten tegen was gekomen. Een bezoekje aan dit gebied was het altijd waard en hopelijk zou het ook dit keer zo zijn. En anders, had hij in ieder geval een dag vol verveling kunnen ontlopen. Was toch iets.

vs

Recht na de ingang stonden er echter twee Pokémon, zwaar in gevecht. Een Serperior lanceerde zich richting een Tyranitar en Aiden deed onbewust weer een stapje naar achteren, voelend hoe de moed hem toch wel wat in de schoenen zakte bij het zien van de gigantische wezens die met elkaar aan het vechten waren, voor zijn neus. Langzaam kwamen zijn lippen van elkaar en bleef Aiden even vol verbazing kijken naar het tweetal. De Serperior wikkelde zich rond de Tyranitar, welke luid schreeuwde en Amore maakte even een piepend geluidje. “Laten we er maar voorbij gaan,” mompelde Aiden zachtjes, terwijl hij begon te stappen. Vanuit zijn ooghoeken hield hij echter nog altijd de Serperior goed in de gaten, want hij wist maar al te goed hoe gevaarlijk dit kon zijn. Zowel de Serperior als de Tyranitar leken hem sterker dan Amore en hij miste Tyrion gigantisch. Hij wist immers dat Tyrion de Serperior in één keer tegen de grond had gelegd, al zou de Tyranitar wel een probleem zijn geworden. Maar goed. Hij had Tyrion niet bij en wilde het risico dus niet lopen.
Mega Drain. De Serperior zoog energie uit de Tyranitar, iets waar deze het absoluut niet mee eens leek te zijn. Het gigantische beest stampte op de grond en creëerde een earthquake, waardoor Aiden zijn evenwicht verloor en op zijn achterste op de grond landde. Muk, Muk, Muk! Maar, het scheen goed te zijn, want met een Stone Edge gooide de Tyranitar de Serperior door de lucht, recht over Aiden heen. Deze slikte even bij het horen van de gigantische knal die klonk toen de Serperior een meter verderop tegen een boom aan knalde en zijn blik verwijdde toen de boom kraakte en zijn kant op begon te vallen. Muk, Muk, Muk! Hij slikte en krabbelde overeind. Het leek even moeilijk te worden, maar hij sprong net op tijd aan de kant en wist de vallende stam nog maar net te ontwijken.
De Tyranitar leek het echter zat te zijn en draaide zich om, aannemend dat hij gewonnen had. Thank heavens. Aiden rolde zich om en bleef even in het gras liggen, hijgend van deze aanvaring. Waarom gebeurde dit nou meteen als hij binnen kwam? Waar had hij dit aan verdiend? Juist: hij had ook geen idee!
En toen begon de boom licht te bewegen en rolde de Serperior er luid grommend onder vandaan. Zodra hun blikken kruisten, wist Aiden dat hij een probleem had. Een heel, heel erg groot probleem. Een luide snuif kwam uit de neus van de groene slang en Aiden raapte Amore op van de grond, waarna hij het op een rennen zette. Tussen de bomen door, in de hoop dat de Serperior hem ergens ondertussen kwijt zou raken. Maar, hij kon hem horen. Hoorde het gesis en de schurende huid tussen de bladeren door, de takken die kraakten onder het gewicht van de gigantische slang. Muk, Muk, Muk! Hoe ging hij hier nou weer uit komen? In Arceus’ naam, waar had hij dit aan te danken?

vs

En, natuurlijk. Het liep dood. Stil staande voor het water, keek Aiden met een verwijdde blik om. De Serperior begon zich te realiseren dat hij zijn prooi in het nauw gedreven had en kwam langzaam op Aiden af, terwijl deze zijn vuist balde. Nee, nee, nee. Hier gingen ze het niet bij laten. Hij had Tyrion niet, maar hij had Arya en Élise! Hij twijfelde heel even, maar gauw genoeg ging zijn hand dan ook naar de Pokéball van Élise. Immers was Élise in het voordeel. Élise kon dit, absoluut! De Shiny Flareon kwam uit haar ball en slikte even bij het zien van de Serperior. “Je kan het, Élise! Je bent sterker!” riep Aiden, al wist hij dat hij fout zat. Maar, ze was in het voordeel. Dat moest toch iets betekenen? En ze hadden zo’n goede band. Dat moest wel iets betekenen. Hij kon hier niet verliezen.
“Flare Blitz!” riep Aiden uit. De Flareon omhulde zich met een laag vuur en schoot richting de Serperior. Aiden zag hoe deze zijn staart richting de Flareon bewoog, overduidelijk in een poging haar beet te pakken. “Doorgaan!” riep hij echter. De staart van de Pokémon raakte de laag vuur en geschrokken trok de Serperior terug, waarna Élise hem vol tegen de kaak knalde met haar aanval. Even leek hij bij te moeten komen, maar dit was maar van korte duur. De Serperior werkte zich al veel te snel weer overeind. “Lava Plume!” riep Aiden uit, toen hij merkte hoe de Serperior een Leaf Tornado startte. De Leaf Tornado was sterker, maar door het type-voordeel verbrandden de bladeren en werd de Serperior opnieuw geraakt door een super effectieve vuur-aanval. Goed zo! “Élise, je kan het! Qu-” Helaas had hij veel, maar dan ook veel te vroeg gejuicht. De staart van de Serperior wikkelde zich om de Flareon en Aiden opende zijn mond, maar viel stil toen hij zag hoe strak die om de Flareon heen gewikkeld was. Het beestje piepte. “Élise!” riep hij geschrokken uit en al gauw balde hij zijn vuisten. Met een snelle beweging haalde hij haar Pokéball tevoorschijn. Als hij haar terug liet keren, was ze veilig! Maar, het faalde. De staart van de Serperior zat in de weg. Dan moest ze maar ontsnappen. Een zucht kwam uit aiden’s mond, tot hij wist wat hem te doen stond. “Flare Blitz en Fire Fang!” riep hij uit. Een laag vuur omhulde de Flareon, voor ze haar tanden in de huid van de Serperior zette. Deze schreeuwde luid en gooide de Flareon door de lucht.
En ook hier scheen het geluk hen niet mee te zitten. Élise had dit kunnen redden, als ze niet net die halve meter door was gerold en in het water was gevallen. “Élise!” kwam er opnieuw gehaast uit Aiden’s mond en hij snelde naar de kant, waarna hij haar vacht gelukkig nog net te pakken kon krijgen, om de Flareon uit het water te tillen. “Keer maar terug, meissie,” zei hij onmiddellijk, haar terug stoppend in haar ball. Nee, ze mocht niet door gaan op deze manier. Water was absoluut niet goed voor haar. Na dit gevecht zou hij zich direct naar het center moeten gaan haasten, zodat ze niet ziek zou worden. Dat risico kon hij immers niet met haar nemen. Hij had gezien hoe Tyrion er destijds aan toe was en dat was geen mooi gezicht geweest.

vs

Nu had hij alleen Arya nog. Een zucht kwam uit Aiden’s mond, waarna hij zijn Pokéball van zijn broek haalde. De Serperior was sterk, maar sterker dan Arya zou hij toch niet zijn? Bovendien had Arya Fire Blast en ice Beam: ze zou nog in het voordeel zijn ook. Zowel gras- als normale aanvallen deden haar vrij weinig. Misschien was er nog een kans dat ze dit zouden redden. Met een zwaai gooide Aiden de Pokéball van zijn trouwe Mawile de lucht in en al snel stond ze er. Geen risico nemend, drukte hij ook meteen op de Mega Stone en veranderde Arya van vorm. Een tweede bek vormde zich aan haar kop en de Mawile glimlachte fel naar de Serperior, iets waar deze niet van gediend leek te zijn. Met een gigantische snelheid schoot hij af op de Mawile. Aiden slikte even bij het zien van de bek die zich opende, maar Arya leek niet onder de indruk. “Fire Blast!” riep hij luid. De Mawile bukte voorover en een bol vuur schoot richting de Serperior, om voor zijn neus om te slaan en verschillende stralen om zich heen te lanceren. De Serperior werd hard geraakt en vloog langs Arya, zijn aanval missend. Een lichte glimlach trok over Aiden’s gezicht, terwijl hij zich realiseerde weer de overhand te hebben.
“Fairy Wind,” commandeerde Aiden de kleine Mawile. De Serperior werkte zich overeind, maar kreeg hier de kans niet toe omdat hij met de wind het water in geblazen werd. Een geschrokken geluid ontsnapte uit zijn mond en Aiden grijnsde zijn tanden bloot. Goed zo, wraak. Al zou het hem zo veel minder doen dan het Élise deed. Het duurde wel even voor zijn kop weer boven water kwam en de Serperior zichzelf terug aan land zette. “Charge Beam!” besloot Aiden echter. Elektriciteit schoot richting het water en elektrocuteerde de Serperior, waardoor deze extra schade opliep van de normaal niet zo effectieve aanval. Zacht gegrom ontstond uit zijn bek terwijl hij zich uit het water trok (ik weet niet echt hoe, zonder armen, maar beeld je het maar in). Een glimlach trok over Aiden’s gezicht, terwijl de Serperior zijn huid uitschudde. Hij creëerde een Leaf Storm, welke Arya raakte. Gelukkig deed het niet al te veel schade gezien haar type.
“Oké, Arya, ik denk dat het tijd is dat we hier een eind aan breien,” merkte Aiden rustig op. Zijn stress-level was gelukkig weer gezakt en hij was er nu klaar voor om zijn rust weer te hervinden. De Mawile stond voor de Serperior, een grijns op haar gezicht, terwijl de Serperior uitgeput op haar neer keek. Hij had immers al schade te verduren gehad van de Tyranitar en Élise. Arya er nog bij lukte hem niet, hoe sterk hij ook zijn mocht. Arya nam dan ook de tijd om haar bek naar hem toe te richten, wachtende op een commando van haar trainer. “Fire Blast, nog één keer,” zei Aiden. De vuurbol kwam uit haar bek en schoot op de kop van de Serperior af, voor de stralen eruit kwamen en het een goede Fire Blast werd. Hij werd vol geraakt en landde met zijn kop op de grond. Even keek Aiden in spanning toe en hij dacht zelfs voor een moment dat de Pokémon dan toch echt uitgeschakeld was, tot hij zich weer met moeite overeind wist te tillen en Arya aan de kant sloeg met zijn staart. De Mawile rolde enkele keren, maar wist zichzelf al gauw genoeg weer recht te zetten. Hij had nog niet genoeg gehad, schijnbaar. Aiden zuchtte. “Ice Beam!” riep hij naar zijn Mawile. Een laatste super effectieve aanval moest genoeg zijn, toch? De ijsstraal schoot richting de Serperior en raakte hem opnieuw, waarna hij neigde tegen het water te gaan.

Zonder er al te veel over na te denken, griste Aiden een Pokéball van zijn riem en gooide hij het naar de Serperior toe. De Pokéball landde op de kant en Aiden had zijn groene ogen er strak op gericht. Hij had geen idee waarom hij het deed, maar het leek hem veiliger om deze Pokémon op te sluiten, dan om het vrij rond te laten lopen met de kans dat het ooit een klein kind aan zou vallen. Hij had al moeite gehad om het te verslaan, stel je voor dat Lilium hem met haar huidige team tegen het lijf zou lopen. Nee, dat was gewoon zielig. En wie weet zou hij er een goede eigenaar voor vinden, maar voor nu hoopte hij het op te kunnen sluiten, want Arya had ook schade op gedaan en Élise opnieuw inzetten zou gewoon zielig zijn. Een vuurpokémon kon niet tegen water, dus hij moest zo snel mogelijk met haar richting het Pokémon Center.