Little troublemaker

Rust. Lori had het gevoel dat ze dat zelden meer had de laatste tijd. Met de verantwoordelijkheden die er bij waren gekomen sinds ze de daycare had, had ze nog maar weinig tijd voor zichzelf. Alles ging op aan de Pokémon. Op zich was dat geen probleem, maar nu ze steeds meer Pokémon verzamelde werd het steeds moeilijker om al haar dagelijkse taken uit te voeren. Ze zou een beetje hulp wel waarderen. Alex had gezegd binnenkort naar Hoenn te komen, maar dan was er geld nodig en Lori wist maar al te goed hoe moeilijk het was om dat te verzamelen. Dat was nog een verantwoordelijkheid waar ze mee te maken kreeg. Geld verdienen. Ze vond het geen probleem om zo nu en dan te spelen op een willekeurige plek in Hoenn, maar het was niet zeker hoe veel geld ze daar mee kon verdienen en vaak viel het dan ook zwaar tegen.

Op een dag als deze waagde ze zich er niet aan om zich daar zorgen om te maken. Dit was een zogenaamde ‘vrije’ dag. Een dag waarop ze wat tijd voor zichzelf vrij had gemaakt en zich niet volledig op het werk voor de daycare richtte. Ze had wel een aantal Pokémon bij zich voor het geval dat, maar het grootste deel van de tijd bleven die in de Pokéballs. Alleen Taylor en Josh hield ze er vandaag buiten.

Om volledig tot rust te komen, was ze naar een plek gereisd waar ze nog niet eerder was geweest. Daar was ze onder een willekeurige boom gaan zitten om van de rust te genieten. Zonnebril op haar gezicht, geen zorgen aan haar hoofd. Heerlijk. Taylor verliet al snel haar zijde, waarschijnlijk om problemen te veroorzaken, terwijl Josh lui op haar schoot bleef liggen. De zwartharige had niks om om te klagen.

Behalve dan misschien dat ze al snel zag dat Taylor inderdaad moeilijkheden aan het opzoeken was. Ze was een onbekende voorbijganger aan het plagen/ Lori had het idee dat ze haar Shuppet een halt toe moest roepen, maar ze zat net en ze had even geen zin in het gedoe van Taylor. Die wist ook echt van geen ophouden. Gelukkig was Josh wel braaf.

De zwartharige pikte op dat de persoon die Taylor lastig viel er niet erg van gediend was. Ze had eigenlijk geen zin om Taylor de les te lezen, maar ze kon moeilijk haar enige overgebleven verantwoordelijkheid nu ook laten varen. Het letten op Taylor zou iets zijn wat ze altijd moest blijven doen. “Taylor,” sprak ze luid en op strenge toon. De eerste keer hoorde Taylor het niet en ging ze gewoon door met plagen. Ze waagde het zelfs om haar lange tong over de wang van de vreemdeling te laten glijden. “Taylor!” Dat vond Lori onacceptable. De tweede keer dat ze riep werd ze wel gehoord, en goed ook. Taylor had haar tong nog buiten haar mond hangen toen ze haar blik weer op Lori vestigde. In de ogen van de zwartharige was te zien dat die boos was. Verslagen zweefde het spookje terug naar haar trainer, terwijl Lori opstond om zich tegen de jongen te verontschuldigen. Daarbij legde ze Josh van haar schoot af en legde die op de plek waar zijzelf zojuist had gezeten.

Ze plukte alvast een zakdoek uit haar zak tijdens het lopen. “Sorry voor mijn Shuppet, ze is nogal rebels,” zei ze, waarna ze haar hand met de zakdoek er in uitstak. “Hier. Maak je maar geen zorgen, hij is ongebruikt.” Ze hoopte dat het haar vergeven werd, en ze hoopte ook dat Taylor zich vanaf nu zou inhouden, maar een luide grom achter zich bewees al dat dat niet zou gebeuren. Toen Lori zich omdraaide, zag ze dat het spookje Josh was gaan lastigvallen, maar in plaats van een Slakoth was die nu een Vigoroth geworden. Heh?

In de korte tijd dat Lori met haar rug naar haar Pokémon was gekeerd, had Taylor besloten dat de Slakoth haar nieuwe doelwit was. Deze had echter een korter lontje gehad dan gedacht, en was na een paar plaag-pogingen (waar hij totaal geen reactie op leek te hebben, maar van binnen ontplofte hij van woede) het zat. Blijkbaar was zijn frustratie genoeg om hem te laten evolueren en haalde hij nu kwaad uit met zijn klauwen naar Taylor. “Oh Arceus. Josh, stop! Taylor, kan je je nou niet één keer voor de verandering eens gedragen?!” Jammer dat ze nu niet echt van de evolutie van Josh kon genieten.