Coffee, please [Garry Kasuga]

Hoewel Lumiose City de hoofdstad was van Kalos, was het op dit moment erg rustig. Jayde vermoedde dat de meeste mensen wel naar hun werk waren gegaan of iets in die geest. Ze liep wat door de stad en keek af en toe door de etalages van winkels naar de spullen waarvoor ze toch geen geld had. Maar ja... wie zei dat ze daar geld voor nodig had? Ze zou die spullen wel kunnen “lenen” voor... een onbepaalde tijd. De jonge vrouw bleef even staan bij één van de etalages en schudde haar hoofd als antwoord op haar gedachten. Aan die spullen had ze niks. Een duur servies? Ze kreeg toch geen gasten over de vloer. Jurkjes? Dan zouden haar benen en armen zichtbaar zijn en dat was niet bepaald een mooi zicht. Jayde liep maar weer verder, waarbij Ziz even stond de balanceren op haar schouder. “Het zou toch handig zijn als je eens leerde vliegen,” zei Jayde zacht en de Vullaby liet een wat teleurgesteld geluidje horen. Jayde tilde haar hand op en kriebelde door de dikke kraag van de gevleugelde Pokémon, die er meteen een stuk vrolijker van werd en enthousiast met haar vleugels sloeg. Jayde glimlachte, al was dat onmogelijk te zien.

Na een minuut of vijf merkte Jayde een café op waar het op dat moment erg rustig was – er waren slechts een stuk of twee andere personen aanwezig. Dit leek haar een kans om eindelijk weer eens een lekker kopje koffie te drinken, want ze had in haar appartement nog geen koffiezetapparaat en dat zou stukken beter zijn dan simpele oploskoffie. Jayde zette zich aan een klein tafeltje en bestelde een kop koffie, waarna Ziz van Jayde's schouder afsprong en op de tafel belandde. Ze kraste vrolijk en Jayde leunde wat achterover in haar stoel, wachtend op haar koffie.

Jayde begon net wat te dagdromen, toen ze een beweging opmerkte naast de tafel. Zodra ze wat beter keek zag ze dat er een Shinx vrolijk naar Ziz aan het kijken was. De jonge vrouw wist niet goed wat ze ervan moest denken, maar Ziz leek juist blij te zijn met een vriendje en kraste vrolijk naar de elektrische Pokémon. Het wezentje vormde geen bedreiging, dus Jayde negeerde het verder maar. Ze zou hem kunnen vangen voor Team Rocket, maar ze merkte op dat er al iemand naar haar tafel toe kwam. Het was een man van ongeveer haar leeftijd en waarschijnlijk was hij ook de trainer van de Shinx. Hij pakte de Pokémon inderdaad op, wat resulteerde in een wat verontwaardigd gekrijs van Ziz. Hoe durfde die man haar vriendje af te pakken! Jayde lette niet te veel op de Vullaby en keek de jongen aan. 'Sorry als hij je heeft lastig gevallen,' zei hij met een wat onhandig glimlachje. Jayde haalde nonchalant haar schouders op. “Och, nee. Ik kan er wel tegen.” Ze zag dat haar koffie ondertussen al gebracht werd en op haar tafel werd gezet. Ze betaalde de serveerder snel, die vervolgens weer terug ging naar de toonbank. Ziz begon weer vragend te krassen en Jayde keek zuchtend van de jongen naar de Vullaby. “Dan is het niet de bedoeling dat jij hem gaat lastigvallen, Ziz,” mompelde ze, waarna de Vullaby haar even aankeek en vervolgens weer met een schuin kopje de Shinx in de gaten hield.

Het gesprek leek wat te zijn vastgelopen, maar dat kon Jayde maar weinig schelen. Ze pakte haar koffiemok op en merkte dat deze zwart was met een grote, rode “R” erop gedrukt. Ze grinnikte even. Team Rocket had echt de hele stad overgenomen, zelfs de cafés en hun mokken. “Team Rocket doet het goed,” zei ze dan maar. Het was haar opgevallen dat de man zijn Pokémon los liet rondlopen, wat veel trainers niet meer deden sinds Team Rocket aan de macht was in Lumiose City. Wie weet wat hij zelfs een collega van haar. Jayde deed alsof ze de muur naast zich ineens heel interessant vond en trok haar sjaal een beetje omlaag, zodat ze een aantal slokken kon nemen van haar koffie. Dit was tot nu toe de enige manier die ze had gevonden om iets te kunnen eten of drinken zonder dat anderen zouden zien wat zich onder haar sjaal bevond. Zodra ze de mok weer op tafel had gezet keek ze de man weer aan. Misschien was hij echt een lid van Team Rocket, maar dat was niet altijd even gemakkelijk om te ontdekken.