Apologize

De zwartharige was verdwaald in de steegjes van Lumiose City. De app die ze op haar holocaster had geïnstalleerd liep om te twee secondes vast, daar had ze dus ook weinig aan. Ook aan de kaart die ze op zak had, had ze niet veel. Of wat er tenminste nog van over was. Haar Prinplup had het leuk gevonden om het voorwerp uit haar handen te spuiten met een waterstraal. Er was vrijwel niks meer van over. Haar tas had ze niet met zich mee, die stond nog in het hotel waar ze in verbleef. Zoals gewoonlijk droeg ze een strakke spijkerbroek, donkere laarzen die tot net onder haar knieën kwamen, een wit shirtje met hier overheen haar zwarte leren jasje. Aan haar broek hing de riem waaraan maar liefst vier pokéballs aan vast zaten, al was dat niet te zien van buitenaf. Het meisje was veranderd, dat was een ding dat je wel kon stellen. Geen schattige jurkjes meer, geen vlechtjes, geen meisjesachtige dingetjes. Nee. Ze was niet meer dezelfde Dominique die ze ooit geweest was, een ontwikkeling in haar leven die meerdere oorzaken had gehad. Vroeger had ze altijd een Sceptile naast haar meelopen, maar nu slenterde ze in haar eentje door de lege straatjes heen. Het was al rond zevenen, nog lang geen avondklok gelukkig. Anders kreeg ze weer gedonder met rare mannetjes van Team Rocket. Een koele blik lach in haar ogen en ze zuchtte een keer toen ze merkte dat ze een doodlopend straatje in gelopen was, echt weer iets voor haar. Zuchtend draaide ze zich om, om vervolgens bijna tegen een andere persoon aan te lopen. Ze had nou eenmaal geen ogen in haar rug.