Naam: Athan Destroy
Leeftijd: 18 jaar
Geslacht: Man
Type: Trainer
Hobby's: Pokémon trainen, sporten
Pokédex: KlikjeInnerlijk: Athan heeft, dankzij zijn verleden, een gekweld karakter. Hij is nors, chagrijnig en spreekt zijn woorden vaak uit op een botte manier. Hij probeert zijn echte gevoelens te verbergen door zich op die manier te gedragen. Hij is erg vaak geneigd tot het gebruiken van geweld. Dit is echter enkel tegenover het mannelijk volk, want er is geen enkel haartje op zijn hoofd dat er aan denkt om ooit een vrouw te slaan. Hij is een persoon waar geduld voor nodig is. Als hij je eenmaal kent, zal je merken dat hij best leuke humor kan hebben en dat hij redelijk sympathiek. Het duurt echter vrij lang tot Athan zich op die manier uit en er is, helaas, heel veel geduld voor nodig. Verder houdt hij er niet van als er te veel naar zijn gewonde oog gestaard wordt.
Uiterlijk: Athan heeft donkerbruin tot zwart haar, welke meestal verborgen gaan achter een kap. Zijn haar valt tot in zijn nek en is van voor op één bepaalde plek ietsje langer, zodat het dwars over zijn neus valt en zijn niet-gewonde oog er soms achter schuilgaat. Hij heeft aan één oog een grote brandwonde zitten dat zich tot zijn wang verspreidt. Hij heeft een gespierd uiterlijk omdat hij veel traint en draagt vaak makkelijk zittende kledij. Hij draagt voornamelijk vesten met een kap waar hij dan ook vaak achter schuilgaat.
Geschiedenis: Athan was negen jaar toen hij een ei kreeg van zijn moeder. Zijn moeder gaf hem die omdat ze zich schuldig voelde over hun thuissituatie. Het kwam namelijk nogal eens voor dat er in huize Destroy iemand geslagen werd. Het was dan vooral Athan’s vader die de rake klappen uitdeelde. Dat kwam dan vooral omdat de jongen iets zei dat verkeerd klonk in de oren van Athan’s vader. Zijn moeder probeerde Athan vaak te sussen door hem iets te geven en toen het jongetje op een dag weer eens met een blauw oog op zijn kamer zat te janken, kreeg hij dus het ei van zijn moeder. Zowel Athan als zijn moeder wisten niet wat het ei bevatte en Athan besloot om het ei goed te verzorgen. Na een paar weken kwam het ei uit. Het was een Shinx. Athan besloot om hem Star te noemen vanwege de kleine ster op zijn staart. Athan was meteen dol op de Pokémon en vergat daardoor een beetje de wereld om zich heen. Steeds als hij zich verdrietig voelde na een confrontatie met zijn vader, ging hij naar Star toe en maakte samen lol met de Pokémon. En ze gingen de jaren rustig voorbij.
Athan was twaalf jaar toen hij zijn starter mocht gaan halen bij de professor. Hij had een vrij ruime keuze, want de professor had ook enkele starters van Kanto. Athan werd meteen verliefd op de Charmander die zich daar bevond en besloot om hem Blaze te noemen omdat hij dat een coole naam vond. Als hij had geweten wat er jaren later zou gebeuren, zou hij misschien wel voor een Squirtle of een Bulbasaur zijn gegaan. De jongen kreeg een band met Blaze en met Star. Zij hielpen hem door de slechte tijden heen. Zijn moeder probeerde hem ook te sussen door ’s avonds bij hem te gaan zitten, maar ook zij stond op het punt om te breken. Ze leek met de jaren steeds gekker te worden. Zo zei ze hele rare dingen tegen Athan die Athan op die leeftijd nog niet begreep. Ze vertelde hem bijvoorbeeld dat ze zichzelf ging ophangen en dat ze het huis in lichterlaaie ging zetten als Athan’s vader sliep. Ondanks dat de jonge Athan zich nauwelijks een beeld kon vormen van wat zijn moeder bedoelde, werd hij toch wel een beetje bang van haar. Hij besloot om het zo veel mogelijk te negeren en besloot om zichzelf op zijn Pokémon te concentreren.
Twee jaren gingen rustig voorbij. Athan speelde zo nu en dan eens buiten. Hij had, dicht in de buurt van zijn huis, een Poké Ball gevonden. Het was mogelijk een verloren exemplaar van de Poké Ball Factory, een fabriek gelegen vlakbij zijn huis. De fabriek produceerde, zoals de naam al zei, Poké Ball’s. Het gebeurde zo nu en dan dat één van de werknemers slordig was geweest en per ongeluk een gloednieuwe Poké Ball op de grond liet vallen. Athan verzamelde de Poké Ball’s. Op een dag besloot hij om wat verder dan normaal te gaan. Hij nam zijn geëvolueerde Charmander en geëvolueerde Shinx mee. Terwijl hij aan het spelen was, werd hij aangevallen door een Scyther. Het was een super enge ervaring voor de jonge jongen, maar hij was vastberaden om geen angst te tonen en de Scyther te bevechten. Na een hels gevecht waarbij Star verloor en Blaze nog net kon winnen probeerde Athan de Scyther te vangen. De Pokémon had kennelijk besloten om te blijven, want de Poké Ball stopte met schudden en gaf een korte klik. Scyther, welke een vrouwtje was, werd door Athan Scyth genoemd bij gebrek aan een betere naam. Tevreden zijnde met de vangst keerde Athan terug naar huis. Dit was het moment waarop de miserie hem te wachten stond.
Athan kwam binnen en het eerste wat hem opviel was de sterke dranklucht. Zijn vader lag languit in de stoel en had vlak bij zich een kaarsje staan. Hij was er wat mee aan het spelen door zijn vinger vlak boven de kaars te laten hangen. Athan, die het allemaal wel goed bedoelde, liep naar zijn vader toe en zei dat het niet verstandig was van zijn vader dat hij dat deed. Zijn vader draaide zich met een ruk om, vroeg of Athan soms de baas over hem wilde spelen en pakte vervolgens de arm van de jongen vast. Athan probeerde zich los te rukken, maar het ging niet. Daarom greep hij de fles die naast de stoel van zijn vader stond en gaf daar een harde mep mee tegen zijn vaders gezicht. Deze pakte als respons de kaars vast en slingerde deze zonder na te denken in zijn zoons gezicht. Athan, wie de kaars helemaal over zijn oog had gekregen, schreeuwde het uit van de pijn. De kaars was via Athan’s gezicht op de grond gevallen en brandde nu een stuk uit het tapijt weg. Athan’s moeder rende van de trap omdat ze het lawaai had gehoord, sloeg haar man knock-out met de fles die Athan had gebruikt om zijn vader van hem weg te krijgen en rende toen naar buiten. Het huis brandde in een mum van tijd af met zijn vader er nog in.
Politiesirenes klonken verderop. Een ambulance was ook aanwezig en Athan werd meteen naar de spoed gebracht. Zijn moeder verdween direct na de gevangenis omdat ze beschuldigd werd van moord. Ze had haar man namelijk knock-out geslagen en in een brandend huis achtergelaten, hoewel het vuur zich toen nog niet had verspreid. Athan’s moeder probeerde duidelijk te maken aan de agenten dat Athan’s vader Athan’s verwonding had veroorzaakt, maar dat konden ze niet natrekken omdat het huis inclusief Athan’s vader helemaal was weggebrand en Athan zelf te getraumatiseerd was om iets te zeggen. De jonge Athan werd, samen met zijn Poké Ball’s die hij op dat moment aan zijn riem had hangen, overgeplaatst naar een jeugdcentrum waar hij zou revalideren van wat er gebeurd was.
Drie jaar verstreken. Athan’s brandwond liet een groot litteken achter, een litteken dat nooit meer zou weggaan. Maar dat was niets vergeleken de pijn die Athan voelde in zijn hart. Hij was zijn vader en zijn moeder op dezelfde dag verloren, want zijn moeder had de strijd tegen de rechter verloren en moest minstens twintig jaar blijven zitten. Athan groeide alleen op in het jeugdcentrum en sloot zich af van alle anderen. Professionele hulp kwam, maar het hielp niet. Athan was te diep weggezakt om ook maar één keer sociaal te reageren op zijn omgeving. Enkel Athan’s Pokémon konden een glimlach op de jongen zijn gezicht brengen. Op een dag vond Athan het echter wel welletjes en ’s nachts pakte hij gauw een paar spullen, waarna hij het jeugdcentrum verliet. Met Blaze, Scyth en Star aan zijn zijde ging hij zijn droom waarmaken: een Pokémon-meester worden.
