[Spring Tournament - 1e ronde] Scarlet Sturridge vs Athan Destroy

Oké. Een toernooi, met prijzen, mooie starter prijzen. Met een zelfvoldaan grijnsje stapte Scarlet het kleine stadje binnen, waar ze van gehoord had waar al die beginnende trainers begonnen. Ze schreef zich met een krabbel in, niet veel moeite nemende om het netjes te houden en stak haar hand ongeduldig uit voor de twee pokemon die ze zou krijgen. Juk, gras pokemon, ze vond die maar niets. Ze hadden zoveel zwaktes en zouden nooit echt veel van waarde kunnen zijn. Twee pokeballs werden in haar handen gedrukt, maar moeite nam ze niet echt om de pokemon nu al te inspecteren. Ze was toch wel zon ervaren trainer dat ze de pokemon op het moment van het gevecht kon inschatten.
Ze baande zich een weg naar de plek waar de gevechten gehouden zouden worden en strekte zich uit. Ach, die pokemon konden d'r nu wel uit. Een oddish en een turtwig waren haar presentjes en Scarlet trok wat minachtend met haar lip. Ze moest het er maar mee doen. Die oddish kwam misschien nog wel iets van pas, met die tricky status aanvallen. Waar bleef haar tegenstander, tho?

Athan had zijn wenkbrauwen kort gefronst toen hij zich had ingeschreven. Hij zat nu niet bepaald te wachten op een grass type, maar wie weet was het toch wel een mooiere prijs en zou hij blij zijn dat hij had meegedaan. Bovendien kon hij op deze manier ervaring opdoen en leerde hij andere soorten Pokémon kennen. Nadat hij zich had ingeschreven had hij twee Poké Ball’s ontvangen. Hij wist niet wat er in zou zitten, maar daar zou hij dadelijk wel achter komen. Hij ging naar het veld dat hem aangewezen werd en keek gespannen naar zijn tegenstander. Hij had zijn kap op zodat ze zijn brandwond niet goed kon zien. Hij gooide de Poké Ball’s naar voren en zag dat het een Shroomish en een Hoppip waren. Hmm, hier kon hij misschien wat mee. Er was een sterk briesje, dus dat kon hij wel naar zijn voordeel gebruiken. ‘Shroomish, val aan met Stun Spore! Hoppip, gebruik die sterke bries om zelf niet geraakt te worden en gebruik vervolgens Acrobatics op die Oddish!’ Terwijl Shroomish zijn Stun Spore gebruikte om de Pokémon voor hem te verlammen, ‘vloog’ Hoppig de lucht in dankzij de sterke bries wind die toevallig kwam opzetten. Vervolgens draaide hij zich met een boze blik naar Oddish toe en gebruikte vervolgens zijn Acrobatics zodra hij een beetje uit de luchtstroming was. Als het niet een roze Pokémon was geweest dat nog het meeste leek op een knalroze knuffel, was het misschien nog best angstaanjagend geweest. Athan wachtte gespannen af of hij doel zou treffen.

Haar tegenstanders waren een shroomish en een hoppip. Te doen, toch? De jongen nam het voortouw en een gevaarlijke gele wolk van poeder waaide op hen af. De wind was tegen hen gekeerd, helaas. "Turtwig, duik uit de weg!" De schildpadachtige pokemon rolde uit de weg. "Oddish positioneer je!" De oddish ging zo staan, dat de hoppip, die aankwam vliegen, ook door de gevaarlijke gele wolk moest duiken. "Turtwig, gebruik een bite op de shroomish!" De pokemon was al een eindje naar de andere pokemon toegerold en kon nu met een simpel aanloopje richting de shroomist springen, om hem pijnlijk te bijten.
De oddish stond klaar. "Gebruik een acid!" Nog voordat de hoppip de acrobatics kon gebruiken, spuwde de blauwe pokemon een straal van gif uit. Helaas remde dit de pokemon niet af en werd de oddish geraakt. Met een dreun belandde de pokemon verderop op de grond. "Sweet scent!" Dan zou nu de aandacht van beide pokemon getrokken moeten worden, hopelijk kon die turtwig nu dan raken.

Lichtelijk gefrustreerd zag Athan toe dat Stun Spore geen van beide Pokémon kon raken. Toen de vrouw van plan was om haar Turtwig Bite te laten gebruiken op Shroomish, schoot hem iets te binnen. ‘Shroomish, counter met Headbutt!’ riep hij. De aanval van Turtwig was hierdoor misschien wel raak, maar dat zou toch hard aan moeten komen tegen Turtwig’s mond als Shroomish een Headbutt gebruikte. Hoppip was gelukkig niet geraakt door de Stun Spore, maar de Acid raakte hem wel. Gelukkig trof de Acrobatics die Athan Hoppip had opgedragen ook doel en hij grijnsde. Een flying type attack was best pijnlijk voor een grass type, dat zou zijn tegenstander toch wel moeten weten. De Sweet Scent die vervolgens kwam leidde Hoppip een beetje af. De roze Pokémon snoof in de lucht en sloot genietend zijn ogen. Nee, hè. Shroomish was echter een stuk moeilijker af te leiden, maar dat kwam omdat hij ook een stuk verder verwijderd stond van de Oddish. ‘Shroomish, probeer hem af te schudden door je Leech Seed te gebruiken!’ riep hij naar Shroomish welke nog altijd gebeten werd door Turtwig. Als Leech Seed zou raken, zou Shroomish dit gevecht wel eens een hoop energie kunnen herwinnen. Daarna richtte hij zich weer naar Hoppip. ‘Hoppip, gebruik Bullet Seed om hem te laten stoppen met Sweet Scent en gebruik daarna Sleep Powder!’ Bullet Seed was er om de Oddish weg te laten springen zodat hij zou stoppen met Sweet Scent en als Sleep Powder doel zou treffen, zou hij in slaap vallen. De Acid had de Hoppip gelukkig niet vergiftigd en Athan zag tevreden toe hoe de Pokémon probeerde om beide aanvallen die Athan had opgedragen zo goed mogelijk uit te voeren.

De shroomish counterde met een kopstoot en de turtwig werd op zijn happende bek geraakt, toch wist de turtle pokemon zich te herstellen en beet op het plekje van de shroomish waar deze zijn meeste grasaanvallen vandaan liet komen en beet ook hard. "Counter ook met leech seed!" gromde Scarlet. Het zou dan een beetje nutteloos zijn, maar dan zou haar tegenstander geen extreem voordeel krijgen. Het zaadje van de shroomish hechtte zich op het schild van de turtwig, die zich nog wel vast wist te bijten, maar nu ook een zaadje probeerde te plaatsen. "Laat los en gebruik tackle!" Op het moment dat de turtwig losliet, sprong hij met zijn hele gewicht tegen de shroomish.
De hoppip was even afgeleiden. "Poison powder!" Dan zou de hoppip steeds weer een beetje kracht verliezen. De zoete geur werd gemengd met de gevaarlijke paarse wolk, die zich langzaam naar de hoppip begon te verspreiden. De tegenstander gebruikte echt een aanval en de oddish was helaas te druk bezig met het produceren van de giftige wolk dat hij dit niet kon onderbreken. De oddish werd naar achteren geduwd door de bullet seed, maar hierdoor kwam hij ook buiten bereik van de slaapverwekkende gas. "Weg daar!" Riep ze nog voor de zekerheid. "Richt acid op de lucht!" In een halve cirkel begon de oddish het brandende gif te spuwen, in de lucht, zodat het als een soort zure regen naar beneden viel.

Een lichte triomfantelijke grijns verscheen om Athan’s gelaat toen hij merkte dat de Leech Seed raak was. De Leech Seed die de Turtwig gebruikte was echter ook raak en Shroomish kneep zijn oogjes dicht tegen de pijn. Toch was hij nog altijd bereid om te vechten en stond hij zelfs een tikkeltje enthousiast te springen, maar dat kon ook zijn omdat hij zo veel mogelijk pijn probeerde te vermijden. En toen had hij het. ‘Rol over de grond zodat die draden losser komen en gebruik daarna Giga Drain om wat kracht te herwinnen. Gebruik vervolgens je Poison Powder!’ Terwijl Shroomish de bevelen opvolgde richtte Athan zijn aandacht nu op Hoppip. Hij moest eerlijk toegeven dat het best lastig was om je eerst op de eerste Pokémon te concentreren en ondertussen in de gaten te houden hoe het met de tweede ging. ‘Adam dat gas niet in!’ riep Athan. Hoppip deed verschrikt een paar stappen opzij en keek uitdagend naar zijn tegenstander. De Acid vloog echter wel tegen hem aan en de Hoppip liet zich zo vallen dat hij nog onmogelijk geraakt kon worden door het giftige gas terwijl deze oploste. ‘Gebruik Synthesis om wat energie te herwinnen. Laat je dan door de bries meevoeren tot je achter Oddish staat en gebruik vervolgens Acrobatics!’ Hoppip herstelde lichtelijk door Synthesis te gebruiken, maar het ging niet van harte omdat hij nog altijd bezig was met het ontwijken de Acid. Vervolgens sprong hij en werd mee gevoerd door de wind die hij mee had, draaide zich om en gebruikte Acrobatics.