Sinners and Saints | &Allison

Raven accepteerde. Allison glimlachte na zijn woorden. “Nah, al kan een simpel krasje geen kwaad,” zei ze met een glimlach, waarna ze haar vinger op haar lip zette en om zich heen keek. “Kom aan, Lucy. Op deze manier kan jij beoordelen of Raven zich aan zijn woord houdt. Ik vertrouw je, ja?” vroeg ze liefjes aan de Lucario, welke gromde. Wat de twee betrof leek de Lucario af en toe meer op een norse elite leider dan Allison, maar dat maakte het duo wel origineler. Ze glimlachte naar Luca. “Dan kom jij met mij mee,” zei ze met een rustig glimlachje. “Wees gerust, je bent belangrijk en er zal dus niets gebeuren. We gaan samen Sewaddle halen,” zei ze, om vervolgens Raven aan te kijken. “Ik wil dat de boodschap duidelijk is. Ik wil geen last meer van ze hebben,” zei ze nog, voor ze zich omdraaide. “Ik zorg dat je de details te horen krijgt,” glimlachte ze vervolgens, om te beginnen met stappen. “Lucy, braaf zijn he?” Nu was het hopen dat Luca met haar mee stapte, want eigenlijk had ze het idee dat de twee Lucario’s dit plan minder makkelijk aan gingen dan zij en Raven.

Raven bleef zwegen na het aanhoren van Allison's woorden, wat aantoonde dat hij er aan toe gaf. Hij draaide zich om naar Luca, die nog altijd in uiterste schok op zijn plek was blijven staan. "Luca, blijf bij Allison," commandeerde hij kort, om niet teveel door te laten schemeren hoe erg dit tegen zijn gevoel in ging. Hij wist dat de Lucario altijd zijn bevelen zou opvolgen, ongeacht wat. Die loyaliteit was het enige wat hem op dit moment had kunnen redden, en tot zijn opluchting leek Luca zich daar heel erg van bewust van. Hij liet geen tegenspraak horen, knikte enkel en liep, toen Raven zijn poot los liet, naar Allison. Lucy werd naar hem gestuurd en na de verdere uitleg van Allison gehoord te hebben, knikte hij kort en draaide hij zich om. Het was niet nodig om nog langer in Allison's buurt te blijven dan nodig was. Hij zou doen wat nodig was voor de test, dat had ze maar gewoon aan te nemen.