Uptown Funk [Judah Kana]

Cecille zette een aantal stappen naar achteren en keek naar de Pokémon die niet hadden meegedaan aan het sneeuwballengevecht. Ze riep haar Torchic bij zich en hurkte neer, waarna ze over de kruin van het wezentje aaide. Judah vermoedde dat Minnoo wat aangemoedigd moest worden voor een gevecht, aangezien Cecille haar geruststellend toesprak. Het meisje stond weer recht en keek Judah aan. 'Normaal gesproken zou ik zeggen dat je je niet in hoeft te houden, maar Minnoo is blind aan haar rechteroog,' deelde ze mee. 'En ik weet dat je misschien denkt dat het niet verstandig is, maar Minnoo wilt ook een deel zijn van het team, dus dit is perfect voor wat ervaring.' Judah knikte begrijpend, al snapte hij nog niet helemaal waarom ze een halfblinde Pokémon in haar team zou houden. Zeker niet als ze een trainer was die badges verzamelde. “Ik zal er rekening mee houden,” zei hij zonder het verder over zijn twijfels te hebben. Wie weet zou Minnoo immers nog uitgroeien tot een sterke vechter, ondanks haar handicap.

De eerste aanval was Fire Spin, die Hector raakte een ring van vuur rond hem liet verschijnen. Judah dacht even na over welke tegenaanval hij kon gebruiken. Ondanks dat Torchic op zijn vroegst op level 16 evolueerde, zag deze er sterker uit. Het zou zelfs kunnen dat ze een level had dat net zo hoog was als dat van Hector, maar op zich maakte dat niet veel uit. “Hector, Confusion,” zei Judah, waarop de Gallade de Torchic recht aankeek en de haast onzichtbare aanval uitvoerde. Nu konden ze alleen maar wachten op hoe Minnoo zou reageren en wat de volgende aanval zou zijn.

Het vuur van de Fire Spin raasde nog steeds om Hector heen en af en toe week hij wat uit naar een zijkant als het vuur hem raakte. De Confusion-aanval van Hector was raak geweest, maar erg veel schade had de Torchic er niet door opgelopen. Het was enkel een vuurtype, dus een psychische aanval had er geen extra impact op. De volgende aanval die van Minnoo kwam was echter een ander verhaal: Peck. De Torchic rende op Hector af, terwijl haar snavel begon op te lichten. Peck was een flying type-aanval, dus het zou erg effectief zijn tegenover een vechttype als Hector. “Ontwijk!” riep Judah en zodra de Torchic van plan was om te pikken met haar snavel, schoot Hector opzij. Helaas voor hem brandde de ring van vuur nog steeds om hem heen en belandde hij met zijn arm in het vuur. Hij had dus wat schade opgelopen, maar die was lang niet zo erg als wat Peck had kunnen doen. Nu was het weer de beurt aan Hector en Judah dacht even na. De Gallade kende naast Confusion slechts twee andere aanvallen die echt nuttig waren in een gevecht, maar daar zou Torchic beter tegen kunnen. De hele tijd Confusion gebruiken was saai, dus een andere optie was er niet echt. “Disarming Voice.” Hector liet meteen een speciaal geluid horen. Nu maar hopen dat het tenminste een beetje effect had.

Disarming Voice was een aanval die niet ontweken kon worden, dus de Torchic werd er vanzelfsprekend door geraakt. De aanval was echter niet erg effectief en Minnoo hoefde alleen wat met haar hoofd te schudden om zich alweer wat beter te voelen. De vuurring die zich nog steeds om Hector bevond begon wat te zakken, dus het zou niet al te lang meer duren voordat ze ook van dat probleem af waren. Dit keer gaf Cecille de opdracht om twee aanvallen uit te voeren: Quick Attack en daarna een Ember. Gelukkig diende de Quick Attack enkel om dichterbij te komen, maar de Amber was duidelijk als een echte aanval bedoeld. Omdat de effecten van Fire Spin nog niet waren uitgewerkt en Hector dus sowieso schade zou oplopen, hield hij zijn armen beschermend voor zich zodat de Ember-aanval hem tenminste niet in zijn gezicht zou raken. Het vuur schoot op hem af, maar hij wist de aanval inderdaad min of meer te blokkeren met zijn lange onderarmen. De Torchic stond nog dichtbij Hector, dus dat zou in elk geval geen probleem worden voor zijn volgende aanval. “Magical Leaf!” riep Judah. Hij wist dat het weer een aanval was die net erg effectief zou zijn bij een Torchic, maar het was sterker dan Disarming Voice en bovendien viel Magical Leaf ook niet te ontwijken. Hector tilde zijn armen op, waarbij tientallen blaadjes van de grond afkwamen. Hij maakte een vlugge beweging met zijn armen, waardoor de oplichtende bladeren op de Torchic af schoten.

OOC: Ik verwijs nu naar de vechtstijl van Minnoo. Dit is Baghuazang. Je kent het wellicht van de Avatar serie, want luchtsturing is daarop gebaseerd c:

De aanval van Hector was raak en Minnoo viel achterover, maar in plaats van een tegenaanval uit te voeren begon de Torchic op te lichten. Even keek Judah verbaasd naar het schouwspel, maar al snel realiseerde hij zich dat hij zoiets al eerder had gezien. Twee keer, zelfs: het evolueren van een Ralts naar een Kirlia en van een Kirlia naar de Gallade die Hector nu was. Minnoo begon te groeien en van vorm te veranderen, wat typisch was voor een evolutie. Toen het licht verdween, zag Judah dat ook de kleuren van tint waren veranderd. Nu dat Minnoo een Combusken was geworden, leek het erop dat het gevecht nog lang niet voorbij was. Cecille en de pas geëvolueerde Minnoo glommen allebei van trots, wat helemaal niet als een verrassing kwam. Minnoo was half blind, maar ondanks dat had ze het toch voor elkaar gekregen om te evolueren. Ook Judah glimlachte, al was hij niet zo trots als de andere trainer. Hij kende de Combusken pas vanaf vandaag en wist niet hoeveel moeite de Pokémon heeft moeten doen om de rest van het team bij te houden. Minnoo tilde haar armen wat op en begon om Hector heen te cirkelen, die even verbaasd was om wat ze deed. Hij herpakte zich echter snel en cirkelde mee om zijn eigen as, zodat hij de Combusken niet uit het oog verloor. Cecille zei dat Minnoo moest aanvallen, maar ze gaf geen specifieke instructies, waardoor Judah noch Hector wisten wat er ging komen. De Combusken sprintte weer op Hector af, maar dit keer was ze volledig in vlammen gehuld. Hector sprong opzij, maar Minnoo was sneller en wist hem te raken, waardoor de Gallade naar achteren schoot. Omdat hij wat begon te hijgen, keek Judah wat bezorgd naar hem. “Gaat het nog, Hector?” De Gallade keek naar zijn trainer en knikte vastberaden, waarop Judah weer terug knikte. Hij dacht even na over een volgende aanval. Combusken was een vuur- en vechttype, toch? “Hector, Confusion!” riep hij, waarna de Gallade weer dezelfde aanval uitvoerde als bij het begin van het gevecht.

'Ha, dat werkte de vorige keer niet, dus –' Judah kon het niet laten om even te grijnzen. Hij had al opgemerkt dat Minnoo er een extra type bij had, maar zo te horen had Cecille dat nog niet door. Tot nu toe. De Combusken had duidelijk meer schade opgelopen door de aanval dan aan het begin van het gevecht, maar het was nog niet genoeg geweest om haar uit te schakelen. Cecille droeg Minnoo op om Peck uit te voeren, maar de Combusken moest nog even bekomen van de vorige aanval van Hector. Hierdoor kon de Gallade zich op de Peck-aanval voorbereiden en hield zijn armen weer voor zijn lichaam om zijn hoofd en borstkas te beschermen. Toen Minnoo aanviel probeerde hij natuurlijk weer opzij te springen, maar Peck was lastig om te ontwijken en Hector's arm werd er dus door geraakt. Hoewel hij wat schade had opgelopen, bleef hij nog steeds stevig staan. Judah dacht even na over een aanval. Confusion had hij al twee keer gedaan en steeds dezelfde aanval gebruiken was ook maar saai. Dan bleef nog over... “Hector, doe nog eens Disarming Voice!”

OOC: 'Won battle against other trainer'... Wie o wie gaat de achievement halen? c:

Minnoo probeerde haar oren af te schermen voor de aanval van Hector, maar het werkte niet en omdat de Fairy type aanval sterker was dan eerder, was het ook effectiever. De Combusken raakte uit balans, viel op de grond en bleef even liggen. Zo te zien had ze geen zin meer om te vechten en – wacht, betekende dat... Cecille liep naar de Pokémon toe en gaf haar een stevige knuffel en zei dat ze goed gevochten had. Hector stond nog steeds in een gespannen houding, maar hij keek toch even vragend naar Judah, die ook even moest verwerken wat er was gebeurd. Had... hadden zij nu gewonnen? Een Breeder, die enkel in zijn hoofd stampte wat de verschillende Egg Groups waren, had gewonnen van iemand die waarschijnlijk een Trainer was? Cecille bedankte Judah voor het gevecht en hij knikte wat onhandig. “Graag gedaan,” zei hij, nog steeds wat verbluft. 'Was het niet voor jou, dan was ze niet geëvolueerd,' merkte het meisje vervolgens op en nu snapte Judah pas goed waarom ze vrij optimistisch was. Minnoo was geëvolueerd van een Torchic naar een Combusken en dat was misschien niet gelukt als ze dat gevecht niet hadden gehouden. “Jij ook bedankt, trouwens. Nu hebben wij ook wat ervaring opgedaan,” zei Judah, waarna hij de hand schudde die Cecille naar hem had uitgestoken. “Zullen we even langsgaan bij een Pokémon Center? Ik denk dat Minnoo en Hector wel toe zijn aan wat verzorging,” stelde de jongeman vervolgens voor. De twee Pokémon hadden immers aardig wat schade opgelopen en de voorraad Potions die Judah bij zich had was niet erg groot. Zulke middelen gebruikte hij liever in noodgevallen.

Cecille grijnsde en hield haar hand bij haar oor, waarbij ze alleen haar duim en pink uitstak, en zei dat als Judah nog meer ervaring wilde, hij maar eens moest bellen. Buiten deze context zou het iets helemaal anders betekend hebben, maar nu klonk het vrij normaal. “Ik zal het onthouden,” reageerde Judah. Ook al was hij een Breeder, het was ook weleens fijn om een vriendschappelijk gevecht te houden en wie weet zou hij Cecille inderdaad een keer opbellen voor een gevecht. Dat deden ze vooral in Johto, toch? In elk geval was de blondine het ermee eens dat ze langs zouden gaan bij het Pokémon Center en Judah dacht even na, terwijl hij zich de kaart van Kalos probeerde te herinneren. Santalune City lag waarschijnlijk erg dichtbij en daarachter lag Lumiose City, wat niet echt zijn favoriete locatie was. Gelukkig hoefden ze voor een Pokémon Center niet helemaal naar Lumiose. “Santalune is hier vrij dichtbij, dus daar kunnen we wel heen gaan,” zei de blonde jongeman, waarna hij zijn rugzak optilde en deze op zijn rug liet rusten. Skia schoot meteen naar hem toe en ging erbovenop liggen, wat ze wel vaker deed. Judah overwoog echter wel om Hector even in zijn Poké Ball te laten terugkeren. Hij keek de Gallade aan, terwijl hij zijn Poké Ball van de riem pakte. Hector knikte en Judah liet hem verdwijnen in de rood-witte bal, die hij weer aan zijn riem bevestigde. Vervolgens liet Cecille weten dat ze nog niet had ontbeten en dat als ze onderweg iets zouden kunnen halen, zij en haar buik dat awesome zouden vinden. “Nu ik er aan denk... ik heb ook nog niet ontbeten,” gaf Judah toe. “Ik zal wel trakteren,” stelde hij voor, waarna hij alvast een stap zette richting Santalune City.

OOC: Wat is er met onze personages en naar steden gaan vanuit een bos om daar wat te gaan eten?

Als je iemand ging bellen was het natuurlijk wel zo handig als je het nummer had, iets wat Judah even ontgaan was. Gelukkig had Cecille er wel aan gedacht en ze haalde haar Holo Caster tevoorschijn om deze aan de jongen te laten zien zodra haar nummer op het scherm stond. Judah viste zijn Holo Caster uit zijn broekzak en zette vlug het nummer erin. “Dan zal ik wel eens een bericht sturen of bellen, dan heb je gelijk mijn nummer,” zei Judah, waarna ook hij het apparaatje weer in zijn broekzak stopte. Vervolgens liet Cecille weten dat ze het eens was met zijn voorstel om naar Santalune City te gaan, waarbij ze met haar hand wuifde. Deze werd vastgepakt door haar Tyrogue en Judah moest toegeven dat het er best schattig uitzag. Net een klein kind dat de hand van zijn moeder of grote zus vastpakte. Vroeger deed Judah dat ook weleens bij Hector, maar nu dat de Gallade bijna net zo groot was als hijzelf zou dat nogal een vreemd beeld geven. Hij was nu eenmaal geen Ralts meer die bescherming zocht bij zijn trainer. Judah begon alvast in de richting van Santalune City te lopen alsof hij geen enkele last had van de zware rugzak op zijn rug.

'Haha, hoe hebben wij oorlog kunnen voeren?' vroeg Cecille toen Judah had gezegd dat hij ook nog niet had ontbeten en hij moest toch wel even grinniken. “Dat is mij ook een raadsel,” antwoordde hij grappend. Eigenlijk had hij gewoon geen honger gehad toen hij opstond, maar dat zou – naar zijn mening – een wat te serieus antwoord zijn op een deels grappig bedoelde vraag. Nadat Judah had gezegd dat hij zou trakteren, zei Cecille dat ze graag hetzelfde tegen hem gezegd zou hebben, maar dat ze bang was dat ze met zijn voorstel moest meegaan. De jongen concludeerde daaruit dat ze waarschijnlijk niet al te veel geld op zak had. Hijzelf had wel wat bij en hij kon wel wat missen, aangezien hij op het moment alleen maar eten voor zichzelf en zijn Pokémon moest kopen. Een keertje trakteren kon heus geen kwaad. 'Moet ik jou eigenlijk niet betalen voor de winst?' Judah stopte met lopen en keek Cecille wat verrast aan. Het duurde een aantal tellen voordat hij zich herinnerde dat Trainers weleens geld betaalden aan de winner van een gevecht, maar Judah was een Breeder en geen Trainer. Hij schudde dus zijn hoofd. “Dat hoeft niet. Het was een vriendschappelijk gevecht, weet je nog?” sprak hij met een nadruk op “vriendschappelijk”. Hij knikte haar even toe en liep weer verder. Op een gegeven moment stond er inderdaad een bordje in de vorm van een pijl met de tekst “Santalune City”. Ze gingen dus de goede kant op, gelukkig. “We zijn er bijna,” deelde Judah mee, ook al wist hij dat de kans groot was dat Cecille dat ook al geconcludeerd had. “Weet je al wat en waar je wil eten?”