Holiday?

Onderwerp: Holiday? wo feb 25, 2015 1:49 am

i never thought this would be me♥

Moeizaam draaide ze zich om in bed, het zweet drie lagen dik op haar rug en voorhoofd. Ze woelede in d’r slaap, pratend, mompelend, maar niet wakker kunnen wordend. In haar droom rende ze weg, achtervolgd door een jongen met blauw haar en helder blauwe ogen. In zijn handen een mes, om haar heen berichten die ze niet kan lezen. Letters die veranderen, die ervoor zorgen dat de woorden onmogelijk te lezen zijn. Dat was, naast de overduidelijke indicatie omdat ze achtervolgd werd door een maniak, voor haar een teken dat ze aan het dromen was. Haar blauwe ogen stonden angstig, terwijl ze naar haar rug graaide, maar de riem met pokéballs was verdwenen. Ze had niemand meer die haar zou kunnen redden, ze was helemaal alleen. Angstig en uitgeput keek ze om zich heen, maar alles om haar heen was verdwenen. Ze rende in de duisternis met een schijnwerper achter zich die haar bleef volgen. Ergens in deze duisternis zou híj ook staan, met zijn mes, met zijn vervloekingen. Weer zou hij zeggen dat ze Naida van hem had afgepakt en dat zij schuldig was aan het feit dat zijn leven achteruit was gegaan. “Ik wil dit niet, ik wil dit niet,” mompelde de brunette angstig, terwijl er langzaam tranen over haar wangen stroomde. Achter haar doemde een gedaante op, heldere blauwe ogen die haar richting op keken. ”Je bent alleen, Vievje, je bent helemaal alleen,” hoorde ze achter zich en toen ze zich omdraaide werden er twee lichamen voor haar neergegooid. Een gil kwam uit haar mond toen ze Jace en Marcel herkende en nog meer tranen rolde over haar wangen. “Waarom, waarom doe je me dit aan?” stamelde ze zachtjes, terwijl ze naar Jace toekeek en de blonde haren uit zijn gezicht streek. Zijn keel was doorgesneden en bloed stroomde uit de wonden op zijn hoofd, die duidelijk ingeslagen was met een bot voorwerp. ”Ik zal je laten zien hoe het voelt als er iets van je wordt afgenomen,” werd er in haar oor gesist en voor ze het wist voelde ze een scherp voorwerp tegen haar keel aan drukken. Haar hartslag versnelde zich en ze haalde kort adem. Haar hoofd begon licht te worden toen de paniekaanval door kwam zetten. Ondertussen voelde ze hoe het gladde metaal van het mes over haar keel gleed.
Met een gil schoot de brunette overeind overeind, haar hart bonkend in d’r keel en haar hoofd warm en vochtig. D’r dekens voelde als een gevangenis en snel trapte ze alles van zich af. Nog steeds had ze het idee alsof er een mes tegen haar keel aan stond en ze haalde moeizaam adem, waarna ze haar holo caster onder d’r kussen vandaan haalde. Snel tikte ze een berichtje naar Jace toe en legde ‘m daarna weer neer. Het was vroeg, of laat, lag er maar aan hoe je het zag. Ze huiverde eventjes en zag hoe haar holocaster oplichtte toen ze een berichtje terug had. Met een kleine glimlach informeerde ze Jace over wat er was gebeurd en ze kromp ineen van een misselijk makende pijn door haar maag heen. Ze piepte zachtjes en deed haar t-shirt omhoog. Er zat een grote blauwe plek op de plaatst waar zijn elleboog haar had geraakt. Misschien toch maar eventjes naar de dokter toe gaan, maar die zou nu natuurlijk niet open zijn. Ze gromde zachtjes en keek naar haar wekker. Het was vier uur ‘s morgens, natuurlijk is er niets open nu. Ze zuchtte zachtjes en ging op d’r buik liggen, terwijl ze huiverde van de kou. Waarom sliep ze ook al weer met het raam open?

Ze kon niet eens meer herinneren dat ze in slaap was gevallen, maar opeens ging haar wekker af en werd aangekondigd dat het bijna elf uur ‘s morgens was. Ze rolde zich over op haar zij en slaakte een zucht, dankbaar dat ze eventjes niet geplaagd was door nachtmerries maar gewoon door kon slapen. Voor vandaag had ze een korte vakantie op de planning staan, niet ver weg of zo, maar gewoon een trein reisje in de richting van Kiloude City te gaan. Gewoon eventjes ertussen uit, hopelijk zonder dat er vreemde dingen gingen gebeurden. Ze stapte onder de douche en controleerde haar buik, de blauwe plek was er nog en was nog altijd pijnlijk, maar voor de rest had ze er geen last meer van. Voor de zekerheid dan maar pijnstillers meenemen. Nadat ze uit de douche was gestapt, maakte ze voor zichzelf een boterham en greep haar riem met pokéballs. Nu pas merkte ze dat Naida naast haar had liggen slapen en nu nog steeds vredig op haar kussen lag. Ze glimlachte moeizaam. Ze moest haar band met de Eevee niet laten verwateren puur door dat ze nachtmerries had over haar oude trainer. Ze pakte de Eevee op en gaf haar een aai over d’r hoofdje heen. Naida maakte een slaperig geluidje en geeuwde eventjes. ”Kom, dan gaan we er maar eens vandoor,” zei ze zachtjes, terwijl ze de Eevee op haar schouder zetten en naar buiten liep.
Niet veel later rende ze het treinstation op, waar de trein gelukkig nog stond te wachten. Niet dat het veel erger was als hij er niet stond, dan had ze gewoon een trein later genomen. Voor de verandering was het eens een mooie dag en leek zelfs het zonnetje warm te zijn. Ze hoopte echt dat de lente weer snel kwam, deze winter kwam haar d’r neusgaten uit. Ze zuchtte zachtjes en stapte op de trein, om een leegplekje bij het raam te vinden. Daar legde ze haar tas neer en ging zitten. Met haar kin leunend op haar handpalm keek ze naar buiten toe, naar hoe de laatst mensen probeerde op de trein te stappen. Om haar heen begon het drukker en drukker te worden en uiteindelijk was er bijna geen plek meer. Ze vroeg zich af of er iemand naast haar zou komen zitten, of dat ze iedereen zo aan het afschrikken was. Vanuit haar tas klonk op een gegeven moment zacht gepiep en ze opende de tas om het kopje van de Eevee te zien. ”Naida, serieus, je moet echt in je pokéball blijven zitten,” zei ze tegen de Eevee, terwijl ze haar op d’r schoot neerzetten en een zachte zucht slaakte. In gedachten verzonken aaide ze de bruine pokémon over haar kopje heen.

tag: Aiden Stark words: 1065 notes: xxx

Onderwerp: Re: Holiday? wo feb 25, 2015 2:15 am

If heaven is a place where the angels go. Well, then I've got a story to tell. If heaven is a place where the angels go, then we know we're going 

straight to hell

Een voorzichtige pas bracht hem de kamer binnen en met een dof geluid sloot de deur zich achter hem. Zijn rug kwam ertegen, zijn vingers glijdend langs de contouren ervan terwijl hij zich naar de grond liet zakken, zijn energie in een enkele adem uitblazend. Met een zachte plof landde hij op de grond, zijn rug leunend tegen de deur. Zijn knieën kwamen omhoog toen hij zijn benen omhoog vouwde. De hoed viel van zijn hoofd op het moment dat hij met beide handen in zijn haren greep, zijn gezicht naar de grond gericht houdend. Hij klemde zijn handen strakker om zijn rode haren, klemde zijn kaken dichter op elkaar.
Zijn groene ogen kneep hij dicht op het moment dat een onbekend gevoel erin brandde. Zijn ademhaling, onregelmatig als kon zijn, stokte even, hem ertoe zettend om een grote hap lucht te nemen. Deze hield hij vast, tot hij hem na enkele tellen rustig uitblies, in deze actie zijn armen laten zakkend, zijn benen plat op de grond leggend. Een enkele traan rolde langs zijn wang, vond zijn weg naar zijn kin en drupte op zijn hand. Aiden opende zijn ogen, voor het eerst sinds jaren de waas ziende van een met tranen gevuld zicht. Er iets aan doen deed hij niet, de energie om ze weg te wrijven was hij verloren. In plaats daarvan knipperde hij een keer, nog een keer, tot er meer over zijn wangen rolden. Geen gesnik, geen gehuil. De tranen die over zijn wangen rolden waren het enige dat zou verraden dat er iets mis was.
Fouten had hij genoeg gemaakt in zijn leven, maar hij had zichzelf weten te overtreffen dit keer.

Fout één was dat hij zichzelf met haar vertrouwd had, dat hij had gedacht dat hij zichzelf wel aan kon. Hij was een idioot, een Seedot eersteklas. Hij was niet te vertrouwen, had een speciale gave om dingen als deze, dingen die hij nodig had, compleet te verpesten. Want, oh Arceus, hij gaf om de blondine die naast hem had gelegen, had er zo veel voor over gehad om haar weer in zijn armen te nemen, haar influisterend dat het allemaal wel goed kwam, dat hij zoiets doms nooit meer zou doen. Dat haar pijn doen het laatste was wat hij wilde doen. Dat hij haar vertrouwde met alles, maar dat hij het probleem was.
Fout twee was zijn egoïsme, de blijvende drang om iets te veranderen aan de situatie. Hij wist het. Hij had geweten dat hij dingen verpestte. Het vertrouwen in zichzelf was gevormd door een niet te ontkennen egoïsme, één waar je bij hem niet eens goed voor hoefde te zoeken. Zijn egoïsme bracht hem ertoe dat hij bleef proberen, dat hij zijn hoofd aan de kant zette voor zijn hart. Hij wist het, maar hij wilde het niet.
Fout drie was het toch doorzetten. Egoïsme, vertrouwen… Hij was zich oh zo goed van beiden bewust en toch had hij het doorgezet, toch had hij haar in zijn armen getrokken. Het meisje had niet geweten wat ze deed, had niet geweten met wie ze zich in één ruimte bevond. Zijn armen rond haar middel, zijn lippen op de hare. Elke stap verder was er één te veel.
Fout vier was haar woorden geloven, de woorden die alle voorgaande fouten teniet leken te doen. De woorden dat ze wist wat ze voelde, dat ze wist wat ze deed. Ze had geen idee. Ze had de volledige waarheid moeten weten. Ze had moeten weten dat hij niet de perfecte bodyguard was, degene die haar maar uit elke situatie redden zou. Hij was een Seedot, één die nooit ver komen zou. Zij was iemand met een toekomst, iemand die hij niet verdiende.

Nu kon hij zich er niet meer overheen zetten. Hij miste haar.
Hij had er maar aan te wennen, want hij kreeg haar niet meer terug.

Misschien was dat wel beter. Immers kon hij het niet veranderen. Hij kon niet veranderen. En tot de dag dat hij daar een oplossing voor gevonden had, was het voor haar het beste om zo ver als ze kon uit zijn buurt te blijven, enkel te bellen als het echt niet anders kon, als haar veiligheid de enige reden was dat ze hem nodig had. Hij zuchtte een keer en werkte zichzelf overeind, om richting de badkamer te stappen en de kraan aan te zetten. Het stromende water had voor kort zijn aandacht, tot hij zijn gezicht ermee begon te wassen en keek in de spiegel, zijn gezicht strak trekkend. Niemand die het zou zien, niemand die het van ‘m zou weten. Hij was niet gebroken, hij was slechts een Seedot. Niemand hoefde verder te zien als dat, want als niemand verwachtingen van je had, kon je ze ook niet teleurstellen. En dat was een zeer geruststellende gedachte geworden voor de jongen.

Hij had zichzelf op de trein weten te krijgen, Amore op zijn schouder. Hij had werkelijk waar geen idee wat hij ging doen, maar de Friend Safari leek hem een geschikte plek om zijn gedachten te verzetten. Het was immers een plek geweest waar hij Altaïr had gevangen. Hij had er elke keer toch wel iets interessants gevonden en hij was benieuwd wat voor interessants dit keer zijn pad zou kruisen. Al te teleurstellend kon het immers niet zijn, of wel? Want, zou hij er niets vinden, was er altijd nog die afleiding die de dag het waard maakte. Immers deed zijn hoofd pijn en was het misschien eens een goed idee om een andere uitweg te zoeken dan alcohol, al had hij zo het idee dat hij dit nog geen dag vol zou houden - letterlijk.
Met kalme passen wandelde hij door de trein heen, voor hij een lege stoel zag en zich hierop neerzette, niet eens doorhebbend dat hij zich zojuist naast een bekende had neergezet. Amore hopte van zijn schouder op zijn schoot en groette de Eevee vol enthousiasme. Immers leek het erop dat de Pikachu dit nooit zou verliezen, iets wat haar het tegengestelde van haar trainer maakte.

no notes

Onderwerp: Re: Holiday? wo feb 25, 2015 2:21 am

Haar ogen open houden was lastiger dan dat ze eigenlijk wilde. De aangenomen warmte van de trein en de Eevee op haar schoot zorgde ervoor dat ze vaker dan eens begon in te dommelen en dan met een schok weer overeind kwam. Gelukkig nog geen beelden die ze liever niet wilde zien. Want Arceus, ze wilde nooit meer zien hoe Jace en Marcel daar voor haar lagen, keel doorgesneden en hersenen in geslagen. Nee, dat nooit meer. Ze huiverde eventjes en geeuwde vermoeid, terwijl ze afwezig Naida begon te kroelen over d'r kopje heen.
Ze keek pas op toen de aangename warmte van de Eevee had geplaatst gemaakt voor vier pootjes die drukkend in haar been stonden. Ze hoorde een Pikachu naast zich en keek over haar schouder. Naida stond vrolijk kennis te maken met, inderdaad, een Pikachu. Maar het was vooral de man die naast haar was komen zitten. Ze voelde hoe de kleur wegtrok uit d'r gezicht en ze slaakte een zachte zucht. Natuurlijk, van iedereen was het juist hij die naast haar was komen zitten. "Aiden?" vroeg ze daarom maar, op kalme toon. Ze was hier niet om ruzie te gaan zoeken, ondanks alle dingen die ze had gehoord van Lilium. Nee, voor nu zou ze vriendelijk blijven. Voor nu ...

Onderwerp: Re: Holiday? wo feb 25, 2015 2:27 am

Zijn naam. Aiden keek om en fronste toen hij zag dat hij naast Vivienne was gaan zitten. Oh, Muk. Een bekende. dit was echt absoluut niet zijn bedoeling geweest. Hij keek dan ook even om zich heen, in de hoop hulp te vinden in wat dan ook, maar richtte uiteindelijk zijn blik met een geforceerde glimlach op Vivienne. “Yo,” groette hij haar. Muk. Hier was hij niet echt voor in de stemming. Hij kriebelde Amore wat over haar rug om zijn ongemak te verbergen en haalde een keer diep adem, om de ingeademde lucht in een diepe zucht weer uit te blazen. “Ook onderweg naar de safari?” besloot hij maar te vragen. Zolang ze het niet over Lilium zouden hebben, was alles oké. Hoe groot was de kans immers dat Lilium Vivienne kende èn haar alles had verteld? Dat zou vast niet gebeurd zijn - toch?

Onderwerp: Re: Holiday? wo feb 25, 2015 2:32 am

Naida vond het allemaal wel goed zo, ze had er een speelmaatje bij gevonden en liet dat duidelijk merken. Voorlijk sprong de bruine pokémon rond de Pikachu en deed daarna een poging om óver Amore heen te springen, wat er in resulteerde dat ze tegen elkaar aankwamen en over de grond heen rolde. Met een kleine glimlach keek Vivienne naar de twee pokémons, voordat ze zich weer richtte op de man die naast haar was komen zitten. Dit zou nog eens een ongemakkelijke treinreis gaan worden zeg, ondanks dat ze haar mond zou houden over wat ze allemaal wel niet wist. "Ongeveer. Mezelf een vakantie gegund, moeilijke tijd achter de rug," sprak ze, nog steeds op een akelig neutrale toon. Ze verzetten zich eventjes, zodat ze Aiden tenminste aankon kijken tijdens het spreken. Ze kon tenminste beleefd zijn tegen deze Seedot, maar wist niet zeker of ze diezelfde hoffelijkheid terug kon verwachten. "En jij?" vroeg ze daarna maar.

Onderwerp: Re: Holiday? wo feb 25, 2015 2:44 am

Het meisje had een moeilijke tijd achter de rug. Aiden zuchtte even. Ah, ja. Moeilijke tijden, hmn? Hij keek even naar de twee spelende Pokémon, gewoon om zijn blik af te wenden van het meisje toen ze hem vroeg hoe het met hem zat. “Dacht dat ik misschien iets zou vinden in de Safari,” sprak hij kalm, wat wazig kijkende naar de plek waar de twee Pokémon net hadden gestaan, niet echt door hebbende dat hij in de leegte aan het staren was. “Met een hoofdpijn die alleen drank op kan lossen,” mompelde hij er licht geïrriteerd achteraan. Gadverdamme, die vervloekte katers ook. Hij raakte er wat geïrriteerd van, maar hij wist dat Vivienne er ook niets aan kon doen. Daarom knipperde hij een paar keer, voor hij haar weer aankeek. “Hoe is ‘t met Kratos?”

Onderwerp: Re: Holiday? do feb 26, 2015 1:42 pm

Naida vond het blijkbaar allemaal wel best hoe ze met de Pikachu kon spelen en sprong weer vrolijk tegen de gele muis pokémon aan. Zelf haalde de brunette haar schouders op het moment dat Aiden zei dat hij misschien wat interessants zou kunnen vinden in de Safari. "Ik vond Geralt daar," mompelde ze zachtjes, waarna ze even naar de grond keek. Ze voelde zich ergens wel schuldig dat ze had opgegeven op de Scizor, maar momenteel was ze toch wel heel erg blij met haar team.
Ze snoof zachtjes toen Aiden begon over drank en slaakte een zachte zucht. "Na alles wat er is gebeurd, zou ik zelfs een drankje niet afslaan," zei ze zachtjes. Ze reikte haar hand uit en streelde het bruine kopje van de Eevee, terwijl ze even in gedachten wegzonk.
Toen Aiden begon over Kratos voelde ze hoe haar wangen langzaam rood kleurde. "Wel goed, hij helpt me in ieder geval een heel stuk verder," zei ze zachtjes.

Onderwerp: Re: Holiday? wo maa 04, 2015 12:32 am

Vivienne had Geralt daar gevonden. “Geralt?” vroeg Aiden met een lichte frons. En wie was dit nou weer? Hij zuchtte even. Hij had hier Altaïr gevonden en later had hij Crash eens gevonden in de buurt van de safari. Nu hoopte hij op iets anders, iets wat hij wel in zijn team zou houden. Of iets wat mee kon als hij alle gyms had gehaald. Het eind kwam immers al in zicht.
Toen het meisje zei na alles een drankje niet af te slaan, grijnsde Aiden rustig. “Ah, de narigheid wegdrinken?” Hij snoof eventjes. “Slechte gewoonte is dat,” merkte hij op. Jup, de ironie was sterk hierin. Hij had immers het idee dat hij niet te lang meer zonder kon… Wat dat betrof had Lilium gelijk gehad. Hij ging lijken op zijn moeder. En die lag al jaren onder de grond.
Kratos hielp haar verder en Aiden knikte. “Dat is goed. Een Pokémon als hij is goed voor je,” zei hij. Nee, hij vertrouwde Vivienne wel met zijn Pokémon. Al zou hij haar nooit Tyrion toe vertrouwen, had hij een mindere band met Kratos dan met de Charizard en kon dat er dus wel mee door.

Onderwerp: Re: Holiday? wo maa 04, 2015 10:38 pm

Hou je in, Viev, hij weet niet dat jij het weet. Hou je in, schoot er door haar hoofd heen, terwijl ze moeizaam adem haalde, hopelijk zonder dat Aiden het zou merken. Ze keek even verbaast op toen ze de roodharige de naam van haar Scizor liet vallen. "Ja, die koppige Seedot van een Scizor die ik in bezit heb, remember?" zei ze op een kalme toon. Ondertussen vond Naida dat het spelen wel weer goed genoeg was geweest, ze geeuwde en rolde zichzelf op, waarna ze tegen Viev aan in slaap viel.
"Praat me er niet van," mompelde ze zachtjes, toen Aiden begon over slechte gewoontes. "Ik wil gewoon van alle narigheid en pijn af. Vooral pijn," zuchtte ze erachteraan. De pijn in de brandwonden van die Houndoom zaten d'r momenteel echt zwaar in de weg. Haar medicatie leek nog maar nauwelijks te werken. Misschien moest ze eens terug gaan naar de dokter ofzo.
Ze glimlachte wat verlegen toen ze te horen kreeg van hij een goede pokémon was voor haar. "Misschien wel. Ik twijfel alleen of ik 'm toesta een Mega-Stone te dragen. Ik ben bang de controle over 'm te verliezen," ze huiverde eventjes en keek naar buiten. Nee, ze wilde geen mega Houndoom vrij rond laten lopen. Dat zou nooit goedkomen.

Onderwerp: Re: Holiday? do maa 05, 2015 3:07 pm

Geralt was de Scizor van het meisje. “Ah,” kwam er uit Aiden’s mond. Dat verklaarde het. Hij herinnerde zich de Scizor nog wel. De rode Pokémon had Vivienne destijds geprobeerd te wurgen en dit had veel slechter af kunnen lopen dan het gedaan had, gelukkig. “Hoe is ‘t daar nu mee?” besloot hij te vragen. Hij was immers wel gefascineerd door Scizors. Ze hadden een zeer interessant karakter. Ook Garrett was immers absoluut niet de makkelijkste.
Vivienne wilde van de pijn af en Aiden knikte. “Spijtig, hopelijk komt dat nog goed.” Hij had geen zin om erover door te vragen. Hij was niet het type om verzachtende woordjes te spreken en haar te vertellen dat het allemaal wel goed zou komen. Vaak deed het dat immers niet. Vivienne was een sterke meid, ze zou zichzelf heus wel redden. Hij vertrouwde haar wat dat betrof zeer. Hij had ergens het idee dat ze zelf alleen nog niet door had hoe sterk ze was.
”Slim,” zei hij, als antwoord op het feit dat ze Kratos nog geen Mega Stone gaf. “Zou ik zelf ook nog niet doen. Ik heb immers gezien hoe een Mega verkeerd kan gaan,” mompelde hij. Luca, Garrett..

Onderwerp: Re: Holiday? za maa 07, 2015 8:17 pm

"Waarschijnlijk ontzettend pissig omdat 'ie nog steeds in m'n box zit. Ik heb me erover heen gezet en ben met de rest van m'n team bezig geweest. En tja, nu heb ik voor een mishandelde Eevee te zorgen, dus die had prioriteiten," legde ze kalmpjes uit, terwijl ze rustig door de bruine vacht van haar pokémon aan het aaien was. Ooit zou ze die Scizor letterlijk de kop in slaan en laten zien dat zíj en zij alleen de baas was over hem. Niet hij, niemand anders, alleen zij. Een kleine glimlach stond op haar gezicht, als ze haar huidige team onder controle kon houden, dan zou ze die Scizor straks met gemak aan moeten kunnen.
De brunette zuchtte zachtjes en richtte haar blik naar buiten toe. "Komt het goed? Misschien, zodra ik z'n hoofd heb ingeslagen, maar van de pijn kom ik toch niet meer af," zei ze op neutrale toon, waarna ze haar schouders ophaalde en zachtjes zuchtte. "Wie weet, misschien komt het ooit wel eens goed,"
Een kleine glimlach kwam op haar gezicht toen Aiden zei dat het slim van d'r was. "Ja, daar ben ik ook bang voor. Ik ben wel van plan om zijn dochter, mijn Absol, een Mega-Stone te geven. Dus ik hoop maar dat dat goed gaat komen, om eerlijk te zijn," zei ze daarna, bedenkelijk. Wacht, had ze Aiden überhaupt gezegd dat ze Kratos had gebreed? Oops...

Onderwerp: Re: Holiday? di maa 10, 2015 2:37 pm

Vivienne vertelde over hoe ze dacht dat de Scizor waarschijnlijk behoorlijk pissig zou zijn. Dit omdat hij in de box zat. Aiden moest hier even kort om lachen, al verdween dit toen ze het had over de mishandelde Eevee. “Ah, ik hoop dat je de eigenaar een les hebt geleerd?” kwam er uit. Aiden begreep het niet. Mensen waren niet loyaal, maar Pokémon waren dat wel. Waarom zou je ze dan in Arceus’ naam kwaad willen doen. “En, reken daar maar op. Garrett vergaf het me ook niet snel toen ik ‘m in de box had gezet,” gaf Aiden wat geamuseerd toe. Wat was de Scizor boos geraakt.
Als Aiden een Eevee was, hadden zijn oren langzaam in zijn nek gekropen. “Dat klinkt… Niet goed. Hoe komt het? Dat je pijn niet over gaat.” Hij was benieuwd wat dit persoon had aangericht. Hij had nooit iets gehad tegen Vivienne, en dat ze hem niet zo oké vond door Lilium was hem nog een raadsel. Hij was benieuwd wie of wat zoiets had aangericht.
Kratos’ dochter. Aiden’s wenkbrauwen schoten omhoog. “Dochter?” was alles wat hij herhaalde. Wat? Kratos? Waarom?

Onderwerp: Re: Holiday? za maa 14, 2015 1:09 pm

Haar blik werd duister toen Aiden vroeg of ze de vorige eigenaar een lesje had geleerd. Ja, dat had ze, maar hij pakte haar net zo hard weer terug. Een huivering gleed over haar rug en ze gaf maar geen antwoord. Naida was momenteel weer in de betere hand, dus ze hoefde zich geen zorgen te maken over die vent. Hoopte ze dan tenminste. Ze grinnikte wel zachtjes toen Aiden begon over zijn eigen Scizor. "Ik verwacht ook niet dat 'ie me snel zou vergeven. Misschien dat als ik ooit alle acht de badges haal hier, ik naar Hoenn door ga en m'n training met Geralt door ga zetten," zei ze voorzichtig, waarbij ze haar schouders optrok. Ze had dat plan al langer, maar ergens was ze er nog niet geheel zeker over. Dan moest ze Jace achterlaten hier, tenzij hij met haar mee wilde gaan, maar ze zou dan ook dichter bij haar ouderlijk huis zijn, of nou ja, voor zover het haar ouderlijk huis nog was.
Ze keek vluchtig op toen Aiden begon over de pijn en een blik met pure haat verscheen in haar blauwe ogen. "Jij bent bekend met Team Rocket, toch? En met ene Marcus? Zijn Houndoom heeft me verbrand nadat ik enkele maanden in Kalos was. Ik draag de littekens van de brandwonden op mijn armen, van mn vingertoppen tot net boven m'n ellebogen. Ze zullen nooit genezen en altijd pijn blijven doen. Jace, mijn vriend, is zijn oog verloren in datzelfde gevecht omdat hij me kwam redden," haar handen trilde van woede, waarbij ze ze tot vuisten had gebald. Ooit, ooit zou ze die Seedot terug pakken.
Haar humeur sloeg om toen Aiden verbaast sprak over een dochter en ze grinnikte zachtjes. "Ja, ik heb Kratos gebreed met de vechtlustige Absol van mijn vriend, Abyss. Ze hebben samen een dochter gekregen, de Absol genaamd Alice, die ik in bezit heb en aan het trainen ben," zei ze daarna met een glimlach.

Onderwerp: Re: Holiday? di maa 17, 2015 11:30 am

Vivienne zei niet te verwachten dat de Scizor haar snel vergeven zou. Toen ze over Hoenn begon, glimlachte Aiden. “Ook van plan om richting Hoenn te vertrekken?” vroeg hij kalm. “Ik ben van plan binnenkort gym zeven uit te dagen en dan komt dat plan, alleen dan met Amore, ook wel heel dichtbij.” Ja, Hoenn was populair aan het worden. Immers waren de Mega’s daar ook geïntroduceerd. Voor nu klonk Hoenn hem interessant in de oren, al moest hij zeggen dat hij plande om ooit terug te keren naar Johto of Kanto. Daar wilde hij zijn reis beëindigen en zich vestigen. Maar, voor nu was reizen iets wat hij niet wilde missen. Hij had nog niet genoeg gezien om zich te beperken tot één stad.
Vivienne vroeg of hij bekend was met Team Rocket. Marcus. Aiden hief zijn wenkbrauwen bij het horen van haar verhaal. “Marcus?” vroeg hij verbaasd. “Die met zijn Salamence? Ah, joh, die stelt toch niets voor?” vroeg hij. Hij fronste. “Het spijt me voor je wond en vriend,” besloot hij te zeggen, voor hij even stil viel - haar een kans gevend te reageren. “Ik weet nog dat hij zijn Salamence inzette tegen Arya, mijn Mawile. Erg intelligent kwam hij niet over.” Nee, Marcus had geen goede indruk achtergelaten.
Kratos was gebreed met een vechtlustige Absol. “Oh,” sprak Aiden verbaasd. “Is dat kind dan… handelbaar?” besloot hij met een glimlachje te vragen. Hij was toch wel benieuwd hoe fel dat beest zijn zou.

Onderwerp: Re: Holiday? zo maa 22, 2015 4:50 pm

De brunette knikte langzaam toen Aiden begon over haar plannen om naar Hoenn te gaan. Zelf vertelde hij om er ook heen te gaan, samen met zijn Pikachu. "Ik ben er nog niet honderd procent zeker van. Hoenn heeft een ... bittere nasmaak bij me achter gelaten na het hele gebeuren met m'n ouders," zei ze op een zachtere toon. Ze voelde hoe Naida ondertussen weer was opgestaan en zich op haar schoot had gewurmd. Met een glimlach legde ze haar hand op het bruine bolletje pluis en aaide d'r voorzichtig.
"Die ja. En nee, hij stelt ook niet zo heel veel voor en met mijn huidige team zou ik 'm aan kunnen, maar toentertijd had hij me bang gemaakt, het was immers al de tweede keer dat hij me aan viel en daarbij was hij toen sterker dan mij. Maar goed, we zijn er beide nog redelijk vanaf gekomen," zei ze rustig, als ze nu Marcus tegen zou komen, zou ze hem niet alleen met d'r pokémon in kunnen maken, maar fysiek zou hij ook een paar rake klappen kunnen verwachten.
Een zacht gegrinnik was te horen toen Aiden vroeg of de Absol handelbaar was. Ze glimlachte en knikte. "Ze is beschermend, net zoals haar moeder, met het gedeelde vurige karakter van Kratos. En ondanks dat ze het er niet op heeft als er mannen rond mij zijn, kan ik dr goed onder controle houden. Zodra ze was beter getraind is ben ik zelfs van plan om d'r een Mega-Stone te geven," zei ze, met een hintje trots in haar stem. Ja, ze had het goed getroffen met Alice. Gelukkig maar.

Gesponsorde inhoud