First aid. [ & Dominique ]

Het was een mooie dag. Een fel zonnetje verlichtte de aarde, de lucht was bezaaid met donsachtige wolkjes en hoewel condenswolkjes zich vormde bij het uitademen, was het een aangename temperatuur. De zoektocht naar de perfecte stad verliep hem maar langzaam: Hij had nu twee steden bekeken sinds zijn aankomst, maar beide vond hij niet zo geweldig leuk. De ene stad had hij niet vertrouwd: Te veel 'ongelukken' en gestolen Pokémon. De andere stad vond hij gewoon niet leuk. Het sprak hem niet aan. Nu deed weinig dat, maar hij had er een 'gevoel' bij gehad. Wat dat gevoel was, wist hij zelf ook niet, maar hij had geleerd zijn onderbuik gevoelen te vertrouwen en had de stad dus afgekruid. Ach, er was nog geen reden zich zorgen te maken, er waren nog meer dan genoeg steden die hij kon bekijken. Arceus, hij vroeg zich echt af hoe hij al dat trein gereis ging betalen, want het was niet alsof de jongen nou een fortuin met zich meehad. Lopend van stad naar stad gaan zou hij sowieso niet doen, mensen die dat soort dingen deden en leuk vonden waren gestoord. Hij zou nog liever zwartrijden. Niet dat hij dat nu niet deed. Het was in Kalos nog niet voorgekomen, maar de jongen had zeer veel gratis treinreisjes gehad.

Momenteel bevond de jongen zich in Cyllage City. Ze waren hier helemaal hyped over fietsen, bleek het, want hij zag ze overal. Was verdorie al drie keer bijna aangereden door die gewielde duivels. Hij had er ook voor gezorgd die kutfietsen een goeie trap te geven voordat ze er weer vandoor gingen. En maar zeggen dat hij uit de weg moest. Ze durfden, de hufters. Maar goed. Cyllage City. Hij vond het maar niks. Hij zag al voor zich hoe een van die arme baby Pokémon uit de fokkerij ontsnapten en hier platgereden zou worden door die debielen op fietsen. Dan zou hij snel bekend worden, maar niet op de manier waarop hij zo graag wilde. Nope, Cyllage City zou net als Lumiose City van zijn lijstje gekruist worden.

De volgende stad die hij zou gaan bezoeken, was Ambrette Town, maar de trein daarheen vertrok pas over twee en een half uur. Wat betekende dat hij wat tijd had om voor zichzelf te spenderen. Wat leuk! Nu kon hij een strik voor Leafy en een jasje voor Flappie kopen! Iets met stippeltjes en felle kleuren, gossie wat leek hem dat leuk! Nope. Zeke spendeerde zijn tijd op een hele andere manier, namelijk: In de problemen komen! Ja hoor, dat klonk al meer als hem. Met zijn grote bek en slechte manieren was het ook niet moeilijk om anderen het harnas in te jagen en omdat het nog leuk was ook, deed de Breeder to be weinig moeite zichzelf van nare opmerkingen te weerhouden.

Terwijl hij wat rondliep door de smalle straatjes, zag hij bij een grote plantenbak een groepje van drie wielrenners staan. Pauze nemen, of zo. Het kon Zeke niks schelen en hij had ook weinig behoefte zich met dit groepje te bemoeien. Ze zagen eruit als die gasten die nogal vol van zichzelf waren en daar wilde Zeke zich niet mee bemoeien. Nope, die waren alleen maar lastig. Helaas voor hem, leek het groepje wel behoefte te hebben zich met hem te bemoeien. Fucking great. Loser nummer één stak met een shit-eating grijns zijn lompe poot uit, waar Zeke vervolgens bijna over struikelde. Met enige moeite wist hij zijn evenwicht te bewaren, waarna hij zich omdraaide en dreigend naar de lachende idioot keek. "Grappig?" vroeg hij met een gezichtsuitdrukking die op onweer stond. "Eigenlijk wel, ja," antwoordde de sukkel. Zeke zette dreigend een stap dichterbij en begon daarmee een 'wie kan het meest dreigend overkomen?' wedstrijd.

Natuurlijk won Zeke, wat de gast niet leuk vond. Hij liep om Zeke heen om wat meer ruimte te creëren en haalde toen met onnodig veel gezwaai een Pokébal tevoorschijn. Uit de Pokébal kwam een Houndoom, die dreigend naar Zeke gromde. De jongen was niet echt onder de indruk. "Jij denkt dat je zo stoer bent, nou, bewijs het! Ik daag je uit tot een duel!" riep Idioot nummer één hem toe. Achter hem hoorde Zeke de andere twee dom grinniken. Zeke trok echter zijn wenkbrauw op. Like Hell. Flaps en Leafy zouden alleen al van de schrik knock out gaan. In plaats van zijn eigen Pokémon tevoorschijn halen, zette hij een stap naar voren. En nog een. En nog een. Dat leek de Houndoom wel genoeg te vinden en het beest sprong richting Zeke. De jongen gaf het een gigantische rottrap, wat veel effect leek te hebben. Het gegrinnik achter hem stopte en Idioot nummer één keek geschrokken naar zijn Houndoom, die piepend op zijn zij lag. "Los je eigen fucking problemen op, watje," riep Zeke hem toe, waarna hij op de grond spuugde om zijn statement te verduidelijken. Rood van woede liet Idioot nummer één zijn Pokémon terugkeren en schoot hij op Zeke af. Zodra hij binnen armlengte kwam, begon hij wild te stompen, maar maar enkele stoten raakten Zeke, en dan op plekken waar Zeke ze goed op kon vangen. Eventjes liet Zeke de regen van stoten op zich neer regenen en verdedigde hij zich alleen maar, maar toen deed hij een stap vooruit en sloeg hij de jongen met gebalde vuist tegen zijn kaak. Jaren van knokpartijen hadden Zeke goed geslepen, waardoor hij precies wist waar hij moest slaan.

Na de kaakstoot sloeg Zeke gelijk met de vlakke kant van zijn hand tegen de jongen zijn oren, om zo het evenwichtsorgaan te verstoren. Idioot nummer één kreunde van de pijn en wist met succes een knietje te ontwijken. Hij haalde uit naar Zeke en wist hem tegen zijn schouder te raken, maar Zeke reageerde te snel voor de ander en pakte zijn pols vast. Deze draaide hij zo dat de jongen gedwongen mee moest draaien, maar net toen Zeke hem op zijn knieën wilde duwen, voelde hij twee andere idioten hem onder zijn oksels vastgrijpen. Zeke was een grote jongen, dus wisten ze hem niet van de grond af te krijgen, maar de twee kameraden van Idioot nummer één hielden de jongen stevig vast. Idioot nummer één had enkele seconden nodig om weer boven de klappen op te komen, maar keek toen vuil grijnzend naar Zeke. Nu kon hij lekker tekeer gaan. Zwak hoor. Hij kon niet eens zijn eigen boontjes doppen. De wielrenner raakte één klap tegen Zeke's kaak en eentje tegen zijn neus. Zeke kon het warme bloed zijn neus uit voelen stromen terwijl hij geërgerd kreunde. Godver, die sukkels die hem vasthadden moesten even weg. Dus zodra Idioot Nummer één zich naar Zeke draaide, spuugde de jongen hem in zijn gezicht. Dit gaf Zeke genoeg tijd om vervolgens naar achter te trappen en een knie te breken. Hij hoorde achter zich iemand geschrokken schreeuwen en voelde hoe hij aan een arm losgelaten had. Die arm gebruikte hij om zijn tweede belager in het gezicht te stompen. Deze greep geschrokken naar zijn gezicht en liet Zeke hierdoor ook los. Ha ha! Sukkels.

Nu weer vrij liep Zeke langzaam richting Idioot nummer één, die wat angstig een stap naar achter deed. Tja, Zeke met een bebloed gezicht was ook geen pretje om te zien, vooral niet als hij je aankeek alsof hij je met een kettingzaag doormidden wilde hakken. En toen deed Zeke een stap naar voren alsof hij de ander een helse stoot ging geven, en sprong de loser piepend van de schrik achteruit, waarna hij zich uit de voeten maakte. Zijn buddies, de een ondersteund door de ander, volgden. Zo, opgeruimd staat netjes. Met een geërgerde zucht liet Zeke zich op een bankje niet al te ver van de plantenbak zakken. Hij veegde het bloed vanonder zijn neus vandaan, maar de bloedneus was nog niet opgehouden. Damn. De jongen likte over zijn lippen en proefde daar ook bloed. Gescheurde lip dus. Fijn. Hij gooide zijn hoofd naar achter en kneep zijn neus dicht terwijl een geërgerde zucht over zijn lippen rolde. Hoe stopte je een bloedneus ook alweer? Hij had het gevoel dat hij het fout deed, zeiden ze niet iets over voorover gebogen zitten...?

& Dominique
Hij is wat lang, want ik had puntjes nodig :'D Basically hij belandde in een knokpartij en heeft nu een bloedneus en een gescheurde lip, yay~

Het meisje was hem niet opgevallen totdat ze tegen hem begon te praten. Zijn spieren spande wat aan, maar na een zijdelingse blik op het figuur geworpen te hebben, ontspande hij weer. Geen dreiging. Met die kippenarmpjes kon ze nog geen deuk in een pakje boter slaan. Niet lullig bedoeld, of zo. Hij keek haar weer aan toen ze hem aanwijzingen gaf. Enkele seconden keek hij zwijgend toe, een wenkbrauw opgetrokken, maar zakte toen uiteindelijk langzaam naar voren. Alsof hij over een tafeltje gebogen zat. Het voelde niet echt veel beter, maar ze leek een slimmerik. Deze meid wist vast waar ze het over had. Hij bleef nog even stil, maar grinnikte toen zachtjes. "Je zou aan hen moeten vragen of het goed gaat," zei hij al grinnikend. Weer wierp hij een blik haar richting in, waarna hij wat opschoof en plaats voor haar vrijmaakte. "Ik neem aan dat jij een deskundige bent en dat mijn neus nu weer magisch beter wordt," ging hij verder. Zijn stem klonk wat raar doordat hij zijn neus dichtgeknepen had, maar de treiterende toon was nog duidelijk hoorbaar. Niet dat hij haar perse weg wilde jagen. Misschien kon ze ook zijn bloedlip fixen. Ha, dat zou fijn zijn.