Too much pain. [&ALANA BOUVIER]

Hij zuchtte wel, maar ze was al blij genoeg dat hij naar haar luisterde. Naja, dat hij soort van luisterde. Hij ging in ieder geval niet meer de kamer uit. Dat was het belangrijkste, dat hij een dag goed ging uitzieken. ‘Eh.. wat? Oh ja, doe maar,’ zei hij terwijl ze zachtjes gniffelde toen ze zag dat hij rood werd. "Waar dacht je aan, dat je zo rood ervan werd?" vroeg ze hem met een plagend glimlachje. "En wat wil je op je brood dan? Ook misschien handig om te zeggen, niet waar?" vervolgde ze terwijl ze zelf een hap nam van haar eigen brood. Hij ging voor haar staan, niet eens het bed in. Naja, zolang hij niet de warme kamer verliet vond zij het prima. ‘Weet je, als je het warm hebt, mag jij ook wat uit doen, hoor. Dan voel ik me minder alleen,’ Wacht wat. ‘Ik ben ziek, dus ik mag toch wel een beetje entertaint worden?’ Toen ze zijn plagerige glimlach zag rolde ze even met een glimlach met haar ogen. "Ik dacht dat je dat al was net in bed." plaagde ze hem. "Maar oke, als jij je daar beter bij voelt." kaatste zij hem terug, waarna ze de onderkant van haar shirt vastpakte en over haar hoofd trekte. "Zo beter dan?" vroeg ze hem plagerig, terwijl ze -nogsteeds- wachtte wat hij zou willen op zijn broodje.

‘Voor mij een broodje ham met…’ hij viel zomaar stil, waarom dat nou opeens. ‘m-met sla?’ Jeetje, was hij nu verlegen omdat hij zijn vriendin nu zo zag? Ze keek even opzij en zag dat hij helemaal rood was geworden. "Wat nou? Je wou toch zelf dat ik mijn shirt uitdeed, of niet dan?" vroeg ze plagerig aan hem. Hij had het gevraagd en om hem terug te plagen had ze het ook nog echt gedaan ook. ‘Mooie voorgevel,’ Alana keek even met grote ogen, zei hij dat nou echt? Van alles wat hij kon zeggen over haar lichaam was dat het enige wat hij kon zeggen. Ze sloeg hem even op zijn -goede- arm, "Hou je mond." zei ze terwijl ze haar hoofd afwendde en er lichte blosjes op haar wangen verschenen. Ze nam een hap van haar broodje en keek naar het schouwspel van Connor die een broodje wou maken. Ze legde haar broodje neer op haar bord en liep vervolgens richting het bordje van Connor. Ze legde de ham goed op het broodje en strooide er wat sla over heen, waarna ze het doorsneed en bovenop legde. "Vraag dan gewoon om hulp gekkie." zei ze waarna ze hem een kusje op zijn wang gaf. Zo moeilijk vond zij het niet hoor, één zin. Zeer lastig.

‘Niet dat ik dat niet zelf kon,’ klonk er arrogant waarna ze even plagend glimlachte naar hem. ‘Grapje, dat van die voorgevel,’ zei hij, waarop Alana even fronste. ‘Nou ja, niet echt, want het is leuk om naar te kijken, maar…’ Oke wat probeerde hij nou te zeggen tegen haar? ‘Ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat je een mooi lijf hebt.’ Alana bloosde even bij zijn woorden, pff. Ze keek even op toen ze een kusje kreeg op haar neus en keek glimlachend naar hem. "Soms ben je ook echt een Slowpoke he?" Zei ze waarna ze hem om zijn middel greep en hem naar haar toe trok en haar hoofd tegen haar lichaam aan legde. Arceus, het was wel een apart geval soms, maar ergens maakte dat het dat ze van hem hield. Alana liet hem los, waarna ze naar haar broodje liep en weer een hap nam. Hmn, gisteren had ze ook al zo weinig gegeten, dus dit smaakte heerlijk. Ze legde haar bord in de gootsteen en veegte wat kruimels van haar gezicht af. Ze pakte haar shirt op en gooide het op haar tas waarna ze op het bed ging zitten. Ze was een beetje lui vandaag, maar ze kon wel de rest van de dag bij Connor zijn en dat maakte alles goed.

Connor ging ook op het bed zitten, naast haar maar schoof naar achteren. Ze voelde zijn vinger over haar schouder en ze glimlachte zachtjes naar hem, waarna ze naar hem toe schoof en de plek accepteerde die hij haar gunde. Ze pakte zijn hand vast en legde deze op haar schouder, waarna ze zachtjes naar hem glimlachte. ‘Zeg Alana,’ klonk er bedenkelijk, waarop ze opkeek en hem vragend aan. ‘Vind je het eigenlijk erg dat we vijf jaar verschillen?’ Daar hoefde ze niet over na te denken. "Als ik dat vond, dan zat ik hier nu niet zo tegen je aan. Of wel?" zei ze met een glimlach. "Mij maakt het niks uit, ik weet alleen dat ik je heel erg leuk vind en dat is het enige wat telt." zei ze waarna ze lichtjes overeind kwam, haar hand aan de andere kant van Connor zette en haar lippen teder tegen de zijne zette.

‘Ook weer waar,’ grinnikte hij, de kus was zoals gewoonlijk magisch. Het bleef iets magisch. ‘Ah,’ kreunde hij en Alana keek hem even bezorgd aan. ‘Misschien is het toch beter als ik lig.’ zei hij waarna hij begon te lachen. Alana lachte ook zachtjes en zag hoe de jongen -hoe onhandig het ook mocht zijn- over haar heen kroop en ging liggen. Voordat ze zelf naast hem kon gaan liggen trok hij haar op zich en raakten hun lippen. Wauw, hoe groot was die kans nou? Alana grinnikte even toen hij zich terug trok. ‘Oeps,’ klonk er onschuldig. Alana glimlachte even naar hem waarna ze hem langzaam langs zijn wang streek, naar zijn kin en vervolgens haar lippen zacht op de zijne zette. Lang liet ze de kus niet duren, want ze hief zichzelf met één arm even omhoog en deed haar rossige haren achter haar oor terwijl ze onschuldig naar hem glimlachte. Het was toch wel een beetje... Beetje heel erg anders zo, zonder alcohol.

Connor keek haar rustig aan, waardoor ze zo bij hem op zijn gemak voelde. Dat hij haar streelde door haar haren voelde ze zich alleen nog maar veiliger, alsof niks haar meer pijn kon doen. ‘Je bent mooi’ klonk hij, waarop ze lichte blosjes op haar wangen kreeg. Ze voelde zijn hand over haar rug gaan en ze glimlachte zachtjes naar hem, waarna ze rustig op zijn borstkast ging liggen. Iedere dag zo leven kon ze niet, want dan zou ze de pokémon gevechten missen, maar voor af en toe een dag zoals deze vond ze niet erg. Ze sloot haar ogen even genietend, nee, dit zou ze wel eens vaker willen doen. En dan nog te bedenken dat hij ziek was, hihi. "Ben je nu ge-entertained?" vroeg ze plagerig aan hem, doelend op wat hij eerder had gezegd had waardoor ze haar shirt had uitgetrokken. Zo niet, hm dan kon ze hem nog wel wat meer plagen. Daar had ze al een perfect plan voor.

Geen Alcohol meer voor haar, anders zou ze een random gozer vragen om met der te trouwen oeps. Dat wou ze niet, want ze had nu Connor. Ze streelde hem zonder het echt door te hebben over zijn borstkast. ‘Nou, ik zou het niet erg vinden als je me nog wat meer zou entertainen,’ Aha, dus toch. Alana hief zich overeind en stond half op, waarna ze op zijn heupen ging zitten. Ze glimlachte verleidelijk waarna ze haar één van haar handen invlocht met zijn haar en met de andere hand ging ze op en neer over zijn borstkast. Alana boog zich naar voren en begon hem redelijk uitgebreid te zoenen. Hah, dat zou hem wel leren ... Soort van ... Niet echt nee ... Arceus.

Pfft dat ging zomaar niet wat hij deed. Om hem extra te plagen duwde ze met één van haar handen zijn arm op het bed. Die mocht hij ook niet meer gebruiken, há. Ze stopte de kus en keek hem plagerig aan. "Mhm, het ziet ernaar uit dat je je nu wel vermaakt hebt." zei ze met een plagerig toontje. Arceus, nu kon ze hem nog in bedwang houden omdat hij een gebroken schouder had he. Maar dat hij toch.. aan haar kledingstuk zat, zat haar niet zo lekker. Ze zouden het op hun eigen tempo doen en dan wou hij nu meteen dit doen, lag niet zo logsich in het hoofd van Alana. Ze ging overeind zitten en liet zijn arm los en stapte ook van zijn heup af en verliet zelfs het bed. Ze glimlachte even naar hem, waarna ze haar shirt weer aantrok en haar haar -fabulous- naar achteren gooide. Midden in hun intimiteit stoppen, dat zou hem vast dwars zitten, maar als ze zo doorgingen wist ze waar ze het zou eindigen en dat leek haar gewoon niet zo slim op dit moment. Ze ging op een stoel in de buurt zitten, terwijl ze even nadacht. Had Pikachu... dit allemaal gezien..? Awkward, ookal wist ze niet waar hij überhaupt zat.